ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖေယာင္းသုတ္တဲ့ကိစၥနဲ႔ မမွန္ သတင္းေပးတယ္ဆိုၿပီး ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က တရားစြဲတယ္။ ဒီအမႈကို ကြၽန္ေတာ္ ရင္ ဆိုင္ေနရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ကာလမွာပဲ ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္မွာ အဲဒီေဆာင္းပါးေတြ ေတြ႕တယ္။ ကို(ဥပေဒ)ဆိုလား၊ သူက ကြၽန္ေတာ္ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ေဆာင္းပါးမွာေရးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အျပစ္ ရွိ၊ မရွိဆိုတာ တရား႐ံုးေရာက္ေနတဲ့ကိစၥ၊ တရား႐ံုးကသာ ဆံုးျဖတ္ ရမွာ။ ဒီလို ကာလမွာ အဲဒီလိုမ်ဳိး တရား႐ံုးကို မေလ်ာ္ ၾသဇာ သက္ေရာက္ေစတဲ့ ဒီအေရးအသားမ်ဳိးေတြဟာ တရား႐ုံးကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈ ဥပေဒ ၂ နဲ႔ ၃ ၿငိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အဓိက က ဒီေဆာင္းပါးေၾကာင့္ စြဲတာ။ Messenger နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ ဘာမွ မရွိဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း ဂ်ာနယ္တစ္ခုအေနနဲ႔ထည့္ တယ္။ သို႔ေသာ္ ဥပေဒအရကေတာ့ အဲဒီမထီမဲ့ျမင္ျပဳရာ ေရာက္တဲ့ စာသားေတြကို ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ လည္း တာဝန္ရွိတယ္လုိ႔သတ္မွတ္တယ္။ အခု ဂ်ာနယ္ ေတြမွာေတြ႕တယ္။ တစ္ခါတည္းေျပာလိုက္မယ္။ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ကို ဘာျဖစ္လို႔ မတိုင္ပင္တာလဲတို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး ပဲေရးၾကတာ တျခားဂ်ာနယ္ေတြမွာေတြ႕တယ္။ အဲဒါ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔မဆိုင္ဘူး။ ဒီကာလမွာ အဲဒီကာလမွာေပါ့ ထုတ္တင္လား ဘာေခၚလဲမသိဘူး။ အဲဒီ ခင္ဗ်ားတို႔ကို စာေပစိစစ္ေရးက ထည့္ခိုင္းတဲ့ဟာေတြ ထည့္ခိုင္းရတဲ့ ကာလမွာ ထည့္ေပးေနတာ။ ဒါေတြက ခင္ဗ်ားတို႔ တရား႐ံုးကိုေရာက္တဲ့အခါတင္ျပပါ။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဘာမွကန္႕ကြက္စရာမရွိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ဘာမွမတတ္ ႏိုင္ဘူး။ တရား႐ံုးကို ကြၽန္ေတာ့္အမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တင္ရ တာ။ တင္ရေတာ့ ဂ်ာနယ္ပါတယ္ဆိုတာ ဥပေဒအရ ပါရတာ။ တျခားအေၾကာင္း ဂ်ာနယ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အ ေၾကာင္း ဘာမွမရွိဘူး။ အဓိက ကေတာ့ ေဆာင္းပါး ေၾကာင့္ပဲ။
ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္ကို တရားစြဲဖို႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာ အစည္းအေဝး ထိုင္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာလား။
မဟုတ္ပါဘူး။ တရားစြဲခံရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ ေယာက္တည္းကို စြဲတာ။ NLDကို စြဲတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကလည္းတင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းတင္တာ။ အစည္းအေဝး ဆံုးျဖတ္ ခ်က္ေတြ ဘာေတြမလိုဘူး။ လိုလည္းမလိုဘူး၊ ရွိလည္း မရွိဘူး။
ဒါဆို တရားစြဲတာက NLD အေနနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ဦးဥာဏ္ဝင္းအေနနဲ႔ စြဲတာေပါ့။
ဟုတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္နဲ႕ စြဲတာပါ။
တရားစဲြတဲ့အဆင့္မေရာက္မီ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးတာမ်ဳိး မလုပ္ဘဲနဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ တရားစဲြတဲ့နည္းလမ္းကုိပဲ ေရြး ခဲ့ရတာလဲ။
ကြၽန္ေတာ္က ဂ်ာနယ္နဲ႔ ညိႇလို႔မရဘူး။ ဂ်ာနယ္နဲ႔ ညိႇစရာအေၾကာင္း ဘာမွလည္း မရွိဘူး။ ညိႇျခင္းညိႇ ကို(ဥပေဒ)နဲ႔ညိႇရမွာ။ သို႔ေသာ္ ကို(ဥပေဒ) ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္မသိတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္တစ္ ေၾကာင္းက ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပၿပီးၿပီ။ ညိႇလို႔ ပ်က္မသြားႏိုင္ ေတာ့တာကတစ္ေၾကာင္း၊ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အမႈႀကီး တန္းလန္း၊ ဒီအေျခအေနမွာ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ညိႇဖို႔ဆိုတာ ဘာကစရမွန္းမသိဘူး။ အခုထိလည္း ကို(ဥပေဒ) ဘယ္ သူလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔သိလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုယ္တိုင္ပြင့္လင္းမႈနည္းနည္း နည္းေနေသး တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔သိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ မသိဘူးဆို တာ ကြၽန္ေတာ္လက္ခံလို႔မရဘူး။ ဂ်ာနယ္မွာ ေဆာင္းပါး ေရးတဲ့လူကို မသိဘူးလို႔ ဂ်ာနယ္အေနနဲ႔ ေျပာလို႔လည္း မသင့္ပါဘူး။ ဂ်ာနယ္အေနနဲ႔ ဒီလိုေျပာဖို႔ကို မသင့္ဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီေဆာင္းပါးကိုေဖာ္ျပခ့ဲတာ အဲဒီ ကာလရဲ႕ အေျခအေနေၾကာင့္ဆုိရင္ေရာ။
မဟုတ္ဘူး။ ဒါကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ မျငင္းဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီေျပာျပခ်က္ကို မျငင္းဘူး။ ဒါ တရား႐ံုး တင္ျပ။ တရား႐ံုးက ဒီလို အေျခအေနေၾကာင့္ ခင္ဗ်ား တို႔ကို ဘာမွ အျပစ္မရွိဘူးလို႔ေျပာလည္း ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ ကန္႔ကြက္စရာမရွိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဂ်ာနယ္က ဒီလို ကိုင္းကြၽန္းမီွ ကြၽန္းကိုင္းမီွပဲ။ ဒီလိုသေဘာရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္စံုတစ္ရာ နစ္နာေစဖို႔ တရားစြဲတာ မဟုတ္ဘူး။ ဥပေဒအရ စြဲတာ။ ကြၽန္ေတာ္ နမူနာတစ္ခု ေျပာမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ဂ်ာနယ္ေတြ မွာ လုပ္ေနတာၾကာၿပီ။ ခင္ဗ်ားတို႔ သိလည္းသိမယ္။ ထည့္လည္း ထည့္မယ္။ ဦးေအာင္ဆန္းဦးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ စြဲတယ္။ တရား႐ံုးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အမႈရွိ တယ္။ အဲဒီအမႈ ရွိေနတာ ဒီဥစၥာ Major Issue ေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ၿပီး ၿပီ။ ေဒၚစုကသာ သူသံုးေနတဲ့စကားလံုး ဟိုဒင္းကပ္ၿပီး ေတာ့ ဟိုဒင္းလုပ္ေနတာေပါ့။ သူတို႔က ဒီလိုေရးလာ မယ္၊ တကယ္ေတာ့ တရား႐ံုးမွာ Major Issue ရွိကို မရွိဘူး။ ခ်လည္းမခ်ထားဘူး။ အဲေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စြဲတာ ဦးေအာင္ဆန္းဦးကိုစြဲတာ။ ဒါေပမဲ့ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ကို စြဲတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ လွ်ပ္တစ္ျပက္ကို မထည့္ လို႔မရဘူး။ ဥပေဒအရ လွ်ပ္တစ္ျပက္ကို ထည့္ေပးရ တယ္။ အခုလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ကိုစြဲတာ အဲဒါေၾကာင့္ စြဲတာ။ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ၾကားမွာ တစ္ခုခုရွိလို႔ ထည့္တာမဟုတ္ဘူး။
ဒီကိစၥကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ ဘယ္လုိဆက္သြားမွာလဲ။
ဥပေဒအေၾကာင္းအရပဲသြားမွာ။ ဒါကိုတင္လိုက္ တယ္။ သူတို႔က လက္ခံထားၿပီးၿပီ။ အတင္ခံလိုက္ၿပီးရင္ အမႈအေနနဲ႔ လက္ခံျခင္း ျပဳ မျပဳဆိုတာ ဒါတစ္ဆင့္ ရွိတယ္။ ဒါ ခင္ဗ်ားတို႔ပါမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုပဲ အခ်က္အလက္နဲ႔ ဥပေဒေတြေမးမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကေလွ်ာက္လဲမယ္။ ၿပီးလို႔ တကယ္လက္ခံလိုက္ၿပီးရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို တရား႐ံုးက အေၾကာင္းၾကားလိမ့္မယ္။ အေၾကာင္းၾကားရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ အခုေျပာတာ ကြၽန္ေတာ္ လက္မခံႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ တင္ျပလို႔ရပါ တယ္။ တင္ျပပါ။ တရား႐ံုးက လက္ခံတယ္။ ခင္ဗ်ား တို႔ရဲ႕တာဝန္မရွိဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ရင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္က ဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လို႔ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသမိုင္းမွာ သတင္းစာနဲ႔ဂ်ာနယ္နဲ႔ တရား႐ံုးနဲ႔ ကိစၥမွာ ပါတဲ့ ပုဂိၢဳလ္နဲ႔တင္မဟုတ္ဘူး။ ထုတ္ေဝသူပါ ပူးတြဲပါရ မယ္လို႔ သူက ဒီလိုဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူဒီလို ဆံုးျဖတ္ထားတာကိုလည္း ဟိုဒင္းျပဳလို႔ မရ ဘူး။ ဒီဥစၥာပါ။
တရား႐ံုးက ဆင့္ေခၚမယ္ဆိုရင္ ကို(ဥပေဒ)ကို သိခ်င္ တာတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေလွ်ာက္မွာလား။
သိခ်င္တာတစ္ခု မဟုတ္ဘူးေလ။ ဥပေဒအရ ကြၽန္ေတာ့္အမႈမွာ ထိခိုက္ေနၿပီမဟုတ္လား။ ဂ်ာနယ္ေတြ ကေတာင္ ေျပာေနၿပီ၊ အျပစ္ရွိတယ္၊ ဒီလိုျဖစ္လာမယ္ ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ထိခိုက္ေနၿပီ။ ကို(ဥပေဒ)ကုိ သိခ်င္႐ံုနဲ႔ သက္သက္စြဲေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အမႈကို တရား႐ံုးက ဆံုးျဖတ္ရမွာ။ တရား႐ံုးက မဆံုးျဖတ္ ရေသးခင္ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ဂ်ာနယ္မွာပါလာၿပီ။ ပါလာ တာ ေဆာင္းပါးဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကို သိ႐ံုသက္ သက္နဲ႔ စြဲေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အမွန္အကန္ တရား႐ံုးကို မထီမဲ့ျမင္ရာ ေရာက္မေရာက္ တင္ျပရမွာေပါ့။ ခင္ဗ်ား တို႔ဘက္ကလည္း အခုနလိုတင္ျပေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ ကန္႔ကြက္စရာမရွိဘူး။
လွ်ပ္တစ္ျပက္ဂ်ာနယ္အမႈကေရာ ခင္ဗ်။
သူက အျပစ္ေပးၿပီးၿပီ။ ဒဏ္ေငြ ခ်လိုက္တယ္။ ႏွစ္လေလာက္ရွိၿပီ။
အခု ပုဒ္မ ၃ ကေရာ ဥပေဒအေၾကာင္းအရ ရင္ဆိုင္ရင္ ဘယ္လို ျဖစ္ႏိုင္လဲ။
ေထာင္ဒဏ္ ၄ လေလာက္ထိ ခ်လို႔ရတယ္။ ဒဏ္ ေငြ ႐ိုက္လို႔ရတယ္။ ဒီပုဒ္မနဲ႔ တရားစြဲခံရတဲ့လူက ကြၽန္ ေတာ္မွားသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တာဝန္ရွိပါတယ္လို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ရင္ တရား႐ံုးက လံုးဝလႊတ္လိုက္လို႔ ရတယ္။
အဲဒီတုန္းက ဒီေဆာင္းပါးေဖာ္ျပခဲ့တာ ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္ တည္းမဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိေရာ သိပါသလား။
ကြၽန္ေတာ္စြဲဖို႔ ၁ဝ ခုေလာက္ရွိတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က သိပ္ၿပီးေတာ့ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ လုပ္တာျဖစ္မွာစိုးလို႔ ေရြးၿပီးေတာ့ ဒီႏွစ္ခုပဲ တင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ တင္စရာေတြရွိတယ္။ သတင္းစာလည္း တင္စရာရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အမွန္ကို ေပၚေပါက္႐ံု ပဲ တရားစြဲမွာ။ ကြၽန္ေတာ္က ျပန္ၿပီးေတာ့ ငါ့ကုိလုပ္ တယ္၊ ငါအကုန္ေလွ်ာက္ျပန္လုပ္ရမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ မလုပ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေရးၿပီးသားေတြရွိတယ္။ ကြၽန္ ေတာ္မတင္ဘူး။
by Messenger News Journal
 |
| ဦးဥာဏ္၀င္း |
No comments:
Post a Comment