ၿမိဳ႕ရန္ကုန္နွင့္ ျမတ္ေရႊတိဂုံ
............................................
လူေနထူထပ္တဲ့ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ
က်က္သေရမဂၤလာနွင့္ျပည့္စုံေနပါေရာလား
ေရႊေရာင္ဝင္းဝင္းအလွပန္းခ်ီကားတစ္ခ်က္က
အိမ္ဦးထိပ္မွာပူေဇာ္ရင္းကစလုိ႔ေပါ့
ေနပူမလား မုိးရြာမလား
ရာသီမေရြးစည္ကားေနတယ္
ပူေဇာ္ေနတယ္
ျမတ္နုိးေနမယ္
မယုံရင္တက္ၾကည့္လုိက္ေလ
ၾကည္နူးမႈပုံရိပ္ေတြကအထင္းသားနဲ႔ေပါ့
လူမ်ိဳးေပါင္းစုံဆုိေပမယ့္တူညီမႈကတစ္ခုတည္း
ျမတ္ဗုဒၶကုိရွိခုိးေနတဲ့ပုံရိပ္ေလ
သူသူ ငါငါ မာန္မာနကုိခဝါခ်လုိ႔
ေရႊတိဂုံ ျမတ္ဗုဒၶကုိဦးညြတ္ေနလုိက္ၾကတာ
အလွပန္းခ်ီကားတစ္ခ်က္ေရးဆြဲေနဘိအလား
ကမၻာေက်ာ္ပန္းခ်ီဆရာတုိ႔ေတာင္ငုိေကၽြးရမယ္
သဘာဝရဲ႕သဘာဝ
ဘယ္သူအန္တုနုိင္ရုိးလဲ
အစအတက္ေလွကားရင္မွာ ငုိးေကၽြးစ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ဆုိေပမယ့္
ရင္ျပင္ေတာ္ကုိတစ္ခ်က္ေဝ့လုိက္ရုံနဲ႔ပူေဆြးမႈ႕ေသာကေတြ
မသိသလုိ သိသလုိနဲ႔ ခရီးထြက္ကုန္ၾကတယ္
ေအးခ်မ္းမႈအသိတရားကရင္ခြင္ကုိေျပးေဆာင့္လုိ႔ေပါ့
အိုး.................
သပၸါယ္လုိက္တာ
ၾကည္ညိဳလုိက္တာ
ေအးခ်မ္းလုိက္တာ
ရင္တြင္းကခံစားခ်က္ေတြအေပၚယံတက္ၿပီး
နုတ္ခြန္းကေနရြတ္ဆုိလုိက္ပုံက
ေဘးနားကပတ္ဝန္းက်င္ေတာင္ကူးစပ္လုိ႔ေပါ့
ဖူးေတြ႕မဝမ်က္နွာေတာ္ကုိအႀကိမ္ႀကိမ္ဦးတုိက္လုိ႔
ၿပီးဆုံးမႈမရွိေသးတဲ့ ဘဝတစ္ခုအတြက္ခရီးထြက္ၾကည့္ေတာ့
အတက္အဆင္းၾကားမွာထူးျခားမႈအျပည့္နဲ႔ေပါ့
ငုိေကၽြးစ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔တက္ခဲ့ရတဲ့အတက္မွာ
ပူေလာင္မႈေတြနဲ႔ျပည့္ေနေပမယ့္ဆင္းခဲ့ရတဲ့လမ္းမွာေတာ့
ေအးခ်မ္းမႈေတြနဲ႔အတူအိမ္အျပန္လမ္းမွာၿငိမ္းခ်မ္းလုိ႔
ေၾသာ္........ဒါေပမယ့္
ပတ္ဝန္းခ်င္ရဲ႕မ်က္နွာစာမွာေတာ့
ေယာဆရာေတာ္ရဲ႕တရားစကားေလးလုိ
လူေနထူထပ္တဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာဥဒဟုိနဲ႔
“ေလာ“ တဲ့လူက ေလာ၊ က တဲ့လူက က လုိ႔ ေပါ့
က လုိ႔ေလာ ေလာ လုိ႔က အဲဒါေလာက ေလာက ေလာက ပါလား.....။ ။
No comments:
Post a Comment