အက်င့္ဆိုးတစ္ခုကို တာရွည္လက္မခံထားပါႏွင့္။

အက်င့္ဟူသည္ စိတ္စဲြလမ္းမႈတစ္ရပ္ျဖစ္၍ ထိုအက်င့္သည္ ၾကလာလွ်င္ ခိုင္ျမဲသြားတတ္၏။ ေဆးလိပ္မေသာက္၊ ကြမ္း

မစားေသာ အက်င့္ကဲ့သို႕ ေကာင္းေသာအက်င့္မ်ိဳးဆိုလွ်င္ ေကာင္းေသာ္လည္း အရက္ေသာက္၊ ေလာင္းကစားလုပ္

တတ္ေသာ အက်င့္ဆိုးမ်ိဳး ဆိုလွ်င္ အျမန္ဆံုးျပဳျပင္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါက လူကို အႏၱရယ္ေပးတတ္ေသာေၾကာင့္ အျမန္ဆံုး

ျပဳျပင္ရမည္ျဖစ္၏။

အမွားအယြင္းမကငး္ႏိုင္ေသာသူသည္ မေကာင္းေသာအက်င့္ဆိုးမ်ားသည္ အနည္းနွင့္ အမ်ားဆိုသလို ရွိၾကသည္

ခ်ည္းျဖစ္၏။ ထိုအက်င့္ဆိုးတို႕သည္ မေကာင္းေသာ ကိုယ္အမူအရာ ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာ မ်ားကို

လိုက္၍ စြဲေနတတ္၏။

မေကာင္းေသာအက်င့္တစ္ခုသည္ မိမိက လက္ခံထားသျဖင့္ မိမိထံေရာက္လာျခင္းျဖစ္၍ ထိုအက်င့္ဆိုးကို မိမိက လက္

မခံဘဲ ေမာင္းထုတ္ ဖယ္ရွားပစ္လိုက္လွ်င္ ရႏိုင္ပါ၏။ မိမိကိုယ္တိုင္အေပၚသာ တည္ေနပါ၏။

သို႕ေသာ္ မိမိဖိတ္ေခၚ၍ ေရာက္လာသည့္ ဧည့္သည္ကို မိမိက မလိုလားဘဲ ႏွင္လိုက္လွ်င္ လြယ္ေသာ္လည္း မိမိထံစဲြ

ကပ္ေနေသာ အက်င့္ဆိုးတစ္ခုကို မိမိကိုယ္တိုင္ ေမာင္းႏွင္ဖယ္ရွားရေသာအခါ ထင္သေလာက္မလြယ္ေခ်၊ မေကာင္း

မွန္းသိေသာ္လည္း ျပဳျပင္ရန္ ၀န္ေလးေနတတ္သည္၊ ေန႕ေရႊ႕ညေရႊ႕ ထားၾကသည္။ ၾကာလာေသာ အခါ ထိုအက်င့္

ဆိုးသည္.ေနျမင့္ေလ အရူးရင့္ေလ ျဖစ္ၿပီး ခိုင္မာသြားတတ္က်သည္။ စဥ္းစားဥာဏ္ရွိေသာ လူတို႕သည္  မေကာင္းေသာ

အက်င့္တစ္ခုရလာလွ်င္ ဤအက်င့္အားမေကာင္း အက်ိဳးမရွိ၊ နစ္နာဆံုးရံႈးရန္သာရွိ၏။

ထို႕ေၾကာင့္အက်င့္ဆိုးကို ထုတ္ပယ္ရန္ ၾကိဳးစား၏၊ မိမိ၏အက်င့္ဆိုးတစ္ခုကို ျပဳျပင္ရာ၌ စိတ္သည္သာ မဓာနျဖစ္၍

စိတ္ဓာတ္ျပတ္သားမႈ ရေအာင္ အရင္ေမြးျမဴ ထားၾကရမည္ျဖစ္၏။

ဥပမာအားျဖင့္ ငါးရာ့ငါးဆယ္ နိပါတ္ေတာ္လာ ၀တၱဳတစ္ပုဒ္တြင္ ငယ္စဥ္ ကေလးဘ၀ကပင္ အမ်က္ေစာင္မာန္ ၾကီးမား

လွေသာ မင္းသားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကုိ ဖတ္ရဖူး၏ အမ်က္ေဒါသၾကီးလြန္းသျဖင့္ တစ္နန္းေတာ္လံုး က သူ႕အား

မုန္းၾက၏ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ဤမင္းသား မင္းျဖစ္မည္ကိုပင္ စိုးရိမ္ပူပင္ေနၾက၏။ ထိုအေၾကာင္းကိုသိေသာ ဆရာ

ပုေရာဟိတ္ၾကီးသည္ မင္းသားငယ္အား ဥယာဥ္ထဲသို႕ ေခၚသြားၿပီး တမာပင္ငယ္ေလး တစ္ပင္ကို လက္ညွိးထိုးၿပ၍

ေျပာဆိုေမးျမန္း၏။ မင္းသားငယ္လည္းျပန္ေျဖ၏

"မင္းသား. . . .ဤအပင္ငယ္ကို ၾကည့္ပါ. . .တမာပင္ငယ္ကေလးျဖစ္ပါသည္. . ဤသည္မွာ ထိုအပင္ငယ္မွ တမာရြက္

ျဖစ္ပါသည္. . .လွ်ာေပၚတင္၍၀ါးၾကည့္ပါ. . . အရသာ မည္သို႕ရွိပါသနည္း. . . "

"ဆရာ အလြန္ခါးလွပါသည္. ."

"ဤအပင္ငယ္ေလးဘ၀ကပင္ ဤမွ်ခါးသည္ဆိုလွ်င္ အပင္ၾကီးရင့္၍ အဆီအႏွစ္ျပည့္၀လာေသာ အခါ အရသာ

မည္သို႕ရွိပါမည္နည္း "

"ယခုထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ ခါးလာမည္ မုခ်တည္း.  "

"ဤသုိ႕ဆိုလွ်င္ ၾကာေလခါးေလျဖစ္လာမည့္ တမာပင္ကို ယခုကပင္ ပယ္ႏုတ္လိုက္ရလွ်င္ မသင့္ေလ်ာ္ၿပီေလာ. ."

"မွန္ပါသည္ ဆရာ ၊ၾကာေလေလ. . ခါးေလေလ ျဖစ္မည့္ တမာပင္ကို ယခုကဲ့သို႕ ငယ္စဥ္ကပင္ ႏုတ္ပယ္ပစ္လိုက္

သည္က အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါသည္. "

ထိုအခါ ပုေရာဟိတ္ဆရာၾကီးက တမာပင္ငယ္ကို လက္ျဖင့္ ႏုတ္လိုက္ရာ . . ထိုတမာပင္ငယ္သည္. . ပုေရာဟတ္ဆရာ

ၾကီး၏ လက္တြင္ ပါလာေလသည္. . ထိုအခါ ပုေရာဟိတ္ၾကီးက မင္းသားအား. .

"မင္းသား . . .ဤ တမာပင္ငယ္ကို ေျမမွ ႏုတ္ပယ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ အခါးသံသရာျပတ္၍ ေနာက္တစ္ဖန္ ခါးေသာ အရာသာ

ကို မေပးႏိုင္ေတာ့ပါ. . ထုိ႕အတူ သင္မင္းသာငယ္သည္ ယခု ငယ္စဥ္ကေလး ကပင္ ဤမွ် ေဒါသအမ်က္ၾကီးေနလွ်င္

ေနာင္ဘုရင္ ျဖစ္လာလွ်င္ ေဒါသကုမၼာရမင္းဟု အမည္တြင္လ်က္ ျပည္သူအမ်ား ဆင္းရဲရပါေတာ့မည္. အခါးႏွင့္တူေသာ

ေဒါသကို ယခုလို ငယ္စဥ္ကပင္ ပယ္ေဖ်ာက္သင့္သည္. . မဟုတ္ပါေလ . . "

မင္းသားငယ္သည္ ဆရာၾကီးစကားေၾကာင့္ ဥာဏ္အလင္းရကာ မိမိ၏ေဒါသကို ပယ္ေဖ်ာက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္. .

ဤမင္းသားငယ္၏ ဥပမာကိုယူ၍ မည္သူမဆို မိမိထံေရာက္လာေသာ အက်င့္ဆိုးတစ္ခုကို တမာပင္ငယ္ကို ေျမမွ အျမစ္

ပါမက်န္ ႏုတ္ပယ္လိုက္သကဲ့သို႕ အျမန္ဖယ္ရွားျပဳျပင္လိုက္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အမွန္ကန္ဆံုးေသာ

နည္းလမ္းတစ္ရပ္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။