ငါ့ဘ၀ေနေရာင္ကခက္ျပင္းျပင္း...
အေရာင္အဆင္းမ်ားလွတဲ့
ေလာကမာယာမ်ားအလယ္မွာ..
ရိွုတ္သံခက္သဲ့သဲ့နဲ့
တိတ္တစ္ဆိတ္ ငိုေၾကြးခဲ့ရတဲ့
အမွတ္တရ ညေနခင္းေတြရယ္......
မေသခ်ာေသးတဲ့
ငါ့အနာဂတ္ အလင္းေရာင္
ခပ္ပါးပါးကို မွန္းေမွ်ာ္ရင္း
အားအင္ခ်ည့္နဲ့စြာ..
ေရွာက္လွမ္းေနရတဲ့
ယိုင္နဲ့နဲ့ ငါ့ေျခလွမ္းေတြရယ္...
ငါ့ .. ရင္မွာျပည့္ႏွက္ေနတဲ့
နာက်င္စရာေတြ ငိုေၾကြးခဲ့ရတာေတြကို...
ငါ့ႏွလံုးသားတစ္ေနရာမွာ
ယာယီ သိမ္းထားျပီး....
ေလာကၾကီးကို ေျပာခ်င္ေနတာ
ငါ့မေသ ေသးတစ္မွ်ေတာ့
ငါ့ .....နင့္ေရွ့မွာ ..
ဘယ္ေတာ့မွ.”ဒူးေထာက္အရွုံးေပးမွာ”
မဟုတ္ဘူး........
No comments:
Post a Comment