သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းစားခ်မ္းသာေရး လုပ္ငန္းမွန္သမွ် သက္စြန္႕ၾကိဳးပမ္း အစြမ္းကုန္အားထုတ္ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းကို ၀ီရိယပါရမီ ျဖည့္က်င့္သည္ဟု ေခၚ၏။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မည္သည့္အခါမွ် လံု႕လ၀ီရိယ ေလွ်ာ့ခ်ေလ့မရွိ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အတြက္ျဖစ္ေစ၊ သူတပါးအတြက္ျဖစ္ေစ မေၾကာက္မရြံ႕ စြန္႕စြန္႕စားစား အားထုတ္ ျပဳလုပ္ျမဲျဖစ္သည္၊ ပူသည္ ေအးသည္ ရမယ္ရွာ၍ မည္သည့္အခါမွ် ပ်င္းရိလက္ေလွ်ာ့ျခင္းမရွိ။ မဟာဇနကမင္းသား ဘ၀၌ လံု႕လ၀ီရိယျပဳေတာ္မူပံုမွာ မွတ္သားဖြယ္ေကာင္းလွသည္။
မဟာဇနကမင္းသားသည္ သေဘၤာျဖင့္ ကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ ထြက္ခဲ့ရာ သေဘၤာစီးသူ လူအေပါင္းခုႏွစ္ရာႏွင့္အတူ ပင္လယ္ကူးစဥ္ သေဘၤာပ်က္ေလသည္၊ လူအားလံုးတုိ႔ အားေလွ်ာ့၍ မၾကိဳးစားဘဲ အေသခံၾကေသာ္လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ရွိသည့္အားကို အခ်ည္းႏွီးမထားဘဲ ၇-ရက္လံုးလံုး လက္ပစ္ကူးကာ ၾကိဳးစားခဲ့ေလသည္။ ထုိ႕ေနာက္ မဏိေမခလာနတ္သမီး ကယ္ဆယ္၍ အသက္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ရရုံမွ်သာမက မိထိလာျပည္ၾကီးကိုပင္ စိုးစံရေလသည္၊ လက္ပစ္ကူး၍ မၾကိဳးစားခဲ့လွ်င္ကား ကယ္ဆယ္သူႏွင့္ ေတြ႕ႏုိင္မည္မဟုတ္၍ အမ်ားနည္းတူ အသက္ေသရေပမည္။
No comments:
Post a Comment