"မိန္းမသားတို႔ရဲ႕ သီးသန္႕ဆင္းရဲ(၅)ပါး"

"မိန္းမသားတို႔ရဲ႕ သီးသန္႕ဆင္းရဲ(၅)ပါး"

ဇာတိဒုကၡသေဘာကို ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ႔ေသာ္လည္းစင္စစ္၊ဇာတိ-ပဋိသေႏၶေနျခင္းကားဒုကၡမဟုတ္၊ပဋိသေႏၶေနမႈအေၾကာင္း
ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ကာယိကဒုကၡ၊ေစတသိကဒုကၡတို႔ကိုေထာက္ရႈလ်က္သာ"ဒုကၡ"ဟူ၍ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
ပဋိသေႏၶေနျခင္းသည္ အဘယ္ဒုကၡ၏အေၾကာင္းျဖစ္သနည္းဟုဆိုပါလွ်င္"ဥပရိပဏၰာသ-ဗာလာပ႑ိတသုတ္"တြင္ဗုဒၶ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သည္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါသည္။
ဇာတိကိုအေၾကာင္းျပဳ၍သတၱ၀ါမ်ားေတြ႕ႀကံဳခံစားရေသာဒုကၡ(၇)ပါးရွိပါသည္။
ယင္းတို႔မွာ-
(၁)ဂေဗၻာကၠႏၱိမူလက ဒုကၡ
(၂)ပဗၻပရိဟရဏမူလကဒုကၡ
(၃)ဂဗၻဳ၀ိပတတၱိမူလကဒုကၡ
(၄)၀ိဇာယနမူလကဒုကၡ
(၅)ဗဟိနိကၡမနမူလကဒုကၡ
(၆)အတၱဴပကၠမမူလကဒုကၡ
(၇)ပရူပကၠမမူလကဒုကၡ ဟူ၍ ဒုကၡ(၇)ပါးပင္ျဖစ္ပါ၏။
(ေနာင္ အလ်ဥ္းသင့္လွ်င္ ထို ဒုကၡ(၇)မ်ိဳးအေၾကာင္းအေသးစိတ္အက်ယ္ တင္ျပပါမည္)
ယခု ကၽြန္ေတာ္ ဦးစြာတင္ျပလိုသည္မွာ "မိန္းမသားတို႔၏ သီးသန္႕ဆင္းရဲ(၅)ပါး"အေၾကာင္းျဖစ္ပါသည္။
"သီးသန္႔"ဆိုသည့္အဓိပၸါယ္က"အျခားမည္သည့္အရာႏွင့္မွ်မဆက္ဆံမေရာေႏွာဘဲတစ္သီးတစ္သန္႔ျဖစ္သည္"ဟုယူေသာ္ရ
မည္ထင္ပါသည္။
ပါဠိေတာ္တြင္"အာေ၀ဏိက"ဟုသံုးႏံႈးပါသည္။သီးသန္႕(၀ါ) သီးျခား ျဖစ္၏။"အာေ၀ဏိကဒုကၡ"ဆိုသည္"သီးသန္႔ဆင္းရဲ"ဟု
အဓိပၸါယ္ထြက္မည္ျဖစ္သည္။
ထို "အာေ၀ဏိကဒုကၡ" ကိုေယာက္်ားမ်ားမခံစားရပါ။ မိန္းမသားမ်ားသာ သီးသန္႔ခံစားရပါသည္။
ထိုအေၾကာင္းအရာအျပည့္အစံုကို"သံယုတၱနိကာယ္၊မာတုဂါမသံယုတ္၊အာေ၀ဏိကသုတၱန္"တြင္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္" "သာ၀တၳိျပည္၊ေဇတ၀န္ေက်ာင္း"တြင္သတင္းသံုးေတာ္မူခိုက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုကရုဏာ၊ပညာ
ႏွစ္ျဖာေရွးရႈၿပီး ေဟာၾကားခဲ႔သည့္ ေဒသနာျဖစ္ပါသည္။(ဘုရားေဟာ စစ္စစ္ျဖစ္ပါသည္)
ထို အမ်ိဳးသမီးမ်ား သီးသန္႕ခံစားရသည့္ ဆင္းရဲ(၅)မ်ိဳးဟူသည္-
(၁)ေလာကတြင္ အမ်ိဳးသမီးသည္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ လင္ေယာက္်ားအိမ္သို႔လိုက္ရသည္။ေဆြမ်ိဳး၊မိဘမ်ားႏွင့္ခြဲခြာေနရ
သည္။ဤသည္မွာ ပထမ ဆင္းရဲ ျဖစ္ပါ၏။
(၂)ေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ "ဥတု"လာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ဒုတိယေျမာက္ သီးသန္႔ ဆင္းရဲျဖစ္ပါသည္။
(၃)တတိယေျမာက္အ်မိဳးသမီးမ်ား၏သီးသန္႔ဆင္းရဲမွာ "ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရျခင္း"ျဖစ္ပါ၏။
(၄)စတုတၳေျမာက္သီးသန္႕ဆင္းရဲမွာ"သားဖြားရျခင္း"ျဖစ္၏။
(၅)ပဥၥမေျမာက္ဆင္းရဲမွာကား လင္ေယာက္်ား၏အလုပ္အေကၽြးဘ၀တြင္ေနရျခင္း၊လင္ေယာက္်ားကိုျပဳစုရျခင္းပင္ျဖစ္ပါ၏။
"အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ သီးသန္႕ဆင္းရဲ(၅)မ်ိဳး သိရေတာ႔ ဘာျဖစ္သလဲ။ဘာထူး လာမွာမို႔လို႔လဲ" ဟု ေမးစရာရွိပါသည္။
အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ ေယာက္်ားသားမ်ားသည္ မိန္းမသားမ်ားကို မညွာတာတတ္ၾက။ရိုက္လား၊ပုတ္လား၊လုပ္ပါ၏။
ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း၏။စိတ္ဆင္းရဲေစသည့္စကားလံုးမ်ားႏွင့္ထိုးႏွက္တတ္ေပ၏။
ထိုသို႔ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ လူမဆန္ျခင္း၊ယုတ္မာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း"၀သလသုတ္ပါဠိေတာ္"ႏွင့္၎အ႒ကထာ၊တြင္လာ၏။
"ပုတၱဒါရႆသဂၤဟ မဂၤလာ"အရ မိမိသားမယားအား ေထာက္ပံံသည့္ေနရာတြင္-
၁။ဒါန=ေပးကမ္းျခင္း။
၂။ေပယ်၀ဇၨ=ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကားေျပာၾကားျခင္း။
၃။သမာနတၱတာ=ကိုယ္ႏွင့္ထပ္တူ ျပဳက်င့္ဆက္ဆံျခင္း ဟူေသာ "သဂၤဟတရား(၄)ပါး"ႏွင့္အညီေဆာင္ရြက္ရျခင္းျဖစ္သ
ျဖင့္မညွာမတာရိုက္ပုတ္ဆဲဆို၊စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ျပဳျခင္းသည္"မဂၤလာ"မရွိေတာ့ျခင္းမည္ပါသည္။မဂၤလာမဲ႔က်က္သေရတံုး
ေသာေယာက္်ားဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိသြားမည္ျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ေယာက္်ားတိုင္း ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္ႏိုင္ဖို႔မွာ-
"ေၾသာ္-မိန္းမသားဆိုတာ ငါတို႔ထက္ပိုၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡခံစားၾကရတာရွာတာပဲ။ငါတို႔ ညွာတာမွျဖစ္မယ္"ဟူေသာအခ်က္ပင္
ျဖစ္ပါ၏။ ယင္းကို ထပ္ခါထပ္ခါ ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္လွ်င္ ရုိက္ခ်င္၊ပုတ္ခ်င္၊ဆဲဆိုခ်င္စိတ္မ်ားေလ်ာ့ပါးကာ ေမတၱာစိတ္မ်ား
တိုးပြားလာပါမည္။
"သေျပကန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"က "သဂၤဟတရားေလးပါး"ကို လကၤာ ေလးျဖင့္-

ေပးကမ္းတစ္သြယ္
ခ်စ္ဖြယ္ဆိုရိုး
အက်ိဳးကိုက်င့္
ကိုယ္ႏွင့္တူထား
ဤေလးပါး
တရားသဂၤဟတည္း

-ဟု ဖြဲ႕ဆိုေပးထား၏။
"သဂၤဟေလးပါး"ႏွင့္လည္း အညီ၊သမၼာအာဇီ၀လည္းက်က်၊သားမယားကိုလုပ္ေကၽြးျပဳစုပါလွ်င္"သိၾကားမင္း"ကေတာင္မွ
ရွိခိုးရေၾကာင္း"သကၠသံယုတ္၊ဂဟ႒၀ႏၵနာသုတၱန္"တြင္ပါရွိပါသည္။
အနည္းငယ္ အက်ဥ္းခ်ံဳး တင္ျပပါမည္။
ဂဟ႒၀ႏၵနာသုတၱန္
"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား" "သာ၀တၱိ"တြင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
နတ္မ်ားကိုအစိုးရေသာ"သိၾကားမင္း"သည္သိေႏၶာျမင္းတစ္ေထာင္ ကသည့္ ေ၀ဇယႏၱာရထားႀကီးစီး၍ ဥယာဥ္ေတာ္သို႔
ထြက္တိုင္း အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကိုလက္အုပ္ခ်ီကန္ေတာ႔ေလ့ရွိပါသည္။
ထိုသို႔ကန္ေတာ႔ျခင္းကို "မာတလိနတ္သား"ကျမင္ေသာအခါ-

"နတ္တို႔ေသ႒္နင္း သိၾကားမင္း-
အသင္နတ္မင္းႀကီးအား ဘုမၼစိုး၊ရုကၡစုိး စေသာနတ္တို႔ႏွင့္တကြ စတုမဟာရာဇ္၊တာ၀တႎသာစေသာနတ္တို႔က ရွိခိုးရပါ
သည္၊ အသင္ သိၾကားမင္း က အဘယ္သူ႔ ကိုရွိခိုးပါသလဲ "ဟုေမးေသာအခါ-
"သိၾကားမင္း" က-
"မာတလိ-
အဟဥၥ=ငါသည္ကား
သီလသမၸေႏၷ=သီလႏွင္ျပည့္စံုၾကကုန္ေသာ
စိရရတၱသမာဟိေတ=ညဥ့္ေန႔တု႔ိကာလပတ္လံုး၌ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ ရွိၾကကုန္သေသာ
သမာပဗၺဇိတ=ေကာင္းစြာရဟန္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ၾကကုန္ေသာ
ျဗဟၼစရိယပရာယေန=ျမတ္ေသာအက်င့္ကိုက်င့္ေလ့ရွိကုန္ေသာအရွင္ျမတ္တို႔ကို
၀ေနၷ=ရွိခိုးပါ၏
ေယဂဟ႒ာ=အၾကင္အိမ္၌ေနသူ လူ၀တ္ေၾကာင္တို႕သည္
ပုညကာရာ=ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳလုပ္ၾကကုန္၏
သီလ၀ေႏၱာ=အက်င့္သီလႏွင့္ျပည့္စံုၾက၏
ဥပသကာ=ရတနာသံုးပါးကိုလည္းကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တတ္ကုန္၏။
ဓေမၼန=တရားသျဖင့္
ဒါရံ=သားမယားကို
ေပါေသႏၱိ=ျပဳစုလုပ္ေကၽြးတတ္ကုန္၏
ေတ=ထို လူသားတို႔ကို
နမႆမိ=ရွိခိုးပါ၏။" ဟု ပါဠိေတာ္တြင္ပါ၀င္ပါသည္။အမ်ိဳးသားမ်ားမွတ္သားႏိုင္ရန္ျဖစ္ပါသည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ားကလည္း အေလ်ာ့ေပးတိုငး္ကိုယ္႔အမ်ိဳးသားအေပၚအႏိုင္မယူခ်င္ရပါ။
ေယာက္က်ားအာအႏိုင္က်င့္ေစာ္ကားလွ်င္ေသာ္ကား"ငရဲ"က်တတ္ပါ၏။ေနာက္တစ္ဖန္လူျပန္ျဖစ္ခြင့္ရလွ်င္လည္း "မိန္းမ"
သာလွ်င္ ထပ္ျဖစ္ပါသည္။
အမ်ိဳးသားေယာက္်ားအား-

"အိမ္တြင္းမႈလုပ္
သိမ္းထုပ္ေသခ်ာ
မိစာၦၾကဥ္ေရွာင္
ေလ်ာ္ေအာင္ျဖန္႔ခ်ိ
ပ်င္းရိမမူ
၀တ္ငါးဆူ
အိမ္သူက်င့္အပ္စြာ"

ဆိုသည့္အတိုင္း လိမၼာယဥ္ေက်း၊ေပ်ာ့ေပ်ာင္းခ်ိဳသာစြာဆက္ဆံလွ်င္ ကုသိုလ္ရပါ၏။
ငရဲမက်သည့္အျပင္ ေနာက္ဘ၀တြင္ ေယာက္်ားဆုပန္၍လားရပါသည္။
ေယာက္်ားျဖစ္လွ်င္-
အမ်ိဳးသမီးတို႔၏သီးသန္႕ဆင္းရဲ(၅)မ်ိဳးမွ လြတ္ၿပီေပါ့။
ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊
သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ