ဒကာ။ ။ ဆရာဘုရား မရွိတဲ့ေနာက္မွာ ရဟန္းသံဃာအုပ္စုႀကီးကို အာဏာရွင္ ေခါင္းေဆာင္တင္ထား ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ပါသလား ဆရာေတာ္၊ မူလေခါင္းေဆာင္ ပုဂၢဳိလ္ကို သိပါရေစဘုရား။
ဆရာ။ ။ “၀ိေနတိ ၀ိနေယာ ဘိကၡဳံ” တ့ဲ ဆရာဘုရား မရွိတဲ့ေနာက္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ေခါင္းေဆာင္ပုဂၢဳိလ္ရယ္လို႔ မတင္မေႁမႇာက္ၾကဘူး၊ ၀ိနယ ဓမၼျဖစ္တဲ့ ၀ိနည္းတရားေတာ္ဟာ သံဃာေတာ္မ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲေပးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပဲ၊ ၀ိနည္းတရားက ရဟန္းအေပါင္းကို ဆံုးမအုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဟု ဆိုတယ္၊ ၀ိနည္းတရားဟာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ အာဏာပိုင္ပဲ။
ဒကာ။ ။ ဒီလိုဆိုရင္ သံဃာေတာ္မ်ားမွာ မီွခိုအားထားေလးစားစရာ ပုဂၢဳိလ္ မထားမရွိေတာ့ဘူးေပါ့၊ ကိုယ့္မင္းကိုယ္ခ်င္းပဲလား ဆရာေတာ္၊ ၀ိနည္းတရားေတာ္က စာအုပ္ေပထုပ္ထဲမွာ ရွိတာပဲဟာ၊ ၀ိနည္းတရား ေတာ္က အ၀ိညာဏကပဲဟာ၊ ဘာအာဏာေပးႏိုင္လို႔လဲ ရွင္းျပပါဦးဘုရား။
ဆရာ။ ။ အင္း…ၾကည္ညိဳေလးစားထိုက္တဲ့ “ပသာဒနိယ” ဂုဏ္ဆယ္ပါးရွိသူဟာ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ မွီခိုအားထားေလးစားစရာပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပုဂၢဳိလ္တစ္ပါးတည္းကိုသာ သီးျခားသပ္သပ္ အေလးအျမတ္ျပဳၿပီး မွီခို ေလးစားစရာဟု မတင္ေႁမႇာက္ေၾကာင္းကို ဆိုတာျဖစ္တယ္၊ ၀ိနည္းတရားေတာ္က မွီခိုေလးစားအားထားဖို႔ ပုဂၢဳိလ္ကို ၫႊန္ၾကားၿပီးပဲ၊ အက်င့္သီလ ရွိရမည္ဆိုတာ ၀ိနည္းရဲ႕ အာဏာပညတ္ေတာ္ေပါ့။
ဒကာ။ ။ ဒီအေျဖစကားေတြက ပိဋကတ္က်မ္းဂန္မွာ ပါတာလား၊ ဆရာေတာ့္အေတြးနဲ႔ မိန္႔ၾကားတာ လား၊ ပသာဒနိယဂုဏ္ ဆယ္ပါးဆိုတာက ဘာေတြပါလဲ ဆရာေတာ္ ရွင္းျပပါဦးဘုရား။
ဆရာ။ ။ ဆရာေတာ္တို႔အလုပ္က ပိဋကတ္က်မ္းဂန္သင္ၾကားပို႔ခ် ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈပဲဟာ၊ ဆရာေတာ္တို႔ မိန္႔ၾကားတဲ့ စကားဟာ ပိဋကတ္ေတာ္က်မ္းစာနဲ႔ ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္တာခ်ည္းပါပဲ၊ သိခ်င္ရင္ ေဂါပက ေမာဂၢလႅာနသုတ္ ဥပရိပဏၰာသမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
ပသာဒနိယဂုဏ္ ဆယ္ပါးဆိုတာက…
၁။ အက်င့္သီလရွိျခင္း၊
၂။ ပိဋကတ္ ဗဟုသုတရွိျခင္း၊
၃။ ရသမွ်နဲ႔ ေရာင့္ရဲျခင္း၊
၄။ စ်ာန္ေလးပါး ရရွိျခင္း၊
၅။ ဣဒၶိ၀ိဓ အဘိညာဥ္၊
၆။ ဒိဗၺေသာတ အဘိညာဥ္၊
၇။ ေစေတာပရိယ အဘိညာဥ္၊
၈။ ပုေဗၺနိ၀ါသ အဘိညာဥ္၊
၉။ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဥ္၊
၁၀။ အာသ၀ကၡယ အဘိညာဥ္တို႔ကို ရရွိျခင္းပါပဲ။
ယင္းတို႔ထဲက ၁-၂-၃ အထိေတာ့ အနည္းဆံုး ရွိထားသူျဖစ္ရမယ္၊ အဲသည္ပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ သံဃာေတာ္ မ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳေလးစားရာေတြပဲ။
ဒကာ။ ။ အင္း… သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူဟာ ၀ိနည္းတရားပဲဆိုတာ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အေျဖစကားက ထင္ရွားစြာ ျပထားလို႔ ၾကည္ညိဳေလးစားလွပါသည္ ဆရာေတာ္၊ ရဟန္းေတာ္ရွိသ မွ် ၀ိနယဓမၼကို ၾကည္ညိဳေလးစားစြာျဖင့္ လိုက္နာက်င့္ႀကံ ေစာင့္ထိန္းေတာ္မူၾကရင္ သာသနာေတာ္ဟာ မုခ်သန္႔ ရွင္းတည္တံ့ တိုးတက္ေကာင္းျမတ္လာေတာ့မွာပဲကိုး၊ သာဓုပါဘုရား၊ သာဓု - သာဓု။
***သုေတသနသမၼာမဂၢဂ္ပဥွာက်မ္း***
ဆရာ။ ။ “၀ိေနတိ ၀ိနေယာ ဘိကၡဳံ” တ့ဲ ဆရာဘုရား မရွိတဲ့ေနာက္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ေခါင္းေဆာင္ပုဂၢဳိလ္ရယ္လို႔ မတင္မေႁမႇာက္ၾကဘူး၊ ၀ိနယ ဓမၼျဖစ္တဲ့ ၀ိနည္းတရားေတာ္ဟာ သံဃာေတာ္မ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲေပးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြပဲ၊ ၀ိနည္းတရားက ရဟန္းအေပါင္းကို ဆံုးမအုပ္ခ်ဳပ္တယ္ဟု ဆိုတယ္၊ ၀ိနည္းတရားဟာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ အာဏာပိုင္ပဲ။
ဒကာ။ ။ ဒီလိုဆိုရင္ သံဃာေတာ္မ်ားမွာ မီွခိုအားထားေလးစားစရာ ပုဂၢဳိလ္ မထားမရွိေတာ့ဘူးေပါ့၊ ကိုယ့္မင္းကိုယ္ခ်င္းပဲလား ဆရာေတာ္၊ ၀ိနည္းတရားေတာ္က စာအုပ္ေပထုပ္ထဲမွာ ရွိတာပဲဟာ၊ ၀ိနည္းတရား ေတာ္က အ၀ိညာဏကပဲဟာ၊ ဘာအာဏာေပးႏိုင္လို႔လဲ ရွင္းျပပါဦးဘုရား။
ဆရာ။ ။ အင္း…ၾကည္ညိဳေလးစားထိုက္တဲ့ “ပသာဒနိယ” ဂုဏ္ဆယ္ပါးရွိသူဟာ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ မွီခိုအားထားေလးစားစရာပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပုဂၢဳိလ္တစ္ပါးတည္းကိုသာ သီးျခားသပ္သပ္ အေလးအျမတ္ျပဳၿပီး မွီခို ေလးစားစရာဟု မတင္ေႁမႇာက္ေၾကာင္းကို ဆိုတာျဖစ္တယ္၊ ၀ိနည္းတရားေတာ္က မွီခိုေလးစားအားထားဖို႔ ပုဂၢဳိလ္ကို ၫႊန္ၾကားၿပီးပဲ၊ အက်င့္သီလ ရွိရမည္ဆိုတာ ၀ိနည္းရဲ႕ အာဏာပညတ္ေတာ္ေပါ့။
ဒကာ။ ။ ဒီအေျဖစကားေတြက ပိဋကတ္က်မ္းဂန္မွာ ပါတာလား၊ ဆရာေတာ့္အေတြးနဲ႔ မိန္႔ၾကားတာ လား၊ ပသာဒနိယဂုဏ္ ဆယ္ပါးဆိုတာက ဘာေတြပါလဲ ဆရာေတာ္ ရွင္းျပပါဦးဘုရား။
ဆရာ။ ။ ဆရာေတာ္တို႔အလုပ္က ပိဋကတ္က်မ္းဂန္သင္ၾကားပို႔ခ် ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈပဲဟာ၊ ဆရာေတာ္တို႔ မိန္႔ၾကားတဲ့ စကားဟာ ပိဋကတ္ေတာ္က်မ္းစာနဲ႔ ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္တာခ်ည္းပါပဲ၊ သိခ်င္ရင္ ေဂါပက ေမာဂၢလႅာနသုတ္ ဥပရိပဏၰာသမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
ပသာဒနိယဂုဏ္ ဆယ္ပါးဆိုတာက…
၁။ အက်င့္သီလရွိျခင္း၊
၂။ ပိဋကတ္ ဗဟုသုတရွိျခင္း၊
၃။ ရသမွ်နဲ႔ ေရာင့္ရဲျခင္း၊
၄။ စ်ာန္ေလးပါး ရရွိျခင္း၊
၅။ ဣဒၶိ၀ိဓ အဘိညာဥ္၊
၆။ ဒိဗၺေသာတ အဘိညာဥ္၊
၇။ ေစေတာပရိယ အဘိညာဥ္၊
၈။ ပုေဗၺနိ၀ါသ အဘိညာဥ္၊
၉။ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဥ္၊
၁၀။ အာသ၀ကၡယ အဘိညာဥ္တို႔ကို ရရွိျခင္းပါပဲ။
ယင္းတို႔ထဲက ၁-၂-၃ အထိေတာ့ အနည္းဆံုး ရွိထားသူျဖစ္ရမယ္၊ အဲသည္ပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ သံဃာေတာ္ မ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳေလးစားရာေတြပဲ။
ဒကာ။ ။ အင္း… သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူဟာ ၀ိနည္းတရားပဲဆိုတာ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အေျဖစကားက ထင္ရွားစြာ ျပထားလို႔ ၾကည္ညိဳေလးစားလွပါသည္ ဆရာေတာ္၊ ရဟန္းေတာ္ရွိသ မွ် ၀ိနယဓမၼကို ၾကည္ညိဳေလးစားစြာျဖင့္ လိုက္နာက်င့္ႀကံ ေစာင့္ထိန္းေတာ္မူၾကရင္ သာသနာေတာ္ဟာ မုခ်သန္႔ ရွင္းတည္တံ့ တိုးတက္ေကာင္းျမတ္လာေတာ့မွာပဲကိုး၊ သာဓုပါဘုရား၊ သာဓု - သာဓု။
***သုေတသနသမၼာမဂၢဂ္ပဥွာက်မ္း***
No comments:
Post a Comment