လူေသလ်ွင္ လူမွာေစာင့္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ေသပါသလားဘုရား

လူအမ်ားစုတို႔သည္ နတ္ကိုးကြယ္ၾကသည္၊ ယံုၾကည္ၾကသည္၊ အားထားၾကသည္၊ နတ္နွင့္ပတ္သက္၍ကား သိသူ ေလ့လာသူ အေတာ္နည္းပါးလွပါသည္။ ေျပာသံၾကားနွင့္ အရမ္းယံု၊ အရမ္းကိုးကြယ္သူသာမ်ားပါသည္။ စံုစမ္းေမးျမန္းသူကား နည္းပါးပါသည္။
စံုစမ္းေမးျမန္းသူမ်ားရွိ၍ ေမးျမန္းသျဖင့္ ေျပာျပေသာအခါမွ "ေၾသာ္…ဒီလိုလည္းရွိပါေသးလား" ဟု အခ်ဳိ႕က လက္ခံ၍ အခ်ဳိ႕ကမူ ျငင္းဆန္ပါသည္။ မိမိနွင့္ေတြလ်ွင္မူ အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ေမးျမန္းတတ္ၾကပါသည္။ မိမိကလည္း အေမးရွင္ကို လိုခ်င္ပါသည္။ သူတို႔ေမး၍ ေျဖရမွ စာေရးျပနိုင္၍ မသိသူမ်ား မေမးတတ္သူမ်ား၊ သိခ်င္သူမ်ား ရွင္းသြားပါသည္။
တစ္ေန႔ ေမးတတ္သူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာကာ ဦးခ်ၿပီး ေမးေလ်ွာက္သည္။ သူက အလြယ္ပင္ေမး၍ မိမိကလည္း အလြယ္ပင္ ေျဖသည္။ ယင္းသို႔ အလြယ္ေမး၍ အလြယ္ေျဖရာမွ အေမးအေျဖေတြ ရွည္လ်ားသြားပါသည္။
"အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါသလား ဘုရား"
"ေအး…ရွိတာေပါ့"
"အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျမင္ဖူးပါသလားဘုရား"
"ငါေတာ့ ငါ့ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကို တစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး"
"ဒါျဖင့္ အရွင္ဘုရားက ဘယ္လိုအေထာက္အထားနဲ႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာနိုင္ပါသလဲဘုရား"
"က်မ္းဂန္ အေထာက္အထားနဲ႔ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာတာပါ"
"က်မ္းဂန္အေထာက္အထားရွိရင္ အေထာက္အထားနွင့္တကြ ကိုယ္ေစာင့္နတ္အေၾကာင္း ရွင္းျပပါလားဘုရား"
"ေအး…ေအး ရွင္းျပမယ္္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မွတ္သားသား နားေထာင္ပါ၊ က်မ္းဂန္ကေတာ့ ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာကို ဦးစြာျပမယ္"
ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ ရွင္သုဒိႏၵအေၾကာင္းအရာကို ဖြင့္ျပတဲ့ ေနရာမွာ-
"မေကာင္းမႈကို ျပဳေသာသူအား ခပ္သိမ္းေသာ သူတို႔၏ ေရွးဦးစြာ မိမိသိအပ္၏၊ ထို႔ေနာက္ မိမိကိုယ္ေစာင့္နတ္သိ၏၊ ထို႔ေနာက္ သူတစ္ပါးစိတ္ကို သိတတ္ေသာ နတ္တို႔သည္ သိကုန္၏"
"လို႔ ေျပာထားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအေထာက္အထား အေၾကာင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိတယ္လို႔ ေျပာနိုင္တာပါ"
"အဲဒီ အေထာက္အထားအျပင္ အျခားအေထာက္အထားေကာ ရွိပါေသးသလားဘုရား"
"ရွိေသးတယ္"
"ရွိေသးရင္ ဆက္ၿပီးေတာ့ ရွင္းျပပါဦးဘုရား၊ တပည့္ေတာ္နွင့္တကြ အမ်ားတကာတို႔ သံသယရွင္းရန္အတြက္ပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ မဟုတ္ပါဘုရား"
"ေအး…ေအး၊ ေမးမွေတာ့ျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္းအတြက္လည္း ေျဖရမွာပဲ၊ အမ်ားအတြက္လည္း ေျဖရမွာပဲ၊ မွတ္ထားပါ သုတ္မဟာဝါ အ႒ကထာ မဟာပဒါန သုတ္အဖြင့္မွာ ဒီလိုျပထားပါတယ္"
"အၾကင္အခါ မင္းတို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္၊ ထိုအခါ အိမ္ေရွ႕မင္း၊ အမတ္စစ္သူႀကီး၊ သူေ႒း သူႂကြယ္အလံုးစံုေသာ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား အလံုးစံုေသာသူတို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္။
ထိုအခါ ထိုသူတို႔ကို ေစာင့္ကုန္ေသာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္၊ ထိုနတ္တို႔၏ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ေသာ ေျမ၌တည္ေသာနတ္၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ေသာနတ္၊ ဥဏွဝလာဟကနတ္၊ အဗၻဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ သီတဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ ဝႆဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ စတုမဟာရာဇ္မွစ၍ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ အထက္ဘဝဂ္တုိင္ေအာင္ အရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔ကိုထား၍ ခပ္သိမ္းေသာ နတ္ျဗဟၼာမရိသတ္တို႔သည္ တရားမေစာင့္သည္သာလ်ွင္ ျဖစ္ကုန္၏" လို႔ ျပထားပါတယ္။ အဲဒီ အေထာက္အထားနဲ႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေျပာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအေထာက္အထားမ်ားကို မွီးၿပီးေတာ့ ဇာတ္ေပါင္းခန္းပ်ဳိ႕တြင္ -
"ေကာင္းကင္႐ုကၡ၊ ဘုမၼမလြတ္၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တို႔၊ ႐ိုၫြတ္သဒၶါ၊ တရားနာ၍၊ ဒိဗၺာရမၼဏ၊ ျမင္ကစင္ျဖဴ၊ ႏွလံုးဟူသား၊ မုန္ဆူမြန္ေျခာင္း၊ ဆင္မေကာင္းကို၊ ခြ်န္းေတာင္းဉာဏ္ဟုန္၊ ထိမ္းလင့္ကုန္"
လို႔ ေရးသားခဲ့တဲ့ အေထာက္အထားကို အမွီျပဳၿပးေတာ့ကာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိေၾကာင္းကို ေျပာနိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါရမီေတာ္ခန္းပ်ဳိ႕တြင္လည္း -
"လူတို႔စီးပြား၊ က်င့္တတ္အားသည္၊ သိၾကားမာတလိ၊ မဏိေမခလာ၊ မဟာရာဇ္က၊ စသည္တ႐ိုး၊ အိမ္စိုးကိုယ္ေစာင့္၊ ေမွာင့္လည္း ဖ်က္တတ္၊ ဘုတ္ေခတ္သံဘက္"
လို႔ စပ္ဆိုေတာ္မူခ်က္တို႔ အေထာက္အထားျပဳၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေျပာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ဆိုရင္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေက်နပ္ၿပီလား။
"တင္ပါ ေက်နပ္ပါတယ္ဘုရား၊ ဒါေပမယ့္ အခြင့္အေရးေပးမယ္ဆိုရင္ အနည္းငယ္ ေမးပါရေစဦးဘုရား"
"အင္း … အနည္းငယ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္လဲ၊ စာမ်က္နွာ တစ္ေထာင္ေလာက္ေျဖရမယ့္ ေမးခြန္းမ်ဳိးလား"
"ဒီေလာက္ေတာ့ ရွည္မယ္မထင္ပါဘုရား"
"ကဲ … ဒါျဖင့္ ေမးစမ္းပါဦး၊ သိရင္ေျဖရတာေပါ့၊ မသိရင္ေတာ့ မေျဖနိုင္ဘူးေနာ္"
"မွန္ပါ့ဘုရား"
"တပည့္ေတာ္ေမးမွာကို အရွင္ဘုရားသိနိုင္ပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ယခုေမးၿပီးခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္နဲ႔ ပတ္သကိတဲ့အေမးပဲ ျဖစ္ေနလို႔ပါဘုရား"
"ဟ … ကိုယ္ေစာင့္နတ္ အေၾကာင္းက ေမးၿပီးမွပဲ၊ ဘာကိုမ်ားထပ္ၿပီးေတာ့ ေမးေနဦးမလဲ"
"ဒီလိုပါဘုရား၊ လူရယ္ အဲဒီလူကိုေစာင့္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရယ္ ႏွစ္ဦးသားမွာ အသက္တမ္းခ်င္းလည္း မတူပါ၊ သတၱဝါ အမ်ဳိးအစားလည္း မတူပါဘုရား"
"ေအး… ဟုတ္တယ္၊ မတူဘူး"
"အဲဒီလိုမတူေတာ့ လူေသလ်ွင္ အဲဒီလူမွာေစာင့္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္လည္း ေသမလား၊ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသလ်ွင္ အဲဒီနတ္ ေစာင့္တဲ့လူလည္း ေသမလားဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား"
"အင္း … သိခ်င္တာက အေရးမႀကီးဘူး၊ အေျဖကေတာ့ ခက္ခက္ပဲ"
"မခက္ပါနဲ႔ဘုရား၊ ႀကိဳးစားၿပီး တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား"
"အင္းေပါ့… ခုမွေတာ့ ေျဖရေတာ့မွာေပါ့"
"မွန္ပါ … ေျဖၾကားပါဘုရား"
"ေအး … သတၱဝါေတြေသတာကို သတိထားၾကည့္ရင္ သိနိုင္ပါတယ္၊ တစ္အိမ္ေထာင္စုထဲမွာၾကည့္၊ အႀကီးရယ္၊ အငယ္ရယ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ေရွ႕ေနာက္ေသတာလည္း မရွိဘူးလား"
"ရွိပါတယ္ဘုရား"
"အႀကီးအငယ္ တစ္ၿပိဳင္နက္ေသတာလည္း မရွိဘူးလား"
"ရွိပါတယ္ဘုရား"
"ေအး… အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္နဲ႔ လူနဲ႔ ၿပိဳင္တူေသ၊ ေရွ႕ေနာက္ေသဆိုတာ အၿမဲမဆိုသာတဲ့အရာ ျဖစ္ပါတယ္"
"မွန္ပါဘုရား၊ ဒါျဖစ္နိုင္ပါတယ္၊ တိက်ေသာ သက္ေသမ်ား ျပနိုင္ပါသလား"
"ျပနိုင္ပါတယ္၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေတမိမင္းသား နတ္ျပည္က စုေတခန္းကို သတိျပဳၾကည့္ပါ၊ ေတမိမင္းသားေလာင္းႏွင့္အတူ စုေတအပ္ေသာသေဘာရွိတဲ့ နတ္သားေပါင္း ငါးရာတို႔ လူ႔ျပည္ကို တစ္ၿပိဳင္နက္ပင္ စုေတလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပတယ္ မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"ၿပီးေတာ့ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီး နတ္ျပည္က စုေတလာတဲ့အခါ နတ္သားေျခာက္ေသာင္းအတူ စုေတလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပတယ္မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"ေအး… သူတို႔ လူ႔ျပည္က စုေတၾကေတာ့ တစ္ျပိဳင္နက္ ဟုတ္ရဲ႕လား"
"မဟုတ္ပါဘုရား"
"ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ႏွင့္္ ဖြားဖက္ေတာ္ (၇) ဦးတို႔သည္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဖြားၾကတယ္မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"ကဲ… စုေတေတာ့ အတူတူလား"
"မဟုတ္ပါဘုရား"
"ေဟာ… ပဒုမေဒဝီမိဖုရား၊ သားေတာ္ ပေစၥကဗုဒၶ ငါးရာတို႔သည္ ဖြားေသာကာလ တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းပဲ ဖြားတယ္မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္ၾကေတာ့လည္း တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ ျဖစ္ၾကတယ္မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံေသာကာလမွာလည္း တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံတယ္ မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"ကဲ… အဲဒါေတြ ေထာက္႐ႈၾကည့္ေတာ့ တကြဲစီဖြားတယ္၊ အတူေသတာလည္း မရွိဘူးလား"
"ရွိပါတယ္ဘုရား"
"အတူဖြားတယ္၊ တကြဲစီေသတာလည္း မရွိဘူးလား"
"ရွိပါတယ္ဘုရား"
"အတူဖြားတယ္၊ အတူေသတာလည္း မရွိဘူးလား"
"ရွိပါတယ္ဘုရား"
"ေအး… အဲဒီအတိုင္းေပါ့၊ ကဲ… သစ္ပင္ေတြမွာ ေစာင့္တဲ့ ႐ုကၡစုိးနတ္ရွိယ္ဆိုတာ လက္ခံလား"
"လက္ခံပါတယ္ဘုရား"
"သစ္ပင္ကို ခုတ္လဲလိုက္တဲ့အခါ အဲဒီနတ္က မေသဘဲ အျခားသစ္တစ္ပင္ကို ေျပာင္းသြားတယ္မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"အဲဒီအတူေပါ့ မိမိတို႔ေစာင့္တဲ့လူ ေသသြားလ်ွင္ အျခားသူတစ္ေယာက္ေျပာင္းမွာေပါ့ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"နတ္ေသလို႔လည္းပဲ သစ္ပင္မေသသလို ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ေသလို႔လည္းပဲ လူမေသပါဘူး ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"သာဓက ျပရရင္ေတာ့ ဟိမႏၲာမွာ သီရိသက ဆိုတဲ့ ကုကၠိဳေတာရွိတယ္၊ အဲဒီေတာမွာ အရွင္ဂဝမၸတိေထရ္ အေလာင္းဟာ နတ္ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီနတ္ စုေတေတာ့ ေနာက္နတ္သားအသစ္ ျဖစ္ပါတယ္၊ နတ္ေသ၍ ကုကၠိဳပင္ မေသဘူးမဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"စတုကနိပါတ္ စူဠကလိဂၤဇာတ္ အ႒ကထာမွာ ကလိဂၤမင္းႏွင့္ အသကမင္းတို႔ စစ္တိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီတိုက္ပြဲမွာ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ကိုယ္လံုးျဖဴတဲ့ ႏြားလား ဥသဘ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေဝွ႔တိုက္တယ္။ အသကမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ကိုယ္လံုးမည္းေသာ ႏြားလား ဥသဘ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး တိုက္တယ္၊ အဲဒီလို ေဝွ႔တိုက္တာကို အျခားသူေတြ မျမင္ၾကဘူး၊ မင္းႏွစ္ပါးပဲ ျမင္တယ္"
"အဲဒီလိုတိုက္တဲ့အခါ နႏိၵေသနအမတ္က ဥပေဒသေပး၍ အသကမင္းရဲ႕ သူရဲတစ္ေထာင္ႏွင့္တကြ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ျဖစ္တဲ့ ႏြားလားဥသဘကို အခ်က္က်ေအာင္ထိုးတဲ့အခါ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသတယ္၊ အဲဒီကိုယ္ေစာင့္နတ္လည္းေသေရာ ကလိဂၤမင္းလည္း ထိတ္လန္႔ၿပီး စစ္ပ်က္တယ္၊ စစ္႐ံႈးတယ္"
"အဲဒီဇာတ္ေတာ္ေထာက္ရႈ ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသတယ္၊ ကလိဂၤမင္း မေသဘူးမဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား"
"ပါစိတ္ အ႒ကထာ ဘူတဂါမ သိကၡာပုဒ္ အဖြင့္၌ ေဇတဝန္ေက်ာင္း အရန္တြင္သစ္တစ္ပင္၌ နတ္သားတစ္ေယာက္ေသ၍ သစ္ပင္မေသပါ၊ က်န္ေနသည္ကို ဘုရားရွင္သိ၍ သစ္ပင္ခုတ္လွဲခံရ၍ သစ္ပင္မရွိေသာ နတ္သမီးအား ဘုရားရွင္ကေပးတယ္၊ အဲဒီအတူပဲ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တစ္ေယာက္ ေသေသာ္လည္း နတ္တစ္ေယာက္ခြဲမွီ၍ ေနေကာင္းတယ္လို႔ မွတ္ေနာ္"
"မွန္ပါဘုရား"
"အသီတိနိပါတ္ ကုဏာလဇာတ္ကို သတိျပဳၿပီး ၾကည့္႐ႈပါ၊ ေကာသလမင္းႀကီး ေသတဲ့အခါ မိဖုရားကို ဗာရာဏသီျပည္ယူ၍ မိဖုရားေျမွာက္တယ္၊ အဲဒီမိဖုရားမွာ ေကာသလမင္းႀကီးကို အစြဲျပဳၿပီး ပဋိသေႏၶရွိေနတယ္၊ ေကာသလမင္းႀကီး ေသတဲ့အခါ အဲဒီကိုယ္ဝန္သား ကိုယ္မွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျဖစ္ေနတယ္"
"အဲဒီသားငယ္ (၁၆)ႏွစ္ရွိတဲ့အခါ ကုရုဂီေဒဝီ မည္ေသာ မင္းသမီးႏွင့္ ယဥ္ပါးသည္ကိုသိ၍ သတ္မည္ျပဳတဲ့အခါ အဖျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က မင္းသားငယ္၌ ေစာင့္ေရွာက္မစ၍ ခ်မ္းသာရာ ရေစတယ္"
အဲဒီမွာၾကည့္ပါ၊ မင္းသားငယ္ရဲ႕ ျဖစ္စဖြားစႏွင့္ အဖနတ္ျဖစ္ေသာ ကာလ ေရွ႕ေနာက္မညီတာကို ေထာက္႐ႈလ်ွင္ စုေတေသာကာလလည္း ေရွ႕ေနာက္ မျဖစ္နိုင္ဘူးလား"
"ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ဘုရား"
"အဲဒါဟာ က်မ္းဂန္အေထာက္အထား အတိအက် အရေျပာခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္အေၾကာင္းပါ"
"အရွင္ဘုရား ဥစၥာကလည္း ေငါ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔"
"ဘာေငါ့ေတာ့ေတာ့လဲ"
"က်မ္းဂန္အေထာက္အထား အတိအက်ဆိုေတာ့ မတိက်တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေသးလားဘုရား"
"ရွိေသးတယ္"
"ရွင္းျပဦးပါဘုရား"
"လူတစ္ကိုယ္မွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ (၃)ေယာက္ရွိတယ္တဲ့၊ ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္၊ ကိုယ္လံုးကိုေစာင့္တဲ့နတ္၊ ေျခကိုေစာင္တဲ့နတ္ရယ္လို႔ (၃)ေယာက္ရွိတယ္တဲ့၊ မခိုင္လံုလို႔ ၾကားဖူးရံုမ်ွမို႔ တည့္တည့္သံုးတာေနာ္"
"မွန္ပါဘုရား"
"ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္က နံနက္အခါ ၾကည့္႐ႈ မစတယ္တဲ့၊ နံနက္အခါ ဦးေခါင္းကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ ျပဳေလ့ရွိသူကို ႏွစ္သက္တယ္တဲ့"
"ကိုယ္လံုးကို ေစာင့္တဲ့နတ္က ေန႔အခါကိုယ္ကို သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္စြာ ျပဳေလ့ရွိသူကို ႏွစ္သက္တယ္၊ ေစာင့္ေရွာက္တယ္တဲ့"
"ေျခကို ေစာင့္တဲ့နတ္က ည့ဥ္အခါ ေျခကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ ေဆးေၾကာ၍ အိပ္ရာကိုဝင္ေလ့ရွိတဲ့သူကို ႏွစ္သက္တယ္ ေစာင့္ေရွာက္တယ္တဲ့"
"နတ္ကေစာင့္လား၊ မေစာင့္ဘူးလားေတာ့ မသိဘူး၊ အိပ္ရာဝင္ခါနီး ေျခေဆးအိပ္တာေတာ့ က်န္းမာေရး ေကာင္းတာအမွန္ပဲလို႔မွတ္ၿပီး ေျခေဆးအိပ္ေနာ္"
"မွန္ပါဘုရား"
"ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္က ႀကိဳးတန္း၊ ႀကိမ္တန္း၊ ေလွကားတံတား၊ အိမ္ေအာက္၊ ပုဆိုး၊ အဝတ္ေအာက္လ်ဳိဝင္ျခင္းကို အလိုမရွိဘူးတဲ့"
"အဲဒီအစြဲရွိလို႔ တခ်ဳိ႕ ႀကိဳးတန္းေအာက္၊ တံတားေအာက္ စသည္တို႔ မဝင္တဲ့ ရွင္ရဟန္းေတြ ေတြ႕ဖူးတယ္ မဟုတ္လား"
"ေတြ႕ဖူးပါတယ္ဘုရား"
"ဘုန္းႀကီးတို႔ေတာ့ အဲဒီ နတ္အယူအဆေတာ့ မရွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီႀကိဳးတန္း၊ တံတားေအာက္ စသည္ဝင္တဲ့အခါ ေခါင္းထဲက ယားက်ိက်ိလိုပဲ စိတ္မသန္႔တာေပါ့ေနာ္"
"မွန္ပါဘုရား"
"ကိုယ္ကိုေစာင့္တဲ့ နတ္က မိမိဝတ္ၿပီးေသာ အဝတ္ကို ေအာက္အထက္ျပန္၍ ဝတ္ျခင္းကို အလိုမရွိဘူးတဲ့"
"ဘုန္းႀကီးေတာ့ သကၤန္းကို အၿမဲတမ္း အထက္ေအာက္ ျပန္လွန္ၿပီူ ဝတ္တယ္၊ ၾကာၾကာအဝတ္ခံေအာင္ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ေပါ့၊ နတ္ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာထက္ အဝတ္သကၤန္းကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သေဘာေပါ့ေနာ္"
"မွန္ပါဘုရား"
"ကဲ… ကဲ ေတာ္ေလာက္ေရာေပါ့၊ ၾကားဖူးတာေတြ ေလ်ွာက္ေျပာေနရင္ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္ မေျပာေတာ့ပါဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာ တကယ့္အစစ္အမွန္ေတြ မွတ္မထားဘဲ အဲဒီၾကားဖူးလို႔ေျပာတဲ့ မဟုတ္တာေတြကို မွတ္ထားမွ ခက္ေနမယ္၊ ဘုန္ႀကီးတရားခံျဖစ္ေနမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ၾကဦးစို႔"
"မွန္ပါဘုရား"


* ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ရွိသည္သာ မွတ္ပါက်မ္းဂန္လာ၊

* နတ္ရွိေသာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ပဲ အၿမဲအားကိုးပါ၊

* ကိုယ္ကေကာင္းမွ ေစာင့္နတ္က ေကာင္းၾက ေသေသခ်ာ၊

* ကိုယ္ေကာင္းဖို႔ရာ ေန႔ည့ဥ္ပါ လုပ္ပါေကာင္းရာရာ၊

* ေကာင္းေအာင္ျပဳမွ ေကာင္းက်ဳိးရ နတ္က မ,ေတာ့တာ၊

* မေကာင္းျပဳက ဆိုးက်ဳိးရ နတ္ကဖမ္းေတာ့တာ၊

* နတ္ကမ,တာ ဖမ္းဆီးတာ ကိုယ့္မွာတည္ေနတာ။

*** *** *** *** *** *** *** *** ***


ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေတာင္စြန္း ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏
ဗုဒၶဓမၼျပႆနာမ်ား - ၉ မွ ကူးယူပါသည္။