နင္ ငါ့ ကုိ တ က ယ္ မ ခ် စ္ ခဲ့ ပါ ဘူး .

(၁)

ရင္ဘတ္မွာ
“ သစၥာတရား ” ဆုိတဲ့
ဆုိင္းဘုဒ္ေလးကပ္ျပီး
ငါ နင့္ကုိ ျပံဳးျပခ်င္လိုက္တာ
ဒါေပမဲ့ အန္ဂ်လာ . . .
ကုိယ့္ကတိ ကုိယ္မနုိင္တဲ့
ရာဇ၀င္ေတြလဲ ငါ့မွာ ရွိဖူးတယ္ မဟုတ္လား
ဒါေၾကာင့္မုိ ့
“ ျပဇာတ္ ” လုိပဲ
ဒုိ ့ေတြ ေသေသသပ္သပ္ ေခါင္းစဥ္တပ္ၾကရေအာင္

(၂)

ဘယ္သူက ဘယ္သူ ့ကုိလြမ္းေနတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေတြထက္
ေန ့ နဲ ့ည လို လြဲလုိက္ၾကရေအာင္
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ကံတရားကုိ ေမ်ွာ္ကုိးျပီး
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ တသီတတန္းၾကီးနဲ ့
လက္သီးေလးဆုပ္မိေပမဲ့လဲ
“ လက္ဖမုိး နဲ ့လက္ဖ၀ါး အိပ္မက္ ”
ဒုိ ့ေတြ အဆံုးထိ မက္ျပီးၾကျပီ
ျပန္ဆံုနုိင္ဖုိ ့ဆုိတာ
ငါ အရက္ဆုိင္မွာ စားျမံဳ ့ျပန္တတ္တဲ့
ေတာင္စဥ္ေရမရ စကားေတြပါ
အန္ဂ်လာ ေရ . . .
ခ်စ္ျခင္းမွာ အသံေတြ ရွိမယ္ဆုိရင္
အဲဒါ တိတ္ဆိတ္ျခင္းပဲ
ငါ တိတ္တိတ္ ေနပါ့မယ္

(၃)

တူတူပုန္းတမ္း ကစားၾကရေအာင္ဆုိျပီး
ပဲ့တင္သံေတြထဲမွာပဲ ေနျဖစ္တယ္
အန္ဂ်လာ . . .
ငါ မတတ္ေျမာက္နုိင္မဲ့ ဘာသာေဗဒ ရွိမယ္ဆုိရင္
အဲဒါ ေမ့ေဖ်ာက္ျခင္းပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္
အတိတ္က အိပ္မက္က
က်ိန္စာလုိ တလိပ္လိပ္တက္
မီးခုိးေတြ အူေနတဲ့
ငါ့ရင္ကြဲမွတ္တမ္းထဲမွာပဲ
မြန္းၾကပ္ေနခဲ့တယ္

ေကာင္းကင္ အက္ကြဲစ ၾကားထဲက
ဖရုိဖရဲ လြင့္စင္လာမဲ ့ ဆံႏြယ္စေတြ
နမ္းခြင့္ရခ်င္ေသးရဲ ့

ဒီလုိနဲ ့
နင့္အေၾကာင္းေရာ
ငါ့အေၾကာင္းေရာ ေမ့ဖုိ ့
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဂစ္တာတစ္လက္လုိ ေနျဖစ္တယ္
“ လမ္းခြဲသီခ်င္း ” ကုိဆုိဖို ့
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ခ်ည္ေနွာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ၾကိဳးေတြအတြက္
ငါ တင္းအားေပးရေတာ့မယ္ေလ

(၄)

လြမ္းစရာေတြကုိ နာစရာနဲ ့ေျဖရင္း
အလံျဖဴေတြက တလူလူလြင့္လို ့
ရင္ခြဲမဲ့ဓါးကုိ
ငါ့ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ ့တင္ေသြးေပးခဲ့တာ ၾကာေပါ့
အန္ဂ်လာေရ . . .
နင္သံုးထားတဲ့ တစ္ရွဳးစေလးေတြလုိ
ႏြမ္းလ်ေၾကမြေနတဲ့
ငါ့ နွလံုးသားကုိ ဆုပ္ကုိင္ျပီး
“ ငါ နင့္ကုိ ခ်စ္တယ္ ” လို ့ေနာက္တစ္ေခါက္ေလာက္ ထပ္လိမ္စမ္းပါဦး
ငါ ဆယ္ခါျပန္ ေသရဲပါတယ္

မ်က္နွာက်က္ကုိ ထုိးခြဲျပီး ၀င္လာတဲ့
နင့္ ၀ိညာဥ္ ၾကိဳးစေလးေတြကုိ
ငါ့ အကၡရာ ေတြနဲ ့ဆက္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဆြဲၾကိဳးခ် လုပ္ၾကံခဲ့တယ္
ဒါ ၾကိဳတင္ၾကံစည္မွဳလား အန္ဂ်လာ
အျပစ္မျမင္ အျပစ္မတင္ပါဘူး
ငါ့ ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္မွာ
နင့္ အတြက္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးျပီးသားပါ

(၅)

အန္ဂ်လာ . . .
အသင္ေပး ခဲ့တဲ့ ပ်ံသန္းဖုိ ့ခြန္အားေတြထဲမွာ
ျပဳတ္က်ဖုိ ့ဆႏၵေတြ မပါခဲ့ေပမဲ့
အက်နာခဲ့တယ္
ယုတ္တိရွိစြာပင္ လက္တစ္လံုးျခားလြဲခဲ့တဲ့အေၾကာင္း
အေမွာင္ဆံုးလမ္းေတြထဲက ၀ိညာဥ္ေတြရဲ ့ကၾကိဳးနဲ ့
ေတးစပ္ျပီးဆုိခဲ့တဲ့
ငါ့ ရင္ဘတ္ၾကီး က
စၾကာ၀႒ာ တစ္ခုလံုးကုိ ကုိင္ေပါက္ျပီး ေျပာရဲတယ္
ငါ နင့္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မမုန္းဘူး
ဒါေၾကာင့္မို ့ေျပာတာ
ငါ ရင့္က်က္တာက
နင္ ရင့္က်က္တာေလာက္ မပုိခဲ့ပါဘူး အန္ဂ်လာ

(၆)

ပင္လယ္ၾကီးလို မနက္ရွိဳင္းလဲ
ပင္လယ္ၾကီးေလာက္ နက္ရွိဳင္းခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း
ေရဒီယုိ အေဟာင္းမွာ ျပန္နားေထာင္ျဖစ္တယ္
သူရဲေဘာ ေၾကာင္တယ္ဆုိတာ
(တစ္ခါတစ္ရံမွာ)
ရင္ခုန္သံအရင္းႏွီးဆံုးသူေတြရဲ ့လုပ္ရပ္ တဲ့
ငါ ျပံဳးျပီး နားေထာင္ခဲ့တယ္

ဒီလုိနဲ ့
နတ္ဆုိးျမင္းရုိင္းေတြရဲ ့ခြာသံေတြက
ငါ့ အနာဂါတ္ကုိ ခုန္အုပ္ျပီး
အနာေဟာငး္ကုိ ခ်ဳပ္ရုိးျဖဳတ္က်မယ္
ေျမစုိင္ခဲေလးကုိ တြင္းထဲလိမ့္ခ်ျပီး
ငါ့ကုိ သျဂၤ ိဳဟ္ ၾကဦးမယ္
လွံ ကုိင္ထားတဲ့ လက္ေတြနဲ ့
ငါ့ ကုိ ထုိးစုိက္ၾကဦးမယ္

ေနာက္ဆံုးေတာ့
အန္ဂ်လာ . . .
နင္ ဇာပ၀ါေလး ေအာက္ကေန
စာနာၾကည့္ေလးနဲ ့သနားေနဦးမယ္ မဟုတ္လား

ငါဆုိတာဟာ
ကမ္းနွစ္ခုဆံုဖုိ ့ရာ
ေပါင္းကူးထုိးေပးလုိက္ရတဲ့ တံတားတစ္စင္းဆုိတာ
နင္းေလ်ွာက္ခံရမွ သတိထားမိေတာ့တယ္

(၇)

တစ္ေန ့ေန ့
ငါ့အသက္ေတြၾကီးလို ့ဇရာေထာင္းလာတဲ့တစ္ခ်ိန္
ေက်ာင္းဆရာလုပ္မယ္
သစၥာတရားဘာသာေဗဒ ကုိ ပုိ ့ခ်မယ္
အန္ဂ်လာ . . .
အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္
နင့္ ကုိ ငါ့ေက်ာင္းသူ အျဖစ္ မျမင္ခ်င္ဘူးကြယ္

ဒီကေရွ ့ေလ်ွာက္ေတာ့
ခ်စ္ျခင္းရဲ ့အတုိင္းအတာကုိ
ဦးေနွာက္ဆုိတဲ့ ေပတံနဲ ့မတုိင္းတာေစခ်င္ဘူး
နွလံုးသားက ပုန္ကန္လာတဲ့ တစ္ေန ့
ရွင္သန္ရမွာကုိ ေၾကာက္ရြံ ့လာလိမ့္မယ္ အန္ဂ်လာ

အန္ဂ်လာ ေရ . . .
ေဘးနားမွာ မေနေပးနုိင္ေတာ့ရင္လဲ
ဘာမွ ထပ္မေတာင္းဆုိေတာ့ပါဘူး
အရုဏ္အခင္းအက်င္းမွာ
ေ၀ါခနဲ ထုိးအန္လာမဲ့
ၾကက္ဥနွစ္ေရာင္ မနက္ခင္းလဲ မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး
ေလေျပအေသြးမွာ
သက္တန္ ့ေတြလုိ ထုိးဆင္းျပီး လွေနမဲ့
ပုစြန္ဆီေရာင္ တိမ္ေတာင္ေတြနဲ ့ဆညး္ဆာကုိလဲ
မေတာင့္တေတာ့ပါဘူး

ငါ မရွိလဲျဖစ္တဲ့
ေကာင္းကင္ၾကီးအတြက္
ငါ မပါလဲ လွနုိင္မဲ့
ေကာင္းကင္ၾကီးအတြက္
ငါ ကမူးရွဳးထုိး ေၾကြက်လုိက္ေတာ့မယ္
လုိရာဆုေတာင္းပါ အန္ဂ်လာ

(နိဂံုး)

အန္ဂ်လာ . . .
နင္ ဟာ
ေျမစာပင္နွစ္ပင္ၾကားက
ကြ်ဲတစ္ေကာင္ ျဖစ္ရင္ျဖစ္ဖူးမယ္
ဘာလုပ္လုပ္ နင္မွန္တယ္
သုိ ့မွ မဟုတ္
ဘာလုပ္လုပ္ နင္မွားမယ္

ဒါေပမဲ့
နင္ ငါ့ကုိ တကယ္မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး အန္ဂ်လာ
နင္ ငါ့ကုိ မခ်စ္ခဲ့ ပါဘူး
နင္ မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး
နင္ . . တ က ယ္ . . . . . . . မ . . . ခ်စ္ . . . .
. . . . . . . . . . . . .ခဲ့ ပါ ဘူး . . . . ကြယ္ . .၊၊