သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ၊ ေကာင္းေသာေန႕ေလးပါေနာ္၊ ဒီေန႕ေတာ့ စာေပေတြထဲက ရခဲ့တဲ့ အသိေလးတစ္ခုကို အေတြးေလး နယ္ခ်ဲ႕ၾကမယ္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ေမေမက အက်င့္တစ္ခု လုပ္ခိုင္းထားတယ္၊ အဲ့ဒါကေတာ့ ဗဟုသုတ စာေတြဖတ္ရင္ မွတ္စုစာအုပ္ကို အနားမွာ ေဆာင္ထားၿပီး မွတ္သင့္တာေတြကို မွတ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလးပါ၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေရးတဲ့စာေတြဟာ က်ေနာ္ ေလ့လာဖူးတဲ့ စာေတြထဲက ေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြက်ေတာ့ ဘယ္သူ႕ရဲ႕ အေတြးအေခၚ ဆိုတာကို မွတ္သား မထားတာမို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္လည္း ခက္ပါတယ္၊ တစ္ခ်ုိဳ႕ေတြဆိုရင္ မွတ္သားထားတာေတြနဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အသိေတြ၊ အေတြ႕ အႀကဳံေတြ ေရာေထြး ေရးသားခဲ့တာမို႕ အသုတ္စံုေတာ့ ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ၊ အိုေခ..... မေန႕က ဆိုဒ္တစ္ခုမွာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က သူ႕မိသားစုနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ့ အခက္အခဲေလး တစ္ခုကို ရင္ဖြင့္ ေျပာၾကားလို႕ ဒီပို႕စ္ေလးကို ေရးလိုက္မယ္ေနာ္...
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ... ကံတရား ဆိုတာကို ယံုၾကပါသလားဗ်ာ၊ ေခတ္လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်ေနာ့လိုပဲ မယံုဘူးလို႕ ေျပာၾကမယ္ ထင္ပါတယ္၊ ဒီေတာ့ မယံုႏိုင္စရာေလးေတြကို ေရွ႕မွီေနာက္မွီ စာေပေတြနဲ႕ ေတြးၾကည့္ၾကမယ္ေနာ္၊ အင္း.... မန္လည္ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ မဃေဒ၀ လကၤာသစ္ကိုေတာ့ မွတ္မိတယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႕ထားတာကေတာ့... ""လံု႕လမထူ ဥာဏ္မကူပဲ၊ အယူအေစာင္း၊ ကံအေၾကာင္းမွ်၊ မေကာင္းလည္းကံ၊ ေကာင္းလည္းကံဟု၊ ကံကိုခ်ည္းသာ၊ မကိုးရာ။ ပညာဥာဏ္ျဖင့္ သင့္မသင့္ကို၊ အခြင့္ရႈ၍၊ အားျပဳ လံု႕လ၊ ရွိအပ္စြတည္း၊ တံငါလက္တြင္း၊ ေရာက္လွ်င္းတံုျငား၊ သံုးေကာင္ငါးလို၊ မွတ္ထား ၀မ္းထဲ၊ နည္းယူစြဲေလာ့""ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီေတာ့ အေတြးရ ခက္ေနတာက တံငါလက္တြင္းက ငါးသံုးေကာင္ပါ၊ အဲ့ဒီငါးသံုးေကာင္ကို ဆရာေတာ္ႀကီးက ဘာေၾကာင့္ ဥပမာ ေပးသလဲ၊ စဥ္းစားဖို႕လိုလာပါၿပီ၊ က်ေနာ္ ဆက္ၿပီး ေလ့လာခဲ့ပါတယ္၊ အဲ့ဒါကေတာ့ ပံုျပင္ေလးပါ။
အလြန္သာယာ လွပတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းရဲ႕ ေရေအာက္ၾကမ္းျပင္မွာ ငါးေလးေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနထိုင္ၾကတယ္၊ တစ္ေန႕မွာ အဲ့ဒီ အထဲက ငါး(၃)ေကာင္ဟာ တံငါသည္ တစ္ဦးရဲ႕ ပိုက္ကြန္မွာ မိၾကပါေလေရာ၊ သူတို႕ (၃)ေကာင္လံုးဟာ ေသရမွာကို ေၾကာက္ေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြက တစ္ေကာင္နဲ႕ တစ္ေကာင္ ယံုၾကည္ခ်က္ခ်င္း မတူၾကဘူး၊ တစ္ေကာင္က ကံ တစ္ခုတည္း ကိုပဲ ယံုတယ္၊ ေနာက္ တစ္ေကာင္က ကံနဲ႕ ၀ီရိယ ကို ယံုတယ္၊ ေနာက္တစ္ေကာင္က ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ ကိုယံုတယ္၊ ဒီေတာ့ ကံ ကိုယုံတဲ့ ငါးေလးက ငါဟာ ကံတရားအတိုင္းပဲေလ ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဟင္းအိုးထဲကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒုတိယ ကံနဲ႕ ၀ီရိယ ကိုယံုတဲ့ ငါေလးက အင္း... ငါကံေကာင္းလို႕ ပိုက္ထဲကလြတ္ၿပီး ေလွ၀မ္းထဲကို ေရာက္လာၿပီ၊ ငါ့မွာ ရွိသမွ် အားအင္နဲ႕ ရုန္းထြက္ရင္ေတာ့ လြတ္မွာပဲ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ ေလွ၀မ္းထဲမွာ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႕ ခုန္ၿပီး လြတ္ေျမာက္ဖို႕ ႀကဳိးစားခဲ့ပါတယ္၊ ဒီေတာ့ တံငါသည္ကလည္း ငါးေတြကို ပိုက္ထဲကေန ျဖဳတ္ေနရင္း တန္းလန္း ဆိုေတာ့.... ဒီငါး လြတ္ေတာ့မွာပဲ ဆိုၿပီး ရိုက္သတ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္၊ အင္း... အဲ့ဒီေတာ့ သူလည္း ဟင္းအိုးထဲပဲေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာက္ဆံုး ငါးေလးကေတာ့ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယကို ယံုတဲ့ ငါးေလးပါ၊ သူက စဥ္းစားတယ္... ငါဟာ ကံေကာင္းလို႕ေတာ့ ပိုက္ထဲကလြတ္ၿပီး ေလွ၀မ္းထဲကို ေရာက္လာၿပီ၊ တံငါသည္ႀကီးရဲ႕ အလစ္မွာ အခြင့္အေရး ရလို႕ကေတာ့ ငါ့မွာရွိတဲ့ ခြန္အားနဲ႕ ရုန္းထြက္မွပဲ လို႕ေတြးေနခ်ိန္မွာ လႈိင္းလံုးႀကီး တစ္လံုး ပုတ္ခတ္လိုက္လို႕ ေလွႀကီး တဖက္ကို ေစာင္းသြားတယ္ ဆိုရင္ပဲ ငါးေလးဟာ လံု႕လနဲ႕ တအား လႊတ္ခုတ္လိုက္တာ ျမစ္ထဲကို ျပန္ေရာက္ၿပီး အသက္ခ်မ္းသာရာ ရသြားတယ္၊ ေရေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြဆီ ျပန္ေရာက္သြားတယ္ တဲ့ဗ်ာ။
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ.... ဒီအတိုင္းဆိုရင္ ပံုျပင္ထဲက ငါး(၃)ေကာင္ထဲက ေနာက္ဆံုးငါးေလးလို ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ ဆိုတာဟာ ဒြန္တြဲၿပီး အသံုးခ်ရမွာေတာ့ ေသခ်ာၿပီေနာ္၊ ဒါေပမယ့္ အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈလမ္း ေျဖာင့္တန္းေအာင္ ဆိုရင္ေတာ့ ပံုျပင္ထဲက ပထမငါးလို ကံကိုခ်ည္း ေစာင့္ေနလို႕ မရဘူးေနာ္၊ ဒုတိယ ငါးလိုလည္း အေျခအေနကို အကဲမခတ္လို႕ မျဖစ္ဖူးဗ်၊ သက္ရွိေတြဟာ အႏၱရာယ္ တစ္ခုခု က်ေရာက္ရင္ သူတို႕ရဲ႕စိတ္ဟာ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္တတ္တာ သဘာ၀မို႕ အဲ့ဒီေသာကကို သတိနဲ႕ ထိန္းရမွာပါ၊ ပ်ာေလာင္မခတ္ပဲ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းႏိုင္ ရမွာပါ၊ အဲ့ဒါဆိုရင္ လန္႕ေနတာေတြ ေပ်ာက္သြားမယ္၊ မလန္႕ေတာ့ပါဘူး၊ အဲ... မလန္႕ေတာ့ဘူး ဆိုတာဟာ မေၾကာက္ေတာ့တာပဲ၊ မေၾကာက္ဘူး ဆိုမွေတာ့ သတၱိ ၀င္လာၿပီေပါ့၊ ရဲရင့္လာၿပီေပါ့ဗ်ာ၊ အဲ့ဒီေတာ့မွ စြန္႕စားရမယ့္ အခ်ိန္ အပိုင္းအျခားကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ သည္းခံၿပီး ေစာင့္ႏိုင္တဲ့ ခံႏိုင္ရည္ ဇြဲရွဖို႕လည္း လုိပါတယ္၊ အဲ့ဒီလို မွန္မွန္ ကန္ကန္ ဆံုးျဖတ္ၿပီး စြန္႕စားရဲတာကိုမွ သတၱိရွိတယ္လို႕ ေျပာႏိုင္တယ္ လို႕ ဆိုၾကပါတယ္၊ စြန္႕စားေပမယ့္ အခ်ိန္မတိုင္မီ စြန္႕စား တာမ်ုဳိးကို မိုက္ရူးရဲဆန္တယ္၊ ေနာက္က်ၿပီးမွ စြန္႕စားတာ က်ေတာ့ သူရဲေဘာ ေၾကာင္တယ္ လုိ႕ ေျပာၾကပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ... မိသားစုဘ၀ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးနဲ႕ က်န္တဲ့ က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာခ်င္တာက၊ က်ေနာ္ ေလ့လာထားတဲ့ အသိေတြထဲက ဆြဲထုတ္ေပးခ်င္တာက... ကံတရားေၾကာင့္ ရလာတဲ့ အခြင့္အေရးကို မိမိရရ ဖမ္းဆုတ္ႏိုင္ဖို႕ လိုပါမယ္၊ အဲ့ဒီအခြင့္အေရးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႕ ဆိုတာကေတာ့ ထက္သန္တဲ့ လိုအင္ဆႏၵ ရွိရမယ္၊ ေအာင္ျမင္လိုတဲ့ ေစ့ေဆာ္မႈ ရွိရမယ္၊ လံု႕လနဲ႕ အားထုတ္ရမယ္၊ သတိမျပတ္ရွိရမယ္၊ ဥာဏ္ပညာကို အသံုးခ်ရမယ္၊ သတၱိရွိရမယ္၊ ဇြဲရွိရမယ္ ဆိုတာပါပဲဗ်ာ။
အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္းေလး နားလည္ စြန္႕စားႏိုင္ပါေစ.........
No comments:
Post a Comment