ဒကာ။ ။ ကိုယ္၀န္တည္တယ္ ပဋိသေႏၶေနတယ္ ဆိုတာရယ္၊ စုတိျပတ္ေႂကြ ေသတယ္ဆိုတာရယ္၊ အဲဒီႏွစ္ခ်က္ကို ဒကာႀကီးတို႔ အကြက္လည္ေအာင္ ရွင္းျပေပးပါဦး ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း... ဒီအေမးကို အကြက္လည္ေအာင္ ရွင္းျပဖို႔က အဘိဓမၼာနည္းေရာ သုတၱန္နည္းပါ စံုမွျဖစ္မွာ။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့ တိုတိုနဲ႔ အကြက္လည္ၿပီး နားလည္ေအာင္ အမိန္႔ရွိပါ ဆရာေတာ္၊ ဒကာႀကီးတို႔ရဲဲ႕ နားနဲ႔ တန္တဲ့ စကားအသံုးကုိသာေပၚလြင္ေအာင္ ေျပာၾကားပါ ဘုရား၊ အဘိဓမၼာနည္း နက္နဲခက္ခဲတဲ့ စကားေတြနဲ႔ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔၊ နားလည္းလည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ ကိုင္း.. ဒါျဖင့္ နားေထာင္ေပေတာ့၊ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားတဲ့ အဘိဓမၼာတရားက ခဏမစဲ အၿမဲေျပာင္းလဲ ပ်က္စီးေနေသာ ႐ုပ္ဓမၼနဲ႔ နာမ္ဓမၼမွတစ္ပါး ၿမဲေသာ နိစၥ၊ အသက္ဇီ၀၊ ငါ၊ ငါ့ဟာ ဆိုတဲ့ အတၱတို႔ကို လံုး၀လက္မခံဘူး ဒကာႀကီးတို႔ရ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစုတိနဲ႔ ပဋိသေႏၶဟာလည္း သတၱ၀ါေတြ နားလည္သေဘာက် ေအာင္ ေျပာျပရဖို႔က အင္မတန္႔ကို ခက္ခဲပါတယ္လို႔ အ႒ကထာဆရာႀကီးမ်ား ညည္းညဴေတာ္မူၾကတဲ့ အရာျဖစ္တယ္။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ ခက္ခဲလို႔ မေျပာဘဲေနရင္ သာၿပီးေတာ့ မသိၾကလို႔ လြဲမွားေသာ အယူ၀ါဒေတြ ျဖစ္ကုန္မွာ စိုးရိမ္မကင္းလို႔ ေျဖရွင္းေပးပါ ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း.. ဗုဒၶျမတ္စြာ၏အဘိဓမၼာအလိုေတာ္က ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ၏ ျဖစ္ပ်က္မႈ အဟုန္အလ်င္မွတစ္ ပါး တျခားေသာ နိစၥ၊ ဇီ၀၊ အတၱ၊ အတၱနိယ ဆိုတာေတြကို ဘာတစ္ခုမွ လက္မခံႏိုင္ဘူးလုိ႔ ေျပာခဲ့ၿပီေနာ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ၀စၧေဂါတၱသုတၱန္နည္းနဲ႔ အဘိဓမၼာနည္း စပ္ၿပီးေတာ့ ေျဖလိုက္မည္။
စုတိ၊ ေသတယ္ဆိုတာ စိတၱ၊ မန၊ ေခၚတဲ့ ၀ိညာဥ္၏ မွီရာ႐ုပ္အစုအလ်ဥ္မွ တစ္ခုေသာ စိတၱ၊ မန၊ ၀ိညာဥ္အလ်ဥ္၏ ေရြ႕ေလ်ာ ပ်က္စီးသြားျခင္းကို ေသတယ္၊ စုတိက်တယ္လုိ႔ မွတ္ရမည္။
႐ုပ္ကိုမွီးၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေပၚသိရွိလာတဲ့ စိတ္၀ိညာဥ္ကေလးတစ္ခု သိၿပီးေတာ့ ပ်က္သြားတာကို စုတိက် တယ္၊ ေသတယ္လု႔ိ ေခၚတယ္။
ပဋိသေႏၶေနတယ္.. ဆိုတာက စိတၱ၊ မန၊ ေခၚတဲ့ တစ္ခုေသာ ၀ိညာဥ္အလ်ဥ္က အျခားတစ္ခုေသာ ႐ုပ္အစုအလ်ဥ္ထဲ အာ႐ံုယူကာ ၀င္စဲြျဖစ္ေပၚသြားတဲ့ ခဏတစ္ခုကို ဇာတိ ပဋိသေႏၶေနတယ္....လို႔ မွတ္ယူရမည္။
အဲဒီအေျဖနည္းေအာက္ တိုၿပီးေတာ့ က်ဥ္းၿပီးေတာ့ ေျဖလို႔မရေတာ့ဘူး၊ အဲဒါဒကာႀကီးတို႔အႀကိဳက္ တိုတုိနဲ႔ အကြက္လည္ေအာင္ ေျဖတဲ့နည္းပဲ၊ နားလည္ေအာင္ ႀကံစည္ပါ၊ ႀကံစည္ရင္း သေဘာေပါက္နားလည္ လာလိမ့္မည္၊ မေလွ်ာ့နဲ႔ စိတ္ေဟာင္းပ်က္နဲ႔ စိတ္သစ္ျဖစ္ အဲဒီႏွစ္ခု အစပ္ကို ပဋိသေႏၶ ေနတယ္လုိ႔ မွတ္ေပါ့။
ဒကာ။ ။ အဟုန္အလ်ဥ္ဆိုတာက ဘာကိုေျပာတာပါလဲ ဆရာေတာ္၊ အနည္းငယ္ရွင္းျပပါဘုရား။
ဆရာ။ ။ အဟုန္အလ်ဥ္ဆိုတာ ႐ုပ္ဓမၼေရာ နာမ္ဓမၼပါ အေဟာင္း အေဟာင္းေတြ ေသပ်က္ၿပီး အသစ္ အသစ္ေတြ မရပ္မနားဘဲ အၿမဲမျပတ္ တရစပ္ ေလွ်ာက္ျဖစ္(ပဋိသေႏၶ) ေနတဲ့ အျမန္ဆံုးေသာႏႈန္းကိုေခၚတာ၊ ေတာ္ၿပီ၊ ရပ္ေတာ့။
ဒကာ။ ။ ဒီလိုဆိုရင္ ႐ုပ္နာမ္ေတြဟာ အၿမဲပဲ (စုတိနဲ႔ပဋိသေႏၶ) ေသ၊ ျဖစ္ေနတာပဲ၊ အားရေက်နပ္လွပါ တယ္ ဆရာေတာ္။
***သုေတသနသမၼာမဂၢဂၤပဥွာက်မ္း***
ဆရာ။ ။ အင္း... ဒီအေမးကို အကြက္လည္ေအာင္ ရွင္းျပဖို႔က အဘိဓမၼာနည္းေရာ သုတၱန္နည္းပါ စံုမွျဖစ္မွာ။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့ တိုတိုနဲ႔ အကြက္လည္ၿပီး နားလည္ေအာင္ အမိန္႔ရွိပါ ဆရာေတာ္၊ ဒကာႀကီးတို႔ရဲဲ႕ နားနဲ႔ တန္တဲ့ စကားအသံုးကုိသာေပၚလြင္ေအာင္ ေျပာၾကားပါ ဘုရား၊ အဘိဓမၼာနည္း နက္နဲခက္ခဲတဲ့ စကားေတြနဲ႔ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔၊ နားလည္းလည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ ကိုင္း.. ဒါျဖင့္ နားေထာင္ေပေတာ့၊ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားတဲ့ အဘိဓမၼာတရားက ခဏမစဲ အၿမဲေျပာင္းလဲ ပ်က္စီးေနေသာ ႐ုပ္ဓမၼနဲ႔ နာမ္ဓမၼမွတစ္ပါး ၿမဲေသာ နိစၥ၊ အသက္ဇီ၀၊ ငါ၊ ငါ့ဟာ ဆိုတဲ့ အတၱတို႔ကို လံုး၀လက္မခံဘူး ဒကာႀကီးတို႔ရ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစုတိနဲ႔ ပဋိသေႏၶဟာလည္း သတၱ၀ါေတြ နားလည္သေဘာက် ေအာင္ ေျပာျပရဖို႔က အင္မတန္႔ကို ခက္ခဲပါတယ္လို႔ အ႒ကထာဆရာႀကီးမ်ား ညည္းညဴေတာ္မူၾကတဲ့ အရာျဖစ္တယ္။
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ ခက္ခဲလို႔ မေျပာဘဲေနရင္ သာၿပီးေတာ့ မသိၾကလို႔ လြဲမွားေသာ အယူ၀ါဒေတြ ျဖစ္ကုန္မွာ စိုးရိမ္မကင္းလို႔ ေျဖရွင္းေပးပါ ဆရာေတာ္။
ဆရာ။ ။ အင္း.. ဗုဒၶျမတ္စြာ၏အဘိဓမၼာအလိုေတာ္က ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ၏ ျဖစ္ပ်က္မႈ အဟုန္အလ်င္မွတစ္ ပါး တျခားေသာ နိစၥ၊ ဇီ၀၊ အတၱ၊ အတၱနိယ ဆိုတာေတြကို ဘာတစ္ခုမွ လက္မခံႏိုင္ဘူးလုိ႔ ေျပာခဲ့ၿပီေနာ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ၀စၧေဂါတၱသုတၱန္နည္းနဲ႔ အဘိဓမၼာနည္း စပ္ၿပီးေတာ့ ေျဖလိုက္မည္။
စုတိ၊ ေသတယ္ဆိုတာ စိတၱ၊ မန၊ ေခၚတဲ့ ၀ိညာဥ္၏ မွီရာ႐ုပ္အစုအလ်ဥ္မွ တစ္ခုေသာ စိတၱ၊ မန၊ ၀ိညာဥ္အလ်ဥ္၏ ေရြ႕ေလ်ာ ပ်က္စီးသြားျခင္းကို ေသတယ္၊ စုတိက်တယ္လုိ႔ မွတ္ရမည္။
႐ုပ္ကိုမွီးၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေပၚသိရွိလာတဲ့ စိတ္၀ိညာဥ္ကေလးတစ္ခု သိၿပီးေတာ့ ပ်က္သြားတာကို စုတိက် တယ္၊ ေသတယ္လု႔ိ ေခၚတယ္။
ပဋိသေႏၶေနတယ္.. ဆိုတာက စိတၱ၊ မန၊ ေခၚတဲ့ တစ္ခုေသာ ၀ိညာဥ္အလ်ဥ္က အျခားတစ္ခုေသာ ႐ုပ္အစုအလ်ဥ္ထဲ အာ႐ံုယူကာ ၀င္စဲြျဖစ္ေပၚသြားတဲ့ ခဏတစ္ခုကို ဇာတိ ပဋိသေႏၶေနတယ္....လို႔ မွတ္ယူရမည္။
အဲဒီအေျဖနည္းေအာက္ တိုၿပီးေတာ့ က်ဥ္းၿပီးေတာ့ ေျဖလို႔မရေတာ့ဘူး၊ အဲဒါဒကာႀကီးတို႔အႀကိဳက္ တိုတုိနဲ႔ အကြက္လည္ေအာင္ ေျဖတဲ့နည္းပဲ၊ နားလည္ေအာင္ ႀကံစည္ပါ၊ ႀကံစည္ရင္း သေဘာေပါက္နားလည္ လာလိမ့္မည္၊ မေလွ်ာ့နဲ႔ စိတ္ေဟာင္းပ်က္နဲ႔ စိတ္သစ္ျဖစ္ အဲဒီႏွစ္ခု အစပ္ကို ပဋိသေႏၶ ေနတယ္လုိ႔ မွတ္ေပါ့။
ဒကာ။ ။ အဟုန္အလ်ဥ္ဆိုတာက ဘာကိုေျပာတာပါလဲ ဆရာေတာ္၊ အနည္းငယ္ရွင္းျပပါဘုရား။
ဆရာ။ ။ အဟုန္အလ်ဥ္ဆိုတာ ႐ုပ္ဓမၼေရာ နာမ္ဓမၼပါ အေဟာင္း အေဟာင္းေတြ ေသပ်က္ၿပီး အသစ္ အသစ္ေတြ မရပ္မနားဘဲ အၿမဲမျပတ္ တရစပ္ ေလွ်ာက္ျဖစ္(ပဋိသေႏၶ) ေနတဲ့ အျမန္ဆံုးေသာႏႈန္းကိုေခၚတာ၊ ေတာ္ၿပီ၊ ရပ္ေတာ့။
ဒကာ။ ။ ဒီလိုဆိုရင္ ႐ုပ္နာမ္ေတြဟာ အၿမဲပဲ (စုတိနဲ႔ပဋိသေႏၶ) ေသ၊ ျဖစ္ေနတာပဲ၊ အားရေက်နပ္လွပါ တယ္ ဆရာေတာ္။
***သုေတသနသမၼာမဂၢဂၤပဥွာက်မ္း***
No comments:
Post a Comment