ေနာက္အမွန္တရားတစ္ခုကေတာ့ မိတ္ေဆြတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အကုသိုလ္အညစ္အေၾကးေတြ တစ္ခုခု ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ အလုိလုိ စိတ္မခ်မ္းသာ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ဒီလုိ အကုသိုလ္ စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါ့မလဲ။ စိတ္ဆင္းရဲရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
စိတ္ထဲမွာ အကုသိုလ္၀င္လာတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္သဘာ၀က အျပစ္ေပးလာပါတယ္။ ဒဏ္ခတ္လာပါတယ္။ အလားတူပါပဲ၊ မိတ္ေဆြက စိတ္ထဲမွာ ေမတၱာစိတ္၊ ကရုဏာစိတ္၊ ကုသိုလ္စိတ္ေတြျဖစ္ေနရင္ သူတစ္ပါးကို တကယ္ အကူအညီမေပးႏုိင္ဦးေတာ့ ကုသိုလ္စိတ္ ေကာင္းတဲ့စိတ္ ရွိေနတယ္ဆိုတာနဲ႔ပဲ သဘာ၀က မိတ္ေဆြကို ဆုခ်ျပန္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြက စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မူ စိတ္ေအးခ်မ္းမူကို ခံစားရပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ႏွစ္သက္မူကို ရပါတယ္။ ဒါဟာ သဘာ၀တရားပါပဲ။ ဓမၼနိယာမ သဘာ၀ဥပေဒဆုိတာ ဒါပါပဲ။
လူေတြဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခၚခ်င္သလုိ ေခၚႏုိင္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္၊ ဂ်ဴး၊ ဟိႏၵဴ၊ မြတ္စလင္၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဘယ္လုိပဲေခၚေခၚ ဘာမွထူးျခားမူ မရွိပါဘူး။ စိတ္ထဲမွ အကုသိုလ္ျဖစ္တဲ့အခါ စိတ္ညစ္ရပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ေကာင္းမူကုသုိလ္ပြားတဲ့အခါ စိတ္ဟာ ခ်မ္းသာပါတယ္၊ ေအးခ်မ္းပါတယ္။ ဒါဟာသဘာ၀ တရားပါပဲ။
ဘုရားေဟာေျပာခဲ့တဲ့ သဘာ၀တရားကေတာ့ ဓမၼလုိ႔ေခၚတယ္။ ဓမၼဆိုတာ တရား၊ ဥပေဒ၊ သဘာ၀လုိ႔ အဓိပၸာယ္ရွိပါတယ္။
အကုသိုလ္မေကာင္းမူေတြကို မလုပ္ရုံ၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမူေတြကိုသာ လုပ္ေနရုံနဲ႔ေတာ့ တရားဓမၼက မျပည့္စံုေသပါဘူး။ ဒါကေတာ့ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ ကုသိုလ္စိတ္ေတြျဖစ္လုိ႔ ေကာင္းမူေတြ ကုသိုလ္ေတြ လုပ္တာကလဲ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိတ္ေဆြတုိ႔ အရင္ဘ၀တုန္းက စုေပါင္းျပီး သယ္ယူလာခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ေဟာင္း၊ ကံေဟာင္းေတြက ရွိေနပါေသးတယ္။
No comments:
Post a Comment