အရည္အခ်င္း နဲ ့ လက္ေတြ
့လူငယ္တစ္ဦးသည္ ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ အလုပ္စ၀င္ေလသည္။လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ထဲတြင္သူသည္ပညာအရည္အခ်င္း
အျမင့္ဆံုးျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူသည္ နားခိုရာ အေဆာင္ေနာက္ရွိ ငါးကန္တြင္ ငါးသြားမွ်ားေလသည္။ သူ၏
လက္ယာႏွင့္ လက္၀ဲဘက္တြင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ႏွစ္ဦးက သူ႔ထက္ ေရာက္ႏွင့္ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို ေခါင္းညိတ္
္ျပံဳးျပျပီး စိတ္ထဲတြင္ရိုးရိုးဘဲြ႔ရထားတဲ့ လူေတြနဲ႔ ငါ့မွာ ေဆြးေႏြးစရာအေၾကာင္းမရွိဟု စဥ္းစားမိသည္။တေအာင့္ၾကာ
ေသာ္ လက္ယာဖက္လူက ခါးေၾကာဆန္႔ရင္း ငါးမွ်ားတံကို ခ်ကာ ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရွိ စည္း
ရိုးျခားထားေသာ နားေနေဆာင္သို႔ အေပါ့အပါးသြားေလသည္။ ထိုလူ ေရေပၚေလွ်ာက္သြားသည္ကို ၾကည့္ျပီး
လူငယ္မွာ ကိုယ့္မ်က္စိကိုယ္ မယံုႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္မိသည္။ အျပန္တြင္ သူသည္ ထိုနည္းအတိုင္း ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္
္ျပီး ျပန္လာသည္။
လူငယ္မွာ ဘာေၾကာင့္ ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္သည္က ို ေမးခ်င္ေသာ္လည္းငါကသူတို႔ထက္ ပညာတတ္တယ္ဆိုျပီး
ပညာမာန္ႏွင့္ သြားမေမးခဲ့ေခ်။တေအာင့္အၾကာတြင္ လက္၀ဲဘက္လူကလည္း ထိုနည္းအတိုင္း ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္ျပီး
အေပါ့အပါး သြားေလသည္။သိုင္းတတ္တဲ့ ကုမၸဏီထဲ ငါေရာက္ေနပါလား.. မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလလူငယ္မွာ မူးေမ့မတတ္
အံ့ၾသမိသည္။ ခဏအၾကာတြင္ လူငယ္မွာ အေပါ့အပါးသြားခ်င္လာသည္။ ငါးကန္ကိုပတ္ျပီး နားေနေဆာင္သို႔ (၁၀)
မိနစ္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ရဦးမည္။ ထိုသူႏွစ္ဦးကိုလည္း မေမးခ်င္။ ေအာင့္ႏိုင္သမွ် ေအာင့္ျပီး မေအာင့္ႏိုင္သည့္အဆံုး
လူငယ္သည္သူတုိ႔ေတာင္ လုပ္ႏိုင္ေသးရင္ ငါက ဘာလို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမလဲဟု ေတြးျပီး ေရေပၚသို႔ ေျခလွမ္း
လွမ္းလိုက္သည္။
လွမ္းလိုက္သည္ႏွင့္ ေရထဲသို႔ ျပဳတ္က်သြားေလသည္။ ေဘးက လူႏွစ္ေယာက္က အျမန္ဆယ္ျပီး ဘယ္လို႔ ေရထဲခုန္ခ်ရ
သလဲဟု ေမးေလသည္။ခင္ဗ်ားတို႔က်ေတာ့ ေရေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္တယ္ ဘာလို႔လဲဟင္လူငယ္ႏွစ္ဦးမွာ ရယ္ရင္းငါး
ကန္ထဲမွာ တံတားတစ္ခုရွိတယ္။ ေရွ႔ႏွစ္ရက္က မိုးရြာလို႔ တံတားျမဳပ္သြားခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က တံတားေနရာကိုသိ
လို႔ အခုလို ေလွ်ာက္သြားႏိုင္တာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို မေမးတာလဲဗ်ာဟု ျပန္ေျဖေလသည္။ ေက်ာင္းျပီးလို႔
ျပင္္ပအလုပ္ စ၀င္ျပီခ်ိန္တြင္ ဘာႏွင့္ပဲ ေက်ာင္းျပီးခဲ့ျပီးခဲ့ အလုပ္အေတြ႔အၾကံဳ၏ စိန္ေခၚျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရစျမဲပင္။
ထိုအေတြ႔အၾကံဳမ်ားသည္ ေက်ာင္းသခၤန္းစာထဲတြင္ သင္ယူလို႔ မရႏိုင္ေပ။ ထိုအေတြ႔အၾကံဳမ်ားသည္ အျမဲမျပတ္သင္
္ယူေလ့လာျခင္း၏ ရလဒ္ပင္ျဖစ္သည္။သူတို႔ထက္ငါ ရာထူးပိုၾကီးတယ္။ သူတို႔ထက္ ငါဘဲြ႔ဘယ္ႏွစ္ခု ရထားတယ္။
သူတို႔ထက္ ငါစာပိုဖတ္တယ္။ ပိုေတာ္တယ္။ စသည္ျဖင့္ ပညာမာန္ တက္ေနရာမလိုေပ။ အေတြ႔အၾကံဳရွိသူကို ေလး
စားျပီး ပညာရွိသူကို ခ်ည္းကပ္ရမည္ပင္။ပန္းတစ္ပြင့္က ေျပာပါတယ္....အျဖဴေရာင္ ပန္းေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္
ေမႊးၾကတယ္။ ပန္းေတြဟာ အေရာင္အေသြး စံုေလေလ ရနံ႔ကင္းမဲ့ေလ ျဖစ္တယ္။ လူ႔ဘ၀ဟာလည္း ဒီလိုပါပဲ..
ရိုးရိုးရွင္းရွင္းနဲ႔ ရိုးသားေလေလ သူ႔ရဲ႔ စိတ္ဟာ ျဖဴစင္ေလျဖစ္တယ္။ပန္းတစ္ပြင့္က ေျပာပါတယ္....ညေမႊးပန္းဟာ
ညမွေမႊးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေန႔လည္း ေမႊးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူအနည္းငယ္ကသာ ေန႔အခါမွာ ႐ႈ႐ႈိက္မိၾကတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေန႔အခါမွာ လူေတြရဲ႔ စိတ္ဟာ ပ်ံ႔လႊင့္ေနလို႔ပါ။ တကယ္လို႔ လူေတြရဲ႔ စိတ္ဟာ ေန႔အခါမွာ
လည္း တည္ျငိမ္ေနမယ္ဆိုရင္ ညေမႊးပန္းဟာ အရမ္းပူျပင္းတဲ့ ေန႔ခင္းမွာေတာင္ ေမႊးပါတယ္။ပန္းတစ္ပြင့္က ေျပာ
ပါတယ္....မနက္ေစာေစာမွာ ၾကာပန္း၀ယ္ရင္ ပြင့္ေနတဲ့အပြင့္ကို ၀ယ္ပါ။ နံနက္ခင္းဟာ ၾကာပန္းပြင့္တဲ့ အေကာင္းဆံုး
အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ တကယ္လို႔ နံနက္ခင္းမွာ မပြင့္တဲ့ ၾကာပန္းက ေန႔လယ္၊ ညေနခင္းေရာက္တဲ့အထိ မပြင့္ႏိုင္ေတာ့
ပါဘူး။ လူေတြလည္း အဲဒီလိုပါပဲ.. ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ ရည္မွန္းခ်က္ မထားတဲ့လူက လူလတ္ပိုင္း၊ လူၾကီးပိုင္းေရာက္တ
ဲ့အထိ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ပန္းတစ္ပြင့္က ေျပာပါတယ္....ရွားပါးျပီး တန္ဖိုးၾကီးတဲ့ ပန္းဟာ
ညႇိဳးႏြမ္းလြယ္တယ္။ လူေတြလည္း ႏုပ်ဳိငယ္ရြယ္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ အဖိုးတန္ ပန္းေလးတစ္ပြင့္လိုပါပဲ။
ေကာင္းေကာင္းမျပဳစုမပ်ဳိးေထာင္ရင္ပ်က္စီးလြယ္တယ္။ပန္းတစ္ပြင့္ကေျပာပါတယ္.... ႏွင္းဆီပန္းတိုင္းမွာ ဆူးပါတယ္။
ႏွင္းဆီပန္းကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရင္ သူ႔ဆူးကို မခ်ဳိးပါနဲ႔။ ဆူးမစူးမိေအာင္ ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာကိုပဲ သင္ယူပါ။
လူေတြတိုင္းမွာလည္း မာနကိုယ္စီရွိၾကတယ္။ သည္းမခံႏိုင္တဲ့ စကားေတြနဲ႔ သူတစ္ပါးကို ထိခိုက္ေအာင္ မေျပာမိပါေစနဲ႔။
No comments:
Post a Comment