လြမ္း ငိုခဲ႕သည္ !!!!!

အတိတ္က အိမ္မက္ဆိုးတို ့ႏိုးထခ်ိန္...
ဘ၀ရဲ့ အေမာတို ့ထိပ္ဆံုးေရာက္ခ်ိန္...
စိတ္ပ်က္စရာ ကမာၻထဲ
တစ္ေယာက္ထဲ လြမ္း
အားငယ္ခ်ိန္...
ပ်က္စီးသြားတဲ့ အသည္းႏွလံုးတစ္စံုနဲ ့
ေယာင္ခ်ာခ်ာလိုက္ေနခိ်န္....
အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လြမ္းကို သူတို ့ပ်က္ရယ္ၿပဳခဲ့စဥ္
ဒါေတြကို ၿပန္ေတြးရင္း...
အခ်စ္ဆံုးသူက လြမ္း ကို မုန္းေလၿခင္း....
မွားယြင္းမႈတို ့လြမ္း က်ဴးလြန္ေလၿခင္း........
ေအာ္ ဒီလိုနဲ ့အရာအားလံုးစုေပါင္းခ်ိန္...
လြမ္း မ်က္၀န္းေတြက ပူေလာင္ေနတဲ့
မ်က္ရည္တခ်ိဳ ့....

လြမ္း ပါးၿပင္တေလွ်ာက္တိုက္စား....
လြမ္း မ်က္မွန္ေပၚဖိတ္က်...
လြမ္း ဘ၀က တန္ဖိုးမဲ့သလိုလိုမ်ားလား?
မေပ်ာ့ညံ့ခဲ့တဲ့ လြမ္း ရဲ့ မ်က္ရည္ေတြက
အရံႈးေပးဖို ့အတြက္လား?
မာေက်ာတဲ့ လြမ္း နွလံုးသားဟာ
အရည္ေပ်ာ္ခဲ့ၿပီလား?
ဘ၀ရဲ့ ဒဏ္ခတ္မႈကို ငါ
မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့တာလား?
စီးက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို
တစ္ပိုင္းတစ္စ
သုတ္လုိ ့.....
လြမ္း ဘ၀ကို လြမ္း ဆက္ေလ်ွာက္ဖို ့ဆံုးၿဖတ္
လြမ္း ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို
ၿပန္တည္ေဆာက္ဖို ့အခ်ိန္တစ္ခုေတာ့
ေပးရေပမည္.............
မွန္သည္။
လြမ္း ငိုခဲ့သည္။
သို ့ေသာ္...ငါအရံႈးမေပးခဲ့ပါ။