စံုစီနဖာ ဟာသမ်ား

ေတာ္လိုက္တဲ့ တပည့္

တစ္ခါကရြာတစ္ရြာမွာ ဆရာႏွင့္တပည့္၂ဦး၊ အိမ္တစ္အိမ္မွာအတူေနထိုင္ၾကၿပီး၊ 
တပည့္မွာဆရာ့စကားကိုေၿမ၀ယ္မက်နားေထာင္၍ ရုိးသားသူတစ္ဦးၿဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေန ့မွာဆရာကကိစၥရွိလို ့-" တပည့္ေရ၊ ဆရာအၿပင္သြားအံုးမယ္ ထမင္းခ်က္ထားကြာ" လို ့မွာခဲ့ပါတယ္။

ဆရာအၿပင္ကၿပန္လာၿပီး" တပည့္ေရ၊ ထမင္းစားၾကရေအာင္ခူးကြာ" လို ့ေၿပာလိုက္ေတာ့၊ တပည့္ကလည္းခူးၿပီးတာနဲ ့ဆရာက " ဟင္းေကာကြာ" လို့ေမးတယ္။ 
ထိုအခါတပည့္က" ဆရာကထမင္းပဲခ်က္ထားလို ့မွာတာကို" ဟုၿပန္ေၿဖတယ္။
ဆရာက အားမလိုအားမရနဲ ့" တပည့္ရာရုိးပါ့၊ ဆရာက 'တစ္' ဆိုရင္၊ တပည့္က 'ႏွစ္' 'သံုး' အထိစီစဥ္ထားရတယ္ကြ၊မွတ္ထားသိလား လို့ေၿပာပါတယ္။

အဲဒီလိုနဲ ့တစ္ေန ့မွာေတာ့ ဆရာဖ်ားေနလို ့တပည့္ကို" ေဆးဆရာသြားပင့္ခဲ့ကြာ" ေၿပာေတာ့၊ တပည့္လည္းအေၿပးတစ္ပိုင္းနဲ ့အိမ္ကထြက္သြားတယ္။
ခဏၾကာတပည့္ၿပန္လာၿပီး ဆရာက-"တပည့္ေရ၊ ေဆးဆရာပင့္ခဲ့ၿပီလား" လို ့ေမးေတာ့၊ 
တပည့္ေၿဖလိုက္ပံုမွာ-" ဆရာကၽြန္ေတာ့္ကိုသြန္သင္တဲ့အတိုင္း၊ ေဆးဆရာလည္းပင့္ၿပီ၊ 
ေနာက္ၿပီးအေခါင္းနဲ ့ဘုန္းၾကီးပါပင့္လာပါတယ္ခင္ဗ်ာ"

အာဂ ယမကာလုလင္

အရက္စဲြ၍ အရက္ေၾကာင္ေနေသာ လူနာတစ္ဦး ေဆးခန္းလာျပစဥ္ ဆရာဝန္က

“ ခင္ဗ်ား ဒီလိုအရက္ ဆက္ေသာက္ေနရင္ ေသမင္းဆီ တျဖည္းျဖည္းသြားေနသလိုပဲမွတ္ ”

“ ဒါဆို ဟန္က်လိုက္တာ ဆရာရယ္ ”

“ ေသမင္းဆီသြားရမွာကို ဘာလို႔ ဟန္က်တာလဲဗ် ”

“ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ..ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ျဖည္းျဖည္းပဲသြားခ်င္တာပါ။ အျမန္သြားဖို႔ စိတ္ကူးမရိွလို႔ပါ ”

ေနာက္ဆံုးဆႏၵ

"ခင္ဗ်ားရဲ႕ေရာဂါ အေျခအေနကေတာ့ သိပ္ျပီးဆိုးေနျပီဗ် ။ အဲဒီေတာ့ က်ဴပ္အေနနဲ႕ ရွင္းရွင္းပဲေျပာရေတာ့မွာပဲ.. ခင္ဗ်ားရဲ႕ေရာဂါဟာ ကုလုိ႕မရေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားမေသခင္ ဘယ္သူ႕ကိုေတြ႔ခ်င္သလဲ"
ဆရာ၀န္က လူနာကိုဒဲ့ဒိုးေျပာလိုက္ရာ လူနာက ယခုလိုျပန္ေျပာသည္။
"ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခ်င္တာေတာ့ ဆရာ့ထက္သာတဲ့ တစ္ျခားဆရာ၀န္တစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္တာပါပဲ ဆရာရယ္.."ဟူ၏။

ကိုယ့္ထက္မသာရဘူးေနာ္

အမ်ိဳးသမီးမိတ္ေဆြႏွစ္ဦး လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကားေဖာင္ဖဲြ႕သည္။

မီမီ။ ။ ရီရီေရ၊ ကိုေပ်ာ့ကို သိတယ္မဟုတ္လား။ သူကတို႔ကို လာေျပာတယ္။ သူ႔ဘဝမွာ တို႔ေလာက္ေခ်ာတဲ့လွတဲ့သူ မျမင္ခဲ့ဖူးဘူးတဲ့။ ဟင္း ဟင္း ဟင္း။ ဟုတ္ပါ့မလားကြာ။
ရီရီ။ ။ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ကြ။ အခ်စ္မွာ မ်က္စိမရိွဘူးဆိုတာ မင္းၾကားဖူးသားပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကိုေပ်ာ့ကလည္း မ်က္မွန္တပ္မထားရင္ ဘာမွသဲသဲကြဲကဲြ ျမင္တာမွ မဟုတ္တာ။

မွားေတာင္မွားေသး

ခရီးသည္အျပည့္ ၾကပ္ညပ္ေနတဲ့ ဘတ္စ္ကားတစ္စီးေပၚမွာ ခရီးသည္တစ္ေယာက္က သူ႔ကို ခါးပိုက္ႏႈိက္ေနတဲ့ လူကို ဖမ္းမိလိုက္ပါတယ္။

“ေဟ့ေကာင္ မင္းငါ့အိပ္ကပ္ထဲ ခါးပိုက္ႏႈိက္တာ အရွက္မရိွဘူးလားကြ”

“အံမာ၊ ခင္ဗ်ားကသာ ရွက္စရာေကာင္းတာ၊ အိပ္ကပ္ထဲ တစ္ျပားမွ မရိွဘဲနဲ႔မ်ား”

အၿဖစ္မွန္

မင္းက မိန္းမရွာေကၽြးတာ စားေနတာဆို။
ဟာ မဟုတ္တာ သူကေငြပဲရွာတာ ပါကြာ။
ငါ့ဟာငါ ခ်က္စားတာပါ။
သူေတာင္ ငါေကၽြးတာ စားေနရတာပါ။

အံက်ပဲ

” မင္းကအန္တီ့သမီးကို ၾကိဳက္လုိ႔ဆို ”
” ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ”
” ေျပာရမွာေတာ့အားနာပါရဲ့၊ အိမ္ေထာင္တခုတည္ေဆာက္တယ္ဆိုတာ
စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔လိုအပ္သလို လူခ်မ္းသာ ဖို႔ကလဲအေရးၾကီးတယ္ကြယ့္၊
၂မ်ိဳးလံုးျပည့္စံုမွ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ သာယာမွာ ”
” အန္တီတို႔ဘက္က လူခ်မ္းသာျပီးသားဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ဘက္က
စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔တာ၀န္ယူပါ့မယ္ခင္ဗ်ာ… ”

 

 

 

ဘာမွားလဲ

 

 

” ကိုသာ၀ ”
” ဘာလဲကြ ”
” ဒီေန႔ဘယ္ႏွစ္ရက္လဲ ”
” ၈ရက္ေလ ”
” ဒါျဖင့္ ဘာလို႔၉ရက္ေန႔ေန႔စြဲနဲ႔ မေဖာ့အေၾကြးယူ က်ပ္၃၅၀လို႔မွတ္ထားရတာလဲ၊
ေတာ့္ကိုအေၾကြးမေရာင္းပါနဲ႔ လို႔က်ဳပ္မွာထားသားပဲ၊
ဟိုမွာဆိုင္းဘုတ္လဲခ်ိတ္ထားတယ္ ”
” မင္းဆိုင္းဘုတ္က ယေန႔အေၾကြးမေပးပါေလ ”
” ဟုတ္တယ္ေလ မျမင္ဘူးလား ”
” အဲဒါေၾကာင့္ မေဖာ့ကနက္ျဖန္စာရင္းထဲမွတ္ေပးပါ

ဆိုျပီးေျပာလို႔
ေပးလိုက္တာေပါ့၊ ငါဘာမွားလို႔လဲ ”

 

 

 

ထပ္ယူမယ္

 

အေမၿဖစ္သူကေမးသည္။

``ကိတ္မုန္႕ကို ဘယ္သူစားလိုက္သလဲ။´´

သမီးငယ္က ေၾကာက္လန္႕တၾကားေၿဖသည္။

``မသိဘူး ေမေမ။´´

``ထပ္စား ခ်င္ေသးလား။´´

``ဟုတ္ကဲ့။´´

 

 

 

 

ခ်စ္ပါတယ္

 

 

လက္ထက္ၿပီးကာစဇနီးမယားအသစ္ကေလးမွာအိမ္ေထာင္အထိန္းအသိမ္းည့ံဖ်င္း၏ ။အလုပ္လုပ္ရန္လည္းပ်င္းရိသည္။တေန႔ဧည့္ခန္းစာပြဲေပၚတြင္ဖုန္မုန္႔မ်ားတက္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသၿဖင့္ေယာက်ာ္း ၿဖစ္သူကမိန္းမၿဖစ္သူကိုလည္းအၿပစ္မတင္ရက္၊ကိုယ္တိုင္လည္းလုပ္ရန္အခ်ိန္မရွိသၿဖင့္“ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္” လို႔ဖုန္မုန္႔မ်ားေပၚတြင္လက္ညိဳးၿဖင့္စာေရးထားခဲ့ေလသည္။ ညေနအလုပ္မွၿပန္လာေသာအခါေယာက်ာ္းၿဖစ္သူကဧည့္ခန္းစာပြဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ“မိန္းမၿဖစ္သူေရးထားသည္မွာ” “ကြ်န္မလည္းေမာင့္ကိုခ်စ္ပါတယ္”..ဟူ၏။

မဟာပညာရွိ 

တစ္ခါက တိုင္းျပည္ႏွစ္ျပည္မွာ ညီေနာင္၀မ္းကြဲ မင္းႏွစ္ပါး
အသီးသီးအုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ရွိသတဲ့။ ေနာင္ေတာ္မင္းသည္ ညီေတာ္၏တိုင္းျပည္အား
စစ္မက္ျပဳျပီး သိမ္းပိုက္ဖို႕ အျမဲၾကံစည္ေနတယ္။
တစ္ေန႕မွာ လူသူလက္နက္အလံုးအရင္းျဖင့္ ျမိဳ႕အား၀န္းရံျပီး ညီေတာ္အား .. ''
ေမးခြန္း (၃)ခုေမးမည္ ၊ မေျဖႏိုင္က ႏိုင္ငံကိုသိမ္းမည္။
အားလံုးေျဖႏိုင္လွ်င္ တပ္ရုတ္သိမ္း၍ ျပန္မည္ …'' ဟု ရာဇသံပို႕သည္။
ညီေတာ္မင္းလည္း ''ေမးခြန္းအား မည္သူေျဖႏိုင္မည္နည္း ၊ ေျဖႏိုင္သူကို
အိမ္ေရွ႕စံႏွင္း၍ သူေကာင္းျပဳမည္'' ဆိုျပီးေၾကျငာတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္
ဘယ္သူမွ် မေျဖ၀ံ့ၾကဘူးတဲ့ ။ ကိုယ္ေျဖလို႕မွားသြားရင္ျဖင့္
ဒုကၡမ်ားမွာကိုး .. ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အမူးသမားတစ္ေယာက္ စင္ေပၚတက္လာျပီး ''ေမးခြန္းအား
က်ဳပ္ေျဖမည္ ၊ ေမးပါ ..'' လို႕ ဆိုသတဲ့။ အားလံုးကလည္း
အံ့အားသင့္ေနၾကတာေပါ့။ မဟာပညာရွိၾကီး ဆိုျပီး အားကိုးတၾကီးနဲ႕
ၾကည့္ေနၾကတယ္။

ေမးခြန္းေတြကအသံတိတ္ေတြ ၊ အမူအရာနဲ႕ပဲေမးတယ္။

ပထမေမးခြန္းကိုစေမးတယ္ -
ေမးတဲ့သူက အမူးသမားကို လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပတယ္။
အမူးသမားက လက္ဆယ္ေခ်ာင္း ျပန္ေထာင္ျပလိုက္တယ္။
အေျဖမွန္သြားပါတယ္ ..

ဒုတိယေမးခြန္းက -
ရင္ဘတ္ကို လက္၀ါးနဲ႕ပုတ္ျပတယ္။
အမူးသမားက ရင္ဘတ္ကိုေကာ ေက်ာကိုေကာ ျပန္ပုတ္ျပလိုက္တယ္။
ဒုတိယအေျဖ မွန္သြားျပန္ပါတယ္ ..

တတိယေမးခြန္းမွာေတာ့ -
ေမးတဲ့သူက အမူးသမားကို လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းျပတယ္။
အမူးသမားက ပုဆိုးျပန္လွန္ျပလိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႕ အေျဖအားလံုးမွန္သြားပါတယ္။
၀ိုင္းထားတဲ့စစ္တပ္ၾကီးလည္း ကတိအတိုင္း ျပန္ရုတ္သြားတယ္။

တိုင္းသူျပည္သားေတြကလည္း ခ်ီးက်ဴး ၊ ဘုရင္ကလည္း အမူးသမားကို
အိမ္ေရွ႕အရာႏွင္းတာေပါ့။
နန္းတြင္းက ပညာရွိအမတ္ေတြဟာ သူတို႕ေတာင္ မေျဖႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြရဲ႕
အဓိပၸါယ္ကို သိခ်င္လြန္းတဲ့အဆံုး အသစ္စက္စက္ မဟာပညာရွိ အိမ္ေရွ႕စံ
ကိုယ္ေတာ္ေလးထံ ခ်ည္းကပ္ေမးျမန္းၾကတာေပါ့။
ဒီေတာ့ မဟာပညာရွိကိုယ္ေတာ္ေလးက ရွင္းျပတယ္ ..
'' အလကားပါဗ်ာ .. ဒီေကာင္ေတြက က်ဳပ္ကို အရက္သမားမွန္းသိလို႕ ထင္တယ္ ''
''မင္း တစ္ေန႕ကို အရက္ငါးလံုး ေသာက္ႏိုင္လား'' လို႕ေမးတယ္ ၊ က်ဳပ္ကလည္း
''ငါးလံုးမကဘူး ဆယ္လံုးကုန္ေအာင္ေသာက္ႏိုင္တယ္''လို႕ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ ''မင္းဒီလိုေသာက္တာ ရင္မပူဘူးလား'' ဆိုျပီး ရင္ဘတ္ကိုပုတ္ျပတယ္။
က်ဳပ္လည္း ''ရင္တင္မကဘူး ေက်ာပါပူတာေပါ့ကြာ'' ဆိုျပီးျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္ဆံုး ''မင္းဒီေလာက္မိုက္တာ ငါနဲ႕ခ်မလား''
ဆိုျပီးလက္သီးလာေထာင္ျပတယ္။ က်ဳပ္လည္း ''မင္းနဲ႕ေတာ့မခ်ဘူး မင္းတို႕ကို
ဒါပဲထင္တယ္ကြာ'' ဆိုျပီး ပုဆိုးလွန္ျပလိုက္တာ
သူတို႕ဘာမွျပန္မေျပာရဲေတာ့ဘူးေလ .. ဟား ဟား ''

ေမးခြန္းေတြရဲ႕အဓိပၸါယ္အမွန္ကဒီလို ..
(၁) မင္းတို႕ဘုရင္က ငါးပါးသီလနဲ႕ျပည့္စံုလား .. ။
(အမူးသမားက လက္ဆယ္ေခ်ာင္းျပန္ေထာင္ျပလိုက္ေတာ့ '' ငါးပါးတင္မကဘူး
ဆယ္ပါးသီလနဲ႕ပါ ျပည့္စံုတယ္'' လို႕ထင္သြားတာ)

(၂) မင္းတို႕ဘုရင္က တိုင္းသူျပည္သားေတြကို ရင္၀ယ္သားကဲ့သို႕ ေစာင့္ေရွာက္သလား .. ။
(အမူးသမားက ရင္ဘတ္ေကာ ေက်ာကုန္းေကာ ပုတ္ျပလိုက္ေတာ့ ''ေက်ာသားရင္သား
မခြဲျခားပဲ ေစာင့္ေရွာက္တယ္'' လို႕ထင္သြားတယ္)

(၃) မင္းတို႕ဘုရင္က လက္ရံုးရည္နဲ႕ ျပည့္စံုလား .. ။
(ပုဆိုးလွန္ျပလိုက္တာကို '' လက္ရံုးရည္တင္မကဘူး ၊
ႏွလံုးရည္နဲ႕ပါျပည့္စံုတယ္'' လို႕ ယူဆသြားတာကိုး ...)

ေၿပာခ်င္လြန္းလို႔

ၿမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဂ်ပန္မ်ားအုပ္စိုးေနေသာ ဒုတိယကမာၻစစ္အခ်ိန္ကာလျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသို ့ေရာက္လာေသာ ဂ်ပန္စစ္သားတစ္ဦးသည္ ျမန္မာစကား အလြန္တတ္ခ်င္ သျဖင့္ အၿမဲေလ့လာလ်က္ရွိသည္။ ေန႔စဥ္အရပ္သံုး ျမန္မာစကားမ်ားကို ေလ့လာ က်က္မွတ္သည့္အျပင္ အိတ္ေဆာင္ မွတ္စုစာအုပ္ေလးျဖင့္လည္း ျမန္မာစကား အသံထြက္မ်ားကို ဂ်ပန္လို ေရးမွတ္ထား ေလ့ရွိသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ထိုဂ်ပန္စစ္သားသည္ စက္ဘီးစီးလွ်က္ ၿမိဳ႕ထဲသို ့ထြက္လာစဥ္ လမ္းေလွ်ာက္လာေသာ ျမန္မာတစ္ေယာက္ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ စက္ဘီးႏွင့္ ဝင္တိုက္မိေလသည္။

အတိုက္ခံရသူမွာ ဘာမွမျဖစ္ေသာ္လည္း ဂ်ပန္စစ္သားမွာမူ စက္ဘီးေရာလူပါ လဲက်သြားသည္။ ထိုအခါ လဲေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းထကာ သူ၏ မွတ္စုစာအုပ္ကို ထုတ္လွ်က္ စာရြက္မ်ားကို အျပင္းအထန္လွန္ေနသည္။ ကိုေရႊျမန္မာမွာမူ သူ႔ကို ေရးမွတ္သြားကာ ဖမ္းဆီးမည္ ထင္ၿပီး ေၾကာက္လန္႔ေန၏ ။ သို႔ေသာ္ ဂ်ပန္ကမူ သူ၏စာအုပ္ကိုၾကည့္၍ အားရပါးရေအာ္လိုက္သံကို ၾကားရေသာအခါ ကိုေရႊျမန္မာမွာ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းခ်ဳပ္တည္း ထားရေလသည္။ ဂ်ပန္စစ္သားက ျမန္မာစကားမပီတပီျဖင့္ ေအာ္လိုက္သည္ကေတာ “ေအာင္မေလးဗ်” ဟူသတည္း။