“မိုး”အတြက္ႏွင့္.........

ေခါင္းငံု ့ထားတဲ့သူကိုမွ
ေမာ့မၾကည့္နဲ ့ေျပာထြက္သူ...။
ခါးေတြခ်ည့္လြန္းေနသူကိုမွ
အားမနာတတ္သူ။
ေျမနိမ့္ရာကိုပဲ
လွံစိုက္ခ်င္တတ္သူ။
အဲလိုလူေတြနဲ ့အတူတူ
ခရီးတလူလူထြက္ေနရေတာ့
ရင္ထဲကဓါး
ခဏခဏ ထုတ္ေသြးေနမိတယ္။
ကိုယ့္အေတာင္ပံေတြ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ၾကိဳး
ျမတ္ႏိုးမိတဲ့  “ မိုး ” အတြက္ ျဖစ္လို ့
တစ္ဆစ္ဆစ္နာက်င္လည္း
 ရင္မနာသလိုေနရစ္တယ္...။
ဘ၀က ေနပူထဲေလွ်ာက္ဆဲ
အရိပ္ထဲကိုလည္း ေရာက္ခဲတယ္ေလ။