သႀကၤန္ရက္ေတြမွာ အျပင္မွာ ေရေတြဘာေတြပက္ေနၾကေတာ့ အစ္ကိုႀကီး အျပင္မထြက္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီေတာ့ သူ႕အေပါင္းအသင္းေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက အိမ္လိုက္လာၾကရေတာ့တယ္။
အိမ္မွာပဲ စကားစမည္ေျပာၾက၊ စားၾကေသာက္ၾက လုပ္ေနၾကတာ သႀကၤန္တတြင္းလံုးပဲ။
တစ္ခါတစ္ေလ ညီမေလးလည္း သူတို႕စကား၀ိုင္းထဲ ၀င္၀င္ပါေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက
"မေထြးေလး ... ကေလးကေလးေနရာေနစမ္း ... လူႀကီးေတြထဲ ၀င္၀င္မလာနဲ႕" တဲ့
ဆယ္တန္းစာသင္ေဘာ္ဒါေထာင္ထားတဲ့ ဆရာႀကီးဦးေက်ာ္မင္းကေတာ့
"ေျပာပါေစဗ်ာ ... ဒီကေလးက ခ်က္က်က်ေျပာတတ္ပါတယ္" တဲ့...ဟီဟိ
* * * * * * * *
"ကၽြန္ေတာ္က သူဆင္းရဲေနတာကို သိေနေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာတာနဲ႕
မင္း ငါ့ဆီမွာ ရူပေဗဒ သင္ပါ့လား ... ငါလည္းကူၿပီး ရွင္းျပေပးမယ္
မင္းလည္း ဖတ္မွတ္ၿပီး ႀကိဳးစားသင္ေပါ့
ေျခာက္လေလာက္သင္မိရင္ ကၽြမ္းက်င္လာပါတယ္ ဆိုၿပီး
လက္တြဲေခၚလာတာ ... သူ႕ လခရပါေစဆိုၿပီး ဒုကၡခံလာတာ
တစ္ႏွစ္လာလည္း ပံုႏွိပ္ႀကီးကိုင္သင္ ... ေနာက္တစ္ႏွစ္လာလည္း ပံုႏွိပ္ႀကီးကိုင္သင္
ေက်ာင္းသားမိဘေတြကလည္း ေျပာလွၿပီ ... ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္သာ ၿငိမ္ေနၾကတာ
ႀကိဳးစားပါဟ ... မင္း ငါ့ဆီကရတဲ့လခ မမက္ဘူးလား
အားကိုးမရရင္ေတာ့ ငါ ျဖဳတ္ပစ္ရမွာေနာ္ ...
မ်ိဳးစံုေျပာတာပဲဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္သေဘာေကာင္းမွန္း ... မလုပ္မွန္းသိေတာ့ ကိစၥမလုပ္ဘူး ...
ေလးႏွစ္ရွိသြားၿပီ ...သည္းခံလာတာ ..
ဒီႏွစ္ေတာ့ ျဖဳတ္ခ်လိုက္ၿပီဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ့္မွာ လခလဲေပးရတယ္ ... စာသင္ခ်ိန္လည္းတစ္ခိ်န္ေပးေနရတယ္
ဟုတ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး
အဲ ... ဒါေပမယ့္ သူ႕အမွား ... သူ႕လိုအပ္ခ်က္ သူမသိဘူးဗ်ိဳ႕
သူ႕ကို ျဖဳတ္လို႕ဆိုၿပီး စိတ္ေတြဘာေတြဆိုးလို႕"
"အဲဒါမဟုတ္ဘူးလားဗ် ... ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေျခာက္ဆိုတာ"
"ဟုတ္တယ္ ... ဟုတ္တယ္ ... အဲလိုျဖစ္ေနတာ ...
ကၽြန္ေတာ္က စိတ္မေကာင္းတာပါဗ်ာ ...ေခၚခ်င္တာ ခန္႕ခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ
ကိုယ့္အေပါင္းအသင္းပဲ ... ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ေတာ့လို႔ ...
မႀကိဳးစားဘူးဗ်ာ ... အားမထုတ္ဘူး ... အားႀကီးပ်င္းတာ ...
ႏွစ္စ ေခၚလိုက္ၿပီဆို ၿပီးၿပီ၊ သူတို႕က ... စိတ္ခ်သြားၿပီ ...
ေတာ္ေအာင္ေယာင္ေအာင္ပဲ ေနေတာ့တာ ...
ငါ့ကိုေခၚၿပီေပါ့ ...
အခုေတာ့ ... ေတာ္ၿပီဗ်ာ ပိုက္ဆံရေနေတာ့ မိွန္းေနတယ္ ... မရေတာ့မွ အခုလိုျဖစ္တာ
စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ နားလည္ေစခ်င္တာေပါ့"
"ဘယ္နားလည္မွာလည္း ဆရာရဲ႕...
အဲလိုမ်ိဳး လူ႕ေလာကမွာ မရွိပါဘူး ... မရွိပါဘူးဗ်ာ
ဟိုအာရပ္ပံုျပင္ထဲကလိုေပါ့ ...
ကုလားအုပ္ပံုျပင္ေလဗ်ာ ...
သဲကႏ ၱာရထဲမွာ ဖ်င္တဲေလးတစ္လံုးနဲ႕ လူတစ္ေယာက္ေနေတာ့
တစ္ေန႕မွာ သဲမုန္တိုင္းေတြ၊ ေလျပင္းမုန္တိုင္းေတြ တိုက္ပါေရာလား
မိုးေတြလည္းရြာ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ...
အဲဒီမွာ ကုလားအုတ္တစ္ေကာင္က တဲထဲကို ေခါင္းကေလး၀င္ပါရေစဆိုေတာ့
သနားတာနဲ႕ ခြင့္ျပဳလိုက္တာ ... ခဏေနေတာ့ ခ်မ္းလြန္းလို႕ပါ
လက္ကေလး၀င္ပါရေစ ... ေျခကေလး၀င္ပါရေစနဲ႔
သနားလို႕ ခြင့္ျပဳရင္း ခြင့္ျပဳရင္းနဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုးလဲ တဲထဲေရာက္လာေရာ
ဘသားေခ်ာက ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့
တဲကတစ္ေယာက္စာဆိုေတာ့ က်ပ္လြန္းတယ္၊ အျပင္ထြက္ေပးပါတဲ့ ... ကိုင္း
အဲဒီပံုျပင္ဟာ အခုသဘာ၀ကို ကြက္တိျပေနတာပဲ
ေတာ္ၾကာေန ဆရာ့ကိုေတာင္မွ အျပင္ထြက္ခိုင္းေနမယ္ေႏွာ ... ဟားဟားဟားဟား"
"ဟုတ္တယ္ ... ညီမေလးလည္း ဟာသေလးတစ္ခု ဖတ္ဖူးတယ္"
"မိေထြး ... သြားစမ္း ... မရႈပ္စမ္းနဲ႔ ..နင္ေျပာတာငါတို႕က နားေထာင္ေပးေနရမွာလား"
"ေျပာပါေစဗ်ာ ... ေျပာစမ္းသမီး ... ဘဘနားေထာင္ခ်င္လို႕"
"ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕မွာတဲ့ ... သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္က မာစီဒီးကားနက္ႀကီးနဲ႕
ရံုးသြားရံုးျပန္လုပ္ေတာ့ ... လမ္းမွာ ...တစ္ေနရာေပါ့ေလ ...
အဲဒီမွာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ တစ္ေယာက္ရွိသတဲ့
သူေဌးႀကီးက ကားရပ္ၿပီး ေဒၚလာတစ္ရာတန္တစ္ရြက္
အဲဒီေမာ္ေတာ္ပီကယ္ကို ေပးသြားသတဲ့
ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတာေပါ့ ..
ေနာက္ေန႕က်ေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ... မာစီဒီးကားႀကီး အနားလာရပ္ ... မွန္တံခါး ေလ်ာပြင့္လာၿပီး ..
လက္တစ္ဖက္ထြက္လာ ... ေဒၚလာတစ္ရာတန္တစ္ရြက္ ေပးသြားျပန္ေရာတဲ့ ...
ေနာက္ေန႕ေတြ ... ေနာက္ေန႕ေတြ ... ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ... အဲလိုေပးေနေတာ့
ေမာ္ေတာ္ပီကယ္မိသားစုမွာ အေတာ္ကိုအဆင္ေျပေနၾကသတဲ့"
"စာေရးဆရာမ ... လိုရင္းျမန္ျမန္ေျပာစမ္း ... ငါစိတ္မရွည္ဘူး"
"ခင္ဗ်ားကလည္းဗ်ာ ... ေျပာပါေစ .. သူေျပာပံုက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္ဗ်"
"အဲ ... တစ္ေန႕ေတာ့ အဲဒီသူေဌး ေပၚမလာေတာ့ဘူး
ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ဆရာ ေတာ္ေတာ္ညစ္သြားတာေပါ့ ... ေမွ်ာ္မိတာေပါ့
အဲလိုနဲ႕ ... တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာသြားသတဲ့ ...
အဲ ... တစ္ပတ္ေၾကာ္ေလာက္မွာ မာစီဒီးကားႀကီး ျပန္ေပၚလာတယ္ ....
ေမာ္ေတာ္ပီကယ္အနားမွာ လာရပ္ၿပီး မွန္တံခါးေလ်ာက်သြားၿပီး
လက္တစ္ဖက္ထြက္လာတယ္ ... ေဒၚလာတစ္ရာတန္တစ္ရြက္ေပးတယ္
'ေဆာရီးပဲကြာ .... ငါ ...ငါ့ကေလးေတြကို ဟာ၀ိုင္အီလိုက္ပို႕ေနလို႕ကြ' လို႔ ... ေျပာသတဲ့
အဲဒီမွာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္က ဘယ္လိုေတြးလဲဆိုေတာ့ ...
'ေအာင္မာ ... ငါ့ပိုက္ဆံေတြနဲ႔မ်ား ... သူ႕သားသမီးေတြ ဟာ၀ိုင္အီလိုက္ပို႕သတဲ့' တဲ့ "
"မွတ္ကေရာ ... ကိုင္း ... ကၽြန္ေတာ္လည္း သမီးေျပာလိုက္တာ
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာေတြဘာေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီ ...အိုေကဗ်ိဳ႕ ..အိုေက .. အိုေက"
No comments:
Post a Comment