၀မ္းနည္းဖြယ္မွတ္တမ္းကဗ်ာတစ္ပို႕ကို....ငါျပန္ဖတ္မိခ်ိန္
ငါ့ရင္ထဲကအလြမ္းေတြေနထြက္သြားတယ္။
မျဖစ္နိုင္တဲ့အေၾကာင္းရာတခုတြက္...........ငါ့ေတြးေလးေတြဟာ
သမုဒၵရာထဲအပ္ေပ်ာက္ရွာပံုေတာ္ဖြင့္သလိုပဲ။
နွလံုးထဲကလာတဲ့ကဗ်ာတစ္တစ္ပို႕........ငါ့ခ်စ္ေတြနဲ႕ထုတ္ပိုးခဲ့တုန္းက
ပန္းနွေရာင္စာအိပ္ေပၚမွာ..ငါ့မ်က္ရည္ေလးေတြဓါးစာခံျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
မဆံုနိုင္တဲ့ဘ၀စာမ်က္နွာမွာ........ခဲဖ်က္နဲ႕အတင္းဖ်က္ျပီး
ျပန္မျပင္နိုင္တဲ့ဇာတ္ဆရာကၾကိဳးရုပ္ေလးမို႕....".ေနာက္ဘ၀မ်ားမွာျပန္ဆံုပါရေစ...လို႕"
ဘုရားမွာဆုေတာင္းရုံကလြဲျပီး........ခံစားခ်က္ေတြငါအသက္ရွင္တဲ့အထိယူသြားယံုပဲေပါ့ခ်စ္သူ။
နာက်င္မွဳေတြနဲ႕အေရွ႕ဘက္ကေနမင္းထြက္ခ်ိန္.........အေနာက္ဘက္မွာနင့္ကိုလြမ္းစိတ္ေတြ
ေနမ၀င္ခဲ့ေတာ့...........တေန႕ကိုတစ္ကၠန္႕နွုန္းထားနဲ႕မင္းကိုငါ့ေမ့လိုက္မယ္ေနာ္။
No comments:
Post a Comment