"ဗုဒၶဘာသာ အပိုင္း(၂)"
( စကားပလႅင္) တာ၀န္သိသူတြင္ တာ၀န္ရွိ၏
တာ၀န္ရွိသူတြင္ တာ၀န္ေက်ပြန္သင့္သည္ ။ ။ အဘယ္မည္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ေျပာခဲ့ေသာစကား
ျဖစ္သည္ကို ကၽြႏ္ုပ္ မမွတ္မိပါ ။ သို႕ေသာ္ ထိုစကားအားႀကိဳက္မိပါသည္ ၊ ယေန႕ေခတ္အေျခအေန သည္ နည္းပညာ
ပိုင္းဆိုင္ရာ အဘက္ဘက္မွ တိုးတက္ေနေသာ္ျငားလည္း ဘာသာေရးရွဳ႕ေထာင့္မွ သံုသပ္ႀကည့္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အ
ခ်ဳိ႕တို႕မွာ ဘာသာေရးဘက္တြင္" တက္တိုး ေနႀကေသာ" ညွပ္ပူးညွပ္ပိန္ အေျခအေနတြင္ ရပ္တည္လွ်က္ ေကာင္းႏိုး
ရာရာ ၀ါဒမ်ားကို ကိုင္စြဲႀကျပီး ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံမ်ားလာႀကပါသည္ ။ ဘာသာေရးအေျခခံအားနည္းလာသည္ႏွင့္အမွ်
မဟာယန ၊ ဟီနာယန ၊ တႏၱ်ာယန မ်ားကို ေထရ၀ါဒႏွင့္ေရာသမေမႊကာ ျပဳလုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္လွ်က္ရွိေနႀကပါသည္ ။
တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အစိုးရမွအစျပဳ၍ သာသနာပိုင္းဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕တို႕အလယ္ ေတာင္ယာလယ္လုပ္ဓါးမခုတ္
လူတန္းစားတို႕အဆံုး ၊ ေရာသမေမႊ ဘာသာေရးကို လက္ခံယံုႀကည္လွ်က္ရွိေနႀကသည့္အတြက္ သာသနာေနာင္ေရး
ရတက္မေအးႏိုင္ျဖစ္ရပါသည္ ။ ထို႕ေႀကာင့္ ေထရ၀ါဒစစ္စစ္ကိုယ္သာ လက္ခံယံုႀကည္ေသာ (၀ါ) မည္သည့္ကိုးကြယ္
မွဳႏွင့္မွ် ေရာေထြးျခင္းမရွိေသာ (၀ါ) ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺန္ ျပဳျပီး အရွင္မဟာကႆဖအစရွိေသာ မဟာေထရ္ အရွင္
ျမတ္တို႕ ညီညြတ္စြာ သဃၤာယနာတင္ျပီးျဖစ္ေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာစစ္စစ္ကိုသာ လက္ခံယံုႀကည္တက္ေသာ
(၀ါ) ညီသုတဟုေခၚေသာ အညတရ စာေရးသူေပါက္စနအေသးအမႊားေလးသည္ ၊ ဗုဒၶဘာသာ ဗုဒၶဘာသာတို႕၏ေကာင္း
က်ဳိးတရားကိုရည္ေမွ်ာ္၍ မိမိတြင္ တာ၀န္ရွိသည္ဟုမွတ္ယူကာ ဗုဒၶ၏ျဖစ္ေတာ္စဥ္ (အထုပၸတၱိ-ဗုဒၶ၀င္)ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ
၀င္အေပါင္းတို႕ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ တရားဓမၼတို႕ကို ပါဠိပိဋကတ္ အာစရိယ ပရမၸရ၀ါဒ ၊ မိမိ၏ အတၳေနာမတိ
တို႕ကိုယ္ပါေပါင္းစပ္၍ ၊ ဤ ဗုဒၶဘာသာဟုအမည္ေပးထားေသာ ဗုဒၶ၀င္ အပိုင္း(၂)ကို ဆက္၍ ေရးသားလိုက္ရပါသည္ ။
" သုေမဓာရေသ့ ဘ၀ "
သဗၺဘဒၵ အသေခ်ၤ ၊ သဗၺဖုလႅ အသေခ်ၤ ၊ သဗၺရတန အသေခ်ၤ ၊ ဥသဘကၡႏၶ အသေခ်ၤ ၊ ခႏၶဳတၱမ အသေခ်ၤ ၊
မာဏိတ အသေခ်ၤ ၊ ဘဒၵအသေခ်ၤ ၊ ပဒုမ အသေခ်ၤ ၊ သဗၺဘလႅ အသေခ်ၤ တည္းဟူေသာ ကိုးအသေခ်ၤထက္၌ ပြင့္ေတာ္မူ
ႀကကုန္ေသာ ၊ ေပါရာဏ သက်ေဂါတမ အစရွိကုန္ေသာ (၃၈၇၀၀၀)ကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႕အား ပစၥည္းေလးပါးျဖင့္
လွဴဒါန္းပူေဇာ္ကာ တရားေတာ္ကိုနာႀကားျပီး " ေနာင္ေသာအခါ ငါသည္လည္း လူတြင္ထင္ရွား ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္ေစေသာ္ "
ဟုႏွဳတ္ေရာစိတ္ပါ ပတၳနာျပဳ၍ ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသံုးဆယ္ စြန္႕ျခင္းႀကီးငါးပါး အစရွိေသာ အက်င့္တို႕ကို အျမဲျဖည့္က်င့္
ေတာ္မူသျဖင့္ " သုေမဓာ ရေသ့" အျဖစ္သို႕ ေရာက္ေတာ္မူသည္ ။
" ေ၀ႆႏၱရာ မင္းႀကီးဘ၀ "
ထိုမွစ၍ ေသလအသေခ်ၤ ၊ ဘာသအသေခ်ၤ ၊ ေဇယ်အသေခ်ၤ ၊ ရုစိယ အသေခ်ၤ ၊ တည္းဟူေသာ
ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းထက္၌ ပြင့္ေတာ္မူႀကကုန္ေသာ ႏွစ္က်ိတ္ ခုႏွစ္ဆူကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႕တြင္ ဒီပကၤရာ
ျမတ္စြာဘုရားမွစ၍နိယတဗ်ာဒိတ္ကိုခံရလ်က္ ေဗာဓိသမၻာရ အေပါင္းကို ျဖည့္ေတာ္မူကာ အစဥ္လာသျဖင့္ ဤ ကမၻာ၀ယ္
မဟာသမၼတမင္း တစ္ႀကိမ္ ၊ သုဒႆန၀ရ မႏၶာတ္မင္း တစ္ႀကိမ္ ၊ မဃေဒ၀မင္း တစ္ႀကိမ္ ၊ ေနမိမင္း တစ္ႀကိမ္ ၊ ေတမိမင္း
တစ္ႀကိမ္ ၊ သိ၀ိရာဇ္ ၊ စႏၵကုမာရ ၊ မဟာေဂါ၀ိႏၵ ၊ အကိတၳိျဗာဟၼဏ ၊ ဓနဥၥယ ၊ သသရာဇ ၊ ဟတၳိပါလ ၊ ဘူရိဒတၱ ၊
စေမၸယ် ၊ စူဠေဗာဓိ ၊ မဟိ ံသ ၊ ရုရုမိဂ ၊ မာတဂၤ ၊ ဓမၼဓဇ ၊ ဇယဒိသ ၊ သခၤပါ လ ၊ ယုဓဥၥယ ၊ ေသာမနႆ ၊ အေယာဃရ ၊
ေသာဏဒႏၱ ၊ ကပိရာဇ ၊ သစၥယု၀ ၊ ၀ဋ ၬ ေပါတက ၊ မစၦရာဇ ၊ ကဏွဒီပါယန ၊ မဟာသုတေသာမ ၊ သု၀ဏၰသာမ ၊
ဧကရာဇ ၊ မဟာေလာမဟံသ တစ္ႀကိမ္စီအားျဖင့္ သံုးဆယ့္ငါး ဘသျဖစ္ေတာ္မူ၍ ေဆာက္တည္ေသာ ပါရမီရင့္သန္သျဖင့္
" ေ၀ႆႏၱရာမင္း " အျဖစ္သို႕ ေရာက္ေတာ္မူပါသည္ ။
" ေသတေကတု နတ္သားဘ၀ "
ေ၀ႆႏၱရာမင္းဘ၀မွ စုေတေလေသာ္ တုသိတာနတ္ျပည္တြင္ " ေသတေကတု " နတ္မင္းျဖစ္၍
နတ္တို႕၏အေရအတြက္အားျဖင့္ အႏွစ္ ေလးေထာင္ ၊ လူတို႕၏အေရအတြက္အားျဖင့္ င္းဆယ့္ခုႏွစ္ကုေဋ ေျခာက္သန္း
ေစ့ေအာင္ နတ္စည္းစိမ္းကိုခံစား၍ ေနေတာ္မူစဥ္ လူတို႕ျပည္၌ အႏွစ္တစ္ေထာင္ကပင္ " လူတြင္ထင္ရွား ဘုရားျဖစ္လတၱံ"
ဟူ၍ ဗုဒၶေကာလာဟလ ျဖစ္ေလေသာ္ စႀက၀ဠာ တစ္ေသာင္း၌ ရွိကုန္ေသာ သိႀကား ၊ သုယာမ ၊ သႏၱဳသိက ၊ သုနိမၼိတ၊
၀သ၀တၱိ ၊ မဟာျဗဟၼာ အေပါင္းတို႕သည္ ေလ့လာစံုစမ္းႀကည့္ေလေသာ္ အေလာင္းေတာ္နတ္သားကိုျမင္၍ ထက္၀န္းက်င္
အရပ္မ်က္ႏွာတို႕မွ လာႀကကုန္လ်က္ " အေလာင္းေတာ္နတ္သား.....ဘုရားျဖစ္ခ်ိန္တန္ပါျပီ ၊ လူ႕ျပည္သို႕ဆင္း၍ ဘုရားျဖစ္
ျဖစ္ေတာ္မူပါ ၊ သတၱ၀ါ အေပါင္းတို႕ကို ေကာင္းျမတ္ေသာ အျမိွဳက္ေရေအးျဖင့္ တိုက္ေကၽြးေတာ္မူပါ " ဟု နတ္ျဗဟၼာ
အေပါင္းတို႕သည္ ေတာင္းပန္ႀကကုန္၏ ။ ထိုသို႕ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း အေလာင္းေတာ္နတ္သားသည္ ၀န္ခံေတာ္မမူေသးပဲ
ဘုရားျဖစ္ထိုက္ေသာ ကာလ ၊ ျဖစ္ရာဒီပ ၊ ျဖစ္ရာအရပ္ ၊ ျဖစ္ရအံ႕ေသာအမ်ဳိးအႏြယ္ ၊ မယ္ေတာ္၏ အသက္အပိုင္းအျခား ၊
တည္းဟူေသာ ႀကည့္ည့္ျခင္းႀကီး ငါးပါးကို ႀကည့္ေတာ္မူေလသည္ ။
ဆက္ရန္ -
No comments:
Post a Comment