Search This Blog

အဖြဲ႕ဝင္မယ္..Followers

သတင္း


<<<< ၾကိဳဆုိပါတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစ >>>>

Wednesday 11 April 2012

ရင္ထဲက ပန္းေက်ာင္း

ရင္ထဲက ပန္းေက်ာင္း
(တကၠသုိလ္)






                                         ဆယ္စုႏွစ္တခုေျပာင္း                                       အခ်ိန္ေတြေႏွာင္းခဲ႔ေပမယ္႔                                 တကၠသီလာက မေဟာင္းႏြမ္းေသးဘူးေလ...                                ျဖစ္နိုင္ရင္..ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ျပန္ငယ္ခ်င္တယ္..                              ျဖစ္နိုင္ရင္.. ငါ႔ပုခုံးမွာ လြယ္အိတ္တလုံးျပန္လြယ္ခ်င္တယ္...                              ျဖစ္နိုင္ရင္..အေဆာင္သူေရွ႔မွာ ဂစ္တာတီးလို႔                                   ငါအလြမ္းသီခ်င္း ေက်ာင္းသီခ်င္းနဲ႔ ညည္းခ်င္တယ္..။
                              တခ်ိန္က ငါ႔ရဲ႔ ပန္းေက်ာင္း..                             တခ်ိန္က ငါ႔ရဲ႔ ႏွလုံးသားေက်ာင္း..                             တခ်ိန္က ငါ႔ရဲ႔ ျဖဴစင္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းေတြ...                             တခ်ိန္က ငါ႔ရဲ႔ ...ဘယ္ဘက္ရင္အုံမွာ                           ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ...႔ ပလူပ်ံျမဴးခဲ႔တာလည္း မွတ္မိတယ္..။                              တစ္လမ္းဆီခြဲ..တစ္နယ္ဆီေျပာင္း                               တအိမ္သူေထာင္လို႔ ဘဝလမ္းခ်ဳိးၾကီးထဲ                                         ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္ အစဥ္မက်..                                 အေရာမဝင္အထာမက် ငါတို႔က်င္လည္ေနရျပီေလ...။
                                    ျပန္ေတြးရင္အသစ္ ၊မေန႔ကအျဖစ္ေတြလိုပဲ                                   ရင္မွာထင္က်န္ဆဲ ေပ်ာ္ျမဴးခဲ႔ေသာ ေျမ..                                      ကန္႔ေကာ္မေဝေပမယ္႔ ပိေတာက္ေတြလွဳိင္ေဝတဲ႔                                                   တကၠသီလာ။                                       ေျမနီလမ္းမရွိေပမယ္႔ ဖုန္ထူထူလမ္းေလးမွာ                                       ငါတို႔ ေျခဖဝါးေတြ ေျခက်ဴးရဲၾကတဲ႔                                        တကၠသီလာ..။                                       ဂ်ပ္ဆင္ထိပ္လို အလွတရားေတြမၾကြယ္ေပမယ္႔                                           သဘာဝတရားေတြနဲ႔ တည္ျငိမ္ေနတဲ႔                                              တကၠသီလာ...။                                       ကန္ေရျပင္မရွိေပမယ္႔ ခုိလွဳံစရာ သေျပဝဘုရားေဘးမွာ                                       ငါတို႔ေခ်ြးသိပ္စကားဆိုၾကေသာ တကၠသီလာ..။                                          ေကာ္ရစ္တာေဘးမွာ ေပ်ာ္စရာအေတြးေတြနဲ႔                                          ျဖဴစင္စြာ ပုခုံးဖက္လို႔ ..ငါတို႔                                         ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါးခဲ႔ေသာ တကၠသီလာ...။
                                             လြမ္းပါ၏...တကၠသီလာ...                                             ေဆြးပါ၏..တကၠသီလာ..                                             ရင္ကြဲသံေတြ နားေထာင္                                             ရႊင္ျမဴးသံေတြ ညံေဝ...                                             ဝင္လာသမ်ွကုိ မျငၤီးမျငဴ ၊မေျပာင္းမလဲ                                            ဘဝရဲ႔ အမွတ္တရေတြ ၊ တစ္သက္စာတြက္                                             မေမ႔ေလ်ာ႔ေစျခင္းတို႔ကုိ                                               ႏွလုံးသားထဲနစ္နစ္ စူးနစ္ဝင္ေစတဲ႔ တကၠသီလာ...။
                                             ေလာကအေကြ႔..လူေတြရဲ႔အေကာက္နဲ႔ေ တြ႔ေတာ႔                                                  တကၠသီလာ..နင္ရင္ခြင္အရိပ္ခိုလွဳံခဲ႔ေသာ                                               ေန႔ရက္ေတြထဲ ေတြးလိုက္ေတာ႔...                                        ဆယ္စုႏွစ္နီးပါ ငါျပန္ငယ္သြားသလားထင္ပါတယ္..                                            ဒါဟာ နင္ရဲ႔နုပ်ဳိျခင္းဂုဏ္..                                          နင္ရဲ႔ ရွင္းသန္႔ျခင္း သစၥာ...                                           နင္ရဲ႔ေအးခ်မ္းျခင္း ဂီတ.                                        ျငိမ္႔ျငိမ္႔ေလး နဲ႔ငါမ်က္လုံးေမွးလို႔                                               နားဆင္ခ်င္ပါေသးတယ္။                                            အို..တကၠသီလာ...                                        နင္ကုိခြဲသြားတုန္းကလည္း..                                                  ရင္နဲ႔မခ်ိီ႕                                           နင္နဲ႔ေဝးခဲ႔ေတာ႔လည္း..                                             ရင္၌မေျပ ..ဘယ္လိုေျဖရမလည္း..တကၠသီလာ။
                                           တနယ္ေတာ႔ေျပာင္းခဲ႔ပါရဲ႔..                                              သူေကာင္းမျဖစ္ခဲ႔တာေတာ႔..နင္သိလား..                                             နင္ေပးတဲ႔အနမ္းေတြနဲ႔ သူတို႔နမ္းတဲ႔နူတ္ခမ္း...                                             ငါအလြမ္းခ်င္းထပ္ၾကည္႔ေတာ႔...                                              ခပ္ခါးခါးေတြပဲ ေတြ႔ရတယ္။
                                     ေဝးခဲ႔ေပမယ္႔ မေမ႔ခဲ႔နိုင္တာ...နင္ပါ။                                          ခြဲခဲ႔ေပမယ္ နီးလ်တ္ရွိေနဆဲက ...နင္ပါ..။                                        အခါတပါးငါျပန္ေရာက္သြားခဲ႔ရင္..                                   အရင္လိုပဲ..နင္ၾကဳိဆိုနိုင္ဦးမွာ လား....တကၠသီလာ..။

No comments:

ေနာက္ဆုံးတင္ျပီသမွ်..ဆက္ဖတ္ရန္...ေအာက္သုိ႕