နတ္ေတြဆယ္မွာစိုးမိပါရဲ႕

ဒီေန႔ေတာ့ သစ္တံုးေလးဟာ ေရွ႕က အႏၱရာယ္(၅)မ်ိဳးကေန လြတ္ လာခဲ့ျပီမို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး ခရီးဆက္နိဳင္သြား ရွာျပီဆိုျပီး စိတ္ကေလး ေအးထားမလားလို႕။ ေဟာ ေနာက္ထပ္ အႏ ၱရာယ္နံပါတ္-၆ နဲ႔ ထပ္ေတြ႔ရ ျပန္ပါေပ့ါလား။ ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲ ဆိုရင္ သူ႔ကို နတ္ေတြက ဆယ္သြား တာေပါ့။ ကဲ ဒီအဓိပၸါယ္ေလး စဥ္းစားႀကည့္ႀကစုိ႔။

သူကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ဒို႔အိမ္ေတြမွာ ေခြးေလးေတြ၊ ေႀကာင္ေလး ေတြ ေမြးထားတာမရိွဘူးလား ။ အဲဒီအိမ္မွာ ေမြးထားတဲ့ ေႀကာင္ေလးေတြကို ႀကည့္ျပီး ေအာ္ ဒုိ႔ေတာ့ျဖင့္ သူတို႔လို တိရစ ၦာန္ ဘ၀ထက္ ျမင့္တဲ့ လူ႔ဘ၀ကို ရလာခဲ့ႀကျပီ။ ဒါ ဘာေႀကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အတိတ္က ျပဳခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈကံ ေတြေႀကာင့္ပဲလို႔ နားလည္ထား ပါတယ္ေနာ္။ အင္း သူတို႔ကက်ေတာ့ ဘာလို႔ တိရစၦာန္ျဖစ္ေနရတာလဲ။ သူတို႔ရဲ႕ အတိတ္က ျပဳထားခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံ ေႀကာင့္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။ ေလာဘနဲ႕ေသ ျပိတၱာျပည္၊ ေဒါသနဲ႔ေသ ငရဲျပည္၊ ေမာဟနဲ႕ေသ တိရစ ၦာန္ ျပည္ရယ္ လို႔ေတာင္ ဆိုထားပါလား။
ဒါေႀကာင့္ပဲ အတိတ္က ျပဳခဲ့တဲ့ အေႀကာင္းတရား ေတြေႀကာင့္ ယခုပစၥဳပၸန္မွာ အက်ိဳးေတြ ခံႀကရတာပဲမလား။ အင္း ဒါဆို ပစၥဳပၸန္မွာျပဳတဲ့ အေႀကာင္းကံေတြရဲ႕ အက်ိဳး ကိုေတာ့ အနာဂါတ္မွာ ျပန္ခံရမယ္ ဆိုတာေပၚျပီေနာ္။ အေႀကာင္း ေကာင္းမွ အက်ိဳး ေကာင္းမယ္။ အေႀကာင္း မေကာင္းရင္ အက်ိဳးလည္း မေကာင္းနိဳင္ဘူး ဆိုတာေတြကို ေကာင္းေကာင္း သိထားျပီးသားမို႔ ဒို႔ေတြဟာ ေကာင္းကံေတြ ျပဳႀကတယ္။ ဘာေတြ ျပဳသလဲဆိုရင္ ဒါနအက်ိဳးေတြသိလို႔ပဲ ဒါနေတြျပဳတယ္။ ဆြမ္းေတြ ကပ္ႀကတယ္။ လွဴႀက၊ တန္းႀကတယ္။ ေက်ာင္းေတြေဆာက္တယ္။ တံတားေတြ ခင္းလွဴႀကတယ္။ ကိုယ္စြမ္းသမွ်ေတြကို အင္တိုက္အားတိုက္ ကုိယ့္လုပ္အားခထဲကေနမွ လွဴႀကတယ္။ ေနာက္ျပီး သီလအက်ိဳး ေတြသိလို႔ မို႔ သီလေတြ ေဆာက္တည္ႀကတယ္။ သမထအက်ိဴးေတြ ရခ်င္လို႔ သမာဓိေတြ ထူေထာင္တယ္။ ပုတီးေတြစိပ္ႀကတယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ပြားႀက တယ္။ ေနာက္ျပီး သူမ်ား ဒုကၡေရာက္ေနရင္ ကူညီေပးတယ္။ အားေပးတယ္။ …စသျဖင့္ေပါ့ေလ။
ဒါေတြ အားလံုးဟာ ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြမို႔ ေကာင္းကံ ေတြျပဳေနႀကတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္ေနာ္။ အင္း ဒါသည္ပင္ ကံႏွင့့္ ကံ၏ အက်ိဳးကို ယံုႀကည္လို႔ လုပ္ေနတာပဲမလား။ ဒီထိက ဘာမွ ျပႆနာ မရိွ ေသးဘူးေနာ္။ ခက္တာက လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ ရဲ႕ပန္းတိုင္က ဘာလဲဆိုတာပဲ။ ဘာလိုခ်င္လို႔ လုပ္ေနတာလဲ။ အင္း ေနာက္ဘ၀က်ရင္ နတ္ျပည္ေရာက္ခ်င္လို႔ ၊ေနာက္ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ခ်င္လို႔ဆိုျပီး ေကာင္းမႈလုပ္ျပီးတိုင္း ဆုေတြ ေတာင္း ေတာ့ ဒီဘံုဘ၀ေတြကိုသာ ရည္မွန္းျပီး လုပ္ေနႀကတယ္ေနာ္။ ယခုျပဳရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေႀကာင့္ နတ္ျပည္တြင္ နတ္ျဖစ္ပါက တစ္ဖက္ကို နတ္သမီး တစ္ေထာင္စီ နွင့္ ဘုံဗိမာန္ႀကီးထဲမွာ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေသာ နတ္မင္းႀကီးေတြ ျဖစ္ရပါလို၏။ ဆိုျပီးေလ။
အင္း ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာေနျပီ။ သူသည္ နတ္ ေတြ ဆယ္ယူခံရတဲ့ သစ္တံုးနွင့္ တူေသာသူပဲ ဆိုတာေလ။ အုိ ငါ့လုပ္ထားတဲ့ ကုသိုလ္ေတြနဲ႕ကေတာ့ နတ္ျပည္ေလာက္နဲ႔ေတာ့ ေတာ္ပါျပီ။ ျဗဟၼာ့ျပည္ ေလာက္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုျပီး ျဗဟၼာ့ျပည္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ျပီး ဆုေတြေတာင္း ႀကျပန္ ေရာ။ ေဟာ အဲဒါမွ ဒုကၡပဲ။ ဘာလို႔လဲ လုပ္တဲ့အလုပ္က ေကာင္းျပီး ပန္းတိုင္ လြဲေနျပန္တာေလ။ ဒါဆိုသူ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းမႈေတြ လုပ္ေနပါေစ။ သူရည္မွန္းတဲ့ ပန္းတိုင္က နိဗၺာန္ မဟုတ္ေလေတာ့ လုပ္တဲ့အလုပ္နဲ႔ ပန္းတိုင္ အာရံုျပဳပံုက လြဲေနတာမ်ိဳးျဖစ္တဲ့အတြက္ နိဗၺာန္နဲ႔ လြဲေနဦးမွာပါပဲေနာ္။
ဒါဆို သူသည္ သံသရာဆက္ေႀကာင္း ေတြျပဳေနျခင္းေႀကာင့္ သံသရာလည္ ရပါလို၏။ ရယ္လို႔ ဆုေတာင္းေနတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္ေနာ္။ အင္း ဒါကိုပဲအႏ ၱရာယ္တစ္ခုအေနနဲ႕ အေရးတႀကီး ထည့္သြင္းထားပါလားလို႔ သိ လိုက္ပါျပီ။

ဒါဆိုရင္ အႏၱရာယ္နံပါတ္-၆ သည္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ပန္းတိုင္ မမွားဖို႔ ဆိုတာ ေျပာခ်င္တာပါေနာ္။ ကုိယ္သြားေနတဲ့လမ္းေႀကာင္းက နိဗၺာန္ခရီးျဖစ္ျပီး ကိုယ္အာရံုျပဳေနတဲ့ ပန္းတိုင္ ကေတာ့ျဖင့္ နတ္ျပည္ ၊ ျဗဟၼာျပည္ဆိုရင္ေတာ့ သြားေနရင္းက နတ္ေတြ အဆယ္ခံရတဲ့ သစ္တံုးလိုပဲ အႏ ၱရာယ္နံပါတ္-၆ နဲ႕ တင္ လမ္းဆံုး သြားရတဲ႔ ဘ၀မ်ိဳးျဖစ္သြားရလိမ့္မယ္ ဆိုတာေလးကို သတိထား နိဳင္ေစဖို႔ ရည္ရြယ္လွ်က္ တင္ျပလိုက္ရပါေတာ့သည္။ ဒီအႏ ၱရာယ္ကို ဘယ္လို ႏွလံုးသြင္းမ်ိဳးနဲ႔ ေက်ာ္လႊားရပါ့မလဲ ဆုိတာေလးလည္း ၀ိုင္းျပီး စဥ္းစားေပး ႀကပါဦးေနာ္။

မတူညီေသာ အေတြးေလးမ်ား ရိွခဲ့ပါက ျပန္လည္ ေ၀မွ်နိဳင္ပါေႀကာင္းႏွင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျပဳျပင္ သြန္သင္ ေပးႀကပါရန္။