ဘဂၤါလီမူဆလင္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးေရႊေမာင္ႏွင့္ ရခုိင္ပညာတတ္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးတို ့ ေျပာဆိုေခ်ပမႈ
ေနျပည္ေတာ္တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာရခိုင္ျပည္နယ္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေရး
အတြက္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပဲြမွာ
ဘဂၤါလီမူဆလင္လႊတ္ေတာ္အမတ္
ဦးေရႊေမာင္ႏွင့္ ရခုိင္ပညာတတ္
အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးတို႔ မီဒီယာမ်ားေရွ႕၊ တူရကီသံအမတ္ၾကီးေရွ႕၊
ျမန္မာအစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားေရွ႕တြင္ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုျဖစ္
ခဲ့ေသာ စကားမ်ားထဲမွ တစ္ခုေသာ ေျပာဆိုေခ်ပမႈတစ္ခုကိုေရႊျမန္မာမီဒီယာဂရုမွ
တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ဘဂၤါလီမူဆလင္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးေရႊေမာင္။ ။အစပိုင္းတုန္းက အေမရိကတိုက္
ဆိုတာ ရက္အင္ဒီးယန္းေတြပဲရွိေနခဲ့တာ။ ေနာက္ပိုင္းက်မွ အဂၤလိပ္ေတြ အေမရိကတိုက္ကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့တာပဲ။ ဘယ္သူေတြက အဂၤလိပ္ေတြကို က်ဴးေက်ာ္သူေတြလို႔ ေျပာၾကလဲ။
အခုလည္း ဒီအတိုင္းေပါ့။ ရခိုင္ျပည္ရဲ႕ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာနယ္မွာ အရင္က
ရခိုင္ေတြရွိေနခဲ့တယ္ ဆိုေပမယ့္ အခု က်ဳပ္တုိ႔ မူဆလင္ေတြရွိေနျပီ။ ကဲ- အဲဒီေတာ့
အဲဒီျမိဳ႕နယ္ေတြကို အခုဘယ္သူပိုင္သင့္ျပီလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြစဥ္းစားေတာ့။
ရခုိင္ပညာတတ္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး။ ။အေမရိကန္အေျခအေနနဲ႕ အခုရခုိင္ျပည္အေျခ
အေနနဲ႔ လံုး၀မတူပါဘူး။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ အဲဒီေခတ္အခါက ရိွေနခဲ့တဲ့ ရက္အင္ဒီးယန္း
ေတြဟာ ခုိင္မာတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။
ခိုင္မာတဲ့ ဘာသာတရားမရိွခဲ့ပါဘူး။ ခိုင္မာတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအဖဲြ႔အစည္းတစ္ခုမရွိခဲ့ပါဘူး။
လံုေလာက္တဲ့အသိဥာဏ္ပညာဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။
အဲဒီေတာ့ အဂၤလိပ္ေတြ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္လိုက္တာဟာ သူတို႕ ရက္အင္ဒီးယန္းလူရိုင္းေတြကို လူယဥ္ေက်းျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးတဲ့အတြက္ သူတို႔ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြလို႔ေတာင္ေျပာလို႔ရပါတယ္။ အခုရခုိင္ျပည္မွာက
ဘာသာ၊ သာသနာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ခုိင္ခိုင္
မာမာရွိေနတယ္။
ဘဂၤါလီမူဆလင္ေတြဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္မွ ရခုိင္ျပည္ထဲသို႕ ခုိး၀င္လာသူေတြျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္မတုို႕မွာ အေထာက္အထား အျပည့္အစံု ရွိပါတယ္။
သူတို႔ေတြကို ၾကည္႔လိုက္ရင္လည္း အလိမ္အညာေတြဗရပြနဲ႔ ကမာၻကို
ပရိယာယ္ၾကြယ္ၾကြယ္နဲ႔ ငိုျပၾကတယ္။ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းစြာ ေဒသခံေတြကို သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတာ ျငင္းမရႏိုင္တဲ့အခ်က္ပါ။
အဲဒီလိုအႏၱရာယ္ေတြ၊ ျခိမ္းေျခာက္မႈေတြကို ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလာၾကတဲ့အခါ ေဒသခံ
ရခိုင္ေတြကလည္း အသက္ေဘးစိုးရိမ္ၾကတဲ့အတြက္ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာနယ္ေတြ
က ထြက္ေျပးၾကတယ္။
အဲဒီလို သူတို႔ေတြကို ေၾကာက္ျပီးထြက္ေျပးသြားေအာင္ အကြက္ခ်ျပီးလုပ္ၾကတာကို။
အဲဒီေတာ့ ဘဂၤါလီေတြကို ဘူးသီးေတာင္၊ေမာင္ေတာနယ္ေတြကို ေပးဖို႔ ဆိုတာ
ကေတာ့ လံုး၀ကို မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုလိုပါပဲ။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာ ဒါပါပဲ။
No comments:
Post a Comment