ခ်စ္သူ....ငါေၿပာတဲ့စကားေတြက
နင့္အတြက္ ေတာ့ ေရေပၚအရုပ္ဆြဲခဲ့သလုိပါဘဲ
ဘာမွကုိ အရာမထင္နုိင္ခဲ့တာေလ.....။
မင္းႏွုတ္က ေပါ့ပ်က္ပ်က္ထြက္လာတဲ့စကားေတြက
ငါ့အတြက္ အထီးက်န္ၿခင္းေတြကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာတဲ့
တမန္ေတာ္ဆုိတာ မင္းမသိခဲ့တာလား.....။
ၿဖစ္နုိင္ရင္ ေဆာင္းညရွည္ေတြကုိ
အၿမန္ကုန္ဆုံးခ်င္ပါရဲ့
တေယာက္တည္း အထီးက်န္ ၿခင္းေတြက
အရမ္းကုိ ညွာတာမႈ႔ ကင္းမဲ့လြန္းပါတယ္.....။
တခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ နာရိီလက္တံေရႊလ်ား မႈ႔တုိင္းမွာ
နင့္ကို တမ္းတၿခင္းေတြ သတိ္ရၿခင္းေတြပါတယ္ဆုိတာ
နင္ခဏေလာက္ ေတြးၾကည့္ေပးပါလား....။
မီးေရာင္ကုိမွ ၿမတ္နိုးတဲ့ ပုိးဖလံ ေလးက
သူခ်စ္တဲ့ မီးေရာင္ေတြေဘးမွာဘဲ
သူတုိ႔အသက္ေတြကုိ စေတးခဲ့တာ မင္းသိမွာေပါ့
ဆူးေတြမ်ားတဲ့ႏွင္းဆီက ရန႔ံေတာ့နည္းလြန္းတယ္.....။
တခါတခါေတာ့လည္း
လြမ္းဆြတ္ၿခင္းနဲ႔ ေၾကကြဲၿခင္းေတြရဲ့ၾကားမွာ
ငိုတလွည့္ ရယ္ တလွည့္နဲ႔
ကုိယ္တုိင္ စီးခ်င္းထုိးေနမိတယ္....။
ဆုံးရွူံးၿခင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြၾကားမွာ
ခ်စ္သူေရ
နင့္အတြက္ အိပ္ေရးပ်က္ေပါင္းမ်ားလုိ႔
ငါေတာင္ ေတာ္ေတာ္ပိန္ေနၿပီ...........။
No comments:
Post a Comment