ဒကာ။ ။ ဆရာေတာ္တို႔ တရားေဟာလိုက္ရင္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ၊ ျဖစ္ပ်က္၊ မျမဲ၊ ဆင္းရဲ၊ အစိုးမရ၊ ငါမဟုတ္ေတြခ်ည္းပဲ၊ အဲဒါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ပ်က္ေနတာလဲ ဆရာေတာ္၊ ဘယ္သူေတြက ဖန္ဆင္းလိုက္လို႔ ရလာတာေတြလဲ။
ဆရာ။ ။ “ပစၥေယာ ဥဒယ ၀ယံ” အေၾကာင္းရိွလို႔ျဖစ္ပ်က္ေနတာေပါ့ ဒကာၾကီးတို႔ရ၊ အေၾကာင္းမရွိရင္ အက်ိဳးမျဖစ္ဘူးပဲ။
ဒကာ။ ။ အေၾကာင္းရွိလို႔ဆိုတာေတြက ဘာေတြ ဘယ္သူေတြ ရွိေနတာပါလဲ ဆရာေတာ္ နည္းနည္းပါးပါး ရွင္းျပေပးပါလား ဘုရား။
ဆရာ။ ။
(၁) အဲဒီ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ၊ မခိုင္ျမဲလို႔ ဆင္းရဲတာ၊ ငါ, ငါ့ဟာ မဟုတ္တာ အမွန္ကို မသိမျမင္ေအာင္ ဖံုးအုပ္ကာကြယ္ျပီး ျမဲတယ္၊ ခ်မ္းသာတယ္၊ ငါ, ငါ့ဟာဟု ထင္မွတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေနတဲ့ အ၀ိဇၹာေခၚတဲ့ ေမာဟရယ္။
(၂) အဲဒီဟာေတြကိုပဲ ငါ့ဟာဟု သာယာ၊ ခင္မင္၊ လိုခ်င္၊ တပ္မက္၊ ဆာေလာင္၊ စြဲလမ္းေနတဲ့ တဏွာ ဥပါဒါန္ ေခၚတဲ့ ေလာဘရယ္။
(၃) အဲဒီလို လိုခ်င္စြဲလမ္းလို႔ ရေအာင္ျပဳလုပ္တဲ့ ေလာကီကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ေစတနာကံေတြရယ္။
အဲဒါဟာ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ၊ ျဖစ္ပ်က္ေတြေပၚလာေအာင္ ျပဳလုပ္စီမံေပးေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြပဲ၊ ပုဂၢိဳလ္၊ သတၱ၀ါ၊ တန္ခိုးရွင္က ဖန္ဆင္းေပးတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဗုဒၶက ေဟာၾကားေတာ္မူတယ္။
ဒကာ။ ။ ဒီလိုဆို ေလာကီကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ေစတနာကံေတြကို မျပဳလုပ္ဘဲ ရပ္ထားလိုက္ရင္ ျဖစ္ပ်က္၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱနယ္က လြတ္ေရာလား ဆရာေတာ္၊ ဆက္လက္မိန္႔ၾကားပါဦး ဘုရား။
ဆရာ။ ။ အင္း…..အကုသိုလ္ ေစတနာကံကိုေတာ့ အပါယ္သြားလမ္းမို႔လို႔ မျပဳလုပ္ဘဲ ရပ္ေနရမယ္၊ ေလာကီကုသိုလ္ကိုေတာ့ မျပဳလုပ္ဘဲ ရပ္မေနရဘူး၊ ျပဳရ လုပ္ရမွာပဲ ျဖစ္တယ္။
အဲဒီ ေလာကီကုသိုလ္ကံျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာ အ၀ိဇၨာနဲ႔ တဏွာ ဥပါဒါန္ မပါေစနဲ႔၊ ၀ဋ္ဘ၀ကို မသာယာနဲ႔၊ မေတာင့္တ မလိုခ်င္နဲ႔၊ ဘ၀ရဲ႕ မခိုင္ျမဲမႈ အနိစၥ၊ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡ၊ ငါ, ငါ့ဟာမဟုတ္ ရုပ္ နာမ္ ၊ ဒုကၡသစၥာမွ်သာဟု အမွန္သိတဲ့ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ဦးစီးျပီး နိဗၺာန္ကို ဆႏၵျပဳကာ ျပဳလုပ္ရမွာျဖစ္တယ္၊ ကဲ….သေဘာေပါက္ရဲ႕လား၊ အဲဒါ ၀ဋ္ျပတ္ဉာဏသမၸယုတ္ ေလာကီကုသိုလ္ ေခၚတယ္။
ဒကာ။ ။ ၀ဋ္ဘ၀ဆင္းရဲျဖစ္ေပၚလာပံုကို အေၾကာင္းရင္းႏွင့္ ထုတ္ျပလို႔ ေက်နပ္လွပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ အ၀ိဇၨာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္ဟာ ဘ၀ရဲ႕ လက္သည္ပဲကိုး၊ သိပါျပီ ဆရာေတာ္။
***သုေတသနသမၼာမဂၢဂၤပဥွာက်မ္း***
ဆရာ။ ။ “ပစၥေယာ ဥဒယ ၀ယံ” အေၾကာင္းရိွလို႔ျဖစ္ပ်က္ေနတာေပါ့ ဒကာၾကီးတို႔ရ၊ အေၾကာင္းမရွိရင္ အက်ိဳးမျဖစ္ဘူးပဲ။
ဒကာ။ ။ အေၾကာင္းရွိလို႔ဆိုတာေတြက ဘာေတြ ဘယ္သူေတြ ရွိေနတာပါလဲ ဆရာေတာ္ နည္းနည္းပါးပါး ရွင္းျပေပးပါလား ဘုရား။
ဆရာ။ ။
(၁) အဲဒီ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ၊ မခိုင္ျမဲလို႔ ဆင္းရဲတာ၊ ငါ, ငါ့ဟာ မဟုတ္တာ အမွန္ကို မသိမျမင္ေအာင္ ဖံုးအုပ္ကာကြယ္ျပီး ျမဲတယ္၊ ခ်မ္းသာတယ္၊ ငါ, ငါ့ဟာဟု ထင္မွတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေနတဲ့ အ၀ိဇၹာေခၚတဲ့ ေမာဟရယ္။
(၂) အဲဒီဟာေတြကိုပဲ ငါ့ဟာဟု သာယာ၊ ခင္မင္၊ လိုခ်င္၊ တပ္မက္၊ ဆာေလာင္၊ စြဲလမ္းေနတဲ့ တဏွာ ဥပါဒါန္ ေခၚတဲ့ ေလာဘရယ္။
(၃) အဲဒီလို လိုခ်င္စြဲလမ္းလို႔ ရေအာင္ျပဳလုပ္တဲ့ ေလာကီကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ေစတနာကံေတြရယ္။
အဲဒါဟာ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ၊ ျဖစ္ပ်က္ေတြေပၚလာေအာင္ ျပဳလုပ္စီမံေပးေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြပဲ၊ ပုဂၢိဳလ္၊ သတၱ၀ါ၊ တန္ခိုးရွင္က ဖန္ဆင္းေပးတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဗုဒၶက ေဟာၾကားေတာ္မူတယ္။
ဒကာ။ ။ ဒီလိုဆို ေလာကီကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ေစတနာကံေတြကို မျပဳလုပ္ဘဲ ရပ္ထားလိုက္ရင္ ျဖစ္ပ်က္၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱနယ္က လြတ္ေရာလား ဆရာေတာ္၊ ဆက္လက္မိန္႔ၾကားပါဦး ဘုရား။
ဆရာ။ ။ အင္း…..အကုသိုလ္ ေစတနာကံကိုေတာ့ အပါယ္သြားလမ္းမို႔လို႔ မျပဳလုပ္ဘဲ ရပ္ေနရမယ္၊ ေလာကီကုသိုလ္ကိုေတာ့ မျပဳလုပ္ဘဲ ရပ္မေနရဘူး၊ ျပဳရ လုပ္ရမွာပဲ ျဖစ္တယ္။
အဲဒီ ေလာကီကုသိုလ္ကံျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာ အ၀ိဇၨာနဲ႔ တဏွာ ဥပါဒါန္ မပါေစနဲ႔၊ ၀ဋ္ဘ၀ကို မသာယာနဲ႔၊ မေတာင့္တ မလိုခ်င္နဲ႔၊ ဘ၀ရဲ႕ မခိုင္ျမဲမႈ အနိစၥ၊ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡ၊ ငါ, ငါ့ဟာမဟုတ္ ရုပ္ နာမ္ ၊ ဒုကၡသစၥာမွ်သာဟု အမွန္သိတဲ့ ၀ိဇၨာဉာဏ္ ဦးစီးျပီး နိဗၺာန္ကို ဆႏၵျပဳကာ ျပဳလုပ္ရမွာျဖစ္တယ္၊ ကဲ….သေဘာေပါက္ရဲ႕လား၊ အဲဒါ ၀ဋ္ျပတ္ဉာဏသမၸယုတ္ ေလာကီကုသိုလ္ ေခၚတယ္။
ဒကာ။ ။ ၀ဋ္ဘ၀ဆင္းရဲျဖစ္ေပၚလာပံုကို အေၾကာင္းရင္းႏွင့္ ထုတ္ျပလို႔ ေက်နပ္လွပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ အ၀ိဇၨာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္ဟာ ဘ၀ရဲ႕ လက္သည္ပဲကိုး၊ သိပါျပီ ဆရာေတာ္။
***သုေတသနသမၼာမဂၢဂၤပဥွာက်မ္း***
No comments:
Post a Comment