စႀကာဝဠာႀကီးထဲမွာ ကမ ၻာႀကီးတည္ေနသေရြ ့......။
ကမ ၻာႀကီးထဲမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာ ရွိေနေသးသေရြ ့............။
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ေပ်ာက္နိုင္တဲ့ လူသားတစ္ဦးရဲ ့ အတၳဳပတၱိ
သခင္ေအာင္ဆန္း.......။
ကမ ၻာႀကီးထဲမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာ ရွိေနေသးသေရြ ့............။
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ေပ်ာက္နိုင္တဲ့ လူသားတစ္ဦးရဲ ့ အတၳဳပတၱိ
သခင္ေအာင္ဆန္း.......။
ျမန္မာျပည္သူ၊ျပည္သားေတြရဲ ့ အနာဂတ္လွပဖို ့
သူ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵတစ္ခ်ိဳ ့ ေမ့ေပ်ာက္ထားခဲ့တယ္။
အနာဂတ္အတြက္ စြန္ ့လြတ္ေပးဆပ္ခဲ့တယ္..။
ျပည္သူေတြအေပၚ ေသြးခ်င္းေတြလို ခ်စ္ခဲ့တဲ့ သူ ့ရဲ ့စိတ္ထား
ျမင့္ျမတ္တဲ့ သူ ့စိတ္ဓာတ္ေႀကာင့္ ၊ သူ ့ေနာက္လိုက္ခါ အသက္စြန္ ့
တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္မဲ့သူေတြလဲ ဒုနဲ ့ေဒးေပါ့.....။
သခင့္ရဲ ့လုပ္ရပ္ အတၱေတြ မဆန္ခဲ့သလို ကိုယ္က်ိဳးကိုလဲ မႀကည့္ခဲ့ဘူး။
တစ္ျပည္လံုးသာယာလွပေရး လြတ္လပ္ေရးဆိုတဲ့
ႀကီးျမတ္တဲ့ ရသႀကီးတစ္ခုနဲ ့လဲယူဖို ့ကိုယ္က်ိဳးကို မငဲွ ့ခဲ့သူ ....။
ဒီနိုင္ငံအတြက္ သူတစ္ေယာက္သာ စံတင္စရာ ေပးဆပ္သူသက္သက္..။
သူစိုက္ခဲ့တဲ့ အပင္ရဲ ့ အသီးအပြင့္ ၊ ယူငင္စားသံုးခြင့္မရသြားခဲ့သူ။
သူ ့ရဲ ့ ေနာက္ဆံုး အမွတ္တရေန ့ေလး
၁၉ ဇူလိုင္ မေမ့နိုင္ပါဘူး..။ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့နိုင္တဲ့ ေန ့ေလးပါ။
တစ္ျပည္လံုးက ျပည္သူေတြ ရင္ေတြကြဲလို ့ ငိုေႀကြးေနတယ္။
ေကာင္းကင္ႀကီး ညွိဳ ့မွိဳင္းလို ့ ငိုေႀကြးေနတာ (၆၅)နွစ္တိုင္ခဲ့ျပီေလ..။
(၁၉)ဇူလိုင္ဆို ေက်းငွက္ေတြ ေတးမဆိုလို ့ ေနမင္းႀကီးလဲ ဝမ္းနည္းစြာ ငံုလွ်ိဳေနတဲ့ေန ့
ေလနုေအးနဲ ့ မိုးစက္ငယ္ေတြက သခင္တို ့အားလံုးအတြက္ မ်က္ရည္ေတြလား........။
ႀကားခဲ့ဖူးတဲ့ စစ္ခရာသံနဲ ့ လြမ္းသူပန္းေခြေတြ ခုခ်ိန္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးေနေပမဲ့
ျပည္သူအားလံုးရဲ ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ငိုေႀကြးေနဆဲပါ။
ေသေသာသူႀကာရင္ေမ့ဆိုေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့နိုင္ခဲ့တဲ့ ေန ့ေတြထဲမွာ
သခင္နဲ ့ သခင့္အေပါင္းအပါ က်ဆံုးခဲ့တဲ့ ဒီေန ့.....။
ဒီလူကိုးဦးရဲ ့ နာမည္ေတြ အသည္းမွာ ကဗၺည္းတင္ထိုးျပီးသားပါသခင္။
သခင့္နာမည္နဲ ့ အနာခံမွဳ ၊ရာဇဝင္ေတြကို ဘယ္လိုပဲ အေမွာင္ခ်ထားပါေစ။
ဘယ္လိုပဲ ေသာ့ခတ္သိမ္းထားပါေစ။ သခင့္ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြ၊
လက္ဆင့္ကမ္းထားရစ္ခဲ့သည့္ ေလးစားမွဳႏွလံုးသားတစ္စံုေႀကာင့္
သခင္နွင့္အေပါင္းအပါေတြရဲ ့သတင္း အျမဲတမ္း လင္းခ်င္းလွ်က္ပါပဲ။
ကမၻာ့အလယ္မွာ ျမန္မာနိုင္ငံရယ္လို ့ ရပ္တည္နိုင္ခဲ့တာ သခင့္ရဲ ့ေက်းဇူးေတြပါ..။
လြတ္လပ္တဲ့ နိုင္ငံလို ့ ဂုဏ္ယူဝင့္ႀကြားနိုင္တာလဲ သခင့္ရဲ ့ ေက်းဇူးေတြပါပဲ...။
လွပတဲ့ သမိုင္းတစ္ခုကို ေဖာ္ေဆာင္ ပံုခ်သြားခဲ့တဲ့ သခင္.....။
သခင့္ရဲ ့ ေက်းဇူးကို ဘယ္ခါမေမ့လို ့
သခင့္ကို လြမ္းတဲ့ အလြမ္း ရင္မွာမေျပာင္းပဲ
နွလံုးသားခ်င္း လက္ဆင့္ကမ္းျပီး လြမ္းေနခဲ့တာ
၁၉၄၇ ခု ၁၉ ဇူလိုင္ဆိုတဲ့ ေန ့က စလို ့
သခင့္ရဲ ့ ေက်းဇူးကို ဘယ္ခါမေမ့လို ့
သခင့္ကို လြမ္းတဲ့ အလြမ္း ရင္မွာမေျပာင္းပဲ
နွလံုးသားခ်င္း လက္ဆင့္ကမ္းျပီး လြမ္းေနခဲ့တာ
၁၉၄၇ ခု ၁၉ ဇူလိုင္ဆိုတဲ့ ေန ့က စလို ့
ကမၻာႀကီး တည္ေနေသေရြ ့တိုင္........။
No comments:
Post a Comment