ဘုရားပြင့္ေပၚလာျခင္းသည္ ၀ိပႆနာအတြက္

၀ိပႆနာအေၾကာင္း သိသင့္တဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ားကုိ ခ်ဳံငုံေျပာျပမလုိ႔ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးတင္လုိက္တာပါ။ ၀ိပႆနာအေၾကာင္းမေျပာမီ.. “ဘုရားပြင္႔ေပၚလာျခင္းသည္ ၀ိပႆနာအတြက္”ဆုိတဲ႔.. လျပည့္ေလးရဲ႕ Post-ေခါင္းစဥ္စကားကုိ နဲနဲေျပာျပေပးမယ္။ ဒါနအမႈ၊ သီလအမႈ၊ သမထဘာ၀နာ ကုသုိလ္မ်ားသည္ ဘုရားသာသနာ ကြယ္ပေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ျဖည့္ဆည္းလုိ႔ ရတဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ႔... ဘုရားေလာင္းေတာ္ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကုိ ေလ႔လာၾကည့္လုိက္ပါ... ဒါနပါရမီ၊ သီလပါရမီစသည့္ ပါရမီ (၁၀)ပါးကုိ သာသနာပအခါမွာ ျဖည့္က်င္႔ခဲ႔တာ မ်ားပါတယ္။
သမထဘာ၀နာအက်င္႔ အေနနဲ႔ကေတာ႔ ဘုရားေလာင္းေတာ္သည္ ျဗဟၼာ႔ဘုံမ်ားသုိ႔ ေရာက္ႏုိင္တဲ႔ အထိ က်င္႔ၾကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ခဲ႔ပါတယ္။
ဥပါသကာ+ ဥပါသိကာ၊ ဒကာ+ဒကာမ်ား မဂ္, ဖုိလ္, နိဗၺာန္ရဖုိ႔ အတြက္ “သာသနာပအခါမွာ ၀ိပႆနာအားထုတ္ဖုိ႔ နည္းလမ္းျပႏုိင္မည့္သူ မရွိပါ၊ နည္းလမ္းျပမည့္သူ မရွိသျဖင္႔ မဂ္, ဖုိလ္, နိဗၺာန္လည္း မရႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။
သာသနာပအခါမွာ “ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္မ်ား” (သည္းျခား ဘုရားငယ္မ်ား) ရွိ၍ ၀ိပႆနာရွိတယ္လုိ႔ ဆုိလုိ႔ရေသာ္ျငားလည္း ထုိပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္တုိ႔သည္ ၄င္းတုိ႔ရဲ႕ ပါရမီျဖည့္စဥ္အရ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္သာ သိၿပီး သူတစ္ပါးကုိ မဂ္, ဖုိလ္, နိဗၺာန္ရေအာင္ ေဟာေျပာႏုိင္စြမ္း မရွိပါဘူး။ ယင္းအတြက္ေၾကာင္႔ “ဘုရာရွင္ပြင္႔ေပၚလာျခင္းသည္ ၀ိပႆနာအတြက္လုိ႔” ေျပာျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
တရားက်င့္နည္း (သမထ+၀ိပႆနာ)အေၾကာင္း
ျမတ္ဗုဒၶသာသနာမွာ အက်ဥ္းနည္းအားျဖင့္ က်င့္စဥ္ (၂)မ်ိဳးရွိပါတယ္။ သမထက်င့္စဥ္နဲ႔ ၀ိပႆနာက်င့္စဥ္တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
၄င္း ၂-မ်ိဳးတုိ႔ရဲ႕ေနာက္မွာ “ဘာ၀နာ”လုိ႔ ထပ္ထည့္ေပးလုိက္ေတာ့ သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာဘာ၀နာလုိ႔ ျဖစ္ပြားလာပါတယ္။
နံပါတ္-၁-
“ဘာ၀နာ” အေၾကာင္းကုိ ဆက္ေျပာျပပါမယ္....
ဘာ၀နာဆုိတာ....
ကုသုိလ္တရားမ်ားကုိ ျဖစ္ေစတတ္၊ ပြားမ်ားေစတတ္၊ တုိးပြားေစတတ္ေၾကာင္း ျဖစ္လုိ႔ ယင္းသေဘာတရားကုိ “ဘာ၀နာ”လုိ႔ေခၚပါတယ္။
ဆုိလုိရင္းက... ကုသုိလ္တရားတုိးပြားေအာင္ အားထုတ္ရာ၊ အားထုတ္ေၾကာင္း (တနည္း) ပ်ံ႕လြင္႔ေနတဲ႔ စိတ္ကုိ ၿငိမ္းေအး၊ တည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္တဲ႔ ျဖစ္တဲ႔ ကုသုိလ္ေစတနာကုိ ဆုိလုိတာပါ။
ပါဠိအကုိးသာဓက....ဘာေ၀တိ ကုသေလ ဓေမၼ အာေသ၀တိ ၀ေၯတိ ဧတာယာတိ ဘာ၀နာ။
က်မ္းကုိး၊ ၊၀ိဘာ၀ိနီဋီကာ (ဋီကာေက်ာ္)
၄င္း ဘာ၀နာက-၂-မ်ိဳးရွိပါတယ္။
၁။ သမထဘာ၀နာ
၂။ ၀ိပႆနာဘာ၀နာ
နံပါတ္ -၂-
“သမထဘာ၀နာ”-ဆုိတာ စိတ္ကုိ ညစ္ျငဴေစေၾကာင္းျဖစ္တဲ႔ (နီ၀ရဏ) တရားေတြကုိ တဒဂၤ၊ တခဏ ၿငိမ္းေအးေအာင္ အားထုတ္ျခင္းပါ။
ဥပမာ။ ။ ကုိယ္႔စိတ္ မၾကည္တဲ႔အခါ
“အရဟံ-စတဲ႔ဘုရားဂုဏ္ေတာက္ စူးစူးစုိက္စုိက္ ပြားတာမ်ိဳး”
“သြာကၡာတ=(ေကာင္းစြာ ေဟာေတာ္မူတတ္တရား) တရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားကုိ ပြားမ်ားတာမ်ိဳး”
“သုပၸဋိပၸႏၷ=(ေကာင္းစြာက်င္႔ၾကံေနတဲ႔) သံဃာ႔ဂုဏ္ေတာ္-မ်ားကုိ ပြားမ်ားတာမ်ိဳး”ပါ။
ယင္းကဲ႔သုိ႔ ပြားမ်ားျခင္းသည္ မိမိတုိ႔၏စိတ္ကုိ ပူေလာင္ေစတတ္တဲ႔ ေဒါသစတဲ႔ (နီ၀ရဏ)တရား၊ ပူပန္ေစတတ္တဲ႔ (ကိေလသာ)တရားတုိ႔ အၿပီးတုိင္ေတာ႔ မပယ္ႏုိင္ပါဘူး။ တဒဂၤၿငိမ္းေအးယုံမွ်ပါ။ အဲဒီလုိ ပြားမ်ားတာကုိ “သမထဘာ၀နာ”လုိ႔ ေခၚပါတယ္။
ပါဠိသာဓက---- ပစၥနီကဓေမၼ (အဓိကရဏာနိ) သေမတိ, ၀ူပသေမတီတိ သမေထာ။
ၿငိမ္းေအးျခင္း၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပူေလာင္ေစတတ္တဲ႔ နီ၀ရဏ(ကိေလသာ)တရားတုိ႔ကုိ ၿငိမ္းေအး ေစတတ္ေသာေၾကာင္႔ (သုိ႔မဟုတ္) တဒဂၤတခဏၿငိမ္းေအးေစတတ္တဲ႔ အက်င္႔ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ သမထ။
က်မ္းကုိး။ ။အဘိ၊ ႒၊ ၁။ ၁၇၅။ ကခၤါ။ ၂၈၉။ နီတိ၊ သုတၱ။ ၁၂၃၆။ ကမထ-သံ။ သမထ-သကၠတပိဋက)
နံပါတ္ -၃-
၀ိပႆနာဘာ၀နာဆုိတာ
႐ုပ္+နာမ္သခၤါရတရားတို႔ကုိ အနိစၥ (ခုိင္ၿမဲျခင္းမရွိ)၊ ဒုကၡ (ဆင္းရဲအတိသာျဖစ္)၊၊ အနတၱ (ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္သလုိ မျဖစ္ အစုိးမရ)ဟူေသာ သေဘာတရား အျခင္းအရာအားျဖင္႔ အထူးသျဖင္႔ (အထူးထူးအျပားျပားအားျဖင္႔) ႐ႈတတ္ေသာေၾကာင္႔ “၀ိပႆနာ”လုိ႔ ေခၚပါတယ္။
ေနာက္တနည္းက.....(ကာမဘုံ၊ ႐ူပဘုံ၊ အ႐ူပဘုံ)ဟူေသာ ဘုံသုံးပါ၌ ျဖစ္ေသာ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရတရားတုိ႕ကုိ “အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ”ဟု အဖန္ဖန္ ႐ႈတတ္၊ ႐ႈေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ ပညာသည္ “၀ိပႆနာဘာ၀နာ”မည္၏။
ပါဠိသာဓက။ ။အနိစၥာဒိ၀ေသန ၀ိ၀ိေဓန အာကာေရန ပႆတီတိ ၀ိပႆနာ။
က်မ္းကုိး၊ ၊အဘိ၊ ႒၊ ၁။ ၉၅၊ ၁၉၂။ သဂၤဟ၊ ၉။ ၁။ ၀ိဘာ၀ိနီ၊ ၂၅၆။ မဏိမဥၨဴ၊ ၂။ ၄၇၃။
သမထဘာ၀နာႏွင္႔ ၀ိပႆနာဘာ၀နာ -၂-မ်ိဳးအထူးက..
သမထဘာ၀နာသည္ “သမာဓိ-Concentration” ဦးစီးပါတယ္။ သမထဘာ၀နာကုိ အားထုတ္ျခင္းသည္ မိမိစိတ္အပူအပင္မ်ားကုိ တဒဂၤ၊ တခဏမွ်သာ ၿငိမ္းေအး ေစႏုိင္ပါတယ္။
ဤဘာ၀နာအားထုတ္ျခင္းျဖင္႔ အျမင္႔ဆုံး “စ်ာန္”တရားသာ ရႏုိင္၏။ ဆန္႔က်င္ဘက္အေၾကာင္း တခုခုတုိက္ဆုိင္မႈ ျဖစ္လာလွ်င္ ထုိစ်ာန္မွ ေလ်ာက်ႏုိင္သည္။ အပါယ္ဘ၀မွ မလြတ္ေသးပါ။
ဥပမာ... အရွင္ေဒ၀ဒတ္လုိမ်ိုဳးပါ။ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ ေလာကီစ်ာန္ရ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူသည္ ဘုရားအေပၚမွာ ျပစ္မွားမႈေတြေၾကာင္႔ မိမိရထားေသာ စ်ာန္မွ ေလ်ာက်ခဲ႔ရပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး အပါယ္အထိေရာက္ေအာင္ ဒုကၡေပးျခင္း ခံခဲ႔ရပါတယ္။
ဆုိလုိတာက...
သမထဘာ၀နာသည္ ကိေလသာတရားေတြကုိ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ မပါယ္ႏုိင္ေသာေၾကာင္႔ အပါယ္က မလြတ္ေသးဟု ဆုိလုိျခင္းပါ။
၀ိပႆနာဘာ၀နာသည္ “ပညာ-Wisdom” ဦးစီးပါတယ္ ၀ိပႆနာဘာ၀နာကုိ အားထုတ္ျခင္းသည္ ပထမမဂ္ျဖစ္တဲ႔ (ေသာတာပန္) ျဖစ္ေအာင္ က်င္႔ႏုိင္လွ်င္ မိစၦာဒိ႒ိ (မွားယြင္းတဲ႔ အယူ)၊ ၀ိစိကိစၦာ (ဘုရားတရားသံဃာစသည္ အေပၚမွာ ယံုမွားသံသယျဖစ္မႈ) ေတြကုိ ပယ္သတ္ႏုိင္သျဖင္႔ အပါယ္ဘ၀မွ ကင္းလြတ္တဲ႔ “ေသာတာပန္” အရိယာပုဂၢိဳလ္စာရင္း၀င္ ျဖစ္သြား၏။ သူသည္ ဘယ္ေသာအခါမွ အပါယ္ေရာက္ေစမည့္ မေကာင္းမႈမ်ားကုိ မျပဳေတာ့ပါ။
ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္အဆင့္သည္ အိမ္ေထာင္၊ သားေမြး စီးပြားရွာျခင္း အမႈမ်ား လုပ္ကုိင္ပါေသးတယ္။
ဥပမာ။ ။ေဇတ၀န္ေက်ာင္းဒကာ အနာထပိဏ္သူေဌး၊ ပုပၹာ႐ုံေက်ာင္းအမ ၀ိသာခါတုိ႔လုိမ်ိဳး အရိယာမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီး ၀ိပႆနာတရားကုိ ဆက္လက္႐ႈပြားလွ်င္ “သကဒါဂါမ္” ျဖစ္ပါမယ္။
သကဒါဂါမ္အဓိပၸါယ္= သကဒါဂါမ္ဘ၀နဲ႔ ေသသြားလွ်င္ တႀကိမ္သာလွ်င္ လူ႔ဘုံ၊ နတ္ဘုံလုိ႔ ေခၚတဲ့ ကာမဘုံကုိ ျပန္လာႏုိင္တဲ့အတြက္ “သကဒါဂါမ္”လုိ႔ ေခၚတာပါ။
သူသည္ ကိေလသာအပူတရားမ်ားကုိ ပယ္သတ္ႏုိင္တဲ့ တရားမရွိပါ၊ ေဒါသစတဲ့ အပူတရားမ်ား ပုိၿပီးသိမ္ေမြ႕သြားေအာင္ပဲ က်င့္ၾကံႏုိင္တာပါ။
ေဒါသတရား၊ ကာမဂုဏ္တရားမ်ားကုိ လုံး၀ကင္းစင္ေအာင္ မပယ္ႏုိင္ေသးပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူသည္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ မကင္းေသးသလုိ၊ အိမ္ေထာင္သားေမြးမႈလည္း ရွိပါေသးတယ္။
သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဆက္လက္ တရားအားထုတ္လွ်င္ “အနာဂါမ္”ျဖစ္ပါမယ္။
အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ “ေဒါသ”တရားကုိလည္း ပယ္သတ္တယ္၊ ကာမဂုဏ္တရားမ်ားကုိလည္း ပယ္သတ္တယ္။
အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္အဓိပၸါယ္= သူသည္ အနာဂါမ္ဘ၀နဲ႔ ေသသြားလွ်င္ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္လုိ႔ေခၚတဲ့ ကာမဘုံမ်ားမွာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါ၊
သူ႔ရဲ႕ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ ဘ၀မ်ားအတြက္ ေရာက္ရာဘုံဌာနသည္ ျဗဟၼာ႔ျပည္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ဘုံ၊ နတ္ဘုံမ်ားမွာ ျပန္လည္ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့လုိ႔ “အနာဂါမ္”လုိ႔ ေခၚတာပါ။ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္အဆင့္ ေရာက္ၿပီးသူမ်ားသည္ “ေဒါသ”ကုိ အေျခခံၿပီး ျဖစ္တဲ့ ေၾကာက္ျခင္း၊ စိတ္တုိျခင္းစတဲ့ အရာမ်ိဳး ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ မျဖစ္ေတာ့ပါ။
သူ႔အနီးအပါးမွာ မုိးႀကိဳးပစ္ေသာ္လည္း ေၾကာက္လန္႔ျခင္း မျဖစ္ေတာ့ပါ။ ေသရမွာ တကယ္ မေၾကာက္တာသည္လည္း ဒီအနာဂါမ္အဆင့္မွာပဲ ျဖစ္တာပါ။
ယေန႔ေခတ္ လူတခ်ိဳ႕ ေျပာေနၾကတဲ့ “ငါေသရမွာ မေၾကာက္ဘူး”လုိ႔ ေျပာေနၾကတာသည္ စိတ္ဆုိးလုိ႔၊ မခံခ်င္လုိ႔ ေျပာျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တခု အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္ ကာမဂုဏ္တရားမ်ားကုိ ပယ္ႏုိင္သျဖင့္ ေပ်ာ္ပါးမႈနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အိမ္ေထာင္သားေမြးမႈစတဲ့ ကာမဂုဏ္တရားမ်ားကုိ မျပဳေတာ့ပါ။
ေနာက္ဆုံး ပုဂၢိဳလ္က “ရဟႏၱာ”ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူသည္ အပူတရား (ကိေလသာတရား) အားလုံးကုိ ပယ္သတ္တဲ့ အဆင့္ျဖစ္သျဖင့္ တကယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အစစ္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ “ပူေဇာ္အထူးကုိ တကယ္ခံယူထုိက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္”လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။
၀ိပႆနာနဲ႔ ဆက္စပ္၍ သိသင့္တဲ့ အဓိပၸါယ္အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ ဒီမွ်သာ။
သိသင့္တဲ့ ဘာသာေရး အသိတရားမ်ား တုိးပြားၾကပါေစ....
ဒီပုိ႔စ္ေလးနဲ႔အတူ ႏွစ္သစ္မွာ အၾကံေကာင္း၊ ဉာဏ္ေကာင္းမ်ား တုိးပြားၾကပါေစ
ေပၚေပါက္လာတဲ့ အၾကံေကာင္း၊ ဉာဏ္ေကာင္းမ်ားကုိလည္း
အေကာင္ထည္ ေဖာ္ႏုိင္ၾကပါေစၾကာင္း
ႏွစ္သစ္ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလ်က္
ป้าย: ၀ိပႆနာ
ก่อนหน้า: ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ေဒါက္တာ ဦးနႏၵမာလာဘိ၀ံသ၏ တရားစာအုပ္မ်ား
ถัดไป: ဗုဒၶဘာသာအစစ္ တကယ္ျဖစ္ၿပီလား?
ตอบกลับ
လျပည့္ေလး ဆီမွ မွ်ေ၀တင္ျပလုိက္ပါတယ္။
ဘုရားျဖစ္ေအာင္ ဘယ္တရားကုိ အားထုတ္ခဲ့တာလည္း ၀ိပႆနာလား သမထလား ဆုိေတာ့
၀ိပႆနာေၾကာင့္လုိ႕ သိေစခ်င္လုိ႕