`` ညီေလး ေမေမ့အတြက္ အားကုိးစရာ မင္းပဲရွိေတာ့တယ္. မင္းတစ္ေယာက္ထဲပဲ ေမေမ့ကုိ ဂရုစုိက္ႏုိင္မွာ. အကုိ႔ကုိ
ေတာ့ ထည့္မေတြးပါနဲ႔ကြာ... မင္းညီေလးကလဲ ငယ္ေသးတယ္... အကုိ႔အိမ္မွာေတာ့ ညီေလးျမင္တဲ့ အတုိင္းပဲေလ.... အေၾကြးေတြကလဲ
တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္လာေတာင္းေနတာ... ´´ အစ္ကုိျဖစ္သူသည္.. ရစ္၀ဲေနေသာ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ညီျဖစ္သူအား ေျပာၾကားေန
သည္။ ညီသည္ အစ္ကုိျဖစ္သူ မ်က္ႏွာကုိ ႏြမ္းလ်စြာ ၾကည့္ရင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနသည္။
`` ရပါတယ္ ကုိကုိ..... ညီေလးရွိသေလာက္နဲ႔ လုိက္သြားလုိက္မယ္... ေမေမအားငယ္ေနလိမ့္မယ္.... မနက္ျဖန္သြား
လုိက္မယ္.... ကုိကုိလဲ စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ေနပါနဲ႔... အငယ္ေကာင္ကုိေတာ့ ထား၀ယ္ကုိ ျပန္ခုိင္းလုိက္ၿပီ.... ညီေလး သြားမယ္ေနာ္......
ဘာမွ မပူနဲ႔ စိတ္ခ်...´´ ေျပာရင္းညီလုပ္သူ ႏွဳတ္ဆက္ထြက္ခြါသြားသည္....၊ အစ္ကုိျဖစ္သူသည္ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္က်န္ရစ္သည္.. မရီးျဖစ္
သူလည္း မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္လွ်က္က်န္ရစ္သည္။
သူတုိ႔က ထား၀ယ္မွာ ေနၾကတယ္တဲ့.. သူတုိ႔ ညီအစ္ကုိ(၃)ေယာက္လံုး ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၾကသည္...အစ္ကုိ
အႀကီးဆံုးကေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး မိသားစုႏွင့္ျဖစ္ေနသည္၊ ညီ အငယ္ဆံုးကလဲ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းမရေသး.... သူတုိ႔ေဖေဖ ေနမ
ေကာင္းျဖစ္ေနသည္မွာ တစ္လေက်ာ္ၿပီ.. သားအလတ္သာ ရသမွ်ရွာေဖြစုေဆာင္း၍ ပုိ႔ရသည္၊ ေရာဂါသည္းလာေသာအခါ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႔
ပုိ႔ေဆာင္ကုသရသည္... အစ္ကုိ အႀကီးဆံုးက ရွာေဖြေနေသာ္လည္း သူ႔မိသားစုအတြက္ပင္ မေလာက္ငွေၾကာင္း သိရသျဖင့္ သားအလတ္
ကသာ ျဖစ္သမွ် ရင္စည္း ခံခဲ့သည္...... အခုေတာ့ သူ႔ေဖေဖဆံုးသြားၿပီတဲ့..... သူ႔ေဖေဖ အသုဘအတြက္ ေမေမ့တြင္ ေငြမရွိေၾကာင္းကုိ
အားလံုးသိၾကသည္။
သားအလတ္သည္ ရသမွ် ေခ်းငွား၍ လုိက္သြားခဲ့သည္..... ေဖေဖ့အသုဘၿပီးလွ်င္ေတာ့ ျပန္လာမည္ဟု ျပင္ဆင္
ထားၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိလဲ ႏွဳတ္ဆက္သြားသည္....... ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္ေနသည္...... ။
သူတုိ႔မိသားစု အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း သိခဲ့သည္..... အစ္ကုိ အႀကီးဆံုးသည္ ဟိတ္၊ ဟန္ႀကီးသည္၊
လူထင္ေသးမွာလဲ ေၾကာက္တတ္သည္၊ အလုပ္အကိုင္လဲေကာင္းေကာင္း ရခဲ့သည္။ သူက ပညာတတ္ေပးကုိး၊ မာနလဲႀကီးသည္၊မိဘမ်ား
ကလည္း အႀကီးဆံုးသား ျဖစ္သျဖင့္ ရႏုိင္သမွ် ပံ့ပုိးေပးခဲ့ၾကသည္၊ ေနာက္ေတာ့ အလုပ္ရၿပီး မၾကာခင္ အိမ္ေထာင္ျပဳသြားခဲ့သည္၊ မိဘ
မ်ားထံ တစ္ျပားမွ မေထာက္ပံ့ႏုိင္ခဲ့......
အလတ္ေကာင္သည္ အလုပ္ႀကိဳးစားသည္၊ ေပေပေတေတ ေနသည္၊ တစ္ခါက အရက္ေသစာ ေသာက္စားလာ
သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ပင္ ဆူဆဲခဲ့ဘူးသည္၊ သူသည္ ရသမွ်ကုိ မိဘထံပုိ႔ေပးသည္၊ အိမ္ေထာင္လဲမျပဳခဲ့၊ အ၀တ္အစားမွ အစအသစ္မ၀ယ္ခဲ့..
တစ္ခုပဲရွိသည္၊ မဟုတ္မခံႏွင့္ ဂ်စ္တီးဂ်စ္ကန္ေနတတ္ျခင္းပင္။
အငယ္ဆံုးအေကာင္...... ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ စည္းကမ္းလဲမရွိ၊ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ျဖင့္ လက္ေၾကာလဲမတင္း အစ္ကုိ
အႀကီးဆံုး၏ စတုိင္မ်ားအတုိင္းလဲ လုိက္လုပ္တတ္ေသးသည္၊ ေျပာရလွ်င္ အလတ္ေကာင္အတြက္ ကူေဖာ္ေလာင္ဘက္မျဖစ္ခဲ့......
အလတ္ေကာင္ လုိက္သြားၿပီးေနာက္..... အေျခအေနေလးသိခ်င္ေနသျဖင့္ အႀကီးေကာင္၏ အိမ္သုိ႔ သတင္းေမးရန္
ထြက္လာခဲ့သည္.... အိမ္ေရွ႕မေရာက္မီပင္..... သူတုိ႔မိသားစု၏ ပဲြက်ေနေသာ စကားေျပာရယ္ေမာသံမ်ားကုိ ၾကားေနရသည္၊ ကၽြန္ေတာ္
ေျခလွမ္းေလးမ်ားကုိ ရပ္တန္႔မိခဲ့သည္။ ဆက္သြားရန္လဲ ေတြေ၀ေနမိသည္၊ တစ္ေန႔က ဖခင္ဆံုးသျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားစုိ႔၀ုိင္းကာ ငုိေၾကြးခဲ့
ေသာ သားအႀကီးဆံုးသည္ ဖခင္ရက္မလည္မီ တစ္ရက္ျခားတြင္..... ေပ်ာ္ရႊင္စြာရယ္ေမာေနႏုိင္ၿပီျဖစ္သည္.....။
ကၽြန္ေတာ္ ဆက္စဥ္းစားၾကည့္မိသည္ ဒီအခ်ိန္ဆုိလွ်င္ေသာကေရာက္ေနေသာမိခင္ျဖစ္သူႏွင့္သားအလတ္ေကာင္သည္
ေဆြမ်ဳိးမရွိေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဖခင္၏ အသုဘ ကိစၥျဖင့္ မည္မွ် ပင္ပန္းခက္ခဲေနမည္လဲဟု..... စိတ္ထဲတြင္ မည္သုိ႔ ျဖစ္သြားသည္မိသ
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ထဲသုိ႔ ဆက္မ၀င္ ျဖစ္ေတာ့......။
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လွည့္လာစဥ္.... လမ္းတြင္ ကားတုိက္ခံလုိက္ရေသာ ေခြးမႀကီးတစ္ေကာင္အား ဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္ ျဖင့္
ေတြ႔ရသည္.. ေခြးမႀကီး၏နံေဘးတြင္ သူ၏ သားျဖစ္ဟန္တူေသာ ေခြးေလးသည္ ေသြးသံရဲရဲျဖင့္တြန္႔လိမ္ေနေသာ မိခင္ေခြးမႀကီးေဘး
တြင္ ေဟာင္လုိက္၊ ဟုိဟုိ သည္သည္ ေျပးလုိက္၊ ျပန္လာလုိက္၊ ဒဏ္ရာမ်ားကုိ လွ်ာျဖင့္ လွ်က္ေပးလုိက္ႏွင့္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနသည္
ေနာက္ဆံုးေခြးမႀကီး ေသဆံုးၿငိမ္သက္သြားေသာအခါမွသာ တုိးတုိးညင္းညင္း အီ သံေပး၍ ျဖည္းျငင္းစြာ ထြက္ခြါသြားခဲ့ေလသည္။
`` ဘယ္လုိလဲ အႀကီးေကာင္...... အေျခအေန..´´ လမ္းတြင္ အႀကီးေကာင္ႏွင့္ ဆံုသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လွမ္းေမးလုိက္
သည္။ ``အဆင္ေျပတယ္အကုိႀကီး ကၽြန္ေတာ္လဲ ပုိက္ဆံရွာေနတယ္..... ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္ မီေအာင္ေလ.... အရမ္း၀မ္းနည္းမိတယ္
အကုိႀကီးရာ..... ကၽြန္ေတာ့္လုပ္စာကုိ ေဖေဖ တစ္ျပားမွ စားမသြားရရွာဘူး......´´ ေျပာရင္း သူမ်က္ရည္က်လုနီးနီး ျဖစ္လာသျဖင့္လည္း
``ေအးပါကြာ...... ပုိက္ဆံရရင္ ပုိ႔ေပးလုိက္ေပါ့... စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔... ´´ ႏွစ္သိမ့္ေပးရင္း ပုခံုးကုိ ပုတ္ေပးလုိက္ရသည္.. ``ဟုတ္
ကၽြန္ေတာ့္သြားမယ္ အကုိႀကီး.....´´ ေျပာရင္းသူထြက္သြားသည္။
ကၽြန္ေတာ္ အႀကီးေကာင္ကုိ ၾကည့္ရင္း စဥ္းစားျဖစ္သည္..... အႀကီးေကာင္၏ ေယာကၡမျဖစ္သူသည္ မၾကာမီေသး
ေသာ လြန္ခဲ့သည့္ တစ္ႏွစ္ခန္႔က ဆံုးသြားခဲ့သည္....... အဲဒီတုန္းက သူတုိ႔ လင္မယား လုိက္သြားခဲ့ၾကသည္၊ ေကာင္းမြန္စြာ သၿဂီ ၤဳဟ္ေပး
ခဲ့သည္ဟုလည္း သိရသည္၊ အဲဒီတုန္းက သူတုိ႔ စီးပြါးေရး ေကာင္းသည္တဲ့........
ယခု သူတုိ႔ စီးပြါးေရး မေကာင္းေၾကာင္း ၾကားေနရသည္... တကယ္ပင္ စီးပြါးေရး မေကာင္းဟု ထား..... ေခ်းငွား၍
ရ/မရ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ....... ကၽြန္ေတာ္ ေမးခ်င္လြန္းလွသည္....... မေမးရက္ခဲ့ပါ....... ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီတာ၀န္သည္ သားအႀကီးဆံုး၏
တာ၀န္ျဖစ္သည္၊ သူလုိက္မသြားႏုိင္လွ်င္ေသာ္မွ ေငြေၾကးစီစဥ္ေပးသင့္သည္...... မည္သည့္ နည္းျဖင့္ မဆုိေပါ့....... သူ႔ေဖေဖသည္ ပင္
ပန္းဆင္းရဲသည့္ၾကားမွ ပုဆုိးေလးတစ္ထည္ရ တစ္ထည္ သားအႀကီးကုိ ေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့သည္။ အင္မတန္လဲ ခ်စ္ခဲ့ေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္...
ေကာင္းေကာင္း သိခဲ့သည္။
ဟုိစဥ္းစား ဒီစဥ္းစားျဖင့္ တစ္ခါက အလတ္ေကာင္ ေျပာသြားေသာ စကားတစ္ခ်ဳိ႕ကုိ သတိရမိသည္....`` ကုိကုိ႔ အ
မ်ဳိးသမီးက မလြယ္ဘူး အကုိႀကီးေရ...... သူ႔ပုိက္ဆံကုိ အရမ္း သိတာ.... ေဖေဖ့အတြက္ ေဆးဖုိးလုိလုိ႔ ကုိကုိ႔ကုိ ေျပာတာဗ်ာ.... သူက
၀င္ၿပီး ငုိျပလုိက္တာ..... ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ျပန္ေပးရမလုိလုိပဲ´´ တဲ့........
ဒါဆုိ အခု ပုိက္ဆံ မရွိဘူးဆုိတာေရာ...... အဆင္မေျပဘူး ဆုိတာေရာ...... အႀကီးေကာင္ကေတာ့ ဒီေလာက္အထိ
မုိက္မဲမည္ မထင္ပါ.....
ဆက္လဲ မေတြးရဲပါ.... ကၽြန္ေတာ္သည္ ကားတုိက္ခံရေသာ ေခြးမႀကီးကုိ ျမင္ေယာင္မိသည္..... သူ႔သားေလးကုိလဲ
ျမင္ေယာင္မိသည္။ သူ႔ေမေမ ေသဆံုးသြားေသာအခါ လူကဲ့သုိ႔ ျပဳဖြယ္ ကိစၥမ်ား မရွိသျဖင့္ နမ္းရွဳိက္၍ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေသဆံုးျခင္းကုိ
အနံ႔ခံ အတည္ျပဳ၍ တအီအီျဖင့္ အသံေပးကာ ထြက္ခြါသြားခဲ့သည္။ သူေၾကကဲြေနလား၊ ၀မ္းနည္းေနလား ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ့.. သုိ႕ေသာ္
သူသည္ ေခြးကေလး ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဤမွ်သာ တတ္ႏုိင္ခဲ့သည္ပဲ........။ ယခု..... အႀကီးေကာင္သည္ ေခြးကေလးကဲ့သုိ႔ ျပဳမူသြားၿပီလား
သုိ႔မဟုတ္ အလတ္ေကာင္ကုိ လံုး၀တာ၀န္လႊဲခ်လုိက္ၿပီလား မသိေတာ့......
ေခြးေလးသည္ မိခင္ ဒဏ္ရာျဖင့္ လဲေနစဥ္...... ေသြးသံရဲရဲျဖင့္တြန္႔လိမ္ေနေသာ မိခင္ေခြးမႀကီးေဘးတြင္ ေဟာင္
လုိက္၊ ဟုိဟုိ သည္သည္ ေျပးလုိက္၊ ျပန္လာလုိက္၊ ဒဏ္ရာမ်ားကုိ လွ်ာျဖင့္ လွ်က္ေပးလုိက္ႏွင့္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနခဲ့သည္။ လူလုိေျပာ
ရလွ်င္ ဒဏ္ရာရသူ၊ ေနမေကာင္းသူ မိခင္ကုိ ျပဳစုသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။
အႀကီးေကာင္ႏွင့္ အလတ္ေကာင္၊ ေခြးကေလးႏွင့္ အႀကီးေကာင္တုိ႔အေၾကာင္းကုိ ေသခ်ာ စဥ္းစားမိေသာအခါ......
ကၽြန္ေတာ္ ျမင္လုိက္သည္မွာ ေခြးတစ္ေယာက္ႏွင့္ လူတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္.........
ျမင့္မုိရ္ေတာင္ထက္ႀကီးမားေသာ မိဘ၏ ေမတၱာမ်ားအား အားလံုး ျမင္ေတြ႔ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ........
No comments:
Post a Comment