ပုဂၢလိကသတင္းစာေစ်းကြက္ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈျပင္းထန္

သတင္း ဂ်ာနယ္ ေစ်းကြက္ အတြင္း ဦးေဆာင္ေနေသာ ဂ်ာနယ္အမ်ားစုမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ပုဂၢလိက သတင္းစာမ်ား ေစ်းကြက္တြင္ စံုသေလာက္ ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ပုဂၢလိက သတင္းစာမ်ား ေစ်းကြက္ေ၀စု ရရွိရန္ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ ျပင္းထန္လာသည္။

ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏုိင္ငံအမ်ားစုတြင္ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာမ်ား၏ ရပ္တည္ေရးမွာ ခက္ခဲေနၿပီး ပံုႏွိပ္မီဒီယာမွ အြန္လိုင္းမီဒီယာသုိ႔ ေျပာင္းလဲရပ္တည္ေနရခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္မူ ဆယ္စုႏွစ္ေလးခုေက်ာ္ၾကာမွ ျပန္လည္ထြက္ရွိလာေသာ ပုဂၢလိကေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာမ်ား၏ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈေရခ်ိန္မွာ အျမင့္ဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္ေနသည္။

သတင္းစာတစ္ေစာင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈႏွင့္ သတင္းခန္းကုန္က်မႈမပါ အသားတင္ကုန္ထုတ္မႈ ကုန္က်စရိတ္မွာ က်ပ္ ၁၆၀ ၀န္းက်င္ ရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ ျဖန္႔ခ်ိေရးကိုယ္စားလွယ္မ်ားထံသို႔ တစ္ေစာင္လွ်င္ က်ပ္တစ္ရာ၀န္းက်င္ႏႈန္းျဖင့္သာ လက္ကားစနစ္ေပးရရာ ျဖန္႔ခ်ိသည့္စရိတ္၌ပင္ က်ပ္ေျခာက္ဆယ္ခန္႔ ႐ံႈးေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း စံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔စဥ္သတင္းစာတုိက္ပုိင္ရွင္ ဦးကိုကိုေလးက တြက္ခ်က္ျပသည္။

သတင္းစာထုတ္ေ၀သူအမ်ားစု၏ တူညီေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ ထုတ္ေ၀ၿပီး ကာလတစ္ခုအၾကာတြင္ ရပ္တည္က်န္ရစ္ခဲ့မည့္ သတင္းစာထဲ၌ မိမိတုိ႔သတင္းစာ ပါ၀င္ေရးပင္ျဖစ္သည္။ လက္ရွိ ထုတ္ေ၀ေနသည့္ ပုဂၢလိကေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာမ်ားမွာ တစ္ႏွစ္တာကာလကို ပစ္မွတ္ထား၍ ေစ်းကြက္ေ၀စုရရိွရန္ သတင္းထူးသတင္းဦး တင္ဆက္မႈမ်ားစြာျဖင့္ သတင္းစာေျပးလမ္းတြင္ မုိင္ကုန္ေမာင္းႏွင္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။

“ဘယ္သူဘယ္ေလာက္ထိ အ႐ံႈးခံႏုိင္မလဲဆုိၿပီး အ႐ံႈးနဲ႔ဆက္သြားေနခ်ိန္မွာ ပုဂလိကေန႔စဥ္ ထုတ္ သတင္းစာေတြကို သတင္း
စာလုိ႔ျမင္ၿပီး ဖတ္လာဖို႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ Mind Set ေတြ အေျပာင္းကို သတင္းစာထုတ္တဲ့သူတိုင္းက စာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္” ဟု ရန္ကုန္တုိင္းမ္ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဦးကိုကိုက ေျပာသည္။

ပုဂၢလိကေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာမ်ားကို သတင္းစာအဂၤါရပ္ႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုးတူညီေအာင္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ္လည္း ႏုိင္ငံပုိင္သတင္းစာမ်ားကဲ့သို႔ အစိုးရႏွင့္ နီးစပ္သည့္ သတင္းမ်ား ေဖာ္ျပႏိုင္မႈအားနည္းျခင္း၊ လူမႈေရး၊ သာေရး၊
နာေရးေၾကာ္ျငာမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံပုိင္သတင္းစာမ်ားေလာက္ ေနရာယူႏုိင္မႈ အားနည္းေသးျခင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံပုိင္သတင္းစာမ်ား၏ ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ ေလးဆနီးပါး ကြာဟျခင္းတို႔မွာလည္း စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနေသးေၾကာင္း ဦးကိုကိုက ဆုိသည္။ ေစ်းကြက္ေ၀စုရရန္ထက္ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာ အမ်ားစုထဲတြင္ စာဖတ္သူအတြက္ အမွန္တကယ္
သိသင့္သိထုိက္သည့္ သတင္းမ်ားတင္ဆက္ႏုိင္ေသာ၊ သတင္းစာပီသသည့္ သတင္းစာမ်ားသာ ေရရွည္ရပ္တည္ႏုိင္မွာျဖစ္ေၾကာင္း The Daily Eleven မွ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဦးေ၀ၿဖိဳးက ေျပာသည္။

သတင္းစာေျပးလမ္းတြင္ ထုတ္ေ၀သူအမ်ားစု ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ အခက္အခဲမွာ လူသားရင္းျမစ္ ရွားပါးမႈ၊ အေျခခံအေဆာက္အအံု မလံုေလာက္မႈႏွင့္ ျဖန္႔ခ်ိေရးျပႆနာတုိ႔ ျဖစ္သည္။ ယင္းအခက္အခဲကို ေျဖရွင္းႏိုင္မႈ ပမာဏေပၚမူတည္၍ ေရရွည္ရပ္တည္ႏုိင္မည့္ သတင္းစာမ်ား က်န္ရစ္ႏုိင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း စံေတာ္ခ်ိန္ေန႔စဥ္သတင္းစာမွ ဦးကိုကိုေလးက ေျပာသည္။

“အခုဒီမွာ သတင္းစာေတြက Door To Door အိမ္အေရာက္ပုိ႔စနစ္မသြားႏုိင္တာကလည္း သတင္းစာေတြေစာင္ေရမတက္တဲ့ ရွိသင့္ရွိထုိက္တဲ့ ေစာင္ေရကို ခ်က္ခ်င္းတက္မလာႏုိင္တဲ့ အခက္အခဲပဲ” ဟု The Voice Daily သတင္းစာမွ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြက ေျပာသည္။

သတင္းစာမ်ား ေရရွည္ရပ္တည္ႏုိင္ေရးအတြက္ သတင္းစာတုိက္ႀကီးမ်ား ႐ုန္းကန္ေနရခ်ိန္၊ ျဖန္႔ခ်ိေရးအမ်ားစုမွာလည္း ထြက္ရွိသည့္သတင္းစာ မ်ားလာသည္ႏွင့္အမွ် ၀န္ထမ္းမ်ားထပ္ခန္႔ရၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ထက္ အလုပ္ပိုမ်ားလာျခင္းသာ အဖတ္တင္ေနေၾကာင္း ျဖန္႔ခ်ိေရးအမ်ားစုက ဆုိသည္။

“ေနာက္ခုနစ္လ၊ ရွစ္လေလာက္ဆုိရင္ ေကာင္းေကာင္းရပ္တည္ႏုိင္မယ့္ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္က်န္ခဲ့မယ့္အခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ရပ္တည္ေနရတာ။ အက်ိဳးအျမတ္ကလည္း အခု ဘာမွ မရွိေသးဘူး” ဟု နန္းဦးစာေပက ေျပာသည္။

သတင္းစာမ်ားေၾကာင့္ အမွန္တကယ္ အလုပ္ျဖစ္ေနသည့္ ပံုႏွိပ္စကၠဴေရာင္း၀ယ္သူမ်ား၊ ပံုႏွိပ္တုိက္မ်ား၊ ကာလာခြဲသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ သတင္းစာေခါက္သည့္ ဘုိင္းနင္းလုပ္ငန္းစေသာ သတင္းစာႏွင့္ ဆက္စပ္လုပ္ငန္းတုိ႔ျဖစ္သည္။ ပံုႏွိပ္တိုက္မ်ားတြင္ ယခင္က အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားအတြက္ ညဘက္ဂ်ဴတီ သံုးရက္ခန္႔ဆင္း၍ ပံုႏွိပ္ရေသာ္လည္း ယခုအခါ ေန႔၊ ည အဆုိင္းႏွစ္ခုခြဲ၍ ၂၄ နာရီ လည္ပတ္ေနရျခင္းေၾကာင့္ ပံုႏွိပ္ေန႔စားအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းပုိမ်ားလာေၾကာင္း သု၀ဏၰသိဂႌ ပံုႏွိပ္တိုက္မွ ကုိမိုးေက်ာ္က ေျပာသည္။

“ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပံုႏွိပ္တုိက္မွာ ေန႔စားပံုႏွိပ္သမား ဆယ္ေယာက္ထပ္ေခၚထားရတယ္။ ေန႔ညအဆုိင္းႏွစ္ခုခြဲၿပီး နားရက္မရွိ လည္ပတ္ေနရတယ္။ သတင္းစာအပ္ထည္ေတြ ပိုရလာတဲ့အတြက္ ၀န္ထမ္းထပ္ခန္႔တာနဲ႔အမွ် ၀င္ေငြလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပိုတိုးပါတယ္။ ပံုႏွိပ္သမားေတြကေတာ့ ကုိယ္လုပ္ရင္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကုိ ရေနတာ” ဟု ကိုမိုးေက်ာ္က ေျပာသည္။

ထုိ႔အျပင္ ဖလင္ခြဲသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္လည္း ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာအပ္ႏွံမႈမ်ား ပိုမိုရရွိလာၿပီး ၀င္ေငြတုိးလာေၾကာင္း ၂၄ နာရီ ဖလင္ကာလာခြဲေနသည့္ Eagle ပံုႏွိပ္ႏွင့္ ဖလင္ခြဲလုပ္ငန္းမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ေျပာသည္။ “အရင္ကတည္းက ၂၄ နာရီဖြင့္ေတာ့ ၀န္ထမ္းထပ္ေခၚစရာေတာ့ မလိုဘူး။ ေန႔စဥ္သတင္းစာက ေလး၊ ငါးေစာင္ေလာက္ တုိးလာေတာ့ ၀င္ေငြေတာ့ ပိုလာတာေပါ့” ဟု ၎ကေျပာသည္။

ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနက ပုဂၢလိကေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာမ်ားကို ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၈ ရက္မွ စတင္၍ ထုတ္ေ၀ခြင့္ျပဳလုိက္ၿပီး လက္ရွိတြင္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ၂၄ ေစာင္၊ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ႏွစ္ေစာင္၊ စုစုေပါင္း ၂၆ ေစာင္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ထိုထဲမွ သတင္းစာ ၁၀ ေစာင္ ထုတ္ေ၀ေနၿပီး ေခတ္သစ္ေန႔စဥ္သတင္းစာမွာ ရက္အနည္းငယ္ထုတ္ေ၀ၿပီး ရပ္နားသြားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္ရွိတြင္ ပုဂၢလိကသတင္းစာ ကိုးေစာင္သာ ေစ်းကြက္ေ၀စုရရွိေရး ယွဥ္ၿပိဳင္ ထုတ္ေ၀ေနသည္။

ျဖန္႔ခ်ိေရးကိုယ္စားလွယ္မ်ား အဆုိအရ Daily Eleven ၊ The Voice Daily ႏွင့္ 7DAY Daily တုိ႔မွာ လက္ရွိေစ်းကြက္တြင္ ဦးေဆာင္ေနသည္။

“အ႐ံႈးကိုေတာ့ ႀကိဳၿပီးတြက္ခ်က္ထားတာေတာ့ ရွိပါတယ္။ တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ လုပ္တာဆုိေတာ့ တတ္ႏုိင္သမွ် မ႐ံႈးေအာင္လုပ္ တယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ အ႐ံႈးခံႏုိင္မလဲ ဆုိတာေတာ့ ေျပာရခက္ပါတယ္” ဟု ဦးေက်ာ္မင္းေဆြက ေျပာသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ေလးခုေက်ာ္က ပုဂၢလိကေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာႀကီးမ်ား အၿပိဳင္အဆုိင္ အားေကာင္းခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီလက္ထက္ မတိုင္မီကာလက သတင္းစာေစ်းကြက္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးကုိ ျပန္လည္ရရွိရန္ စိန္ေခၚမႈ၊ စြန္႔စားမႈမ်ားစြာကို ရင္ဆုိင္ရဦးမည္ျဖစ္ၿပီး အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ကို ဦး၀င္းတင္က ယခုကဲ့သို႔ေျပာသည္။

“သတင္းစာမွာ အေရးႀကီးဆံုးက အရည္အေသြးရွိတဲ့ အားကုိးရတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြရွိဖုိ႔ ပဲ”။

အ႐ံႈးခံႏိုင္မည့္သူသာ ေစ်းကြက္တင္က်န္ခဲ့မည္ဟု ပံုေသနည္းက် တြက္ဆ၍ မရေသာ္လည္း ေငြအင္အားမ်ားမ်ာႏွင့္ လည္ပတ္ႏုိင္ျခင္းက သတင္းစာတစ္ေစာင္ ေရရွည္ရပ္တည္ေရးအတြက္ အဓိကေမာင္းႏွင္အားျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းစာထုတ္ေ၀သူမ်ားက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

“သတင္းစာေတြက အခ်င္းခ်င္းၿပိဳင္တာထက္ သတင္းစာထုတ္တဲ့သူ ဘယ္သူပုိခ်မ္းသာလဲဆုိတာ ၿပိဳင္ေနတာျဖစ္ေနၿပီ” ဟု စံေတာ္ခ်ိန္ေန႔စဥ္မွ ဦးကိုကိုေလးက ေျပာသည္။



ေရးသားသူ- ေအးသူစံ၊ ဗုိလ္ဗုိလ္၀င္း၊ ေဆြမြန္
7Day News Journal

ဓာတ္ပုံ- ေဂ်ေမာင္ေမာင္ (အမရပူရ)