ၿပီးခဲ့တဲ့ ရသတၱတပတ္က တနဂၤေႏြဆြမ္းပတ္တိုင္း ဆြမ္းဝတ္ျပဳေနၾကမို႔ နံက္ ၄ နာရီ ေလာက္
ဆြမ္းေလာင္း ဓမၼာ႐ံုဆီသို႔ ေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ ထံုးစံအတိုင္း ဆြမ္းဝတ္ျပဳျပီး နံက္ ၅ နာရီ ခြဲေက်ာ္
ေလာက္ အိမ္ျပန္ဖို႔ျပင္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ လက္ကိုလွမ္းဆြဲလို႔ ၾကည့္မိေတာ့နယ္မွာတာဝန္ က်ေနတဲ႔ တူေတာ္ေမာင္ ဆရာဝန္ျဖစ္ေနတယ္ ။ ခရီးေရာက္မဆိုက္မို႔ အထုတ္အပိုးေတြနွင့္ ။ က်ဳပ္ လည္း အိမ္ျပန္နားမလားလို႔ေမးေတာ့ ဘုရားသြားမယ္ ဦးေလးရယ္ ဆိုတာနဲ႔ ဓမၼာ႐ံုမွာ အထုတ္အပိုးေတြထားျပီး ဘုရားဘက္ထြက္ခဲ႔တာေပါ့ ။ ဘုရားေပၚ မွာ ဟိုဟိုသည္သည္ေလး
ေတြေျပာျပီး ဘုရားၾကည္ညိဳ ကိစၥျပီးေတာ့ ဗိုက္ဆာ လာတာနဲ႔ တူေတာ္ေမာင္ကို နံနက္စာ မင္း
ဘာစားခ်င္သလဲ ေမးလိုက္ ေတာ့ "ဦးေလးအဆင္ေျပရာ ေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္က ေတာကလူပဲ အဲ႔ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ဆိုင္ေတာ့ ေခၚမသြားနဲ႔ဗ် " လို႔ေျပာခ်လိုက္ပါေလေရာ။ က်ဳပ္လည္း ႐ုတ္
တရက္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္သြားတယ္ တူေတာ္ေမာင္ကို ေငးၾကည့္မိတယ္ သူ႕ေလသံစကား အ
သြားအလာေၾကာင့္ ဒီကေလး ေတာ္ေတာ္ ရင့္က်က္ ေနသလို ထင္မိသြားတယ္ ။ ဒီေတာ့ "
မင္းကလည္း ဆရာဝန္တစ္ေယာက္လုပ္ေနျပီး ဒီလိုခြဲျခား ရလားကြ ၊ မင္းအရင္က ဒန္ေပါက္၊ ပူတီ၊ စမူစာ၊ ဘယာေၾကာ္တုိ႔ကုိ အေတာ္ၾကိဳက္တာေနာ္ " ဆိုေတာ့ ၊" မွန္တယ္ ဦးေလး ခုက မလုပ္လို႕ မရေတာ့ဘူးဗ် ။ ကၽြန္ေတာ္က ဆရာဝန္ ေဆးကုေပးတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဂတိ မ႐ွိဘူး ဆင္းရဲ ၊ ခ်မ္းသာ ၊ ဘာသာ ၊ လူမ်ိဳး မခြဲထားဘူး ။ ဘယ္သူ႔မဆို ေဆးကုေပးဖို႔က ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္ပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ႐ွာေဖြလို႔ ရလာတဲ႔ ေငြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္တိုင္းက် ကိုယ့္အမ်ိဳးသားေတြအသံုး တည့္မယ့္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေနရာမွာ ကိုယ္ပိုင္အျမင္နဲ႔ သံုးမယ္ဗ်ာ ကိုယ္ပိုင္ေငြကိုေတာ့ အဆိပ္ခတ္ခံရ ဖို႔ မသံုးခ်င္ဘူးဗ်ာ "တဲ႔ ။ ဒီစကားစုကို သူဟာ အသက္မ႐ႈတမ္း ထက္သန္စြာ ေျပာခ် လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ဳပ္လည္း ကဲေျပာပါဦးကြာလို႔စကား လမ္းေၾကာင္း လိုက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဒႆနေတြ အမ်ားၾကီးၾကား ရပါေတာ့တယ္ ။
" ဦးေလးရာ " ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဗ်ာ ေစ်းေရာင္းတယ္ ဆြမ္းေလာင္းၾကတယ္ဗ်ာ ။
ေဟာ့မွာေတြ႕လား " ေစာင္းတန္းတြင္ ဆြမ္းေလာင္းေနေသာ ေကာင္မေလးကို လက္ညိႈးထိုး၍ " ႐ွိသည္ မ႐ွိသည္ အသာထား ဆြမ္းထမင္း ကိုေတာ့ ဆန္ေကာင္းေလး ဝယ္ခ်က္ျပီး ေလာင္း တယ္ဗ်ာ ။သူတို႔ရတဲ႔အျမတ္ ဆိုတာ ကလည္း စားေလာက္႐ံုပါ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားေပးေတာ့
သံဃာေတြလည္း ဆြမ္း ကြမ္း အဆင္ေျပေတာ့ စာသင္ေျဖာင့္ သာသနာ အက်ိဳး ေျဖာင့္ေျဖာင့္ သယ္ပိုးနိုင္တာေပါ့ ။ ဘာသာျခားေတြက ခုတေလာ အြန္လိုင္းေပၚမွာကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာသာကိုသိပ္ ၿပီးေစာ္ကားေနၾကတာဗ် ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီကရတဲ႔ အျမတ္ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စိတ္ဒုက ၡျပန္
ေပး ေနၾကတာ။ သူတို႔လူမ်ိဳးကိုလည္း မမုန္းပါဘူး ။ဘာသာကိုလည္း မ႐ႈံ႕ခ်ပါဘူး ။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေပးတဲ႔ အျမတ္ေငြနဲ႔ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ျပန္ေသြးခြဲ ကိုယ့္ ဘာသာကို လာတိုက္ခိုက္တာမ်ိဳး ကေတာ့ အားမေပးခ်င္ဘူးဗ်ာ ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ အရင္ကလို အိပ္ယာထအိပ္ယာဝင္ ပုဆိန္ ေပါက္ ဘုရား ႐ွိခိုးတာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ့ ဘူးဗ် ။ မနက္ဆို ဆြမ္းေတာ္ကပ္၊ ေရေတာ္ကပ္ ေသခ်ာငါးပါးသီလခံတာဗ် ။ က်ဳပ္ကေတာ့ သူ႔စိတ္အားထက္သန္ေနမႈကို ခန္႔မွန္း မိတာနဲ႔ သူ႔စကားျပတ္ သြားမွာစိုးလို႔ ေထာက္ေတာင္မေပးပဲ သူ႔ စကားေတြကို ေသခ်ာနားေထာင္ေနမိေတာ့တယ္။
ေျပာယင္း ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႔ ဘုရားအေ႐ွ႕ဖက္မုဒ္ကဆင္း ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္က မုန္႔ ဟင္းခါးစား ျပီး အျပန္လမ္းမွာေတာ့ တူဝရီးနွစ္ေယာက္ အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ စကားမေျပာျဖစ္
ေတာ့ ပဲ အိမ္သို႕ အျပန္လမ္းမွာ စဥ္းစားမိလာတာကေတာ့..
ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကိုးေျခာက္းကိုး ကို နႈိးေဆာ္သည္ျဖစ္ေစ ၊ မႏႈိးေဆာ္သည္ျဖစ္ေစ ၊ ကိုယ္ပိုင္အ မ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓါတ္ရွိဖို႕က အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္ ။ ကိုးေျခာက္ကိုး ဆိုတာ တကယ္ဆိုရင္
ဘာသာျခားမုန္းတီးဖို႕ ၊ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး ေသြးခဲြဖို႕ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ မဟုတ္ဘဲရင္ထဲမွာ ကိုယ္စီရွိေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး အသိေတြကို ေခါင္းစဥ္ သတ္မွတ္ေပးလိုက္တာသေဘာပါပဲ။
ကိုးေျခာက္ကိုး မွမဟုတ္ဘဲ မည္သည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရွာင္ရန္ ေဆာင္ရန္ ဆို
ေသာအသိတရား သာလွ်င္ ပဓာနပါ ။ မည္သည့္ လူမ်ိဳးကိုျဖင့္ မုန္း ရမည္ ၊ မည္သည့္ ဘာသာ
တရားကို တိုက္ခိုက္ရမည္ ဆိုေသာ အငုံ႕စိတ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္သာသနာ ကို မိမိ တကု္ိယ္ရည္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဆႏၵ အာသီသ ဝါဒ ပညာစသျဖင့္ခ်ဳပ္တည္း
ၿပီး သစၥာ ေစာင့္သိျခင္းသည္ မည္သည့္ အမုန္းတရားမ်ားနွင့္ မွ မသက္ဆိုင္ပါေပ ။ မည္သည့္ နည္း နွင့္မွ် စိတ္သေဘာထား ေသးသိမ္ျခင္းဟု မေခၚဆိုသာပါ ။ ထို႕ေၾကာင့္ ကိုးေျခာက္ကိုး သည္ျဖစ္ေစ ၊ကိုးေျခာက္ မကိုး သည္ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး တစ္ဦးခ်င္း၏ ရင္ထဲတြင္
မိမိ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္လိုစိတ္ အမွန္တကယ္ ရွိပါက မည္သည့္ တံဆိပ္
ကပ္ကပ္ အဓိကသည္ ရင္ထဲက အမ်ိဳးဘာသာ ေစာင့္ေရွာက္လိုစိတ္သာလွ်င္ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္
ခင္ဗ်ား .. ။ ဦးယဥ္ေက်း ။ ။ ၈ ၊ ၃ ၊ ၂၀၁၃ ။ ။(Face book) မွတဆင့္။
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီးလုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)
ဆြမ္းေလာင္း ဓမၼာ႐ံုဆီသို႔ ေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ ထံုးစံအတိုင္း ဆြမ္းဝတ္ျပဳျပီး နံက္ ၅ နာရီ ခြဲေက်ာ္
ေလာက္ အိမ္ျပန္ဖို႔ျပင္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ လက္ကိုလွမ္းဆြဲလို႔ ၾကည့္မိေတာ့နယ္မွာတာဝန္ က်ေနတဲ႔ တူေတာ္ေမာင္ ဆရာဝန္ျဖစ္ေနတယ္ ။ ခရီးေရာက္မဆိုက္မို႔ အထုတ္အပိုးေတြနွင့္ ။ က်ဳပ္ လည္း အိမ္ျပန္နားမလားလို႔ေမးေတာ့ ဘုရားသြားမယ္ ဦးေလးရယ္ ဆိုတာနဲ႔ ဓမၼာ႐ံုမွာ အထုတ္အပိုးေတြထားျပီး ဘုရားဘက္ထြက္ခဲ႔တာေပါ့ ။ ဘုရားေပၚ မွာ ဟိုဟိုသည္သည္ေလး
ေတြေျပာျပီး ဘုရားၾကည္ညိဳ ကိစၥျပီးေတာ့ ဗိုက္ဆာ လာတာနဲ႔ တူေတာ္ေမာင္ကို နံနက္စာ မင္း
ဘာစားခ်င္သလဲ ေမးလိုက္ ေတာ့ "ဦးေလးအဆင္ေျပရာ ေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္က ေတာကလူပဲ အဲ႔ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ဆိုင္ေတာ့ ေခၚမသြားနဲ႔ဗ် " လို႔ေျပာခ်လိုက္ပါေလေရာ။ က်ဳပ္လည္း ႐ုတ္
တရက္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္သြားတယ္ တူေတာ္ေမာင္ကို ေငးၾကည့္မိတယ္ သူ႕ေလသံစကား အ
သြားအလာေၾကာင့္ ဒီကေလး ေတာ္ေတာ္ ရင့္က်က္ ေနသလို ထင္မိသြားတယ္ ။ ဒီေတာ့ "
မင္းကလည္း ဆရာဝန္တစ္ေယာက္လုပ္ေနျပီး ဒီလိုခြဲျခား ရလားကြ ၊ မင္းအရင္က ဒန္ေပါက္၊ ပူတီ၊ စမူစာ၊ ဘယာေၾကာ္တုိ႔ကုိ အေတာ္ၾကိဳက္တာေနာ္ " ဆိုေတာ့ ၊" မွန္တယ္ ဦးေလး ခုက မလုပ္လို႕ မရေတာ့ဘူးဗ် ။ ကၽြန္ေတာ္က ဆရာဝန္ ေဆးကုေပးတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဂတိ မ႐ွိဘူး ဆင္းရဲ ၊ ခ်မ္းသာ ၊ ဘာသာ ၊ လူမ်ိဳး မခြဲထားဘူး ။ ဘယ္သူ႔မဆို ေဆးကုေပးဖို႔က ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္ပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ႐ွာေဖြလို႔ ရလာတဲ႔ ေငြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္တိုင္းက် ကိုယ့္အမ်ိဳးသားေတြအသံုး တည့္မယ့္ အက်ိဳး႐ွိမယ့္ ေနရာမွာ ကိုယ္ပိုင္အျမင္နဲ႔ သံုးမယ္ဗ်ာ ကိုယ္ပိုင္ေငြကိုေတာ့ အဆိပ္ခတ္ခံရ ဖို႔ မသံုးခ်င္ဘူးဗ်ာ "တဲ႔ ။ ဒီစကားစုကို သူဟာ အသက္မ႐ႈတမ္း ထက္သန္စြာ ေျပာခ် လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ဳပ္လည္း ကဲေျပာပါဦးကြာလို႔စကား လမ္းေၾကာင္း လိုက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဒႆနေတြ အမ်ားၾကီးၾကား ရပါေတာ့တယ္ ။
" ဦးေလးရာ " ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဗ်ာ ေစ်းေရာင္းတယ္ ဆြမ္းေလာင္းၾကတယ္ဗ်ာ ။
ေဟာ့မွာေတြ႕လား " ေစာင္းတန္းတြင္ ဆြမ္းေလာင္းေနေသာ ေကာင္မေလးကို လက္ညိႈးထိုး၍ " ႐ွိသည္ မ႐ွိသည္ အသာထား ဆြမ္းထမင္း ကိုေတာ့ ဆန္ေကာင္းေလး ဝယ္ခ်က္ျပီး ေလာင္း တယ္ဗ်ာ ။သူတို႔ရတဲ႔အျမတ္ ဆိုတာ ကလည္း စားေလာက္႐ံုပါ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားေပးေတာ့
သံဃာေတြလည္း ဆြမ္း ကြမ္း အဆင္ေျပေတာ့ စာသင္ေျဖာင့္ သာသနာ အက်ိဳး ေျဖာင့္ေျဖာင့္ သယ္ပိုးနိုင္တာေပါ့ ။ ဘာသာျခားေတြက ခုတေလာ အြန္လိုင္းေပၚမွာကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာသာကိုသိပ္ ၿပီးေစာ္ကားေနၾကတာဗ် ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီကရတဲ႔ အျမတ္ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို စိတ္ဒုက ၡျပန္
ေပး ေနၾကတာ။ သူတို႔လူမ်ိဳးကိုလည္း မမုန္းပါဘူး ။ဘာသာကိုလည္း မ႐ႈံ႕ခ်ပါဘူး ။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေပးတဲ႔ အျမတ္ေငြနဲ႔ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ျပန္ေသြးခြဲ ကိုယ့္ ဘာသာကို လာတိုက္ခိုက္တာမ်ိဳး ကေတာ့ အားမေပးခ်င္ဘူးဗ်ာ ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ အရင္ကလို အိပ္ယာထအိပ္ယာဝင္ ပုဆိန္ ေပါက္ ဘုရား ႐ွိခိုးတာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ့ ဘူးဗ် ။ မနက္ဆို ဆြမ္းေတာ္ကပ္၊ ေရေတာ္ကပ္ ေသခ်ာငါးပါးသီလခံတာဗ် ။ က်ဳပ္ကေတာ့ သူ႔စိတ္အားထက္သန္ေနမႈကို ခန္႔မွန္း မိတာနဲ႔ သူ႔စကားျပတ္ သြားမွာစိုးလို႔ ေထာက္ေတာင္မေပးပဲ သူ႔ စကားေတြကို ေသခ်ာနားေထာင္ေနမိေတာ့တယ္။
ေျပာယင္း ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႔ ဘုရားအေ႐ွ႕ဖက္မုဒ္ကဆင္း ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္က မုန္႔ ဟင္းခါးစား ျပီး အျပန္လမ္းမွာေတာ့ တူဝရီးနွစ္ေယာက္ အေတြးကိုယ္စီနဲ႔ စကားမေျပာျဖစ္
ေတာ့ ပဲ အိမ္သို႕ အျပန္လမ္းမွာ စဥ္းစားမိလာတာကေတာ့..
ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကိုးေျခာက္းကိုး ကို နႈိးေဆာ္သည္ျဖစ္ေစ ၊ မႏႈိးေဆာ္သည္ျဖစ္ေစ ၊ ကိုယ္ပိုင္အ မ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓါတ္ရွိဖို႕က အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္ ။ ကိုးေျခာက္ကိုး ဆိုတာ တကယ္ဆိုရင္
ဘာသာျခားမုန္းတီးဖို႕ ၊ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး ေသြးခဲြဖို႕ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ မဟုတ္ဘဲရင္ထဲမွာ ကိုယ္စီရွိေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး အသိေတြကို ေခါင္းစဥ္ သတ္မွတ္ေပးလိုက္တာသေဘာပါပဲ။
ကိုးေျခာက္ကိုး မွမဟုတ္ဘဲ မည္သည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေရွာင္ရန္ ေဆာင္ရန္ ဆို
ေသာအသိတရား သာလွ်င္ ပဓာနပါ ။ မည္သည့္ လူမ်ိဳးကိုျဖင့္ မုန္း ရမည္ ၊ မည္သည့္ ဘာသာ
တရားကို တိုက္ခိုက္ရမည္ ဆိုေသာ အငုံ႕စိတ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္သာသနာ ကို မိမိ တကု္ိယ္ရည္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဆႏၵ အာသီသ ဝါဒ ပညာစသျဖင့္ခ်ဳပ္တည္း
ၿပီး သစၥာ ေစာင့္သိျခင္းသည္ မည္သည့္ အမုန္းတရားမ်ားနွင့္ မွ မသက္ဆိုင္ပါေပ ။ မည္သည့္ နည္း နွင့္မွ် စိတ္သေဘာထား ေသးသိမ္ျခင္းဟု မေခၚဆိုသာပါ ။ ထို႕ေၾကာင့္ ကိုးေျခာက္ကိုး သည္ျဖစ္ေစ ၊ကိုးေျခာက္ မကိုး သည္ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး တစ္ဦးခ်င္း၏ ရင္ထဲတြင္
မိမိ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္လိုစိတ္ အမွန္တကယ္ ရွိပါက မည္သည့္ တံဆိပ္
ကပ္ကပ္ အဓိကသည္ ရင္ထဲက အမ်ိဳးဘာသာ ေစာင့္ေရွာက္လိုစိတ္သာလွ်င္ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္
ခင္ဗ်ား .. ။ ဦးယဥ္ေက်း ။ ။ ၈ ၊ ၃ ၊ ၂၀၁၃ ။ ။(Face book) မွတဆင့္။
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီးလုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)
No comments:
Post a Comment