ေႏြဂိမာန္ကူးလို ့ၿမန္မာလူမ်ိဳးတို ့ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုး အတာၾကၤန္ပြဲ ဆင္ႏႊဲ ခ်ိန္လဲေရာက္ပါေတာ့မယ္။
ဒီအခ်ိန္ဆို ရင္ အားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ရင္ခုန္ေနၾကတာကေတာ့ ပိေတာက္ပန္းပြင့္ေလးေတြပါ။
တကယ္ေတာ့ ပိေတာက္ဆိုတာကလဲ တၿခားပန္းေတြနဲ့မတူ တမူထူးၿပီး မိုးစက္ပက္ၿဖန္းမွ လန္း၇တာေလ-
မိုးမရြာ ရင္ သၾကၤန္လဲ ဘယ္ပိေတာက္မွ မပြင့္ႏိုင္ပါဘူး--
သၾကၤန္မိုးေလးနဲ့အၿပိဳင္ သိဂၤ ီေရႊ ပိေတာက္ပန္းေလးေတြကို ပြင့္လန္းမယ့္ခ်ိန္ခါ ေမွ်ာ္ကာေလ ေမာေနၾကပါရဲ ့။
မရတာမွ လိုခ်င္ၾကတာက လူ့ ့သဘာ၀ ပဲေနာ္--
အားလံုးက ပိေတာက္ကိုေမွ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ ငု၀ါပန္းေလးခိုင္ေလးေတြကေတာ့ ၀င္းေတာက္ထိန္ၾကည္စြာနဲ ့ ဖူးပြင္ ့ေ၀ဆာၿပီး ေႏြကိုအလွဆင္ေနၾကပါတယ္။
ငုပန္းေလးေတြရဲ ့ဘက္ကေန ခံစားၾကည့္ကာ ေမးလိုက္မိလိုက္ပါတယ္-
သူ ့ခမ်ာ ဒီေလာက္ တာ၀န္ေက်ေက် သစၥာရွိရွိ ေႏြေရာက္တိုင္း အခ်ိန္မွန္ပြင့္ေပးေနတာေတာင္
ပိေတာက္ကိုမ် ေမွ်ာ္ေနၾကတာ စိတ္မနာဘူးလား--လို့-
ဒီေတာ့--ငု၀ါပန္းေလးကေၿဖတယ္-
တို့ဟာ ေလာကၾကီးကို အလွဆင္ဖို ့ပန္းပြင့္ေလးၿဖစ္လာတာပါ။
အားလံုးကအသိအမွတ္ၿပဳမွ ပြင့္မယ္ဆိုတဲ့ မာန္မာန မရွိပါဘူး--တဲ့-
ပူေလာက္ေၿခာက္ေသြ ့တဲ ့ေႏြ ကို လွပတင့္တယ္ေအာင္ အစြမ္းရွိသေလာက္ အလွဆင္မွာပဲ--
ဘယ္ေတာ့ၿဖစ္ၿဖစ္ ေႏြေရာက္ရင္ သူတို ့ ပြင့္ေပးမွာပဲ--တဲ့ေလ-
မွတ္သားဖို့ေကာင္းလိုက္တဲ ့ ငု၀ါေလး၇ဲ ့ပန္းစကား-
ပူေလာင္တဲ့ေနြမွာပြင့္ရေပမယ္ ့ မင္းရဲ ့စိတ္ထားက ေအးၿမလိုက္တာ--
တို့ ကေတာ ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး ငု၀ါေလးရယ္---
အတၱ၊ မာန ေတြနဲ ့ ပူေလာင္ ခဲ့ဖူးတယ္။
ကိုယ္ကၾကိဳးစားၿပီး ေကာင္းတာလုပ္ၿပရင္ အသိအမွတ္ ၿပဳခံခ်င္တယ္-
အသိအမွတ္ မၿပဳရင္ လုပ္ေနတာ ရပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
ကိုယ္က ဂရစိုက္ရဲ့သားနဲ ့ ကိုယ့္ကို ဥပေကၡာ ၿပဳ၇င္ နာက်ည္းတတ္တယ္။
ကိုယ့္အေပၚမေကာင္းရင္ တသက္လံုးမေခၚႏိုင္ မေၿပာႏိုင္ စိတ္နာ မုန္းတီးတတ္တယ္။
ကိုယ္ေပးသေလာက္ ၿပန္၇မွ ၾကိဳက္တတ္တာကြယ့္--
ခုေတာ့ မင္းေၿပာတဲ ့ပန္းစကားေလးနားေထာင္ရင္း တို ့ေလ တတ္နိုင္သေလာက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ဆံုးမပဲ့ၿပင္ရင္း စိတ္ထားတတ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါေတာ့မယ္။
ကိုယ္ကသာ ေစတနာအရင္းခံနဲ ့ ေကာင္းဖို ့ လုပ္တာမွန္ရင္ ဘယ္သူအသိအမွတ္ၿပဳၿပဳ ၊မၿပဳၿပဳေပါ ့ေနာ္-
ကိုယ့္လိပ္ၿပာကိုယ္သိ ၊ ကိုယ့္ စိတ္ေစတနာ ကိုယ္ေလးစားၿပီး ကိုယ္ယံုၾကည္ရာလမ္းကိုရဲရဲ ဆက္ေလွ်ာက္ပါေတာ့မယ္။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလ-- ကမၻာတည္သေရြ ့ ေႏြ ေရာက္တိုင္း ငု၀ါပန္းေလးေတြကေတာ့ ပြင့္ေနဦးမွာပါပဲ။
(ခံစား နားလည္နိုင္ပါေစ)
No comments:
Post a Comment