Search This Blog

အဖြဲ႕ဝင္မယ္..Followers

သတင္း


<<<< ၾကိဳဆုိပါတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစ >>>>

Tuesday 28 October 2014

တစ္ခ်ိန္က မႏၲေလးၿမိဳ႕ အ႐ုဏ္ဦး

မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေန႔သစ္ တစ္ခုကို ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဗံုေတာင္ ေခါက္သံနဲ႔ စလိုက္တယ္။ မႏၲေလးသား၊ မႏၲေလးသူ ေတြက မနက္ေစာေစာ ထတတ္၊ ႏိုးတတ္တဲ့ အေလ့အထ ရွိတယ္။ မနက္ ေလးနာရီ ဆိုရင္ ဘုရားႀကီး ပရိဝုဏ္ အတြင္းက ဗံုေတာင္ေခါက္ၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မႏၲေလးက လူအမ်ားစုဟာ ဘုရားႀကီးနဲ႔ နီးသူေရာ၊ ေဝးသူပါ အိပ္ရာက ထၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္ကို အေလးအနက္ ထားၾကတယ္။ ဂ႐ုတစိုက္ ရွိၾကတယ္။

အေရွ႕ေစာင္းတန္း အာ႐ံုခံ တန္ေဆာင္း အတြင္းမွာ ဗံုေတာင္ မေခါက္ခင္ ကတည္းက ေရေတာ္ ဆရာေတာ္နဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြ၊ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ ဟာ ဗံုေတာင္ ေခါက္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္း ေနၾကတယ္။ မနက္ေစာေစာ မ်က္ႏွာသစ္ ေတာ္ေရ ကပ္လွဴတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ဘုရားႀကီး ရင္ျပင္ေတာ္မွာ ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း ဘယ္ရာသီပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သာယာ ေနပါတယ္။ ဘုရားႀကီး အတြင္း ေရာက္လာ သူတိုင္း ၾကည္ႏူးမႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈေတြ ခံစားၾက ရတယ္။ စိတ္ၾကည္လင္ ေနတတ္တယ္။ ပူပင္ေသာကေတြ၊ စိုးရိမ္ ေၾကာင့္က်မႈ ေတြ အထိုက္အေလ်ာက္ ေလ်ာ့နည္း ေပ်ာက္ကြယ္ သြားၿမဲပါ။ ျမင္ျမင္သမွ် ေတြ႕ရသမွ် ရဟန္းရွင္လူ ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာတိုင္း ၾကည္လင္ရႊင္ပ် ေအးျမေနၾကတယ္။

ဗံုေတာင္ေခါက္လို႔ တံခါးေတြ ဖြင့္ၿပီး ဆိုတာနဲ႔ ေရေတာ္ ကပ္မယ့္ ဆရာေတာ္နဲ႔ တကြ ဆြမ္း၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီး ကပ္လွဴၾကမယ့္ ရပ္နီး၊ ရပ္ေဝး ပရိသတ္ေတြ၊ နိစၥဒူဝ ဝတ္ရြတ္စဥ္ေတြ ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္တဲ့ ဝတ္အဖြဲ႕၊ ဝတ္အသင္း ေတြက ေရေတာ္ ဆရာေတာ္ ဘုရား ေနာက္က အစီအရီ ဝင္ေရာက္ ၾကပါတယ္။ တံခါး အထပ္ထပ္ တစ္ခုခ်င္း ဖြင့္လွစ္ၿပီး တာနဲ႔ ႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီး သီတင္းသံုးရာ ဂႏၶကုဋီ တိုက္ေတာ္အတြင္း ေရေတာ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႏွင့္ ဝတ္ျဖဴစင္ၾကယ္ ဝတ္ထားေသာ ဥပါသကာ ႏွစ္ဦးတို႔က ဦးေဆာင္ ဝင္ေရာက္ၾက ပါတယ္။ ႐ုပ္ပြားေတာ္ႀကီး သီတင္းသံုးရာ ပလႅင္ေတာ္ေပၚ တက္ၿပီး သက္ေတာ္ ထင္ရွား ရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ႀကီးအား ပူေဇာ္ ေနသလား ထင္မွတ္ ရေလာက္ေအာင္ မ်က္ႏွာသစ္ ေတာ္ေရ၊ တံပူ ကပ္လွဴျခင္း မ်ားကို တစ္ခုျခင္း ေလးျမတ္ ႐ိုေသစြာ ပူေဇာ္ၾက ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ဘုရားက လည္ပင္းေတာ္ နဲ႔ မ်က္ႏွာေတာ္ တဝိုက္ ေရႊသကၤန္း ဦးစြာ ကပ္လွဴပူေဇာ္ျခင္း ျပဳပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဝတ္ျဖဴ စင္ၾကယ္ဝတ္ ထားတဲ့ ဥပါသကာ ႏွစ္ဦးက ဘယ္ညာ တစ္လွည့္စီ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ ေညာင္းေညာင္း ယပ္ေတာ္ခတ္ ပူေဇာ္ၾက ပါတယ္။ ေရေတာ္ ဆရာေတာ္ ဘုရားက ဆြမ္း၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္း နဲ႔ ခ်ဳိခ်ဥ္ရသာ အျဖာျဖာေသာ ခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္ေတြ သစ္သီးဝလံ ေတြကို အစဥ္အတိုင္း ဆပ္ကပ္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ ပါတယ္။ ဝတ္အဖြဲ႕ ဝတ္အသင္း ေတြက ဘုရားကန္ေတာ့ ခ်ဳိးေတြနဲ႔ ရွိခိုးပူေဇာ္ တာေတြ၊ ပရိတ္ပဌာန္း ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ တာေတြကို ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ က်က္သေရ မဂၤလာနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သံေန သံထားနဲ႔ ဌာန္က႐ိုဏ္း က်က် ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ ေနပါတယ္။ မႏၲေလးသား၊ မႏၲေလးသူ ေတြနဲ႔တကြရပ္ေဝးမွ ဘုရားဖူး ဧည့္သည္ အမ်ားစုဟာ ဘုရားႀကီး မ်က္ႏွာသစ္ ေတာ္ေရ ကပ္လွဴျခင္းကို ၾကည္ညိဳ ဖူးေမွ်ာ္လိုတဲ့ ဆႏၵရွိၾက ပါတယ္။ အထူး ဂ႐ုတစိုက္ လာေရာက္ ပူေဇာ္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ မ်က္ႏွာသစ္ ေတာ္ေရ ကပ္လွဴျခင္း အေလ့အထ ဟာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ေတြရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ ပူေဇာ္မႈ တစ္ခုပါပဲ။

ဆြမ္း၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္း ကပ္လွဴျခင္း၊ ဝတ္ျပဳျခင္းၿပီး လို႔ ေစာင္းတန္း အျပင္ ထြက္လာခ်ိန္ မွာေတာ့ အေရွ႕ မိုးကုတ္စက္ဝိုင္း ဆီက ေရာင္နီသန္း စျပဳေနပါၿပီ။ ဘုရားႀကီး အေရွ႕မုခ္၊ ေျမာက္မုခ္ အနီးဝန္းက်င္ က ျမင္းလွည္း၊ ဆိုက္ကား သမားတို႔ရဲ႕ တ႐ုတ္တန္းေစ်း၊ ဘူတာႀကီး၊ ေစ်းခ်ဳိဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္ တစ္ခြန္း ေအာ္ဟစ္ ေခၚငင္သံေတြကို ၾကားေနရ ပါတယ္။ ဂီတသံစဥ္ေတြ ပမာ သံတို၊ သံရွည္၊ ဘယ္သံ၊ ညာသံ၊ အနိမ့္အျမင့္ စံုလင္လွတဲ့ သံစဥ္ေတြ နဲ႔ ႀကိဳၾကတဲ့ အသံနဲ႔ ခရီးသည္ ရသြားလို႔ ေမာင္းထြက္ သြားတဲ့ ျမင္းလွည္း ေတြရဲ႕ ခြပ္ေတာက္ ခြပ္ေတာက္ ျမင္းခြာသံနဲ႕႔ တခြၽင္ခြၽင္ ျခဴလံုးသံ စတဲ့ အဆက္မျပတ္ ၾကားေနရတဲ့ အသံေတြဟာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ ေန႔ေန႔ညည မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ သဘာဝ ေတးသြား တစ္ခုပါ။ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိနားက ျဖတ္ေမာင္း သြားတဲ့ ျမင္းလွည္းက ျမင္းခြာသံ ျခဴလံုးသံ ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း ေဝးေဝးသြားၿပီး တိုးတိုး ညႇင္းညႇင္းေလး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတာကို လြမ္းစရာ လိုလို၊ ေဆြးစရာ လိုလို က်န္ရစ္တတ္ ပါတယ္။ ကား၊ ဆိုင္ကယ္၊ တစ္စီးစ ႏွစ္စီးစ ျဖတ္ေမာင္း သြားတတ္တာမွ အပ စက္တပ္ယာဥ္ အလြန္ ရွားပါးပါ ေသးတယ္။ ေျခက်င္ ေလ်ာက္သူ၊ စက္ဘီးစီးသူေတြ မ်ားပါတယ္။ ဘုရားႀကီးက ဝတ္ျပဳ ကပ္လွဴ ပူေဇာ္ၿပီး ျပန္လာသူနဲ႔ ဆြမ္း၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္း ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ကပ္လွဴရန္ သြားလာ ေနၾကသူေတြ ဟာ ဘုရားႀကီးနဲ႔ တစ္ျပ ႏွစ္ျပ အတြင္းမွာ အဆက္မျပတ္ ေတြ႕ေနရ ပါတယ္။

အမ်ားဆံုး ကေတာ့ သံဃာေတာ္ ေတြကို ဖူးေတြ႕ ေနရတာပါပဲ။ တစ္ပါး ႏွစ္ပါးခ်င္း ၾကြေနတာ၊ ေလးငါး ဆယ္ပါး အုပ္စုလိုက္ ၾကြေနတာ လမ္းမႀကီး ေတြေပၚနဲ႔ ဒူးၾကား လမ္းေတြမွာ ပ်ားပန္းခတ္မွ် မ်ားျပားလွတဲ့ သံဃာေတာ္ ေတြကို ဖူးေတြ႕ ေနရပါတယ္။ ဆြမ္းဟင္း၊ ဆြမ္း၊ ေဘာဇဥ္ ေလာင္းလွဴ ေနသူေတြ ကုိလဲ အိမ္ေရွ႕၊ တိုက္ေရွ႕႔ လမ္းေတြေပၚမွာ ေနရာအစံု ေတြ႕ေနရ ပါတယ္။ ဓမၼာ႐ံုေတြ၊ လမ္းဆံု၊ လမ္းခြေတြမွာ သာသနာ့ အလံလႊင့္ထူၿပီး မုန္႔ဟင္းခါး၊ ၾကာဆံဟင္းခါး၊ ယာဂု အစရွိသျဖင့္ ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းတာ ေတြလဲ ေနရာတိုင္း မွာေတြ႕ရတယ္။ အသင္း အဖြဲ႕ေတြ၊ သဒၶါတရား ထက္သန္ေသာ တစ္ဦးတည္း ဒကာေတြ က ရဟန္း သာမေဏ မခြဲျခား၊ေထစဥ္ ဝါစဥ္ မေရြး ၾကြလာသမွ် သံဃာေတာ္ ေတြကို အစြဲမထား ခြဲျခားမႈမရွိ၊ ၾကြေရာက္ အလွဴခံရင္ ေလာင္းလွဴၾက တာပါပဲ။ ဒီလို ေလာင္းလွဴျခင္း ကို မႏၲေလး သံဃာေတာ္ ေတြက ဘံုဆြမ္းခံတယ္။ ဘံုဆြမ္း ေလာင္းတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဆြမ္းခံအိမ္ သီးသန္႔ ပင့္ဖိတ္ခံ ရျခင္း မရွိတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ား ဘံုဆြမ္း အလွဴခံ ဘုန္းေပးၾက ရပါတယ္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ရာဇဝင္မွာ သံဃာေတာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္မ ်ားမ်ား ဆြမ္းေဘာဇဥ္ မျပည့္စံုဘူး ဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ မွ်တ လံုေလာက္ေအာင္ ေလာင္းလွဴၾက စၿမဲပါ။

မနက္ မိုးစင္စင္လင္းလို႔ အလင္းေရာင္ေတြ ရလာေလ လမ္းေတြေပၚမွာ မ်က္စိတဆံုး ဘယ္ေနရာ ကိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ဆြမ္းအလွဴခံ ၾကြေနတဲ့ သံဃာေတာ္ ေတြကိုသာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ဖူးေတြ႕ ေနရျခင္းပါပဲ။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ဆြမ္းေလာင္း လွဴတဲ့ အခ်ိန္ဟာ နယ္ၿမိဳ႕ေတြနဲ႔ မတူပါဘူး။ နံနက္ ေလးနာရီ ေလာက္က စၿပီး ေလာင္းလွဴ တတ္ၾက ပါတယ္။ ေလးျပင္ ေလးရပ္ သံဃာေတာ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ မ်ားမ်ား ေဘာဇန သပၸာယ၊ ေခၚတဲ့ ဆြမ္း၊ ေဘာဇဥ္ မွ်တေအာင္ ထက္သန္တဲ့ သဒၶါတရား ေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ ေလာင္းလွဴၾက ပါတယ္။ အလြန္တရာမွ ခ်ီးက်ဴးစရာ ေကာင္းပါတယ္။

သာသနာေတာ္ ထြန္းကားတဲ့ ၿမိဳ႕လို႔ သမုတ္ခံရတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္တာနဲ႔ အညီ ပရိယတ္၊ ပရိပတ္၊ ပရိေဝဓ ေခၚတဲ့ သာသနာ သံုးရပ္ထဲက ပရိယတ္ ေခၚတဲ့ စာေပ သင္ၾကားမႈ အရာမွာ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ဟာ ထင္ရွားလွ
ပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ စာေပ မသင္ဖူးရင္၊ စာဝါမလိုက္ ဖူးရင္ မ်က္ႏွာငယ္ ရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိး အထိရွိခဲ့ ဖူးပါတယ္။ စာဘယ္ေလာက္ ပင္ တတ္ပါေစ မႏၲေလးေနဖူး၊ စာလိုက္ဖူးမွ ပိုတင့္တယ္ တယ္လို႔ ဆိုစကားၾကား ဖူးပါတယ္။ အျခားၿမိဳ႕ရြာ ေတြမွာေတာ့ စာသင္ တတ္ေျမာက္ၿပီး ျဖစ္ပါေစ မႏၲေလးၿမိဳ႕က နာမည္ႀကီးတဲ့ စာခ် ဆရာေတာ္ႀကီး ေတြထံ ပါဠိေတာ္ အဠကထာ အစရွိတဲ့ က်မ္းကို ထပ္မံၿပီး နည္းနာနိႆယ ေတြခံယူ ေတာ္မူၾကပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က ဘုရားႀကီး အနီးက ဘုရားႀကီး ေက်ာင္းတိုက္ဟာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ေက်ာင္းတိုက္ တစ္တိုက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အႀကီးဆံုး နဲ႔ သံဃာေတာ္ အမ်ားဆံုးလ ဲျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အတြင္းတံတိုင္း အျပင္တံတိုင္း ႏွစ္ထပ္ကာရံ ထားၿပီး ေက်ာင္းေပါင္း ခုနစ္ဆယ္ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ အလယ္ တိုက္ႀကီးဟာ အလြန္တရာမွ ခမ္းနား ထည္ဝါလွ ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲ ရန္ကုန္၊ ဟံသာဝတီ ဆရာေတာ္၊ ဆရာေတာ္ ၾကယ္ တို႔လို သာသနာေတာ္မွာ ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေက်ာ္ ဆရာေတာ္ႀကီး ေတြ သီတင္းသံုးရာ စာေပပို႔ခ်ရာ ေက်ာင္းတိုက္ တစ္တိုက္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ဦးေရႊေအာင္ တို႔လို နာမည္ေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြလဲ ထြက္ေပၚခဲ့ ပါတယ္။ ယခုလို ေဆာင္းရာသီ အစ ႏွင္းမႈန္က်စ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ လြမ္းစရာ အ႐ုဏ္ဦး ျမင္ကြင္းနဲ႔ ထြန္းေတာက္ ခဲ့တဲ့ သာသနာ့ လင္းေရာင္ျခည္ ေတြကို ျပန္လည္ တမ္းတ ေနမိ ပါေတာ့တယ္။



No comments:

ေနာက္ဆုံးတင္ျပီသမွ်..ဆက္ဖတ္ရန္...ေအာက္သုိ႕