မျမင္ဖူးလို႕ ရူးခဲ့တာလဲ မဟုတ္ရပါ။
မခ်စ္ဖူးေသးသည့္ ငါ့နွလံုးသား၊
တစ္ဆတ္ဆတ္လႈပ္ခတ္ကာ ရိုက္သြား၊
ဧဝထားသြားခဲ့သည့္ ၊ပန္းသီတစ္ဖဲ့ကိုမ်ား
ငါေကာက္စားမိခဲ့ေလသလား............။
ယစ္မူးသည့္ရင္ခုန္ျခင္းေတြ အစျပဳ ၊
သိပ္ခ်စ္မိခဲ့ျပီခ်စ္သူ။
အၾကင္နာစိမ့္စမ္း ၊
ေက်ာ္ျဖတ္သည့္ ဒီမေနာလမ္း၊
နင့္အခ်စ္ကို လွမ္းလို႕ေခၚ၊
ဘဝခရီးလမ္းကို ေတြးကာေမွ်ာ္၊
အားစိုက္ကာ လိုက္ခဲ့ျပီ။
ေခၽြးစို႕စို႕ ခ်စ္သူလက္ကိုဆုပ္ကိုင္၊
အားတင္းခဲ့ရသည့္ ဘဝအားမာန္၊
ထိုင္ခံုျပာျပာေပၚက ရယ္စရာဟာသ၊
ေလျပည့္အေဝွ႕မွာ ခိုဝင္လွမ္းသည့္၊
ၾကည္နဴးစရာအနမ္း....။
ေမွးစက္ခြင့္ရ ေႏြးေထြးသည့္ ရင္ခြင္က်ယ္၊
ဒီအရာေတြကို
ငါမက္မက္ေမာေမာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။
ေပ်ာ္လို႔မဆံုး ၊ ေမာ္ကာျပံဳးနွင့္
ၾကည္နူးမႈလမ္း၊ ထပ္တူ ေလွ်ာက္လို႕မွ မျပီးဆံုးခင္
ေပးခဲ့ဖူးသည့္ခရမ္းေရာင္အနမ္း၊
သစ္ရြက္ႏြမ္းလို တိမ္ေတြလိုလြင့္ေမ်ာ၊
အသဲပံုေနဝန္းနီၾကီး ကမၻာေျမတစ္ဖက္ျခမ္းကို၊
ေခါင္းငိုက္ငံု႕လွ်ိဳ၊
ငါ့ရဲ႕အခ်စ္အင္ပါယာ
အေမွာင္ေတြကာဖံုး ၊
က်ဆံုးခဲ့ရေလျပီ။
ငါ့ရင္မွ နွလံုးသား၊
အခ်စ္ေတြ ခမ္းသြား၊
စိမ္းလန္းျခင္းေတြ ညိွဳးေျခာက္၊
အခ်စ္ေပ်ာက္တာလဲ မဟုတ္ခဲ့ပါ။
တူနွစ္ကိုယ္ တဲအိုပ်က္၊
ခိုဝင္ရန္ခက္လို႕
ခေရာင္းလမ္းၾကမ္းမွာ ၊
ယွဥ္တူကာ လွမ္းတဲ့ ေျခလွမ္း၊
ထမင္းရည္ပူပူကို ၊ျငဴျငဴစူစူ၊
မေသာက္ဝံ့လို႕လဲ ၊ မဟုတ္ရပါခ်စ္သူ။
ဘဝသစ္ စဖို႕အေရး၊
ေတြးဆကာ ေၾကာက္ရြံ႕ေျပး၊
မဝံ့မရဲခဲ့လို႕ ၊ ေျခလွမ္းၾကဲၾကဲႏွင့္
ေနာက္ဆုတ္ေျပးတာလဲ ၊မဟုတ္ရပါ ခ်စ္သူ။
ခ်စ္သူ လက္ကိုဆြဲ ၊ဂုဏ္ငယ္မွာကိုလဲ
ဘယ္ခါမွ် မေတြး ၊ဘဝျခင္းေဝးေအာင္
မၾကံရြယ္ခဲ့ပါဘူး ခ်စ္သူ။
သူနွင့္သာဆိုရင္.............
ပိုးဖလံမ်ိဳး၊မီးကိုတိုး
ျပာပူလဲမေၾကာက္၊
ဆူးေငါက္ေတာက္ထဲလွမ္း
ခေရာင္းလမ္းကို ေလွ်ာက္ဝံ့ပါလွ်က္
ငါနွင့္ခ်စ္သူ ၊ဘဝထပ္တူ
တစ္သက္တာ ေပ်ာ္ရႊင္ရန္ထက္
အေမ့ပါးျပင္ထက္ မ်က္ရည္တစ္စက္
ေတြးဆကာ၊ ျမင္ေယာင္မိျပန္ေတာ့
ငါ့နွလံုးသား ေသြးစက္တို႕ လႊမ္းလဲ
ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရျပီေလ။
နႈတ္ခမ္းပါးမွာ ပန္းတစ္ပြင့္ပန္ဆင္၊
အမုန္းမပါ ၊အျပံဳးနွင့္သာ
ေဝးၾကဖို႕လမ္း၊ေတြးဆလြမ္းရင္း
လမ္းခြဲၾကရေအာင္ေနာ္။
စံမမွီသည့္ ငါ့အခ်စ္
ဥပကၡာပစ္လို႕ ေမ့ထားခဲ့လိုက္ပါ ခ်စ္သူ။
No comments:
Post a Comment