ဒကာ။ ။ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္က သခၤါရနယ္ အသခၤါရနယ္ဟု ဆင္းရဲႏွင့္ ခ်မ္းသာ နယ္ႏွစ္မ်ိဳး သတ္မွတ္ထားရာ ေလာကီတရားစုမွန္သမွ် သခၤါရ ဒုကၡသစၥာ၊ ေလာကုတၱရာတရားကား ခ်မ္းသာအစစ္ နိေရာဓအစစ္ဟု သတ္မွတ္တာ ၾကားဖူးပါတယ္။
သို႔ျဖစ္ရာ အခ်ိဳ႕ဆရာတို႔၏ ေလာကုတၱရာ သခၤါရဟု ေဟာေျပာသံကို ၾကားရျပန္ေသာေၾကာင့္ ေလာကုတၱရာ သခၤါရရယ္လို႔ ရွိပါသလား ဆရာေတာ္၊ ဘယ္ပါဠိအ႒ကထာမွာ ပါ ပါသလဲ ရွင္းျပေပးပါဦး ဘုရား။
ဆရာ။ ။ ဟုတ္တယ္ ဒကာႀကီးတို႔ရဲ႕၊ သည္အေမးမ်ိဳးမွာေတာ့ ပါဠိစာေပမွာ သခၤါရနဲ႔ မလာဘူး၊ သခၤတနဲ႔လာတယ္၊ သေဘာခ်င္းကေတာ့ အတူတူပါပဲ၊ ေျပာင္းလဲျဖစ္ပ်က္မႈကို သခၤါရ၊ သို႔မဟုတ္ သခၤတလို႔ ေခၚၾကတယ္။
အခု ဒကာႀကီးတို႔ကို ျပန္ေမးဦးမည္၊ ေလာကုတၱရာတရားက ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ ဘယ္ဟာေတြလဲ။
ဒကာ။ ။ ေလာကုတၱရာတရားက ကိုးပါးရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ မဂ္ေလးပါး၊ ဖိုလ္ေလးပါး၊ နိဗၺာန္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာ။ ။ အဲဒီ ကိုးပါးထဲမွာ မဂ္ေလးပါးနဲ႔ ဖိုလ္ေလးပါးတု႔ိဟာ သခၤတ(သခၤါရ)နယ္ေျမထဲမွာပဲ ရွိေသးတယ္၊ သူတို႔မွာ ျဖစ္ပ်က္မႈရွိေနၾကတယ္၊ မဂ္စိတ္တစ္ႀကိမ္ ျဖစ္ပ်က္ၿပီးေနာက္ ဖိုလ္စိတ္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔ ဟာ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတယ္၊ မၾကာမၾကာလည္း ဖိုလ္ကို ၀င္စား ၀င္စားေနၾကတာကိုး၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေလာကုတၱရာသခၤတတရားလို႔ ေခၚတယ္။
တရားဂုဏ္ေတာ္ေျခာက္ပါးထဲက ၾသပေနယ်ိက ဂုဏ္ေတာ္အဖြင့္မွာ = (သခၤေတ ေလာကုတၱရဓေမၼ ယုဇၨတိ) လို႔ ဖြင့္ထားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ မဂ္ဖိုလ္တရားကို ေလာကုတၱရာ သခၤတဓမၼလို႔ မွတ္ယူေပေတာ့၊ ကဲ... ေက်နပ္ရဲ႕လား၊ အက်ယ္ကိုေတာ့ ၾသပေနယ်ိကဂုဏ္ေတာ္အဖြင့္မွာ ၾကည့္ေပါ့။
မဂ္စိတ္ ဖိုလ္စိတ္ဟာ ဒုကၡသစၥာေလာ
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ ေက်နပ္ ရွင္းလင္းပါၿပီ ဆရာေတာ္၊ မဂ္စိတ္ ဖိုလ္စိတ္တို႔က ျဖစ္ပ်က္မႈ ရွိေနေသးတာကိုး ဘုရား၊ ဒုကၡသစၥာေပါ့ေနာ္.... ဘုရား၊ ေလာကုတၱရာဒုကၡမ်ိဳးလား ဆရာေတာ္၊ ရွင္းျပပါဦး။
ဆရာ။ ။ အင္း.. ျဖစ္ပ်က္မႈ ရွိတယ္ဆိုတာ ဟုတ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို ဒုကၡသစၥာ ဆင္းရဲထဲ မထည့္ရဘူးေနာ္၊ ဒီမဂ္စိတ္နဲ႔ မဂ္ဖိုလ္စိတ္တို႔ဟာ သစၥာမထိုက္ဘူး၊ သစၥ၀ိမုတ္တရားေတြ ျဖစ္တယ္၊ သစၥာထဲ သြားမထည့္နဲ႔ မွားကုန္လိမ့္မယ္။
ဒကာ။ ။ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔ဟာ နိေရာဓသစၥာမွ မဟုတ္ဘဲဟာ၊ ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာထဲ မပါဘူးလား ဆရာေတာ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ၊ နည္းနည္းေလာက္ တိုတုိေပါ့ဘုရား၊ မိန္႔ၾကားပါဦး။
ဆရာ။ ။ အင္း... ျဖစ္ပ်က္မႈရွိေနေပတဲ့ အဲဒီျဖစ္ပ်က္စိတ္ေတြက အစဥ္ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာတဲ့ နိဗၺာန္တစ္ ခုတည္းကုိသာ သိေနလို႔ ဒုကၡသစၥာလို႔လည္း မဆိုရဘူး၊ ျဖစ္ပ်က္ျခင္းမွ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမႈ မရွိေသးလို႔ နိေရာဓသစၥာ မဟုတ္တဲ့ သခၤတခ်မ္းသာ အစစ္တစ္မ်ိဳးလို႔ပဲ မွတ္ေပေတာ့၊ ေနာက္ ဆက္မေမးနဲ႔ ေတာ္ၿပီ၊ ခႏၶာဆက္လာရင္ ရွည္ေနဦးမယ္။
ဒကာ။ ။ ႐ိုေသစြာ ရိွခုိးပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ ျပန္ခြင့္ျပဳပါေတာ့ ဘုရား။
ဆရာ။ ။ သုခိတာ ေဟာထ၊ ဒုကၡာ မုၪၥထ။
***သုေတသနသမၼာမဂၢဂၤပဥွာက်မ္း***
သို႔ျဖစ္ရာ အခ်ိဳ႕ဆရာတို႔၏ ေလာကုတၱရာ သခၤါရဟု ေဟာေျပာသံကို ၾကားရျပန္ေသာေၾကာင့္ ေလာကုတၱရာ သခၤါရရယ္လို႔ ရွိပါသလား ဆရာေတာ္၊ ဘယ္ပါဠိအ႒ကထာမွာ ပါ ပါသလဲ ရွင္းျပေပးပါဦး ဘုရား။
ဆရာ။ ။ ဟုတ္တယ္ ဒကာႀကီးတို႔ရဲ႕၊ သည္အေမးမ်ိဳးမွာေတာ့ ပါဠိစာေပမွာ သခၤါရနဲ႔ မလာဘူး၊ သခၤတနဲ႔လာတယ္၊ သေဘာခ်င္းကေတာ့ အတူတူပါပဲ၊ ေျပာင္းလဲျဖစ္ပ်က္မႈကို သခၤါရ၊ သို႔မဟုတ္ သခၤတလို႔ ေခၚၾကတယ္။
အခု ဒကာႀကီးတို႔ကို ျပန္ေမးဦးမည္၊ ေလာကုတၱရာတရားက ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ ဘယ္ဟာေတြလဲ။
ဒကာ။ ။ ေလာကုတၱရာတရားက ကိုးပါးရွိပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ မဂ္ေလးပါး၊ ဖိုလ္ေလးပါး၊ နိဗၺာန္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာ။ ။ အဲဒီ ကိုးပါးထဲမွာ မဂ္ေလးပါးနဲ႔ ဖိုလ္ေလးပါးတု႔ိဟာ သခၤတ(သခၤါရ)နယ္ေျမထဲမွာပဲ ရွိေသးတယ္၊ သူတို႔မွာ ျဖစ္ပ်က္မႈရွိေနၾကတယ္၊ မဂ္စိတ္တစ္ႀကိမ္ ျဖစ္ပ်က္ၿပီးေနာက္ ဖိုလ္စိတ္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔ ဟာ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတယ္၊ မၾကာမၾကာလည္း ဖိုလ္ကို ၀င္စား ၀င္စားေနၾကတာကိုး၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ေလာကုတၱရာသခၤတတရားလို႔ ေခၚတယ္။
တရားဂုဏ္ေတာ္ေျခာက္ပါးထဲက ၾသပေနယ်ိက ဂုဏ္ေတာ္အဖြင့္မွာ = (သခၤေတ ေလာကုတၱရဓေမၼ ယုဇၨတိ) လို႔ ဖြင့္ထားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ မဂ္ဖိုလ္တရားကို ေလာကုတၱရာ သခၤတဓမၼလို႔ မွတ္ယူေပေတာ့၊ ကဲ... ေက်နပ္ရဲ႕လား၊ အက်ယ္ကိုေတာ့ ၾသပေနယ်ိကဂုဏ္ေတာ္အဖြင့္မွာ ၾကည့္ေပါ့။
မဂ္စိတ္ ဖိုလ္စိတ္ဟာ ဒုကၡသစၥာေလာ
ဒကာ။ ။ မွန္ပါ့၊ ေက်နပ္ ရွင္းလင္းပါၿပီ ဆရာေတာ္၊ မဂ္စိတ္ ဖိုလ္စိတ္တို႔က ျဖစ္ပ်က္မႈ ရွိေနေသးတာကိုး ဘုရား၊ ဒုကၡသစၥာေပါ့ေနာ္.... ဘုရား၊ ေလာကုတၱရာဒုကၡမ်ိဳးလား ဆရာေတာ္၊ ရွင္းျပပါဦး။
ဆရာ။ ။ အင္း.. ျဖစ္ပ်က္မႈ ရွိတယ္ဆိုတာ ဟုတ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို ဒုကၡသစၥာ ဆင္းရဲထဲ မထည့္ရဘူးေနာ္၊ ဒီမဂ္စိတ္နဲ႔ မဂ္ဖိုလ္စိတ္တို႔ဟာ သစၥာမထိုက္ဘူး၊ သစၥ၀ိမုတ္တရားေတြ ျဖစ္တယ္၊ သစၥာထဲ သြားမထည့္နဲ႔ မွားကုန္လိမ့္မယ္။
ဒကာ။ ။ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔ဟာ နိေရာဓသစၥာမွ မဟုတ္ဘဲဟာ၊ ျဖစ္ပ်က္ဒုကၡသစၥာထဲ မပါဘူးလား ဆရာေတာ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ၊ နည္းနည္းေလာက္ တိုတုိေပါ့ဘုရား၊ မိန္႔ၾကားပါဦး။
ဆရာ။ ။ အင္း... ျဖစ္ပ်က္မႈရွိေနေပတဲ့ အဲဒီျဖစ္ပ်က္စိတ္ေတြက အစဥ္ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာတဲ့ နိဗၺာန္တစ္ ခုတည္းကုိသာ သိေနလို႔ ဒုကၡသစၥာလို႔လည္း မဆိုရဘူး၊ ျဖစ္ပ်က္ျခင္းမွ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းမႈ မရွိေသးလို႔ နိေရာဓသစၥာ မဟုတ္တဲ့ သခၤတခ်မ္းသာ အစစ္တစ္မ်ိဳးလို႔ပဲ မွတ္ေပေတာ့၊ ေနာက္ ဆက္မေမးနဲ႔ ေတာ္ၿပီ၊ ခႏၶာဆက္လာရင္ ရွည္ေနဦးမယ္။
ဒကာ။ ။ ႐ိုေသစြာ ရိွခုိးပါတယ္ ဆရာေတာ္၊ ျပန္ခြင့္ျပဳပါေတာ့ ဘုရား။
ဆရာ။ ။ သုခိတာ ေဟာထ၊ ဒုကၡာ မုၪၥထ။
***သုေတသနသမၼာမဂၢဂၤပဥွာက်မ္း***
No comments:
Post a Comment