သမၼတႀကီးႏွင့္ သူ၏သတင္းေထာက္မ်ား

 ေနျပည္ေတာ္၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၁၊ ၂ဝ၁၂

ေနျပည္ေတာ္၏ အပူဆံုးအခ်ိန္ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီ။ ကင္မရာ အိတ္မ်ား၊ ကြန္ပ်ဴတာ အိတ္မ်ား ကိုယ္စီ လြယ္ထားေသာ သတင္းမီဒီယာသမား အေယာက္ ၁ဝဝ ေက်ာ္သည္  ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ ပူေနေသာ အပူရွိန္ ကိုလည္း ဂ႐ုမျပဳႏိုင္၊ နဖူးတစ္ဝိုက္ စို႔ေနေသာ ေခြ်းေတြကိုလည္း မသုတ္ႏိုင္၊ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနမွ စီ စဥ္ေပးေသာ ဘတ္စ္ကားအိုႀကီး မ်ားေပၚတြင္ ေနရာယူလ်က္ ထြက္ခြာခ်ိန္ကို စိတ္လႈပ္ရွားမႈကိုယ္စီျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။

တခ်ိဳ႕က လည္း “သမၼတႀကီးကို ေတြ႕လို႔ကေတာ့ ဘာေတြေမးပစ္လိုက္မယ္”ဟု ေတြးကာ ရင္ခုန္ေနသူမ်ားလည္း ပါသကဲ့သို႔ တခ်ိဳ႕ကလည္း သမၼတႀကီးကို အနီးကပ္ ဓာတ္ပံုေတြရေအာင္ ဘယ္႐ႈေထာင့္က ႐ိုက္ရမည္နည္းဟု ေတြးကာ ကင္မရာ တဆဆ ျဖစ္ေနသူမ်ားလည္း ပါသည္။


သတင္းေထာက္မ်ား ရင္ခုန္ လႈပ္ရွားမည္ဆိုပါကလည္း လႈပ္ရွားခ်င္စရာပင္။ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာအတြင္း ပထမအႀကိမ္ တိုင္းျပည္၏ အာဏာအရွိဆံုး ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးႏွင့္ ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ား ေတြ႕ဆံုခြင့္ ရရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခင့္ ယခင္ေသာ အစိုးရမ်ား လက္ထက္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရရွိရန္ အိပ္မက္ ပင္ မမက္ရဲၾကေပ။
မိမိထိုင္ေနေသာ ခံုက သိမ့္ကနဲ လႈပ္သြားသည္။ မီဒီယာမ်ားလိုက္ပါ စီးနင္းလာေသာ ကားတန္းႀကီးစတင္  ထြက္ခြာလာေလ ၿပီ။ ကားေပၚတြင္ တစ္ဦးကို တစ္ဦးေနာက္ေျပာင္လ်က္  သတင္းမီဒီယာသမားမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ တက္ျြကစြာ လာၾကေလၿပီ။ သမိုင္းဝင္ ေတြ႕ဆံုမႈႀကီးအတြက္ သမၼတ အိမ္ေတာ္သို႔ လာၾကေလၿပီ။
မီဒီယာသမားမ်ား၏ ေပ်ာ္ရႊင္ တက္ၾကြမႈမ်ားသည္ ၾကာရွည္မခံ၊ အိမ္ေတာ္ေရာက္ရွိၿပီး ဝင္ခြင့္ကတ္ လဲလွယ္ ရာတြင္ပင္ အဖုအထစ္မ်ား စတင္ႀကံဳေတြ႕ရေတာ့သည္။ သတင္းေထာက္ ၁ဝဝ ေက်ာ္ကို ဝင္ခြင့္ကတ္  လဲလွယ္ေပးမည့္ ဝန္ထမ္းက ၂ ဦး တည္းသာ။ မဆီမဆိုင္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ၏ ဘဲအုပ္က တစ္ရာ၊ ႏွစ္ရာ မေဗဒါက တစ္ပင္တည္းဆိုသည့္ ကဗ်ာကို သတိရလိုက္မိေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာပီပီ တိုးရေဝွ႔ရ ျပန္သည္။ မလိုအပ္ဘဲ အခ်ိန္ေတြ လင့္ရသည္။ ဝင္ခြင့္မူဝါဒကလည္း ခိုင္မာမႈမရွိ။ အေစာပိုင္းလူမ်ားက တယ္လီဖုန္း ယူခြင့္မရွိ။ ေနာက္က်ုေတာ့ ယူခ်င္လည္း ယူပါဟု ျဖစ္ သြားသည္။ တခ်ိဳ႕က လက္ပ္ေတာ့ ယူခြင့္ရသည္။ တခ်ိဳ႕ကမရ။ ျမန္မာျပည္၏ ကမၻာေက်ာ္ သားေရကြင္း မူဝါဒကို သမၼတ အိမ္ေတာ္တြင္ က်င့္သံုးေနဆဲပင္။

နာရီဝက္ခန္႔ ေခြ်းတၿပိဳက္ၿပိဳက္ တိုးေဝွ႔လိုက္သည့္အခါ ဝင္ခြင့္ကတ္ ကေလးရရွိပါေတာ့သည္။ ထိုကတ္ ကေလးကို လည္ပင္းတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲကာ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လွေသာ သမၼတ အိမ္ေတာ္ထဲသို႔ ေျခခ်ခြင့္ရရွိ ခဲ့ပါၿပီ။ သမၼတႀကီး ေရာက္ မလာခင္ ေရာက္ရွိႏွင့္ေနေသာ သမၼတ ႐ံုးဝန္ႀကီး ႏွစ္ပါးျဖစ္သည့္ ဦးစိုးသိန္း ႏွင့္ ဦးေအာင္မင္းတို႔ကို ဝိုင္းဝန္း ေမးေနၾကသည္။ သမၼတ႐ံုးမွ ေဖ့ဘြတ္မင္းသား မွဴးေဇာ္ကို ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ေနၾကသည္။ ဗီဒီယို ကင္မရာ မ်ား ေထာင္ကာ အသင့္ျပင္သူက ျပင္ေနၾကသည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဝန္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းႏွင့္ ဦးေအာင္မင္းတို႔က မီဒီယာသမားမ်ားကို ေနရာယူေစ ကာ သမၼတႀကီး၏ မီဒီယာပြဲအေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

သမၼတႀကီး အေမရိက ခရီးစဥ္မွ ျပန္ေရာက္ရွိ လာသည့္အခါ ျပည္တြင္း သတင္းေထာက္မ်ားမွ အေျပးအလႊား ေနာက္မွ လိုက္ကာ ေမးခြန္းမ်ား ေမးေနရသည္ ကို ေတြ႕ခဲ့ရ ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာမ်ား ကိုေတာ့ အင္တာဗ်ဴးခြင့္ေပးခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ားကို ခြင့္မျပဳ လွ်င္ မတရားသလို ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊  ထို႔ေၾကာင့္ ယခုပြဲကို စီစဥ္ရျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အဆိုပါ  ဝန္ႀကီး ႏွစ္ပါးစလံုး အဓိက ေျပာ ၾကားသည့္ အေၾကာင္းမွာေတာ့ သမၼတႀကီး၏ ပထမဆံုး အႀကိမ္ ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသည့္ ပြဲျဖစ္သျဖင့္ သမၼတႀကီး အက်ပ္႐ိုက္ေစမည့္ ေမးခြန္းမ်ား မေမးရန္ႏွင့္ သမၼတအဆင့္ ေျဖရ မည့္ ေမးခြန္းမ်ားကိုသာ ေမးေစလို ေၾကာင္း ထပ္တလဲလဲ တိုက္တြန္း ေျပာၾကားသြား သည္ကို သတိထား လိုက္မိသည္။

ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးသစ္ ဦးေအာင္ၾကည္ကလည္း အထက္ပါ ဝန္ႀကီးႏွစ္ပါး၏ စကားကို ေထာက္ခံကာ မီဒီယာမ်ားကို အမွာစကား အနည္းငယ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဝန္ႀကီး သံုးပါး၏ ဩဝါဒမ်ား ခံယူ ၿပီးသြားခ်ိန္ မွာေတာ့ ကင္မရာမီးေရာင္ တဖ်တ္ဖ်တ္ ေအာက္တြင္ အိေႁႏၵရရ လမ္းေလွ်ာက္ဝင္လာ သူကေတာ့ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ပင္။

 အင္တာဗ်ဴးမည့္ ခန္းမအတြင္း ဝင္ေရာက္လာသည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္

“ခင္ဗ်ားတို႔ မီးေရာင္ေတြ ေၾကာင့္ ဘာမွေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မျမင္ရေတာ့ဘူး”

သမိုင္းဝင္ ေတြ႕ဆံုမႈတြင္ ပထမဆံုး ေျပာၾကားလိုက္သည့္ သမၼတႀကီး၏ စကားျဖစ္သည္။ အဆိုပါ စကားကို သမၼတႀကီး အေနျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ စိတ္ထဲတြင္ ေပၚလာသည့္ အတိုင္း ေျပာခ်င္လား သို႔မဟုတ္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိ ေျပာခ်င္လား ဆိုသည္ကိုမူ သမၼတႀကီး မွတပါး မသိႏိုင္။ မီဒီယာမ်ားေၾကာင့္ “သမၼတႀကီးရဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြ မေဝ ဝါးေစရပါဘူး”ဟု ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ထဲတြင္ က်ိတ္ေျပာေနမိသည္။
“မီဒီယာဆိုတာ အစိုးရရဲ႕ နား နဲ႔ မ်က္စိျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ေတြကိုလည္း မီဒီယာ ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းဖို႔ မီဒီယာေတြကို မေၾကာက္ဖို႔ ေျပာၾကားထားပါတယ္”
သမၼတႀကီး ေျပာၾကားေသာ မီဒီယာမ်ားအေပၚ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကားမ်ားက ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိ လွသည္။

မီဒီယာကို နားႏွင့္မ်က္စိ ဟု တင္စားသြားသည္။ ထိုသို႔ဆို လွ်င္ စာေပစိစစ္ေရး႐ံုးကိုလည္း မည္ကဲ့သို႔မ်ား တင္စားမည္နည္းဟု သမၼတႀကီးကို ေမးခ်င္စိတ္ေပၚလာ သည္။ ထို႔အတူ မွန္ဘီလူးမီဒီယာ မ်ား၊ ေလာ္စပီကာ မီဒီယာမ်ားကို လည္း သတိထားသင့္ေၾကာင္း ေျပာ ၾကားလိုသည္။
သမၼတႀကီးက အေမရိကား ခရီးစဥ္အတြင္း ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာ မ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံခဲ့ရပံုမ်ားကို ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပသည္။ အင္တာဗ်ဴး အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အက်ပ္ေတြ႕ခဲ့ပံုကိုပါ ရႊန္းရႊန္းေဝေဝ ေျပာၾကားသည္။ အခက္ဆံုး အင္တာဗ်ဴးမွာ ဘီဘီစီ မွ ျပဳလုပ္သည့္ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္ ေၾကာင္း၊ ေနာက္မွ သိရသည္မွာ အဆိုပါ အစီအစဥ္ သည္ Hard Talk အစီအစဥ္ျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕ေခါင္းေဆာင္ မ်ားပင္ လက္ေရွာင္သည့္ အစီအစဥ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ထည့္သြင္း ေျပာၾကားသြားသည္။

သမၼတႀကီး၏ သိပ္မရွည္လွေသာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားအၿပီးတြင္ သတင္းမီဒီယာမ်ား ေစာင့္ဆိုင္းေနသည့္ ေမးခြန္းေမးသည့္ အစီအစဥ္ ကို စတင္ပါေတာ့သည္။ ေမးခြန္း ေမးသည့္ အစီအစဥ္မွာ ျပည္တြင္း မီဒီယာ ၃ ခု၊ ျပည္တြင္း အေျခစိုက္ ျပည္ပ မီဒီယာ ၁ ခုႏႈန္းျဖင့္ မီဒီယာ တစ္ခုလွ်င္ ေမးခြန္း ၁ ခုေမးခြင့္ ရသည္။ မည္သည့္ ဂ်ာနယ္က ပထမဆံုးေမးခြန္းေမးခြင့္ ရမည္နည္း ဟု ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး နားစြင့္ေနၾက သည္။ သမိုင္းဝင္ပြဲႀကီးမွာ ပထမ ဆံုးေမးခြင့္ရသည့္ မီဒီယာက မွတ္ တမ္းဝင္မည္ မဟုတ္လား။

ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေမးျမန္းခြင့္ရ မည့္ မီဒီယာအမည္ကို ေၾကညာ သည္။ ပထမဆံုး ေမးခြင့္ရသည့္ တိုက္ကေတာ့ 7Days ။ သူ႔ေနာက္တြင္ Eleven ႏွင့္ Voice ။ ၿပီးရင္ေတာ့ ႐ိုက္တာ သတင္းဌာနမွ ေမးျမန္းရမည္ဟု ေၾကညာေလသည္။ ဂ်ာနယ္ေစာင္ေရေပၚမွာမ်ား မူတည္ၿပီးေတာ့ ေရွ႕ေနာက္ တန္းစီထား သလားဟုပင္ ေတြးမိေသးသည္။ 7Days မွ ေမးသည့္ေမးခြန္းတြင္ပင္ ျပႆနာတက္ေတာ့သည္။ တျခား မဟုတ္ မိုက္ႏွင့္ ေျပာသည့္ အသံသည္ လံုးေထြးေနသျဖင့္ သမၼတႀကီးက ျပတ္ျပတ္သားသား မၾကားရ။  ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔နားသို႔ ကပ္၍ မိုက္မပါဘဲ ေမးရန္ သမၼတႀကီးက ေျပာသည္။  ထိုအခါ ေမးခြန္းမ်ားကို ထိုင္ေနသည့္ တျခားမီဒီယာမ်ား မွ မၾကားရေတာ့ေပ။ သမၼတႀကီး၏ အေျဖေပၚတြင္ မူတည္ၿပီး ေမးခြန္းကို ခန္႔မွန္းရသည္။ ကခ်င္စစ္ပြဲႏွင့္ပတ္ သက္ၿပီး ေမးလိုက္ပံုရသည္။

“ကခ်င္စစ္သား တစ္ေယာက္ က်တာလည္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဆံုး႐ံႈးမႈျဖစ္သလို ျမန္မာစစ္သားတစ္ေယာက္ က်တာလည္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ဆံုး႐ံႈးမႈ ျဖစ္ပါတယ္၊ အစိုးရရဲ႕ေစတနာအမွန္ ကို နားလည္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္” သမၼတႀကီး၏ ေလသံက တိုးတိုး ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျဖစ္ေသာ္လည္း နားေထာင္ေနသူတိုင္း ရွင္းရွင္း လင္းလင္း ၾကားႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုင္ေနရာမွ ထကာ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၾကေသာ မီဒီယာ သမားမ်ားေၾကာင့္ ရွင္းရွင္းလင္း လင္းေတာ့ မျမင္ရ။ Eleven အလွည့္ေရာက္သည့္အခါ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေမးသြားပံုရသည္။
“ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ႏိုင္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ျပည္သူေတြ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေပၚ မွာပဲ မူတည္ပါတယ္”

ထိုအေျဖကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သမၼတအျဖစ္ ေရြးႏိုင္ရန္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပင္မွ ျဖစ္မည္။ အလားတူ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေမးခြန္းကို ႐ိုက္တာ သတင္းဌာန မွ ေမးျမန္းသြားခဲ့သည္။ မၾကာေသး ခင္ကမွ အသစ္ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ ေသာ အာဏာရ ပါတီ ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ပါတီတြင္ ဥကၠ႒အျဖစ္ ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခံရျခင္းသည္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ၿငႇိစြန္းပါသလား ဟု ေမးသည္။ ထိုေမးခြန္းကို သမၼတႀကီးက “ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ သမၼတ ပါတီကေန ထြက္ဖို႔ မလိုပါဘူး ။ ပါတီလုပ္ငန္းေတြကိုပဲ ဝင္မလုပ္ရမွာပါ”ဟု ေျဖၾကားခဲ့သကဲ့သို႔ သမၼတ သက္တမ္း တစ္ႀကိမ္သာ ထမ္းရြက္ လိုေၾကာင္းႏွင့္ ျပည္သူလူထု က ေတာင္းဆိုလာမွသာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံအေရြးခံ မည့္ အေၾကာင္းကိုပါ ထည့္သြင္း ေျဖၾကားခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ေမးခြန္း မ်ား၊ အေျဖမ်ားႏွင့္ သမၼတႀကီး၏ ေတြ႕ဆံုပြဲသည္ အသက္ဝင္ လွပေနသည္။ အခ်ိဳ႕ ေမးခြန္းမ်ားကိုေတာ့ သမၼတႀကီးမွ ေစတနာထားလြန္း၍ လားမသိ။ နာရီဝက္ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူကာ ျပည့္ျပည့္ စံုစံု ေျဖၾကားသြားသည္။ သို႔ေသာ္ မီဒီယာေပါင္းမ်ား စြာႏွင့္ အေမးအေျဖလုပ္ရသည့္ အခုလိုပြဲ မ်ိဳးတြင္ေတာ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ထိုမွ်ေလာက္ အခ်ိန္ယူ ေျဖၾကားရန္ မသင့္ေပ။

သတင္းဓာတ္ပံုယူေနၾကသည့္ သတင္းေထာက္မ်ားကို ေတြ႕ရစဥ္

ျမန္မာအင္ဒီပဲန္ဒင့္ ဂ်ာနယ္မွလည္း ေမးခြန္းေမးခြင့္ ရသည့္အခါ ကြ်န္ေတာ့္ ေခါင္းထဲတြင္ ေမးခြန္း ၃ခု၊ ၄ ခု ေျပးလႊားေနသည္။ သမၼတေရွ႕ ေရာက္သည့္တိုင္ မည္သည့္ေမးခြန္း ကို ေမးရမည္ကို မဆံုးျဖတ္ရေသး ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူ အမ်ားႏွင့္လည္း သက္ဆိုင္ေသာ သမၼတ အဆင့္ ေျဖသင့္သည့္ ေမးခြန္း ျဖစ္သည့္ တ႐ုတ္ျပည္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေမးခြန္းကို ေမးလိုက္သည္။
တ႐ုတ္လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဖက္စပ္လုပ္ေသာ စီမံကိန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားတြင္ ျပႆနာမ်ား ျဖစ္ပြားလ်က္ ရွိသည္။ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္း ကိုလည္း သမၼတႀကီး၏ အမိန္႔ျဖင့္ ရပ္ထားရသည္။ ယခုလည္း လက္ပံေတာင္း ေတာင္တြင္ လည္း အျငင္းပြားမႈမ်ား  က်ယ္ျပန္႔ေနသည္။ ထိုေၾကာင့္ တ႐ုတ္ျပည္ႏွင့္ ေရွ႕ေလွ်ာက္မည္ကဲ့သို႔ လက္တြဲ လုပ္ေဆာင္ သြားမည္နည္းဟု အဓိပၸာယ္ရေသာ ေမးခြန္းကို ေမးလိုက္သည္။ သမၼတႀကီးက မဆိုင္းမတြပင္ “တ႐ုတ္ျပည္က ျမန္မာႏိုင္ငံ ပိတ္ဆို႔ခံခဲ့ရစဥ္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး အိမ္နီးခ်င္းေကာင္း ပီသစြာ ေဖးမကူညီ ခဲ့ပါတယ္။ ကမၻာ့အေရးမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘက္က အစစ အရာရာ ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ အေျခအေနေတြမွာ ဗီတိုအာဏာ သံုးၿပီး ပယ္ခ်ခဲ့တဲ့အထိ လုပ္ေဆာင္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ လူမ်ိဳးဆိုတာကလည္း ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ အနာဂတ္မွာ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ ပိုမိုေႏြးေထြးစြာ ဆက္ဆံသြားမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သယံဇာတေတြ ထုတ္ယူတဲ့ေနရာ မွာေတာ့ သားစဥ္ေျမးဆက္ စားလို႔ရေအာင္ စနစ္တက် လုပ္သြားမွာပါ”ဟု ပညာသားပါပါ သံခင္းတမန္ခင္း ေျဖၾကားသြား သည္။

အျခားေသာ မီဒီယာမ်ား၏ ေမးခြန္းမ်ားမွာလည္း စံုေစ့လွသည္။ ရခိုင္အေရးလည္းပါသည္။ OIC အေရးလည္း ပါသည္။ သမၼတႀကီး ကေတာ့ OIC ကို ျမန္မာျပည္မွာ ႐ံုးစိုက္ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေျဖသည္။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အဆင့္အတန္း အဆမတန္ နိမ့္ပါးေနသည္ကိုလည္း ဝန္ခံေျဖၾကား သြားသည္။ ေျဖၾကား႐ံု သာမက ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အဆင့္ ျပန္လည္ျမႇင့္တင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားမည့္ အေၾကာင္းကိုပါ ကတိျပဳသြားသည္။
၂ နာရီဝန္းက်င္ၾကာေသာ သမိုင္းဝင္ မီဒီယာမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံု မႈသည္ မ်ားစြာ ေက်နပ္အားရဖြယ္ ေကာင္းသည္။ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ ဖူးေသာ္လည္း သမၼတ ႀကီးထံတြင္ စစ္ဗိုလ္ အမ်ားစုတြင္ ေတြ႕ရတတ္ေသာ ေမာက္မာ ခက္ထန္ မႈမ်ိဳး မရွိ။ မီဒီယာမ်ားအေပၚ ေႏြးေႏြး ေထြးေထြးေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း ဆက္ဆံသည္။ စကားေျပာ ႏူးညံ့ သိမ္ေမြ႕သည္။

ေအာက္ေျခမွ အရာရွိမ်ား၊ ဝန္ထမ္းအမ်ားအေနျဖင့္ သမၼတႀကီးကို မ်ားစြာ အတုယူသင့္သည္။ သမၼတႀကီး ကိုယ္တိုင္ အေျပာင္းအလဲကို လက္ခံကာပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျဖၾကား ေျပဆိုေနခ်ိန္တြင္ မီဒီယာမ်ားကို ေရွာင္ပုန္း ေနရမည့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့။
ရပ္ကြက္အဆင့္ ႐ံုးမ်ားမွသည္ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျပည္ေထာင္စု႐ံုးႀကီးထိ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚ ေစလို သည္။  မီဒီယာမ်ားကို မေၾကာက္ေစလိုေတာ့။ သမၼတႀကီး ႏွင့္ သူ၏ သတင္းေထာက္မ်ားက ေတာ့ နားလည္ ယံုၾကည္မႈမ်ား တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ အျခားေသာ ဌာနမ်ားႏွင့္ သတင္းေထာက္မ်ားမွာ ေတာ့…။