နတ္တုိ ့အား ေျခရာခံျခင္း ....................

ဒီဟာေလးကုိ မေရးခင္ အေနာ္နည္းနည္းေလး နိဒါန္းပ်ိဳးခ်င္သဗ်ွ။ အဲဒါ ဘာလဲ ဆုိေတာ ့…နတ္နဲ ့ပတ္သတ္တဲ ့
အယူ၀ါဒေတြအေၾကာင္းပါ။ နတ္ေတြကုိ တစ္ခ်ိဳ ့ေတြက အေသအလဲ ယုံၾကည္သလုိ တစ္ခ်ိဳ ့ေတြ ့ကလည္း ေတာေ္တာ္ေလးကုိ အေလးမထားတာေတြ ့ရပါတယ္။ ျပီးေတာ ့ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
(၇န္ကုန္သားမ်ား)က နတ္ေတြဘာေတြ အယူမရွိသေလာက္၊ မႏၱေလးနယ္နွင့္ ေတာင္ေပၚနယ္မွာရွိေသာ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ ့ နတ္ကုိ ယုံၾကည္ၾကတယ္။
“ေ၀ ့…ငဇူး နင္ေရာ နတ္ယုံလား” လုိ ့လာေမးရင္
“ေအး မယုံဘူးေ၀ ့” လုိ ့ျပန္ေျဖမွာ။


“ဒါဆုိ နင့္ျခံထဲက နတ္စင္ၾကီး မီးရွုိ ့လုိက္ပါလား” ဆုိရင္ေတာ ့….။ ထားပါအုံး။ ေနာက္ေတာ့ ရွင္းတာေပါ့ ေနာ ့။
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့လုိ (ငယ္ငယ္တုန္းကပါ) ဟုိေတာ ေလွ်ာက္ကျမင္း ဒီေတာ ေလွ်ာက္ကျမင္း ေနတတ္တဲ ့လူေတြအဖုိ ့ အလင္းတုိ ့အေဖက ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြ ေျပာျပတတ္တယ္။ သူကုိယ္တုိင္ကုိကလည္း
နတ္ယုံတဲ ့သူမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒါေပ ့မယ္ သူရဲ ့ေဆာင္ပုဒ္က ဘယ္အရာမဆုိ ခ်င့္ခ်ိန္ျပီး ယုံ ရတယ္တဲ ့ခင္ဗ်။
ဒါေလးကိုေတာ ့ကြ်န္ေတာ္ မွတ္ထားတယ္။ အဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဒီေန ့အထိ အဲဒီနည္းကုိပဲ က်င့္သုံးတယ္။

ေနာက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္ေပါ့ေနာ္။ ခင္ဗ်ားတုိ ့ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ေတြက နတ္ကုိ ယုံၾကည္သည္ ျဖစ္ေစ။
မယုံၾကည္သည္ ျဖစ္ေစ။ သူတုိ ့ျဖစ္ေပၚလာပုံေလးေတြကုိေတာ ့သိထားသင့္တယ္ခင္ဗ်။ အဲဒီေတာ ့မွ ခင္ဗ်ားရဲ ့
ယုံၾကည္ခ်က္က ခုိင္မာလာမွာေလ။ ဟုတ္တယ္မလား? ။
အခု ခင္ဗ်ားက နတ္မယုံသူပါ။ ခင္ဗ်ား သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ခင္ဗ်ားကုိ ဘာေၾကာင့္မယုံတာလဲ ေမးရင္။
ဘယ္လုိ ေျဖမလဲ။
“ေအး…ကြာ….သူမ်ားေတြ မယုံဘူး ဆုိလုိ ့လုိက္မယုံတာ” ဒီလုိေျဖမွာလား။
ဒါမွ မဟုတ္ ဒီလုိေလးေပါ့။
“ဟ…ငါမယုံတာ အေၾကာင္းရွိတယ္ ေမာင့္၊ နင္တုိ ့ေတြ နတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာတဲ ့ သမုိင္းစဥ္ေတြကုိ ျပန္ေလ ့
လာ လုိက္စမ္းဘာ….” ဆုိျပီး  သင္သိသေလာက္ေလးကုိ (သင္ဘာေၾကာင့္မယုံလဲ ဆုိတာေပါ့) သင့္ကုိ ေမးတဲ ့သူကုိ ေျပာျပလုိက္ရင္ သူ ့အတြတ္လည္း အက်ိဳးရွိသလုိ သင့္အေနနဲ ့လည္း သင့္ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ ပုိမုိခုိင္မာေစတယ္။ ဒီလုိေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေလးကေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျခင္တဲ ့စကားနည္းနည္းပါ။
ရွည္သြားလား မသိဘူး။ သည္းခံဖတ္ :D ။ ။

ကြ်န္ေတာ္ နတ္ေတြ အေၾကာင္းသိဖုိ ့အတြတ္ နတ္သမုိင္းေတြကုိ လွန္ရတယ္ခင္ဗ်။ ဘယ္စာအုပ္မွာဘယ္လုိေရးထားတယ္။ ဘယ္စာအုပ္မွာ ဘယ္လုိေရးထားတယ္။ ေနာက္ဘယ္စာအုပ္မွာ
ဘယ္လုိ ရွင္းထားတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပ ့မယ္ ေနာက္ဆုံး အားလုံးကုိ ျခဳံငုံထားတဲ ့စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ
ရွာၾကည္ ့လုိက္ေတာ ့ ဆရာၾကီး ဦးဖုိးက်ားေရးတဲ ့ ၃၇ မင္းနတ္ ဆုိတာေလးကုိ သြားေတြ ့ရတယ္။
အဲဒီဟာကုိ စိတ္၀င္စားတာနဲ ့ေဒါင္းျပီး ဖတ္ၾကည္ ့လုိက္ေတာ ့မွ  ေအာင္ျမတ္ေလး! ေသာက္က်ိဳးနဲ နတ္ေတြ
နည္းတာမွ မဟုတ္တာဗ်ာ။ ဆရာၾကီးက ဒီမွာ နတ္သမုိင္းကုိ ေသေသခ်ာခ်ာကုိ လွန္ေလ်ာထားတာ။ ဘာလုပ္လုပ္ အကြက္ေစ ့သူပီပီ သူေရးတဲ ့နတ္သမုိင္းဟာလည္း ကုိးကားခ်က္မ်ား၊ ေ၀ဖန္မွဳမ်ားနဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလး ကုိ ျပည္ ့ျပည္ ့စုံစုံ ရွိလွပါတယ္ခင္ဗ်။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိလုိက္ရတယ္။

နတ္ေတြ ဘယ္နွစ္မ်ိဳးေတာင္ ရွိတယ္ထင္တုန္း။
(၁) ဗုဒၶဘာသာ (၃၇) မင္း
(၂) အတြင္း (၃၇) မင္း
(၃) အျပင္ (၃၇) မင္း
အမ်ားဘူးလားခင္ဗ်ား။ နည္းတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။
ျပီးေတာ ့ဆရာၾကီးရဲ ့စာအုပ္ထဲမွာ ဟိႏၵဴနတ္ေတြအေၾကာင္းပါ၀င္ေနတယ္ခင္ဗ်။ ဘယ္နတ္ေတြက ဘယ္လုိျဖစ္လာတယ္။ ဘယ္နတ္ေတြက ဘယ္လုိ ျဖစ္လာတယ္ဆုိတာကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး ေရးဖြဲ ့ထားတယ္။ ဒါေပ ့မယ္ နည္းနည္းေလး ကြဲလြဲမွဳရွိတယ္ခင္ဗ်။ မဟာဗိႏၷဲ ျဖစ္ေပၚလာပုံမွာေပါ့ေနာ္။
ဆရာၾကီးကေတာ ့ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အခ်က္အလက္မ်ားနွင့္ ကုိးကား ေျပာဆုိထားေသာ္လည္း
ကြ်န္ေတာ္ ဖတ္ဖူးတဲ ့ ဟိႏၵဴေရွးရုိးရာ ဘာသာေရးစာအုပ္ထဲက ဟာေတြနဲ ့ကြဲလြဲမွဳရွိတယ္။ဒါေပ ့မယ္
အခ်က္အလက္ေတြက အတူတူျဖစ္တယ္ခင္ဗ်။ အေပၚက အခ်က္က ေအာက္ေရာက္ ေအာက္အခ်က္က
အေပၚေရာက္ေလး ျဖစ္သြားတာပါ။ ဒါေပသိ သေဘာေပါက္ပုံျခင္းကေတာ ့တူတူပါပဲ။

နတ္ေတြ အေၾကာင္းေလ ့လာျပီး ဆုိကတည္းက၊ နတ္ဆုိတာက ရွိလားမသိ မရွိလားမသိ။မျမင္နုိင္တဲ ့အရာေတြ။ သူတုိ ့နဲ ့ပတ္သတ္တဲ ့ဇာတ္လမ္းေတြကလည္း လုံၾကဳတ္၊လုပ္ၾကံေတြလား ဘာလား ဘယ္သူသိနိုင္မတုန္း။

ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကတုန္းက စာအရမ္းဖတ္တယ္။ အိမ္ထဲမွာပ်င္းတာနဲ ့စာဖတ္တာ။ အဖြားက ရွမ္းမ ပါ။
အေမဘက္က။ ဒါေပ ့မယ္ အဂၤလိပ္စကားလည္း၇တယ္။ ရွမ္းစကားလည္းရတယ္။ ကုလားလုိလည္း မြတ္တယ္။ ဘယ္လုိ အာဂအဖြားလဲဆုိတာေတာ ့ကြ်န္ေတာ္ မသိပါ။ အိမ္မွာဖတ္စရာ စာအုပ္ေတြကလည္း
တစ္ပုံၾကီး အဖြားဟာေတြေလ။ အဂၤလိပ္စာအုပ္ေတြလည္းရွိတယ္။ အဲဒီေတာ ့လွန္ေလ်ာဖတ္ရွုရတာေပါ့။
အဖြားက ကြ်န္ေတာ္ သုံးနွစ္ေက်ာ္ေလးနွစ္သားေလာက္မွာ ဆုံးသြားတယ္။ ဒါေပ ့မယ္ သူမဆုံးခင္က ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ယာ၀င္တုိင္း ရုိးရာအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတတ္တယ္။ ရွမ္းမွာ ဘယ္လုိရွိတယ္။ ဘယ္နတ္ကုိ
ဘယ္လုိ ကုိးကြယ္တာ။ ဗမာေတြက ဘယ္လို။ ဟိႏိၵဴနတ္ေတြက ဘယ္လုိ။
ဟိႏိၵဴေတြကုိ ဘာလုိ ့ ကုလား(ကူးလား) လုိ ့ေခၚတယ္။ ဒီလုိေတြ ရွင္းျပတယ္ခင္ဗ်။
ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ေမးေသးတယ္။
အဖြား ကုလားေတြက်ေတာ ့… ဟုိးဘက္ကမ္းက ကူးလားလုိ ့ကူးလား လုိ ့ေခၚရင္းကေန ကုလား လုိ ့ျဖစ္သြားတယ္လုိ ့ေျပာတယ္ေနာ္။ တရုတ္က်ေတာ ့ေရာ ဟင္လုိ ့ :D ။ ဘာလုိ ့တရုတ္ ေခၚတာလည္း လုိ ့
ေမးဖူးတယ္။ အဘြားက ငါလည္း မသိေပါင္ေအ..အဲဒီေလာက္ေတာ ့ဆုိျပီး။ သူမသိပါဘူးဆုိတာ ၀န္ခံသြားသဗ်ွ။ အဲဒီစကားကုိ ကြ်န္ေတာ္ ဒီေန ့ထိလည္း။ ဘယ္သူမွမေမးရေသးဘူး :D ။ ။

အဲဒီေတာ ့ဗ်ာ။ သူဆုံးသြားျပီးတဲ ့ေနာက္ပုိင္းမွာ သူက်န္ရစ္ခဲ ့ စာအုပ္ေလးေတြကုိ ပဲ ဖတ္ျပီးေတာ ့
ဗဟုသုတရွာ မွီးရတယ္ဆုိပါေတာ ့။ အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္ စာအုပ္တစ္အုပ္ သြားေတြ ့တယ္ခင္ဗ်။
ေရးသူေတာ ့မမွတ္မိပါ။ ဘာသာၾကီး (၄) ရပ္ တဲ ့။ ေတာ္ေတာ္ကုိ ဖတ္လုိ ့ေကာင္းတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကုိ
ဖတ္ျပီးေတာ ့မွာ လူက နည္းနည္းေလး နားလည္လာတာ ဘာသာေတြ အေၾကာင္းကိုေလ။ မိတ္ေဆြတုိ ့လည္း
သိျပီးသား ျဖစ္မွာပါ။ မသိေသးတဲ ့သူေတြလည္း ဖတ္ရေအာင္ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။

အဲဒီလုိ ဖတ္ေနရင္းနဲ ့ျမန္မာနတ္ေတြ အေၾကာင္းေရာက္လာတယ္ခင္ဗ်။ အဲဒီမွာ စေတာ ့တာ အက်ိဳးရွိမွ အေၾကာင္းျဖစ္တယ္ေလဗ်ာ။ အဲဒီလုိပဲ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားေပၚေပါက္ရတာေပါ့။
ျမန္မာနတ္ေတြအေၾကာင္းဖတ္ေတာ ့ လူက ေတာ္ေတာ္ေလး ထူပူသြားတယ္။ ဘယ္လုိ မွ မျဖစ္နုိင္တာ ဆုိျပီးေလ။ ဘယ္နွယ္ ့ဗ်ာ။
အရက္ေသာက္လုိ ့ေသလည္း နတ္ျဖစ္တယ္။
ဓါးထုိးခံျပီးေသလည္း နတ္ျဖစ္တယ္။
ၾကက္တုိက္တဲ ့သူလည္း ေသရင္ နတ္ျဖစ္တယ္။
မိန္းမေခ်ာေခ်ာကုိ စြဲလမ္းလုိ ့ေသလည္း နတ္ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ျပီး
နူနာ(အနာၾကီး) ေရာဂါနဲ ့ေသတဲ ့လူလည္း နတ္ျဖစ္တယ္။

ေသတဲ ့သူေတြ အကုန္လုံး တန္းစီျပီးေသတဲ ့ေနရာက ျမန္မာျပည္ အထက္ အလယ္ပုိင္း ေဒသေတြမွာခ်ည္းပဲ။
အဲဒီေဒသမွာ ေသတဲ ့သူေတြအားလုံး နတ္ျဖစ္ၾကသေရာလားဗ်ာ။ အဲဒါေတာင္ အျခားနတ္ေတြ မပါေသးဘူးေနာ္။ တစ္နုိင္ငံလုံးမွာ သူ ့အရပ္ သူ ့ဓေလ ့နဲ ့ကုိးကြယ္ေနတဲ ့နတ္ေတြ မပါေသးဘူး။ အားလုံးလုိက္ ကုိးကြယ္ေနရင္ ေသရခ်ည္၇ဲ ့။

ဆရာၾကီး ဦးဖုိးက်ားရဲ ့စာအုပ္မွာေတာ ့ဆရာၾကီးက ေသတဲ ့သူေတြ နတ္ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္ ဆုိတာကုိ
ရွင္းျပထားပါတယ္။ ဆရာၾကီးကရဲ  ့စာအုပ္ကုိ အေနာ္ေလ ့လာျပီး ဖတ္ၾကည္ ့ရသေလာက္ ဆုိရင္
ဆရာၾကီးက နတ္ယုံၾကည္သူမဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒါေပ ့မယ္ သူကုိ ကုိယ္ထင္ျပျပီး ငါက နတ္ပါဟာ။ ဆုိရင္ ယုံလုိက္မယ္ဆုိတဲ ့သေဘာပါတယ္။ ရုပ္၀ါဒီ တစ္ဦးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီစာအုပ္ကုိလည္း ဆရာၾကီးေရးခဲ ့တာက
ဒါေလးက ဒီလုိ ရွိတယ္။ ဒါေလးက ဒီလုိ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ ့ မင္းတုိ ့ယုံခ်င္ယုံၾက မယုံခ်င္မယုံၾကနဲ ့။
ဒါေပ ့မယ္ ယုံတုိင္း မေကာင္းဘူး။ :D ဟီး။ အဲဒီလုိ ေရးခဲ ့တာဗ်။ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ ့ဒီလုိပဲ ျမင္တယ္။

ေနာက္ျပီး ျမန္မာ ဘုရင္ေတြ လက္ထက္က စစ္ပြဲေတြမွာ နတ္ေတြကုိ ပါေခၚ တုိက္ ခုိင္းတာ။ အဟုတ္။
ဆရာၾကီးေရးထားတာ။ ေရွးဘုရင္ေတြ လက္ထက္မွာ ျမန္မာနဲ ့တရုတ္ စစ္ပြဲ ျဖစ္ေတာ ့ ျမန္မာဘက္က
ျမန္မာနတ္ေတြေရာ။ တရုတ္ဘက္က တရုတ္နတ္ေတြေရာ ၀ုိင္းဖဲ ့ၾကသတဲ ့ဗ်ာ။ ဒါမ်ိဳးပြဲကေတာ ့ငဇူးတုိ ့
အၾကည္ ့ခ်င္ဆုံးပြဲဗ်ေနာ္။ လန္းေနမယ္။ တရုတ္ေတြကလည္း အေ၇ွာင္အတိန္း ရွယ္ကြ်မ္းတယ္ဟုတ္။
“၀ွစ္” ဆုိ ေလေပၚပ်ံသြား။ “၀ုန္း” ဆုိ ျပန္က် :D ဟီး။ “ဖလြတ္” “ဖလြတ္” ဆုိျပီးေတာ ့လက္နက္ပုန္းေတြပစ္။
ဟိ မုိက္မယ္ေနာ္။
( အေနာ္ဆုိရင္ေတာ ့ ျမန္မာနတ္ဘက္ကပဲ ေနမွာ။ မင္းမဟာဂီရီဆုိတဲ ့နတ္ (ေမာင္တင့္တယ္)က ဟင္းဟင္း
ဘယ္ေလာက္ အားေကာင္းသလဲဆုိရင္ သူနွမကုိ ဘုရင္က ေတာ္ေကာက္ေတာ္မူလုိ ့ ဆုိပီး ေျမျပင္ကုိ တူနဲ ့
ထုလုိက္တာ နန္းေတာ္ မွာ သြားတုန္တယ္ ဆုိပဲ။ ေျမၾကီး တုန္သြားတယ္ေပါ့ဂ်ာ)
တရုတ္နတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္စြမ္းမစြမ္းေတာ ့…အေနာ္ မသိပါဘူး။ ျမန္မာနတ္စြမး္တာေတာ ့သိတယ္။
ေတြ ့ဘူးလား။ ေျမၾကီးတုန္သြားတာ :D နတ္သမုိင္းမွာပါတာေနာ္။ အေနာ္ေရးတာမဟုတ္ဘူး။ ။
ဒါေပ ့မဲ ့ဂ်ာ။ အဲဒီစစ္ပြဲမွာ ဘယ္သူနုိင္ျပီး ဘယ္သူရွုံးသြားလဲ ဆုိတာ ဆရာၾကီးက ထည္ ့မေရးသြားဘူး။
လူမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဟာတာတာျဖစ္က်န္ခဲ ့တယ္။ ၾကည္ ့ခ်င္တာေပါ့ဂ်ေနာ္။ နတ္ေတြ ဖဲ ့ၾကတဲ ့ဟာ။
လူေတြ ထုိးတဲ ့လက္ေ၀ွ ့ပြဲေတာင္ လူစည္ေသးတာကုိ။ :D

ျပီးေတာ ့…ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားၾကီးကလည္း သူ ့ေခတ္သူ ့အခါက ယုိးဒယားဘန္ေကာက္စား ေကာ၀ိလငယ္တုိ ့ကုိ သြားတုိက္တယ္ဗ်။ အဲဒီဟာကုိ နတ္ေတြက မကူဘူးတဲ ့။အဲဒီေတာ ့ ေသာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ ့ အမိန္ ့ေတာ္ ျပန္တမ္းထုတ္လုိက္တယ္။
“နင္တုိ ့ကုိ ငါက ေကြ်းေမြးထားျပီး နင္တုိ ့က ငါ့အခု ယုိးဒယားဘန္ေကာက္ကုိ တုိက္ေတာ ့ျငိမ္ေနၾကတယ္ဟုတ္လား။ေအး အခုခ်ိန္က စျပီး ငါ့အမွဳေတာ္ ထမ္းေစ။ မထမ္းရင္ နတ္ရုပ္ နတ္ကြန္းနွင့္
တကြ မီးပုံတုိက္ မည္” တဲ ့ေလ။ျပီေရာ။ :D  တစ္္ခါတည္း လုပ္ပစ္ရမွာ။ တကယ္ ့အမိန္ျပန္တမ္းထဲမွာေတာ ့ဒီလုိ မေရးထားဖူးေနာ္။ အေနာ္က လြယ္ေအာင္ေရးလုိက္လုိ ့ဒီလုိျဖစ္သြားတာ။

အထက္ပါအခ်က္အလက္ေတြကို ၾကည္ ့ျခင္းအား ျဖင့္ နတ္နဲ ့လူ၊ လူနဲ ့နတ္ဟာ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးမွီေနတယ္ဆုိတာ ထင္ရွားတယ္ဗ်။ ဘုရင့္ေနာင္ မင္းတရာၾကီးပဲ ၾကည့္ ေလ။
သူ ့စစ္ပြဲက ၾကာလာေတာ ့ ေပါက္ျပီး။ သူဘာသာသူေနတဲ ့နတ္ေတြကုိ အလုံးကုိ ၀ါးရင္းတုတ္နဲ ့
ပတ္ရမ္းလုိ္က္တာ။ အဲဒီပြဲမွာေတာ ့၀င္တုိက္ေပးတယ္ထင္ပါတယ္။ မင္းမိန္ ့ကုိးဗ်။
နတ္ေတြ မကူလည္း ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရာၾကီးက ေအာင္နုိင္မွာပါပဲ။
ယုိးဒယား ဆုိတာ အရင္က သိတယ္ဟုတ္။ ဆက္မေ၇းေတာ ့ဘူးေနာ္ :D ။

ေနာက္ျပီးေတာ ့မေသခင္က နတ္ျဖစ္ေနတဲ ့သူေတြ ရွိေသးသဗွ်။ အဲဒီထဲမွာ ဘယ္သူပါတယ္ထင္တုန္း။
ၾကားဖူးၾကလား ခင္ဗ်။! ေမွာ္ဘီဆရာသိန္းေလ။ ဟုတ္ကဲ ့သူပါတယ္။ ေလာကကလည္း ဆန္းၾကယ္တယ္ေနာ္ ့။
အဲဒါလည္း ဆရာၾကီးေရးတာေနာ္။ အေနာ္ေျပာတာဟုတ္၀ူး။

ကဲ! အဲဒီေတာ ့စာဖတ္သူမိတ္ေဆြမ်ားလည္း အေပၚက ဖတ္တာတဲ ့အရာေတြကုိ ၾကည္ ျခင္းအားျဖင့္ နတ္ကုိ ယုံရမယ္။ မယုံရဘူးဆုိတာကုိ မေျပာလုိ ပါဘူး။ မိတ္ေဆြတုိ ့သေဘာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ငဇူးကိုလည္း လာေမး။
“ေ၀ ့ငဇဴး နင္ နတ္ယုံလား”
“မယုံဖူးေ၀ ့…”
“ဒါဆုိ နင့္ျခံထဲက နတ္စင္ၾကီး ဘာလုိ ့ထားေနလဲ။ မီးရွုိ ့လုိက္ပါလား” ဆုိရင္ေတာ ့….။

ဒါေလးက ဒီလုိရွိတယ္ခင္ဗ်။
အေနာ္ေနတာ ရွမ္းျပည္။ အေနာ္နတ္မယုံပါ။ သုိ ့ေပမယ္ ့….ရွမ္းျပည္ နယ္ဆုိတာက ကုိးျမိဳ ့ရွင္ အုပ္စုိးတဲ ့ေနရာ။အဲဒီေတာ ့ေတာင္ရွမ္းတတ္တတ္ ေျမာက္ရွမ္းပဲ တတ္တတ္ ကုိးျမိဳ ့ရွင္နန္းမွာ ကားဆုိ ကား။ဆုိင္ကယ္ဆုိ ဆုိင္ကယ္ ဦးတုိက္ရတယ္ဆုိတာ သြားဖူးလာဖူးတဲ ့မိတ္ေဆြေတြ သိသေပါ့ေနာ္။
ဆုိင္ကယ္လက္ကိုင္မွာ အနီးစည္းေလးေတြနဲ ့ေလ။ :D
ကြ်န္ေတာ္ ဆုိင္ကယ္မွာ ဘယ္ေတာ ့မွ လက္ကုိင္မွာ အနီစည္းမရွိဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ ့လဲေမး မယုံလုိ ့ :D ။
အဟုတ္။ မယုံဘူး။ ဘယ္နဲ ့ ဟုိမွာ က်ေသ နတ္ဖစ္။ ဒီမွာ က်ေသ နတ္ဖစ္။ မကုိးကြယ္ေနာင္ေပါင္ဂ်ာ။
ဆုိျပီးေနလာတာ။

ဒီလုိနဲ ့တစ္ေန ့ဘာျဖစ္သလဲဆုိေတာ ့….သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့မႏၱေလးကေန ျပန္အလာ။ ကုးိျမိဳ ့ရွင္နန္းကုိ ဦးမတုိက္သြားဘူး။ ေမျမိဳ ့မွာလည္း ကုိးျမိဳ ့ရွင္ နတ္နန္း ရွိတယ္ေနာ္။ မတုိက္တာ သက္သက္။ တုိက္ရင္ နန္းလည္းက်ဳိးမယ္။ ဆုိင္ကယ္လည္း ပ်က္ကုန္မွာေပါ့လုိ ့ ဟီး ;D ။

အဲဒီေတာ ့ လမ္းမွာသြားရင္း အေပါ့သြားခ်င္လာတာ။ လူကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ေအာင့္ေနျပီ။ ဆုိင္ကယ္က ခုန္တုိင္း ဆီးအိမ္က ေအာင့္တာ။ ေပါက္ထြက္သြားမလားေတာင္ ထင္ရတယ္။ ဆီးအိတ္ေပါက္တာကလည္း လြယ္တယ္မထင္နဲ ့။ တစ္ခါေပါက္ ျပသနာမရွိဘူး။ ဒါေပ ့မယ္ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေပါက္ဖို ့အခြင့္အေရးရွိတယ္။
ထပ္ေပါက္ရင္လည္း ျပသနာ မရွိဘူး။ ဒါေပ ့မယ္ ေနာက္တစ္ခါဆုိ နည္းနည္းေလး ျဖစ္တာနဲ ့ေပါက္နုိင္တဲ ့ အေျခအေနရွိတယ္။အဲဒါကုိ ထပ္ေပါက္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ ေသလုိက္ေတာ ့ …သုသာန္သြားျပီး။ အဟုတ္။
ေဆးမကုနဲ ့ေစ်းၾကီးတယ္။ :D
ဒီလုိနဲ ့အေနာ္ ဆီးအရမ္းသြားခ်င္လာေတာ ့….သူငယ္ခ်င္းဆုိင္ကယ္ေတြကုိ ေရွ ့ကလြတ္ျပီး။ အေပါ့၀င္သြားတယ္ေပါ့ဂ်ာ။ ဆုိင္ကယ္လမ္းေဘးရပ္။ ျပီးေတာ ့ ေတာထဲ ၀င္သြားေပါ့။ အသြားတုန္းကက်ေတာ ့
အဲဒီလမ္းေဘးမွာ ဘာမွ မရွိဘူးဂ် သိလား။ အေပါ့သြားျပီး ျပန္ အထြက္မွာ ျမင္းဟီသံၾကားတာ။ အဲဒါလုိက္ရွာရတယ္။ အပင္ကလည္း ေတာင္ေပၚလမ္းဆုိေတာ ့ဘယ္သိပ္ရွိမွာတုန္း နည္းနည္းေလးရယ္။ ျမင္းဟီသံက ထြက္ေနတုန္း။ ျမင္းဆုိရင္လည္း အေနာ္ တစ္ရပ္ေလာက္ရွိရမွာေပါ့ေနာ္။ အခုဟာက ထူးဆန္းတယ္။ အဲဒါနဲ ့အေနာ္လည္း မေနရဲ ေတာ ့ဘဲ လွည္ ့အထြက္မွာ ေျမၾကီးကုိ ၾကည္ ့မိတာဗ်။
အသံက အဲဒီကလာေနတယ္ထင္တာပဲ။ အေနာ္ၾကည္ ့လုိက္ေတာ ့ရပ္သြားတယ္။ ခ်ဳံပုတ္ေလးတစ္ခုပါ။
အေနာ္က မ်က္နွာလႊဲလုိက္ေတာ ့ ျမင္းဟီသံ ျပန္ၾကားရတယ္။ လန္ ့ခ်က္ဂ်ာ။ အဟုတ္။ နွလုံးေရာဂါရွိရင္။
ေသလို ့ရတယ္။အဲဒီမွာ စရိတ္ျငိမ္း။ အဲဒါနဲ ့ဟုတ္မဟုတ္ သုံးေလးခါလုပ္ၾကည္ ့တယ္။ ဟုတ္တယ္ဗ်။
မ်က္နွာလႊဲရင္ ျမင္းဟီသံေပးတယ္။ ျပန္ၾကည္ ့ရင္ ျငိမ္သြားတယ္။ ေၾကာက္ရာကေန ေဒါသျဖစ္လာေတာ ့။
ဘာလဲဟ အဆန္းၾကီး ဆုိျပီး။ အဲဒီျခဳံပုတ္ကုိ ဆြဲလွန္လုိက္တာ။ ေသာက္က်ိဳးနည္းဗ်ား။ လန္ ့ထြက္သြားတယ္..လူေတာင္။
ေခါင္းဗ်…ေခါင္း။ေသးေသးေလးရယ္။ လူေခါင္းေတာ ့မဟုတ္ဘူး။ နတ္ေခါင္း ဟီး :D ။
သုိေပသိဗ်ာ…လန္ ့တာေပါ့။ အဲဒါနဲ ့ေခါင္းကုိ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္ ့လုိက္ေတာ ့။ နတ္ေတာ ့နတ္ရုပ္ပဲ
ဘာနတ္မွန္းမသိဘူး။ နတ္ေတြအားလုံးက ေခါင္းေတြ ဆင္ၾကသကုိးဗ်။ အဲဒါနဲ ့ဆြဲထုတ္ၾကည္ ့တာ မပါလာဘူး။
ေဘး ပတ္ပတ္လည္တူးၾကည္ ့လုိက္ေတာ ့မွ။ လားလား…ဘယ္ေကာင္လက္ကျမင္းျပီး ကုိးျမိဳ ့ရွင္ရုပ္ထုကုိ
ေျမလာ ျမဳပ္သြားလဲမသိဘူး။ ျမဳပ္ရင္လည္း တစ္ခါတည္း မျမဳပ္ဖူး။ ေခါင္းက ေဖာ္ထားေသးတယ္။
ေအာက္က ျမင္းျဖဴခံထားတယ္ဗ်ာ။ အေပၚက ကုိးျမိဳ ့ရွင္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒါနဲ ့…အေနာ္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ တူးထားက တူးထားျပီးျပီ။ အကုန္အေပၚေရာက္လာျပီ။  မ သြားရေအာင္ကလည္း။
ကဂ်ိဳးကေၾကာင္။ ျပီးေတာ ့အဲဒီနားက ရွမ္းရြာေတြ ေပါတယ္။ ရွမ္းေတြက သိတယ္မလား။ သူ ့အသီး မသိေအာင္စားမိရင္ေတာ ့…နင္ေနတာက မဆုံးေတာ ့ဘူး။ ေရေသာက္ရတယ္။ :D ဟီး အဲဒီေတာ ့မွ ေပ်ာက္တယ္။ ဟီး ေနာက္တာ။ နည္းနည္းေတာ ့လန္ ့တယ္ဗ်။ ရွမ္းေတြက သူတုိ ့အသီး မသိေအာင္စားမိရင္
အဲဒါ..ဗဳိက္ေအာင့္တာတုိ ့ဘာတုိ ့ျဖစ္တတ္တယ္။ သြားေတာင္းပန္မွ ေပ်ာက္တာ။ အဲဒီလုိေတြ ရွိေတာ ့။
အေနာက္ ဒီအရုပ္ကို ရွမ္းေတြလုပ္ထားတာလားေတြးေနတာ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ဘယ္သူမွ အားအားယားယား။
လာမလုပ္ဖူး။ :D ။ အဲဒါနဲ ့ေနာက္ဆုံး  ရွဳပ္တယ္။ အရုပ္ရယ္။ ေနဟယ္။ ဆုိျပီး နဂုိအတုိင္း ေျမျပန္ျမဳပ္ခဲ ့ေပးလုိက္တယ္။  ျမဳပ္ျပီးေတာ ့ ထ အသြား။ ျမင္းဟီသံ ျပန္ထြက္လာတယ္။ အေနာ္လည္း လွည္ ့ၾကည္ ့တာေပါ့။ ျခံပုတ္ကုိေလ။ အသံက အဲဒီက လာေနတာဆုိေတာ ့။  ျမင္းဟီသံ ၾကည္ ့ေနလည္း မရပ္ေတာ့ဘူးေနာ္။ ေနာက္ဆုံးလွဳပ္ပါ လွဳပ္လာတာ ျခဳံပုတ္က။ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲဗ်ာ။ ငဇဴးပါဆုိ သိတယ္မလား။ ေျပးတာေပါ့။ :D ဆုိင္ကယ္ေပါ့ တတ္ခြ ျပီး အမွန္အကန္ ေမာင္းထြက္လာရတယ္။ ျမင္းဟီသံကလည္း တစ္လမ္းလုံးလိုက္လာသလား ထင္ရတယ္။ ေတာက္ေလွ်ာက္ပဲ။ အိမ္ေရာက္ေတာ ့အေမာပါဆုိ ့တယ္။ အဟုတ္။ လန္ ့တာလည္း ေျပာမေနနဲ ့ဗ်ာ။ လူက ဖ်ားခ်င္သလုိလုိ ျဖစ္လာတာနဲ ့ေဆးေသာက္ျပီး တန္းအိပ္ပစ္တာ။ ဖ်ားလည္း ဖ်ားပါတယ္။ နုိးလာေတာ ့ေလ။
အဲဒါ အလင္းတုိ ့လာေတာ ့အေနာ္ေနမေကာင္းတာ သိျပီးေတာ ့ေဆးတုိက္ဘာတုိက္နဲ ့ေပါ့ဂ်ာ။ အလင္းနဲ ့က
တူတူေနတာမ်ားတယ္ေလ။ သူက အေနာ္အိမ္မွာအိပ္လည္း ျပသနာမရွိဘူး။ သူအိမ္က ေအးေဆး။ေမာင္နွမေတြလုိပဲေလ။ သူအေဖ၊ အေမကလည္း အေနာ္ကုိ အေမြစားအေမြခံ ေမြးစားထားတာ။
အဲဒါသူက ေဆးတုိက္ရင္းနဲ ့..ည ၁၀ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေပါ့ေနာ္။ ေမွးေနတုန္း။ အိမ္မက္ထဲမွာ။
“လာထုတ္ေပးစမ္း။ အျမဲတမ္း မခန္ ့ေလးစားနဲ ့ မင္းက” ဆုိျပီး ေျပာတာ။
တစ္ည…ေျပာတယ္။
ေအးေဆး။
နွစ္ည လာေျပာတယ္။
သာသာယာယာပဲ။
သုံးညေျမာက္ ။
လုံး၀မသာယာဘူးဂ်ာ။ အဟုတ္။ တစ္ျခံလုံး ျမင္းဟီသံေတြနဲ ့ ျမင္းခြာသံေတြၾကီးပဲ။ အကုန္နုူိးတာ။အေနာ္လည္း နုိးသြားတယ္။ အလင္းကလည္း အေနာ္ေဘးမွာ အိပ္ေနတာဆုိေတာ ့..ဘာျဖစ္တာလဲဆုိျပီး လန္ ့ေနတာ။
အေနာ္ကလညး္ ဖ်ားေနရင္းတန္းလန္းနဲ ့…ထြက္ၾကည္ ့ေတာ ့..ျခံ၀မွာ ျမင္းၾကီး စီးျပီးရပ္ေနတာေတြ ့တယ္။
လူေတာ ့လူပဲ မသဲကြဲဘူး။ ျမင္းကလည္း အရပ္ျမင့္တယ္။ လူကလည္း ျမင့္တယ္။ ျမင္းေပၚတတ္ထုိင္ေနတာကုိးဂ်။ ျမင့္တာေပါ့။ အလင္းကုိ ျပတယ္...အေနာက။
ဟုိမွာ ဆုိေတာ ့…သူက မေတြ ့ဘူး။ အဲဒီ ျမင္းနဲ ့လူက အေနာ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စုိက္ၾကည္ ့ျပီး။ ပန္းျခံေတြ ဘက္ကုိ ျမင္းနဲ ့ဒုန္းစုိင္းသြားတာ မ်ား။
၀ွီေခၚေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ တံခါးေခါက္လုိ ့…သြားဖြင့္ေတာ ့..ျခံေစာင့္ အဖုိးၾကီးအဖြားၾကီး နဲ ့သူသမီးအားလ်န္။

ဒီလုိဂ်။ အဖြားဆုံးကတည္းက အဲဒီ အဖုိးၾကီးနဲ ့အဖြားၾကီးနဲ ့က အေနာ္ကုိ သားသမီးအရင္းလုိ ေစာင့္ေရွာက္တာ။သူတုိ ့ေျမးမေလးနာမည္က အားလ်န္တဲ ့။အေဖလည္းမရွိေတာ ့ဘူး။ အေမလည္း မရွိေတာ ့ဘူး။ဆုံးတယ္ေျပာတယ္။ အဖြားကေတာ ့ရွမ္းတရုတ္ၾကီးပါ။ အဖုိးကေတာ ့…ဗမာ စစ္စစ္ထင္တာပဲ။ သန္သန္မာမာရွိတယ္ေလ။ ဗလေတာင့္ေတာင့္နဲ ့။ သူတုိ ့အသက္က ေလးဆယ္ေက်ာ္ေတြေပါ့။ဒါေပ ့မယ္ အေနာ္က ပါးပါး လုိ ့ေခၚတယ္။ အဖုိးကုိ။ သူေျမးမေလးက အေနာ္ထက္ နွစ္နွစ္ ငယ္တယ္။ ေမာင္နွမလိုပါပဲ။

အဲဒါ သူတုိ ့က လာျပီးေတာ ့….အေနာ္ကုိ ေမးေတာ ့တာ။
“ဇဴး…ေျမးေလး။ ခရီးသြားတဲ ့လမ္းမွာ တစ္ခုခုမွားလာခဲ ့ေသးလား” တဲ ့။
အေနာ္ကလည္း ဘုကန္ ့လန္ ့ဆုိေတာ ့. . .။
“ပါးပါးကလည္း လမ္းမွာ မွားလာရင္ အိမ္ေတာင္ ျပန္ေရာက္လာမလားဗ်ာ” ဆုိျပီး ဘုေတာေတာလုိက္တယ္။
အဲဒါ အဖုိးက သိတယ္ဗ်။ မလိမ္ပါနဲ ့ဇဴးရယ္ ဆုိျပီးေျပာေနေတာ ့မွ။ ေနာက္ဆုံးအေနာ္လည္း ေျပာလုိက္မိတယ္။ျမင္းဟီသံနဲ ့….ကုိးျမိဳ ့ရွင္ကုိေလ။
အဖုိးဗ်ာ…။ မဆဲစဖူး ဆဲတာ။
“ငဇူး…မင့္နွယ္…မုိက္လုိက္ပါဘီ။  နန္းရင္ ေျမးလို ့ေျပာရင္ေတာင္ လူၾကားလုိ ့မေကာင္းေတာ ့ဘူး။ ဘယ္လုိလုပ္ အဲဒီေလာက္ မုိက္တာတုန္း။ အဲဒါ နင့္ကုိ “မ” တာဟဲ ့… “မ” တာ”
တိန္…ဘယ္လုိ မ တာတုန္း အေနာ္လည္း မသိ။ နန္းရင္ အေနာ္အဘြားပါ။ အေဖက ကုလားလူမ်ိဳး ဆုိေတာ ့
အေဖ ့ဘက္ကလူေတြက အာရီး(အဖြားကိုေခၚသည္)ရင္ လုိ ့ေခၚတယ္။ ရွမ္းေတြက ဘြားရင္ေပါ့ဂ်ာ။ဗမာေတြကေတာ ့အေမရင္ ေပါ့။ အဲဒီလုိ နဲ ့အဖုိးက အေနာ္ကုိ သြားယူခုိင္းတယ္။ အဲဒီအရုပ္။
ျခံထဲမွာ…စင္ေလး ထုိးျပီး ထားတဲ ့ လာဒ္ေကာင္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ အေနာ္က အလုပ္ရွုပ္တယ္။ ဘာေတြမွန္းမသိ

ဘယ္က မွန္းမသိတဲ ့ဟာကုိ ဆုိျပီးလုပ္ေနေသးတာ။ အဖုိးက ငါ ေရွးလူၾကီးပါကြယ္။ နင္က ခေလးပါ။ ဆုိေတာ ့မွ။အေနာ္ စိတ္တုိတာ ေျပတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ သူေျပာတာ မွန္နုိင္တယ္။

အဲဒါနဲ ့မနက္လည္းက်ေရာ။ အေနာ္တစ္ေယာက္တည္း မသြား၀ံ ့တာနဲ ့။ အဖုးိရယ္။ အားလ်န္ရယ္။ အလင္း ကသူၾကည္ ့ခ်င္တယ္ဆိုျပီး လုိက္လာတယ္။ အေနာ္လည္း ပါတာေပါ့။ အိမ္က ဖုိး၀ွီး နဲ ့ ….ပန္းတင္တဲ ့ကားပါ။
အဲဒါနဲ ့အဲဒီအရုပ္ကုိ သြားေဖၚလာျပီးေတာ ့။ ပန္းျခံထဲမွာ စင္ထားျပီး သြားကန္ေတာ ့တယ္။ ထူးထူးျခားျခားဆုိလုိ ့ အဲဒီအရုပ္တင္ျပီးကတည္းက ျခံကုိ သူခုိးေတြ ဘာေတြ မကပ္ေတာ ့တာပါ။ ျပီးေတာ ့ျခံထဲမွာ ၀က္သားစားလုိ ့မရေတာ ့ဘူးဗ်။ စားတဲ ့လူ ၀မ္းေလွ်ာ :D ဟီး။ ေနာက္တာ။ တစ္ခုခုျဖစ္တာပဲ။
အဖုိးကလည္း မစားခုိင္းဘူး။ အေနာ္ကေတာ ့ဘာမွ မေျပာခ်င္ေတာ ့ပါဘူး။ ရွမ္းလည္း ၀က္သားစားတာပဲ။
ရွမ္းနတ္ကေတာ ့…၀က္သားစားမယ္ထင္တာပဲ။ အေနာ္ကေတာ ့….တုတ္တာပဲ :D ။ အလင္းက ခ်က္ အေနာ္ကတုတ္။ ဘာမွျဖစ္၀ူး။ သူမ်ားေတြျဖစ္တာ။

အဲဒီသတင္းကုိ အလင္းတုိ ့အေဖၾကားေတာ ့…အေနာ္ကုိ ေခၚေျပာတယ္။ အရင္ဆုံးေမးတာပါ။ အိမ္မက္ေတြက ဟုတ္လား။ နင္ အဲဒီျမင္းရုပ္ ဟီသံ ၾကားတယ္။ဆိုတာ ဟုတ္လား။ စသျဖင့္ ေပါ့။ အားလုံး မွန္ကန္တယ္ဆုိမွ။
“ဇူး…နင္လည္း နတ္မယုံဘူး။ ငါလည္း နတ္မယုံဘူး။ ငါတုိ ့တူတယ္။ ဒါေပ ့မယ္ တစ္ခါတစ္ေလမွာ..သူတုိ ့က
ယုံၾကည္ေအာင္ လုပ္ျပတဲ ့အခါေတြရွိတယ္။ ဒါက ယုံေစခ်င္လုိ ့…အဲဒါေတြက်ေတာ ့ခြ်င္းခ်က္အေနနဲ ့ငါတုိ ့လက္ခံ သင့္တယ္” လုိ ့ေျပာတယ္။ သူေျပာတာက ယုံပါလုိ ့အတင္းၾကီး မတုိက္တြန္းဘူးေနာ္။ ကုိယ္ပုိင္ဦးေနာက္နဲ ့ဆုံးျဖတ္ခုိင္းတာ။ အဲဒီလုိ လူမ်ိဳး သူက။

အဲဒီေတာ ့….အေနာ္ေျပာခ်င္တာက
“အေနာ္ နတ္မယဳံပါ။ ဒါေပ ့မယ္ အေနာ္ျခံထဲက နတ္စင္ေတြ မီးမရွုိ ့နုိင္ပါ။ :P”
ဟုတ္တယ္ေလဂ်ာ။ ကုိယ္က သူနယ္ေနျပီး သူကို အာခံျခင္လုိ ့ေတာ ့ဘယ္ျဖစ္မတုန္း။ ခင္ဗ်ားလည္း ခင္ဗ်ားတုိ ့အိမ္ကုိ သူမ်ားလာျပီး ဗဳိလ္က်ရင္ ခံနုိင္မလား? ။ ဒီလုိေလးေပါ့။
သူနယ္နဲ ့သူနဲ ့ကေတာ ့ရွိျပီးသားထင္ပါရဲ ့ဂ်ာ။ ပခမ္းနယ္ထဲ မေနတုန္းကေတာ ့….ကုိၾကီးေက်ာ္ဆုိတာ ေအးေဆးပါ ဘာညာေပါ့။ သူနယ္ထဲ ေရာက္ေတာ ့ “ေနာက္တာ ဟဲဟဲ ကန္ ေတာ ့ေပါ့ဂ်ာ” ။
ဒီလိုေလးေတာ ့ရွိတာေပါ့။

ဒါေၾကာင္ ့…မိတ္ေဆြတုိ ့လည္း…ကုိယ္ပုိင္ဦးေနာက္နဲ ့ စဥ္းစား ဆင္ျခင္သုံးသပ္ ျပီးေတာ ့မွ ယုံၾကပါ..
လုိ ့တုိက္တြန္းျခင္ပါတယ္။