က်ေနာ္ နာႀကားဖူးတဲ့ တရားေလးထဲက ဇာတ္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ေျပာျပခ်င္မိတာနဲ႔ ဒီစာေလးခ်ေရးမိတယ္။
အမည္ကုိေတာ့ “ေပါက္ပြင့္ ေခြးေမွ်ာ္” ဇာတ္လို႔ ေပးထားလိုက္မိတယ္။
ဒီလိုဗ်။
တစ္ခါတုန္းက ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ အလြန္ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္လြန္းလို႔ အရမ္းကို အစာကို ေတာင့္တရွာေဖြေန တဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲအခ်ိန္မွာ သူဟာ ေပါက္ပြင့္ရဲရဲေတြ ပြင့္ေနတဲ့ ေပါက္ပင္ၾကီးကို ေတြ႕ပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ ဒီေခြးစိတ္ထဲမွာ ဒီေပါက္ပြင့္ ရဲရဲေတြကို အမဲသားေတြလို႔ ထင္ျပီး အာသာငမ္းငမ္းနဲ႔ ေပါက္ပင္ေအာက္ကေန ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႔ ဒီအမဲသား က်လာမယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္တဲ့။
အဲေၾကြက်ပါျပီ။
ေပါက္ပြင့္တပြင့္။
ဒီေခြးဟာ ၀မ္းသာအားရနဲ႕ အမဲသားအထင္နဲ ့ေျပးျပီး နမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပါက္ပြင့္ၾကီး ျဖစ္ေနပါေရာတဲ့။ သူထင္သလို အမဲသားမဟုတ္ဘူးေလ။
ဒါေပမယ့္ သူကေတြးတယ္။ ေဩာ္ ဒီတစ္ပြင့္ကသာ ေပါက္ပြင့္ျဖစ္ေနတာပါ။ က်န္တဲ့အပင္ေပၚက နီနီရဲရဲ ေတြကေတာ့ အမဲသားပဲျဖစ္မွာပါဆိုျပီး ဆာေလာင္စြာနဲ့ ဆက္ေမွ်ာ္ေနပါသတဲ့။
ဒါေပမယ့္ က်လာသမွ်ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမဲသားမဟုတ္ပဲ ေပါက္ပြင့္သာ ျဖစ္ေနပါသတဲ့။
ဒါလည္း သူက ဇြဲမေလ်ာ့ဘူး။ အင္း အေပၚမွာ က်န္တာေတြကေတာ့ အမဲသားျဖစ္မွာပဲဆိုျပီး ဆက္ေစာင့္ျပန္ပါသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ ေပါက္ပြင့္ေတြ တစ္ပြင့္ျပီးတစ္ပြင့္ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြသာသြားတယ္ သူေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အမဲသားကိုေတာ့ အစေတာင္ရွာ မရခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး ရႏိုးရႏိုးနဲ႕သူဟာ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တရင္းနဲ႔ပဲ ေပါက္ပင္ေအာက္မွာ အဆာလြန္လုိ႔ ေသပြဲ၀င္ ရရွာတယ္။ သူေသသာသြားတယ္ သူေမွ်ာ္လင့္တဲ့အမဲသားကိုရမသြားရွာပါဘူး။
--------------------------------xxxxxxxxxx----------------------------------------
ဒီမွာတစ္ခန္းရပ္လုိ႔ စဥ္းစားႀကည့္မိတယ္။
အင္း…တို႕ေတြ လည္းဘာထူးလုိ႔လဲ။ ဒီလိုပါပဲ။
ရထားတဲ့ ခႏၶာက ဒုကၡခႏၶာ။
ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တ ေနတာက သုခခ်မ္းသာ။
ဒုကၡျပီးရင္းဒုကၡပဲရွိတဲ့ ေပါက္ပင္ ကေန သုခနဲ ့တူတဲ့ အမဲသား ဘယ္ေတာ့မွ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒါလည္းေမွ်ာ္တုန္းပါပဲ။ ေမြးကတည္းကေမွ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ သုခခ်မ္းသာေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳရင္ေကာင္းမွာပဲလို့ေတြးျပီး ျပဳလိုက္ျပီ။ ေဟာေပါက္ပြင့္တစ္ပြင့္ေၾကြျပီ။ ဘာရလဲ။ ဒုကၡပဲေတြ ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ အင္း သားသမီီး ရွိရင္ပိုျပီး သာယာခ်မ္းေျမ့လာမွာပဲလို႕ ခ်မ္းသာကို ဆက္ေမွ်ာ္ျပန္တယ္။ ရလာျပီသားသမီး။ ေဟာေပါက္ပြင့္ ေနာက္တစ္ပြင့္ေလ။
သူ႔အတြက္ အပူေတြ တိုးလာတာပဲေလ။
ဒါလည္း အင္း ေျမးေလး သာရွိလာခဲ့ရင္ သုခခ်မ္းသာ ပိုျပည့္စံုမွာပဲလို႕ဆက္ေမွ်ာ္ျပန္ေရာ။
ေဟာရလာျပီ ေျမးေလး။ ေနာက္တစ္ပြင့္ ထပ္ေၾကြျပန္ျပီ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရလာတာသမွ်တိုင္းသည္ပင္ ဒုကၡခ်ည္းပဲျဖစ္ေနတာကုိး။
အင္းဘာပဲေျပာေျပာ ရႏိုးရႏိုးနဲ ့ေမွ်ာ္ရင္း ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႕သာ ေသၾကရေတာ့မယ္။ အခုထိ ကိုယ္ေမွ်ာ္ေနတာေတြဟာ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းေတြပါလားလို႕ မစဥ္းစားမိေသးဘူးေလ။
အင္း ေသခါနီးထိလည္း ေမွ်ာ္ေနဦးမွာပါပဲ။
ရလာတဲ့ ဒုကၡအပင္က ပြင့္သမွ်၊ သီးသမွ်ေတြဟာ ဒုကၡေတြသာ ျဖစ္မွာပါလားလို ့ မေတြးမိသမွ်ကေတာ့ ဒီ ဒုကၡထဲက သုခကို မရွိတာ ေမွ်ာ္ေနသလို ျဖစ္ေနမွာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ ဒီခႏၶာၾကီးကို အဟုတ္အရွိလို႔ ထင္ေနသမွ် သတၱ၀ါတိုင္းဟာ ဒီ“ေပါက္ပြင့္ ေခြးေမွ်ာ္”ဇာတ္ထုတ္ၾကီး ခင္း ေနတာနဲ႔ မျခားပါလားဆိုတာေလး ႏိႈင္းယွဥ္မိရင္း….ကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ ရင္ေမာစြာျဖင့္ အျမန္ဆံုး ႀကိဳးစားရုန္းထြက္နိဳင္မွ ေတာ္ကာက်ေပေတာ့မည္ျဖစ္ေႀကာင္းေလး ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်လုိက္ရပါေတာ့သည္။
No comments:
Post a Comment