ကဗ်ာဆိုတာ.....
ခံစားမွုနဲ့ ရိုးသားစြာပြင့္မွလွတာ....။
ကိုင္းခ်ိဳးးျပီးးထိုးးတိုင္းး
ရွင္သန္တဲ့အရာမဟုတ္ဘူးး။။။။။။။။။။။။
အနာဂတ္ေတြ က်ေပ်ာက္ေနတဲ့ ေန့ေတြထဲ
အဆင္မေျပျခင္းေတြသာ အဆင္ေျပလို့
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ထံုေနတဲ့ဘ၀နဲ့
အိပ္မက္ကို ခူးယူေနမိတယ္။။။။။။။။။။။။။။။။
ဘယ္လိုပဲ ထုဆစ္ဆစ္
အပြင့္ခ်င္း အဆင္မတူေပမယ့္
ႏွလံုးးသားးခ်င္းး အပြင့္တူပါေစ........။
အသစ္ကို အျပစ္မျဖစ္လာေအာင္
အတၱေဖာင္ ဖ်က္ထားး
ဘ၀အတြက္ တို့ေတြ ခရီးဆက္ရဦးမယ္ေလ။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ညကအေမွာင္ထဲ တိုး၀င္သြားးျပီးးး
အေမွာင္က ညထဲက ျပန္ထြက္လာတယ္..
ေရွ့ခရီးးကို ေငးရီေနတဲ့ စကားးလံုးးေတြကလဲ
ရီေ၀ေ၀.....မွုန္၀ါးးး၀ါးးး.....
ေသခ်ာတာေတာ့. ကဗ်ာပါမွျဖစ္မယ္....။
ကဗ်ာကိုတကယ္ခ်စ္ရင္.......
တန္ဖိုးမသတ္မွတ္မိေစနဲ့..။
တန္ဖိုးမသတ္မွတ္မိေစနဲ့..။
ယံုၾကည္ခ်က္နဲ့ သစၥာတရားအတြက္
ကိုယ္က်င့္သီလကို မေရာင္းစားးမိေစနဲ့...။
အသျပာနဲ့ သိကၡာအလဲလွယ္ဖို့ ၀န္မေလးးတဲ့သူက
ဘယ္ေတာ့မွ ကဗ်ာရဲ့အဓိပၸာယ္ကိုနားလည္မွာမဟုတ္ဘူးးးးးး။။။။။။။။။။။။။။။
ကဗ်ာေရးမိတဲ့ေန့ေတြမွာ...
အခ်စ္ဆိုတာကို ဖုတ္ဖတ္ခါထ ေမ့သြားးျပီးး ခါခ်မိတယ္.....
ႏွလံုးေသြးေၾကာထဲမွာ အခ်စ္ရုန္းႏွုန္းထက္
ကဗ်ာတိုးးႏွုန္းး ပိုျမင့္လာတယ္။။
...ကဗ်ာေရရရ....နင့္ကိုငါခ်စ္မိျပီ......
ေရွ့ဆက္ေလွ်ာက္ဖို့လမ္းေတြမွာ
ခ်စ္သူရွိေနရံုနဲ့ မျပည့္စံုနိုင္ေတာ့ဘူးးးး
ကဗ်ာေရရရ.......
နင္နဲ့ငါ သံသရာဆံုးထိ
လက္တြဲအတူ ခရီးႏွင္ၾကပါစို့လားးးးးး။။။။။။။။။။။။။။။။
No comments:
Post a Comment