နင္္လားဟဲ့ *** ဒုကၡ ***

ေလာကမွာ ရွိတဲ့ လူသားတိုင္း မေျပာဘဲ မေနႏိုင္တဲ့ စကား၊မညည္းညဴဘဲ မေနႏိုင္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္။
လူသားတိုင္း ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္လာဘူး၊ကုိယ္ႀကိဳးစားသလို ျဖစ္မလာဘူး၊ကိုယ့္ေရွ႕ကျမင္ကြင္းေတြက ႏွစ္သက္
စရာမေကာင္းဘူး၊ ကိုယ္လုပ္ေနတာေတြဟာ ထင္သလို မလြယ္ကူဘူး…စသည္ျဖင့္ အဆင္မေျပမႈေတြမ်ားလာတဲ့အခါ
တြင္ သိ၍ျဖစ္ေစ ၊မသိရွိလိုက္ဘဲျဖစ္ေစ…ရုတ္တရက္ ႏႈတ္ကထြက္ေျပးသြား တတ္ေသာစကားေလးက ေအာ္ ဒုကၡ တဲ့။



ဒုကၡ၏ သေဘာအဓိပၸါယ္ကို တိပိဋကပါဠိ ျမန္မာအဘိဓာန္မွာ မ်ားစြာ ျပဆိုထားသည္ကိုေတြ႕ရပါတယ္။
ေအာက္ပါအတိုင္းေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒုကၡ (န)
[ဒုကၡ+အ။ ဒု+ခါဒ+ကြိ။ ဒု+ခႏု+ကြိ။ ဒု+ခမု+ကြိ။ ဒြိ+ခႏု+ကြိ။ နီတိ၊ ဓာ။ ၁၉၊ ၁၁၃၊ ၃၇ဝ။ ဒု+ခ။]

(၁) ဆင္းရဲ၊ ဆင္းရဲျခင္း၊ ဆင္းရဲမႈ (ႀကိ၊ဝိ-ဆင္းရဲစြာ, ဆင္းဆင္းရဲရဲ)၊
(က) ကိုယ္ဆင္းရဲမႈ=ကာယိကဒုကၡ။
(ခ) စိတ္ဆင္းရဲမႈ=ေစတသိကဒုကၡ။ဒုကၡီ လည္း ၾကည့္။
(ဂ) ကိေလသာ (ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ) ဆင္းရဲ။
(ဃ) သံသရာ (၌ျဖစ္ေသာ) ဆင္းရဲ။ ဒုကၡဝတၳဳက (၂) လည္းၾကည့္။
(င) ခႏၶာဆင္းရဲ (ဇာတိဒုကၡ-စသည္)။
(စ) အပါယ္-ဒုဂၢတိ-ဆင္းရဲ (ငရဲ၌ ခံစားရျခင္း-စသည္)။ ဒုကၡနိတၳရဏ႒ လည္းၾကည့္။
(ဆ) (ကမၼ, ကိေလသ, ဝိပါက) ဝဋ္ဆင္းရဲ။
(ဇ) သီလ ေစာင့္ထိန္းရျခင္းဆင္းရဲ။



(၂) ဒုကၡေဝဒနာ။

(၃) ညႇဉ္းဆဲ-ႏွိပ္စက္-ျခင္း ဆင္းရဲ။

(၄) ဒုကၡသစၥာ (တဏွာမွတစ္ပါးေသာ ေတဘူမကတရား)။ (တိ)

(၅) ဆင္းရဲ-ၿငိဳျငင္-ပင္ပန္း-က်င္နာ-ေသာ။

(၆) ဒုကၡ၏-တည္ရာ-အေၾကာင္း။

(၇) ဒုကၡ၏ အာ႐ုံ (မေကာင္းေသာ အနိ႒ာ႐ုံ)။

(၈) ဒုကၡ၏ ဇနက အေၾကာင္း။

(၉) ဒုကၡ၏အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရပ္၊ ဒုကၡ၏ ဥပတၳမ႓က အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အနိ႒ာ႐ုံတို႔၏-တည္ရာ-အရပ္။

(၁ဝ) ဒုကၡ-အစု-အေပါင္း။

(၁၁) အလိုမရွိအပ္ေသာ။

(၁၂) ဆင္းရဲေစတတ္ေသာ၊ ဆင္းရဲ-ကို-ေအာင္-ျပဳတတ္ေသာ၊ ညႇဉ္းဆဲ-ႏွိပ္စက္-တတ္ေသာ။

(၁၃) မေကာင္းသျဖင့္ခဲစားတတ္ေသာ။

(၁၄) မေကာင္းသျဖင့္-တူးၿဖိဳ-ဖ်က္ဆီး-တတ္ေသာ။

(၁၅) ျပဳႏိုင္ခဲေသာ အခြင့္ေပးျခင္းရွိရာျဖစ္ေသာ။

(၁၆) ၂-ပါးေသာ-အျပား-အဖို႔-အားျဖင့္-တူးၿဖိဳ-ဖ်က္ဆီး-တတ္ေသာ။

(၁၇) ဆင္းရဲသျဖင့္ သည္းခံအပ္ေသာ၊ သည္းခံျခင္းငွာ ခဲယဉ္းေသာ၊ သည္းခံႏိုင္ခဲေသာ။

(၁၈) ျပဳႏိုင္ခဲေသာ သည္းခံရျခင္းရွိေသာ။

(၁၉) ခါးစပ္ေသာ၊ ခါးစပ္ေသာ အရသာႏွင့္တူေသာ။ ဒုကၡဝိပါက (၇) ၾကည့္။

(၂ဝ) ကဲ့ရဲ႕-စက္ဆုပ္-အပ္သည္ျဖစ္၍ အခ်ည္းႏွီးေသာ၊ (ေကာင္းကင္ ကဲ့သို႔) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္၍-

(၂၁) ေၾကာက္ဖြယ္အာ႐ုံ-ေဘး-ရွိေသာ။ ဒုကၡ႒ လည္းၾကည့္။

(၂၂) မႏွစ္သက္အပ္ေသာ။

(၂၃) မသာယာအပ္ေသာ၊ သာယာဖြယ္မရွိေသာ။ ဒုကၡကၡမ (၂) ၾကည့္။



မူရင္းၾကည့္ပါ။
(ဦးဇင္းတို႔ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား ဒုကၡဟူေသာပါဠိစကားလံုး၏ သေဘာအဓိပၸါယ္ကိုရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေစရန္ ႏွင့္
အနက္ဉာဏ္ရင့္သန္ေစရန္အတြက္ ေဖာ္ျပေပးျခင္းသာျဖစ္ပါသည္)။



ဘ၀တစ္ခုရလာၿပီဆိုရင္ ဒုကၡ ဆိုေသာေလာကဓံႏွင့္ မလြဲမေသြရင္ဆိုင္ရမည္သာျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္
ျမတ္ကလည္း ဒုကၡံ ေတဘူမကံ ၀ဋၬံ =ဘံုသံုးပါး၌ ျဖစ္ေသာ ၀ဋ္တရားတို႔သည္ ဆင္းရဲဒုကၡမည္၏ဟူ၍ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။ ဘံုသံုးပါးဆိုတာကေတာ့ ကာမဘံု ၊ ရူပဘံု ၊ အရူပဘံု တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ခု ဦးဇင္းတို႔ တစ္ေတြ ျဖစ္ေနၾကရတဲ့
ဘံုဟာ ကာမဘံုေပါ့။ ဒါဆို ဒီကာမဘံုက ဒုကၡ မကင္းတဲ့ဘံုပဲဆိုတာသေဘာေပါက္ေလာက္ပါၿပီ။ ဦးဇင္းတို႔ေတြ ၊ ဦးဇင္း
တို႔ ဒကာဒကာမ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ဒုကၡ လူ႔ဘံုထဲကို ဒုကၡေတြတစ္ ေပြ႕တစ္ပိုက္ျဖင့္ ေရာက္လာခဲ့ၾကတာပါ။ ဒုကၡ
ေတြထူေျပာေသာ လူ႔ဘ၀ႀကီးထဲမွာ ဒုကၡလို႔ ညီးညဴမိတာမဆန္းပါဘူးေနာ္။



ဆန္းတာကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဒုကၡကိုေၾကာက္လန္႔ျခင္းပါပဲ။ ဒုကၡကိုမေၾကာက္ပါနဲ႔။ ဒုကၡကိုလက္ခံလိုက္ပါ။
ဒုကၡကို ေၾကာက္လန္႔သူသည္ ဘ၀ကို အရံႈးေပးရသူျဖစ္ၿပီး၊ ဒုကၡကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းႏိုင္သူသည္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား
ေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ေအာင္ျမင္သူသည္ ဒုကၡထဲမွရံုးထြက္ႏိုင္သူျဖစ္ၿပီး ၊ ရံႈးနိမ့္သူသည္ ဒုကၡကိုလက္ေျမွာက္
အရံႈးေပးသူ ျဖစ္ပါသည္။



ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲတြင္ ဒုကၡနဲ႔မေတြ႕ရေသာ အခ်ိန္္ဟူ၍ မရွိေလာက္ေအာင္ ရွားပါသည္။ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲသို႔ မဖိတ္ေခၚဘဲ
ေရာက္ေရာက္လာသူက ေမာင္ဒုကၡ ျဖစ္ပါတယ္။ထိုေမာင္ဒုကၡကိုရင္မဆိုင္ဘဲ ေအာင္ျမင္သြားေသာ သူဟူ၍လည္း
ရာဇ၀င္၌ မရွိခဲ့ေပ။ဒုကၡနဲ႔ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ရင္ဆိုင္လာရေသာအခါ အဲဒီဒုကၡထဲက ငါဘာရေအာင္ယူရမလဲဆိုတာကို
စဥ္းစားၿပီး။ ဒုကၡကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစား ရုန္းထြက္ရပါမည္။ သဗၺညဳဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ ဒုကၡတြင္းထဲမွ ရုန္း၍
ထြက္ခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။ ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲက ေမာင္ဒုကၡကို အႏိုင္ယူခဲ့ေသာအတုမရွိစံျပပုဂၢိဳလ္ႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ပညာရွင္တို႔
သည္ သဗၺညဳဘုရား ရွင္၏ ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာျခင္းကို ၾကာပန္းႏွင့္ ဥပမာတင္ၾကသည္။ ယေန႔ကမၻာတြင္ ေအာင္ျမင္
ေက်ာ္ၾကားေသာ ပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ ဒုကၡကို စိန္ေခၚကာ ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားခဲ့ ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာ
ျပခ်င္ပါတယ္။ ဒီပံုျပင္ေလးကို လင္းသိုက္ညြန္႔(ျမန္မာ့ေျမ) ရဲ့ ေဟာေျပာပြဲေခြထဲက ရတာပါ။ ပံုျပင္ေလးက ဒီလိုပါ။




တစ္ခါက ရြာတစ္ရြမွာ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးရွိပါတယ္တဲ့။ အဲဒီသူေဌးႀကီးမွာ ျမည္းတစ္ေကာင္ေမြးထားပါတယ္တဲ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ ျမည္း ဟာ အစာစားရင္ အလြန္နက္တဲ့ တြင္းႀကီးထဲကို ျပဳတ္က်သြားပါတယ္။ သူျပဳတ္က်သြားတ ဲ့တြင္း
ကလည္း အလြန္နက္ေတာ့ ျမည္း ဟာ ကုန္းေပၚကို ျပန္မတက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။



သူေဌးႀကီးဟာ အစာစားဖို႔ လႊတ္လိုက္တဲ့ သူ႔ ျမည္းေလး အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္လို႔ေတာင္မွ ျပန္ေရာက္ မလာတာနဲ႔ သူ႔ျမည္း
ေလး က်က္စားတတ္တဲ့ ေတာထဲကို လိုက္လာခဲ့တာေပါ့။ သူေဌးႀကီးဟာ သူ႔ျမည္းေလးကို ေတာထဲမွာ ရွာေသာ္လည္း
ဘယ္လိုမွ ရွာလို႔မေတြ႕ပါဘူးတဲ့။


ျမည္းေလးဟာ ေသရမွာပါလားဆိုတာကုိ ေတြးၿပီးေၾကာက္မိသလို၊ ငါ့သခင္ငါ့ကုိလာကယ္မွာပဲလို႔ေတြးမိ ျပန္ေတာ့
အားတက္မိျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ ငါ့သခင္လာရင္ ၾကားရေအာင္ ငါေအာ္ၾကည့္မယ္ဆိုၿပီးေျမက်င္းထဲ ကေန ေအာ္ေနပါ
သတဲ့။ ျမည္းေပ်ာက္လို႔လိုက္ရွာေနတဲ့ သူေဌးႀကီးကလည္း အဲဒီေအာ္သံသဲ့သဲ့ေလးကို ၾကားမိ ေအာင္ၾကားလိုက္ပါတယ္။
အသံၾကားရာဆီကုိ ေရာက္ေအာင္သြားၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အင္မတန္နက္တဲ့ေျမက်င္း ႀကီးထဲမွာ သူ႔ျမည္းေလးကို
ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ျမည္းေလးကလည္း သူ႔သခင္လာတာကို ေတြ႕ေတာ့ ငါ့သခင္ ငါ့ကုိကယ္မွာပဲလို႔ေတြးၿပီး
ေတာ္ေတာ္ေလး အားတက္သြားပါတယ္။



သူေဌးႀကီးက ခဏေလးၾကည့္ၿပီးအိမ္ျပန္ သြားပါတယ္။ သူေဌးႀကီး အိမ္ကေန ေျမက်င္းႀကီးဆီ ျပန္ေရာက္လာေတာ့
သူ႔ေနာက္မွာ လူငါးေယာက္ပါလာပါတယ္။ ျမည္းေလးကလည္း ငါ့သခင္ေတာ့ ငါ့ကို ဆြဲတင္ဖို႔ လူေတြေခၚလာၿပီဆိုၿပီး
၀မ္းသာေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္မွာပဲ ေျမက်င္းႀကီးထဲကို ေျမႀကီးခဲေတြလိမ့္က်လာပါေတာ့တယ္။ သူေဌးႀကီးနဲ႔
သူ႔တပည့္ေတြဟာ ေျမက်င္းႀကီးထဲကို ေျမစာခဲေတြ ေျမႀကီးတုန္းေတြ ပစ္ခ်ေနၾကတာေလ။



ျမည္းေလးဟာ ငါ့သခင္က ငါ့ကိုကယ္မလားလို႔ ခုေတာ့ ေျမေတြနဲ႔ ဖို႔ သတ္ေနပါေတာ့လားလို႔ ေတြးေနမိ ၿပီးေတာ့
တအား ဟီးေနေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျမည္းေလးဟာ သူ႔ကိုယ္ေပၚကို က်လာတဲ့ေျမစိုင္ေျမခဲေတြကို ခါခါခ်လိုက္ ၊
သူ႔ေျခလက္ေတြေပၚက်လာတဲ့ ေျမစိုင္ေျမခဲေတြကို ကန္ထုတ္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနပါတယ္။


ေနာက္ဆံုးေတာ့ကုန္းေပၚက သူေဌးႀကီးနဲ႔သူ႔တပည့္ေတြ ပစ္ခ်ေနတဲ့ေျမစိုင္ေျမခဲေတြဟာ ေျမက်င္းႀကီးထဲမွာ ျပည့္လာ
ၿပီးေတာ့ အေပၚကိုျပည့္ေမာက္လာပါေတာ့တယ္။ ခုနက ျမည္းေလးဟာလည္းကုန္းေပၚကိုေရာက္လာ ေတာ့တာေပါ့။
သူေဌးႀကီးကလည္း အဲဒီလိုေျမဖို႔ရင္ သူ႔ျမည္းေလးဟာ ကုန္းေပၚကိုေရာက္လာမယ္ဆိုတာကို သိလို႔ လုပ္တာပါတဲ့။

ကဲ..ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္။



ဒီပံုျပင္ေလးကို ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္ရေအာ္ေနာ္။ သူေဌးႀကီးရဲ့ျမည္းေလးဟာ ေျမက်င္းႀကီးထဲကို ျပဳတ္က်ခဲ့တာဆို
ေတာ့ ေအာ္…ဒုကၡ လို႔ တလိုက္မိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူေဌးႀကီးကဖို႔ခ်လိုက္တဲ့ ေျမစို္င္ ေျမခဲေတြဟာ ျမည္းေလးရဲ့
ကိုေပၚကို က်ကုန္္ေတာ့တာေပါ့။ ေအာ္ …ဒုကၡ..ဒုကၡ။ အဲဒီဒုကၡကို ရုန္းမထြက္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ၊သူ႔ကိုယ္ေပၚက်လာတဲ့ ဒုကၡေျမစိုင္
ေျမခဲေတြကိုသာ ျမည္းေလး ခါမခ်ခဲ့ရင္ အသက္ရွင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ျမည္းေလး အသက္ရွင္ေနႏိုင္တာဟာ သူ႔ကိုယ္
ေပၚက်လာတဲ့ ဒုကၡေျမစိုင္ေျမခဲေတြကို အားႏွစ္ဆနဲ႔ ခါခ်ႏုိင္ခဲ့လို႔ပါ။ ဒုကၡထဲက ရုန္းထြက္ခဲ့လို႔ပါ။



ဒီပံုျပင္ထဲက ရလိုက္တဲ့ ဥပေဒသက…သင့္ေပၚကို ဒုကၡေျမစိုင္မ်ား က်လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုက်လာရင္ အဲဒီဒုကၡေျမစိုင္
ေျမခဲေတြကို သင္က ျပန္ခါခ်ေပးလိုက္ပါတဲ့။ ခါခ်တဲ့ေနရာမွာ ဒုကၡေျမစိုင္ေျမခဲကတစ္ဆဆိုရင္ သင္က ႏွစ္ဆ ခါခ်ရပါ
လိမ့္မယ္တဲ့။ ဒါမွ သင္ဟာ ဘ၀ကို ရွင္သန္ေအာင္ျမင္ႏိုင္သူ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္တဲ့။



ကဲ ..ဒကာ ဒကာမ ၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုးတို႔ေရ…..ဘ၀ရယ္လို႔ ရလာရင္ေတာ့ ဒုကၡနဲ႔ ေတြ႕ကို ေတြ႕ရမွာပါ။
ကိုယ့္ရဲ့ အေပါင္းအေဖာ္လိုကို ေတြ႕ရမယ္။ အဲဒီလိုဒုကၡနဲ႔ေတြ႕လာတဲ့အခါအရံႈးမေပးလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္။ ရင္ဆိုင္ေတြ႕လာတဲ့
ဒုကၡတိုင္းကို နင္လားဟဲ့ ဒုကၡ လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီးေတာ့ ခါခ်လိုက္ပါ။ ရုန္းထလိုက္ပါ။



ဒီလိုသာ သင္တကယ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ေအာင္ျမင္လာမွာမလြဲပါဘူးဆိုတာ ေျပာခဲ့ပါရေစ……..။
တကယ္လို႔ ဦးဇင္းတို႔တစ္ေတြဟာ သံသရာဒုကၡ အားလံုးကလြတ္ေျမာက္္ခ်င္တယ္ဆိုရင္၊ဒုကၡတရား ေတြကိုမွန္မွန္္
ကန္ကန္သိၿပီး ဒုကၡၿငိမ္းရာနိဗၺာန္ကိုေရာက္လိုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ရေနတဲ့ဒုကၡသစၥာႀကီးကို၊ ကိုယ့္ေပၚက်ေနတဲ့
သံသရာဒုကၡ ဘ၀ဒုကၡေတြကို အားသံုးဆနဲ႔ရံုးထလိုက္ပါ။ခါခ်လိုက္ပါလို႔….။ အဲဒီအား သံုးပါးကေတာ့ သီလ ၊ သမာဓိ ၊
ပညာ-တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ သီလမဂၢင္ ၊ သမာဓိမဂၢင္ ၊ ပညာမဂၢင္-တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။



မဂၢင္ ဆိုတာနဲ႔ေၾကာက္မသြားၾကပါနဲ႔ေနာ္။ ေကာင္းတာကို မ်ားမ်ားေျပာမယ္ + ေကာင္းတာကိုမ်ားမ်ား လုပ္မယ္ +
ကိုယ့္ရဲ့ ဗိုက္တစ္လံုးျပည့္ဖို႔ အတြက္မေကာင္းတဲ့ မသန္႔ရွင္းတဲ့ အသက္ေမြးမႈကိုေရွာင္ၾကဥ္မယ္ဆိုရင္ အဲဒါ သီလမဂၢင္
ဆိုတဲ့အားနဲ႔ ဒုကၡကိုယွဥ္ၿပိဳင္ေနတာပါ။ ေကာင္းတဲ့ဘက္မွာမ်ားမ်ားအားထုတ္ ႀကိဳးစားမယ္ + သတိတရားေတြန႔ဲ ေကာင္း
တဲ့ဘက္မွာ မ်ားမ်ား အမွတ္ရေအာက္ေမ့ေနမယ္ + ေကာင္း တဲ့အာရံုေတြေပၚမွာ စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္ေနေအာင္ ထားမယ္
ဆိုရင္ အဲဒါဟာ သမာဓိမဂၢင္ဆိုတဲ့အားနဲ႔ ဒုကၡကို ခါခ်ေနတာပါ။ ကိုယ့္အယူအဆ ၊ အေတြးအျမင္ေတြ မွန္ကန္ေနေအာင္
ေလ့လာဆည္းပူးေနမယ္ + ေကာင္းတဲ့ ကုသိုလ္အာရံုေတြကိုသာ မ်ားမ်ားႀကံစည္မယ္ဆိုရင္ အဲဒါဟာ ပညာမဂၢင္ဆိုတဲ့
အားနဲ႔ ဒုကၡကိုတိုက္ထုတ္ေနတာပါ။



ကဲ…..နင္လားဟဲ့ ဒုကၡ လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီး ကို္ယ္ရေနတဲ့ဒုကၡေတြက လြတ္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရခ်င္တယ္ဆိုရင္၊
ကိုယ့္ေပၚက်လာတဲ့ ဒုကၡမွန္သမွ်ကို ခါခ်ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ၊ တိုက္ထုတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ သီလ + သမာဓိ + ပညာ ဆိုတဲ့
အားသံုးဆနဲ႔ ရုန္းထၾကပါ။ ထိုကဲ့သို႔ရုန္းထႏိုင္ၾကကုန္၍ ဘ၀ရဲ့ ျပည့္စံု ရွင္သန္ျခင္းမ်ားစြာကို ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔…..