အတိတ္ပစၥဳပၸန္ ကံႏွစ္တန္

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔သည္ ကံ ကံ၏ အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ၾကသည္။ ကံဆုိရာ၌ အတိတ္ကံ ပစၥဳပၸန္ကံ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ပါ၀င္သည္။ အတိတ္ကံေၾကာင့္ ရခဲေသာ လူ႔ဘ၀ကို ရခဲ့ၾကသည္။ ရုပ္ေရ အဂၤါ လကၡဏာတုိ႔ ျပည့္စံုရသည္။ အကယ္၍ အတိတ္ကံသည္ မေကာင္းခဲ့ပါမူ လူ႔ဘ၀ေကာင္းကို ရလာၾကမည္မဟုတ္ေပ။ ငရဲဘ၀၊ တိရစၦာန္ဘ၀ စသည္တုိ႕ကို ရၾကေပမည္။ အတိတ္ကံေၾကာင့္ သုဂတိ၀ လူ ျဖစ္လာၾကရသည္။

လူ႔ဘ၀တေလွ်ာက္ ၾကီးပြားတုိးတက္ရန္မွာမူ ပစၥဳပၸန္ေခၚေသာ ကံ ဉာဏ္ ၀ီရိယတုိ႔ကို အသံုးျပဳရေပမည္။ ကံ ဉာဏ္ ၀ီရိယမပါဘဲ တုိးတက္မည္ မဟုတ္ေပ။ အတိတ္ကံကိုသာ အားကိုးျပီး ပစၥဳပန္ကံ ဉာဏ္ ၀ီရိယတုိ႔ကို လႊာ၍ မသံုးပါမူ ေအာင္ျမင္မူ မရႏုိင္ေပ။ ကံယံု၍ ဆူးပံုနင္းပါမူ ဆူးစူးေပလိမ့္မည္။ ကံယံု၍ မီးပံုထဲ ခုန္ဆင္းပါမူ မီးေလာင္ေပလိမ့္မည္။ က်ားရဲရာ ၾကမၼာမယုိးသာဟု သတိေပးခဲ့ၾကသည္။

လူဘံုသည္ အပါယ္ေလးဘံု နတ္ဘံုတုိ႔ကဲ့သို႕ ကံက်ိဳးသက္သက္ကိုသာ ခံရ၊ စံရေသာ ဘံုမဟုတ္ေပ။ ကံ ဉာဏ္ ၀ီရိယ မွ်တညီညႊတ္စြာ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ရေသာ ဘံု ျဖစ္သည္။ ပစၥဳပၸန္ကံဟူသည္မွာ ယခုကာလတြင္ ဉာဏ္ပညာျဖင့္ ခ်ိန္ဆေတြးေခၚေျမွာ္ျမင္၍ ၀ီရိယျဖင့္ ၾကိဳးစားမူမွန္သမွ်ပင္ ျဖစ္သည္။

အတိတ္ကံေကာင္း ေထာက္မေသာ္လည္း သမၸတၱိစက္ေခၚ အခ်ိန္အခါေကာင္း အခြင့္ေကာင္းတုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳရန္လည္း လုိအပ္ေသးသည္။ ဂတိသမၸတၱိမွာမူ သုဂတိဘ၀ လူအျဖစ္ကို ရၾကျပီး ျဖစ္၍ ျပည့္စံုေနပါသည္။

ကာလသမၸတၱိေခၚ လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ အဆင္ေျပေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ရမည္။ ဥပဓိသမၸတၱိေခၚ ရုပ္ေရလကၡဏာက်န္းမာေရး ဥပဓိႏွင့္ ျပည့္စံုရန္လည္း လုိအပ္သည္။ ထုိသို႔ သမၸတၱိသံုးပါးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေနေသာ္လည္း ပေယာဂသမၸတၱိေခၚ ၾကိဳးစားအားထုတ္မူရွိရန္ လုိအပ္ေသးသည္။ ကံကိုသာ အားကိုးေနျပီး ဉာဏ္၀ီရိယတုိ႔ျဖင့္ ၾကိဳးစားမူ (ပေယာသမၸတၱိ) မရွိပါမူ ေအာင္ျမင္မူကို မရႏုိင္ေပ။

သို႔ျဖစ္၍ ယခုဘ၀တြင္ ဉာဏ္၀ီရိယၾကိဳးစားအားထုတ္မူမ်ားကို ပစၥဳပၸန္ကံဟု ေခၚသည္။ အမွန္တကယ္ ၾကီးပြားေအာင္ျမင္ရန္မွာမူ အတိတ္ကံတရားသည္ အရင္းခံ ျဖစ္သည္။ အတိတ္ကံတရားမပါကလည္း “ကံမရွိ ဉာဏ္ရွိတုိင္း မြဲ” တတ္ျပန္သည္။ တခါတရံ ၀ီရိယအက်ိဳးမွ်ကိုသာ ခံစားရတတ္သည္လည္း ရွိသည္။ ရခဲသည့္လူဘ၀ကို ရလာၾကီျပီျဖစ္သျဖင့္ ကံေကာင္းေနသူမ်ားပီပီ ဉာဏ္ ၀ီရိယ ပေယာဂအားထုတ္မူကို အစဥ္ၾကိဳးစား ေနရေပမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ -

“ကံဟုမူလ သမၺဳဒၶတုိ႔ ေဟာျပသည္မွာ အရင္းသာရွင့္၊ ဥစၥာေဘာဂ ဇီ၀ိတႏွင့္ သုခပြားရန္ ဤလူ႔ထံ၌ ဉာဏ္ ၀ီရိယ ပေယာဂတည့္” ဟူ၍ - မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ကံသေဘာကို ရွင္းလင္း ဖြင့္ဆုိထားခဲ့ေပသည္။