“ဂုဏ္“ တရားေတာ္ေလးအေႀကာင္း…

ဒီေန႔ေတာ့ မနက္က နာျဖစ္တဲ့ တရားေလးကို ေဖာက္သည္ျပန္ ခ်ဦးမယ္ေနာ္။
တရားေခါင္းစဥ္က“ဂုဏ္”တဲ့။ ဆရာေတာ္က “အရွင္ေဆကိႏၵ” ေဟာထားတာ။
ဆရာေတာ္ေဟာတာက“ဂုဏ္”မွာ(၂)မ်ိဳးရွိတယ္။
(၁)လူအမ်ား ၾကိဳက္တဲ့ အေပၚယံ ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ “ဂုဏ္” နဲ႔ ၊
(၂)အျပစ္ကင္းစြာ ေနထိုင္ျခင္း ဆိုတဲ့“ ဂုဏ္ ”ပဲ။

 (၁) ကေတာ့  လူတိုင္းလိုလို သိၾကတယ္။
ရာထူးေတြ၊ ဘြဲ႕ထူးေတြ၊ ဥစၥာဓနေတြကို ဂုဏ္လို႔ထင္ျပီး အဲဒီ ေနာက္ကို ေမြးကတည္းက အခုထိ လိုက္ေနၾကရတာ။ အခုဆို ေတာ္ေတာ္ ေမာ လွပါျပီ။ ျပည့္စံုသြားတယ္လို႔လည္း မရွိပါဘူး။ ကိုယ္အထင္ၾကီး တာကို ဂုဏ္တစ္ခုလို႔ ယူဆျပီး လံုးပမ္းၾကိဳးစားလိုက္ရတာ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေမာေနျပီလဲ။

“ဂုဏ္ဆိုတာေငြကိုေခၚတယ္”ဆိုလို႔ ေငြရွိေအာင္ ရွာေဖြၾကိဳးပမ္း ရတာအေမာ၊ ကား(၁)စီး ရွိရင္ (၂)စီး ရွိဖို႔ စသည္ျဖင့္ေပါ့။ အရာအားလံုးဟာ တကယ္ ရလာေတာ့လည္း ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ျပန္ဘူး။ ဒါဆို“ ဂုဏ္” အစစ္ ဟာဘာလဲ ? ။ ဘုန္းဘုန္းကေျပာတယ္။ “အျပစ္ကင္းျခင္း” ဟာ ဂုဏ္ပဲ။ ဒါဟာ စစ္မွန္တဲ့ ဂုဏ္ ပဲတဲ့။ ဘာမွလည္း ေမာစရာမလို။ ကိုယ့္ဟာနဲ႔ကိုလည္း ျပည့္စံုလို႔ေပ့ါ။ ကဲ..အဲဒီေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ဂုဏ္ကိုသာ ရွိေအာင္ ၾကိဳးစားၾကဖို႔ မလိုဘူးလား။

ေနာက္ ဆက္ေဟာတာက “ ကုသိုလ္” နဲ႔ “ အကုသိုလ္” အေၾကာင္းေပါ့။ “ကုသိုလ္”ဆိုတာ“အျပစ္ကင္းျပီး ခ်မ္းသာတဲ့ အက်ိဳးေပးတာ” ကို ေခၚတယ္။ “အကုသိုလ္” ကေတာ့ “ အျပစ္ရွိျပီး ဆင္းရဲတဲ့ အက်ိဳးေပးတာ” ကိုေျပာတာ။

အဲဒီမွာ သုခဆိုတာကို နားလည္ေအာင္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သုခရဲ႕အရသာဟာ “ေရထဲမွာ ေက်ာက္ခဲထည့္ထားသလို” ပဲတဲ့။ ေရကလည္း အေအးဓာတ္၊ ေက်ာက္ခဲကလည္း အေအးဓာတ္၊ အေအးထဲကို အေအးထည့္ ေတာ့ ေရေၾကာင့္ ေက်ာက္ခဲက ေအးရသလို ေက်ာက္ခဲေၾကာင့္ ေရက ေအးရ တာေပါ့။

အဲ“ဒုကၡ”က်ေတာ့ မီးထဲကို ေက်ာက္ခဲထည့္ ဖုတ္ထားတာနဲ႔ တူတယ္တဲ့။ ေက်ာက္ခဲဟာ ျပာလည္း ျဖစ္မသြား။ တျဖည္း ျဖည္းနဲ႔ ကုန္သြားျခင္းလည္းမရွိ၊ သူ႔ကို မီးထဲက ထုတ္ထားလိုက္ရင္ အေငြ႕ ထြက္ျခင္း လည္းမရွိ၊ ျပာလည္းမရွိလို႔ လက္နဲ႔မ်ား သြားမကိုင္လိုက္နဲ႔။ အို.. ပူလိုက္တာလို႔ ေအာ္ေနရမယ္။ အကုသိုလ္ရဲ႕ အက်ိဳးေပးကလည္း အဲဒီလိုပဲ ေအာ္ေန ရမွာေနာ္။ သူကိုယ္တိုင္ ပူရံုတင္မက သြားထိသမွ်ကို ပူေစတယ္။

အခု လူေတြဟာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ရွင္သန္ေနရတာ အဲဒီ ေက်ာက္ခဲပူနဲ႔ တူတယ္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ႔ျပည့္ျပီး လံုးလည္ လိုက္ေနလိုက္ တာ။ အဲဒါကို တရားေရေအးနဲ႔ ေတာက္ေတာက္ျပီး ေအးေအာင္ လုပ္မွ အပူ သက္သာမွာေပ့ါ။ အဲဒီ“ အကုသိုလ္”ကို “ကုသိုလ္” ကသာအႏိုင္ယူႏိုင္တယ္။ တျခားဘာကမွ မႏိုင္ဘူးလို႔ မွတ္ထားလိုက္ပါ။

အဲဒီေတာ့ ျငိမ္းေအးတဲ့ သုခကို ရဖို႔ဆိုရင္ ပူေလာင္တဲ့ အကုသိုလ္ကို ကုသိုလ္နဲ႔ အႏိုင္ယူ အေသသတ္ႏုိင္မွ ျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာတဲ့အခါ ၊လုပ္တဲ့အခါ ၊ ၾကံစည္တဲ့အခါ တိုင္း ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ေတြးပါ ။ ေျပာပါ ။ လုပ္ပါ ။ ဒါမွသာ စစ္မွန္တဲ့ “အျပစ္ကင္းစြာ ေနထိုင္ျခင္း ” ဆိုတဲ့ ဂုဏ္အစစ္ကို ရရွိျပီး လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ကဲ..ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေတာ္ၾကပါစို႔ရဲ႕။ လူတိုင္း“ဂုဏ္ ” အစစ္နဲ႔ ေက်နပ္ႏိုင္ၾကပါေစ။
မွတ္ခ်က္။ ။ နာယူျဖစ္ေသာ တရားတစ္ပုဒ္အား တဆင့္ျပန္လည္ေ၀မွ်ပါသည္။