ေမတၱာပို႔ ရာတြင္ သိသင္႔ေသာ အခ်က္မ်ား

ထို ေမတၱာစိတ္ကို မိမိသႏၲာန္၌ အထိုက္အေလ်ာက္ ျဖစ္ပြါး႐ံုမွ် "သတၱဝါမွန္သမွ် ခ်မ္းသာၾကပါေစ" ဟု မိနစ္ အနည္းငယ္မွ် ဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္းပြါးမ်ားျခင္းကို ေမတၱာပို႔သည္ ဟုေခၚၾကသည္။
ေမတၱာဘာဝနာ ပြါးမ်ား မိမိသႏၲာန္၌ သာမန္ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ပြါး႐ံုမွ် မဟုတ္ပဲ ေမတၱာစိတ္ထား အင္အားေကာင္းစြာ တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚလာကာ တကိုယ္လံုး စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေအာင္ "ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ခ်မ္းသာၾကပါေစ" ဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္း ပြါးမ်ားျခင္းကို ေမတၱာဘာဝနာ ပြါးသည္ဟု ေခၚရသည္။
ဩဓိေမတၱာ အေနာဓိ ေမတၱာ ယင္းသို႔ ေမတၱာဘာဝနာ ပြါးမ်ားအားထုတ္ရာတြင္ ပုဂၢိဳလ္ တဦးတည္းကို ျဖစ္ေစ၊ ပုဂၢိဳလ္တစုကို ျဖစ္ေစ ပိုင္းျခား ကန္႔သတ္၍ ပြါးမ်ားလွ်င္ ဩဓိေမတၱာ ျဖစ္၏။ မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ဟု မပိုင္းျခား မကန္႔သတ္ပဲ တေလာကလံုးရွိ သတၱဝါ အားလံုးကို အာ႐ံုျပဳ၍ ပြါးမ်ားလွ်င္ အေနာဓိေမတၱာ ျဖစ္၏။
လက္ဦးသိထားႏွင့္ရန္ ပုဂၢိဳလ္ ပိုင္းျခား ကန္႔သက္၍ ဩဓိ အေနျဖင့္ ပြါးမ်ားလိုသူသည္ ပြါးရမည့္ ပုဂၢိဳလ္ မပြါးရမည့္ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကို ေရွးဦးစြာ သိထားဖို႔ လိုေပသည္။
မိမိ မခ်စ္ခင္ေသာ မုန္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို အစဆံုးေမတၱာ မပြါးရ။ မုန္းသူကို အစဆံုး ေမတၱာပြါးလွ်င္ ေမတၱာစိတ္ မျဖစ္ေပၚႏိုင္ေပ။
အလြန္ခ်စ္ခင္သူကိုလည္း အစဆံုး ေမတၱာ မပြါးရ။ အလြန္ခ်စ္ခင္သူကို အာ႐ံုျပဳ၍ အစဆံုး ေမတၱာပြါးလွ်င္ ထိုသူ၏ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ဆင္းရဲဒုကၡကိုပင္ ေတြးဆင္ျခင္မိက ငိုမိမေလာက္ စိတ္ဆင္းရဲရသျဖင့္ ေမတၱာစိတ္ မျဖစ္ေပၚႏိုင္ေပ။
မခ်စ္မမုန္း သိကၽြမ္း႐ံုမွ်သာ ျဖစ္ေသာ အလယ္ အလတ္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း အစဦး မပြါးရ။ မခ်စ္မမုန္း ပုဂၢိဳလ္ကို ခ်စ္ခင္သူအျဖစ္ ထား၍ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းလွ်င္ ပင္ပန္း၏။
ရန္သူကိုလည္း အစဆံုး မပြါးရ။ ရန္သူကို အစဆံုုးပြါးလွ်င္ ေမတၱာစိတ္ မျဖစ္ေပၚပဲ ေဒါသစိတ္ ျဖစ္လာတတ္၏။
အမ်ိဳးသမီးက အမ်ိဳးသားကို၊ အမ်ိဳးသားက အမ်ိဳးသမီးကုိ ဩဓိေမတၱာ အေနျဖင့္ ပိုင္းျခားကန္႔သတ္၍ မပြါးရ၊ ပြါးလွ်င္ ရာဂ ျဖစ္တတ္သည္ ဟု ဝိသုဒၶိမဂ္ အ႒ကထာ၌ ဆို၏။
ဤအဆိုကို ေမတၱာ ဘာဝနာ ပြါးမႈ အသားမက်ေသး မႏိုင္နင္းေသးမီ အေျခအေနကို ရည္ရြယ္၍ ဆိုသည္ဟု မွတ္ယူသင့္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လက္ေတြ႕ ေမတၱာဘာဝနာ အားထုတ္သူမ်ားသည္ ႏိုင္နင္းေက်ပြန္စြာ ပြါးမိေသာအခါ ဝိသဘာဂ အာ႐ံုကိုလည္း အခက္အခဲမရွိပဲ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္ေအာင္ ပြါးမ်ား၍ ရၾကေသာေၾကာင့္ပင္။
ေသသူကို ေမတၱာပြါးလွ်င္ ဥပစာရ သမာဓိကိုလည္း မျဖစ္ေစႏိုင္၊ အပၸနာ သမာဓိကိုလည္း မျဖစ္ေစႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသသူကို မပြါးအပ္သည္သာတည္း။
(ဝိသုဒၶိမဂ္ ၁၊ ၂၈၇-၂၈၈)
ေဆာင္ပုဒ္
မုန္းသူစင္စစ္၊ အလြန္ခ်စ္၊ မခ်စ္ မမုန္းသူ။
ရန္သူထည့္ကာ၊ ေလးေယာက္မွာ၊ စစြာ မပြါးဟူ။
လိင္မတူကား၊ သီးပိုင္းျခား၊ မပြါးရသသူ။
ေသသူမွန္က၊ ဘယ္ေတာ့မွ၊ ပြါးရ မျဖစ္ဟူ။