ေရာင္စံုေတြ..ကြန့္ျမဴးလို့....ေလထဲမွာေပ်ာ္....။
ပန္းဝတ္ရည္..စုတ္ဖတ္မ်ားေတာ့....
ခ်ိဳျမလို့နင္ေပ်ာ္....။
သိတတ္စ..ပိုးတုန္းလံုးဘဝ....
ေမ့ခဲ့ျပီေကာ္....။
ပိတုန္းေကာင္နဲ့..ပန္းပြင့္ေတြအလယ္....
ဂုဏ္ယူေနတယ္....။
အလွပနဲ့..ေပါင္းဆံုဆည္းရြယ္....
သိတတ္စလိပ္ျပာငယ္....။
လူေတြရဲ့..ကြန္ယက္ထဲဝယ္....
အဖမ္းခံရမယ္....။
လွပတဲ့..ေတာင္ပံတစ္စံုက....
သင့္အတြက္..ရည္ရြယ္....။
ဘုရားသခင္က..ဖန္ဆင္းေပးတာ....
အေရွးဘဝက..ေကာင္းမွဳအတြက္ကြယ္....။
မာနေတြနဲ့လိပ္ျပာငယ္..ပန္းပြင့္ေတြရဲ့အလယ္....
က်ရွဳံးေလတဲ့တေန့က်ရင္..သင္နားလည္မယ္....။
ေမတၱာစစ္နဲ့ခ်စ္တဲ့..သူကို....
ပစ္ခြါလို့ရယ္....။
ပန္းပြင့္ေတြ..ေျမခ ေၾကြက်တဲ့တေန့ဝယ္....
စုပ္ယူရာ..ဝတ္မွဳံရယ္ ရွားပါးလို့ကြယ္....။
မတည္ျမဲတဲ့..ေလာကဓံအလယ္....
သခၤ ါရရဲ့..တရားေတြမယ္....
အလွအပေတြ..ကုန္တဲ့ေန့မွ....
သိလာလိမ့္မယ္....။
ငါခ်စ္ခဲ့တဲ့..လိပ္ျပာငယ္....
မ်က္ရည္ေတြရယ္..က်လို့ကြယ္....
ေနာင္တေတြ ဘယ္ခါမရဖို့....
ဆုေတာင္းလိုက္မယ္....။
ၾကိဳးစားပါအံုးမည္
No comments:
Post a Comment