Friday 30 March 2012
စကားဆံုးေအာင္ေျပာခြင့္ေပးပါ
ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္က ဒီလိုဆိုပါတယ္။
ငါးႏွစ္အရြယ္ သားငယ္ကို မိခင္ျဖစ္သူက "သား.. သားနဲ႔ေမေမတို႔ အျပင္ထြက္လည္ၾကတဲ့အခ်ိန္ ေမေမတို႔ ေရအရမ္းငတ္ၿပီး ေရဗူးလဲမပါခဲ့ဘူးဆိုပါစုိ႔။ ဒါေပမယ့္ သားလြယ္အိတ္ထဲမွာ ပန္းသီးႏွစ္လံုး ရွိေနခဲ့တယ္ဆိုရင္ သားဘာလုပ္မလဲ?" လို႔ ေမးခဲ့တယ္။
"ပန္းသီးႏွစ္လံုးကို သားတစ္ကိုက္စီ ကိုက္ပစ္မယ္" သားက ေခါင္းေလးေစာင္းၿပီး စဥ္းစားရင္း ျပန္ေျဖတယ္။
သားအေျဖက မိခင္ျဖစ္သူကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေစတယ္ဆိုတာကို မေျပာလည္း သိၾကပါလိမ့္မယ္။ မိခင္က တစ္ျခားမိဘေတြလို သားကိုအျပစ္တင္စကားေျပာမယ္၊ ေနာက္ၿပီး သားကို ဘယ္လိုလုပ္သင့္တယ္လို႔ ေျပာဆိုဆံုးမမယ္လို႔ စိတ္ကူးၿပီး စကားစဖို႔ျပင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စကားမစခင္ မိခင္ကရုတ္တရက္ အႀကံေျပာင္းသြားၿပီး သားမ်က္ႏွာကို ပြတ္သပ္ရင္း ျပန္ေမးတယ္။
"သား... သားဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုလုပ္ရသလဲဆိုတာ ေမေမကိုေျပာျပႏိုင္မလား?"
"ဟို.. ဟို အခ်ဳိဆံုးတစ္လံုး ေမေမ့ကိုေပးမလို႔ပါ" သားက မ်က္လံုးေလးပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္နဲ႔ အျပစ္ကင္းကင္း ျပန္ေျဖတယ္။
မိခင္ရဲ႕မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ ဝမ္းသာတဲ့မ်က္ရည္ေတြ လက္ခနဲ႔ထသြားခဲ့တယ္။
အဲဒီမိခင္ကို ကံေကာင္းတဲ့မိခင္လို႔ ျမင္မိတယ္။ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ သူ႔ရဲ႕ယံုၾကည္ခြင့္လြတ္စိတ္နဲ႔ သားရဲ႕အခ်စ္ကို ခံစားခဲ့မိလို႔ျဖစ္တယ္။ သားကိုလည္း ကံေကာင္းသူအျဖစ္ ျမင္မိတယ္။ စကားကို ဆံုးေအာင္ေျပာခြင့္ေပးတ့ဲ မိခင္ေၾကာင့္ သူ႔ရင္ထဲက ရိုးသားမႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ရခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment