Saturday, 1 September 2012
ဒါေပမယ့္…ႀကိဳးစားပါ…ေမာင္ရယ္
“ေမာင္” နဲ႕“မ”တို႕ သံုးႏွစ္သံုးမိုး ခ်စ္ႀကိဳးသြယ္မိခဲ့ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မ်ိဳထားမတတ္ ခ်စ္ခဲ့ၾကသည္။
သာယာလွပေသာ မိသားစုဘ၀ေလးတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြထားခဲ့ၾကသည္။ တစ္ေယာက္
အႀကိဳက္တစ္ေယာက္လိုက္ကာ နားလည္မႈမ်ား ရွိခဲ့ၾကသည္။
“မ” သည္ “ေမာင္”ကို ခ်စ္မိသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ေမာင့္ပါရမီျဖည့္ဖက္ကေလး ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္။
ေမာင့္ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ ေမာင့္ကို ခ်စ္မိသည့္အခ်စ္သည္ ၀သုန္ဤေျမ သက္ေသ တည္လိုက္
ခ်င္ေပသည္။ “မ” ႏွင့္ “ေမာင္” တို႕၏အခ်စ္ခရီးမွာ သာယာေျဖာင့္ျဖဴး ေျငာင့္စူးမရွိကင္းစင္ခဲ့သည္။ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာ
မွန္ျဖင့္ ခ်စ္ခဲ့ၾကသည့္ “မ”ႏွင့္ “ေမာင္”မိုးမျမင္ ေလမျမင္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာခဲ့ၾကသည္။ တစ္မိုးေအာက္မွာ “ေမာင္”သည္
“မ”ကို တစ္ေယာက္ထဲသာ ထင္ခဲ့သည္။
“ေမာင္”သည္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖင့္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကို မၾကာခဏ သြားေနရသည္။
“ေမာင္” ခရီးမထြက္ခြါခင္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ “မ”သည့္ ေမာင့္အိမ္တြင္ ကိုယ္တိုင္လာမလုပ္ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း တယ္လီဖုန္း
ျဖင့္ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ား အျပည့္အစံုသူသြားရန္၊ ေနပူပူ၊ မိုးရြာရြာ ထီးတစ္လက္ ေဆာင္သြားရန္ တိုက္တြန္းသည္။
က်န္းမာေရးအတြက္ လိုအပ္သည့္ ေဆး၀ါးမ်ားကိုလည္း မက်န္ေစ ရေအာင္ အၾကံေပးသည္။ အျမန္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ ခရီး
သြားရသည့္အခါတြင္ အဲယားကြန္းအေအးဒဏ္ကို ခံႏိုင္ေစရန္အတြက္ ေမာင့္ကို အေႏြးထည္ မေမ့ရန္ သတိေပးသည္။
“မ”သည့္ “ေမာင့္”ကို ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို သတ္မွတ္ေနသည္။ အစစအရာရာ စိုးရိမ္ပူပန္ ေနတတ္သည္။
အစားအေသာက္မွန္ေစရန္၊ ေရခ်ိဳးမွန္ေစရန္၊ အအိပ္အေန မွန္ေစရန္ အစဥ္အျမဲ ေျပာဆိုေနတတ္သည့္ “မ”ကို
“ေမာင္”က တိုး၍ၾကင္နာ ခ်စ္ခဲ့ရပါသည္။ “မ”ခ်ိန္းဆိုသည့္ ရတနာပံုပန္းျခံသို႕ “ေမာင္”ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ “မ”၏
မ်က္ႏွာကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရ သျဖင့္ အထူး အံ့ၾသသြားသည္။ “မ”သည္အရင္ကလို မဟုတ္။ “မ”သည္ “ေမာင္”ကိုျမင္လွ်င္
ယခင္ကလို ၿပံဳေပ်ာ္မေန။ “ေမာင့္”ရင္ထဲမွာ ဘေလာင္ဆူေ၀သြားသည္။
“မ…ေနမေကာင္းဘူးလား”
“ေကာင္းပါတယ္…ေမာင္”
“ဘာျဖစ္လို႕ မ်က္ႏွာမေကာင္းတာလဲ…ဟင္”
“မ…လက္ထပ္ေတာ့မယ္”
“ဘယ္လို…ေျပာလိုက္တာလဲ…မရယ္”
“မိဘေတြ ေပးစားတဲ့ ကိုေရႊေမာင္ နဲ႕ လက္ထပ္ေတာ့မယ္…ေမာင္”
“မ…ေမာင့္ကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့မယ္၊ ေမာင္နဲ႕ မခြဲႏိုင္ဘူးဆို…”
“အင္း…”
“ဒါနဲ႕မ်ား မရယ္…ေမာင့္မွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႕လဲ”
“ေမာင္…”
“ေျပာေလ…မ”
“ေမာင္က မခ်မ္းသာဘူးေလ”
“ေမာင္ နဲ႕ မ မခ်စ္ခင္ကတည္းက ဒါေတြ သိၿပီးၿပီေလ၊ ေမာင္က ဘ၀ကို ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတဲ့သူ ဆိုတာ
မ လက္ခံၿပီး ခ်စ္ခဲ့တာပဲ”
“ဟုတ္ပါတယ္….ေမာင္”
“ဒါနဲ႕မ်ား မရယ္”
“ဘာမွ မေမးေတာ့နဲ႕ေမာင္…မက ေမာင့္ဆီလာတာ ေနာက္ဆံုးပါ”
“မ”သည္ ရုတ္တရက္ အနားက ကသုတ္ကရက္ ထြက္ေျပးသြားသျဖင့္ “ေမာင္”က ေနာက္မွ အေျပးအလႊားလိုက္သြား
ေလသည္။ “မ”သည္ ပန္းျခံေရွ႕တြင္ ရပ္ထားေသာ Surf ကားနက္ႀကီးေပၚသို႕ အေျပးကေလးတက္သြားသည္။ “ေမာင္”
အနား ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ “မ”သည္ ေမာင့္ကို စကားတစ္ခြန္းလွမ္း၍ေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္ “ေမာင္”သည္ အရုပ္ႀကိဳးျပတ္
သလိုျဖစ္သြားရေလ သည္။
“ေမာင္….ခ်မ္းသာေအာင္ ႀကိဳးစားေနာ္”
Surf ကားနက္ႀကီးသည္ စက္ႏႈိးကာ ထြက္ခြါသြားေလေတာ့သတည္း။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment