မေနခ်င္ရင္သြားေပါ႔..မတားပါဘူး ...

အရိုင္းနဲ႔အယဥ္..

သဘာ၀အတိုင္း ေယာက်္ား၊ မိန္းမအားလံုး ကိုယ္လံုးတီးေနၿပီး အမဲလိုက္ ကစားေနၾကတဲ႔လူေတြကို ကမာၻဦး

လူသား အရိုင္းေတြလို႔ သတ္မွတ္ၾကတယ္။ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ကို ဖံုးရကြယ္ရမွန္း သိလာၾကၿပီး

စိုက္ပ်ဳိးစားေသာက္တတ္လာတာကို ယဥ္ေက်းလာတယ္လို႔ ေခၚၾကတယ္။ အရိုင္းအဆင့္တုန္းက ကိုယ္လိုခ်င္

တာကို ရေအာင္ယူဖို႔ပဲသိတယ္။ မရရင္ လုယူတယ္ ။ သတ္ယူတယ္။ တရားတာ မတရားတာ ၊ မွားတာ မွန္တာ

မစဥ္းစားဘူး။  စိတ္ထဲမွာ ရိွတဲ႔အတိုင္းဘဲ လုပ္လိုက္ၾကတယ္။ အဲဒါ .. မယဥ္ေက်းတဲ႔ လူရိုင္းေတြေပါ႔ ။

ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ျမင့္တက္လာတဲ႔အခါက်ေတာ႔မွ ဆင္ျခင္တံုတရားဆိုတာ ေပၚေပါက္

လာၿပီး လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းလိုက္နာသင့္

တာေတြကို  လိုက္နာေစာင့္ထိန္းရမယ္ဆိုတာ  နားလည္လာခဲ႔တယ္။ အဲဒါ လူယဥ္ေက်းေပါ႔ ။

ေက်ာက္ေခတ္ျပန္ေရာက္သြားၿပီလား..

အခုေခတ္မွာ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္မႈဆိုတဲ႔စကားရပ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးေျပာလာၾကတယ္။  အေျပာမ်ားရံုတင္မက

အလြဲသံုးစားျပဳၿပီး ေျပာဆိုေနၾကတဲ႔  အမ်ားစုကိုလည္း ေတြ႔ရတယ္။  လူထုနဲ႔ အၿမဲတမ္းထိေတြ႔ေနတဲ႔ စာနယ္ဇင္း

ဂ်ာနယ္ ဗြီဒီယို ရုပ္ရွင္ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈေတြ မွာဆိုရင္  ဖိုမ သဘာ၀ကိစၥရပ္ေတြကို ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ပါတယ္

ဆိုၿပီး ပံုေဖာ္ သရုပ္ေဆာင္ျပတာေတြ လုပ္လာၾကတယ္။  ဒါေတြကို အတုယူၿပီး ဒီကေန႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္

အခ်ဳိ႔က လူအမ်ားသြားလာေနၾကတဲ႔ လမ္းမႀကီးေဘးမွာ bus ကားေတြေပၚမွာပါ မဆင္မခ်င္ ျပဳမူ လုပ္ေဆာင္လာ

ၾကေတာ႔တယ္။    ေနမႈ ထိုင္မႈ ပံုစံေတြက ေက်ာက္ေခတ္ကို ျပန္ေရာက္သြားၿပီလားလို႔   ထင္မွတ္  မွားရေလာက္

ေအာင္  ရိုင္းစိုင္းၿပီး မယဥ္ေက်းေတာ႔တာ အမ်ားႀကီးေတြ႔ေနရတယ္။

အၾကမ္းပညာ၊ အရိုင္းပညာ..

အသိ သညာ ေပးစြမ္းရမယ္႔ အႏုပညာကို အၾကမ္းပညာ ၊ အရိုင္းပညာအျဖစ္ ဆြဲခ်ေနၾကတာလား ...။

တကယ္ေတာ႔ ထင္ရာစိုင္းၿပီး လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္တဲ႔  ျပကြက္ေတြက အႏုပညာဖန္တီးမႈေတြက

အသိသညာ ေပးစြမ္းရမယ္႔  အႏုပညာကို ဖ်က္ဆီးသလို ျဖစ္ေနေတာ႔တာပါပဲ။ 

တခ်ဳိ႔ကိစၥေတြဆိုရင္  လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈစံႏႈန္းေတြကိုပါ ဖ်က္ဆီးသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။

ဟီရိၾသတၱပၸဥပေဒ..

ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာေတာင္ လမ္းေပၚမွာကိုယ္လံုးတီး ေလွ်ာက္သြားေနရင္ 

decency act ဆိုတဲ႔  ဟီရိၾသတၱပၸ ကင္းမဲ႔မႈ  ဥပေဒနဲ႔ အေရးယူ  ခံရပါတယ္။   ရိုင္းစိုင္းလို႔ အေရးယူတာပါ။

ပြင့္လင္းလြတ္လပ္မႈ ဆိုတဲ႔ေနရာမွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက အခ်ိန္အခါအေလ်ာက္ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ စည္းေဘာင္

အတြင္းက ပြင့္လင္း လြတ္လပ္မႈမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရပါမယ္။   ေမာင္ ႏွင့္ အမ သားႏွင့္ အမိ ၊ မိဘေမာင္ဖြား  လူအမ်ား

ၾကားတြင္လည္း တင့္တယ္ရပါမယ္။   ကိုယ္႔ ႏိုင္ငံ..ကိုယ္႔ ေဒသ.. ကိုယ္႔ ေရေျမသဘာ၀..ကိုယ္႔ ယဥ္ေက်းမႈ .

ကိုယ္ ႔ပံုစံ နဲ႔ ကိုက္၏  မကိုက္၏.. လိုက္၏ .. မလိုက္၏ေတာ႔.... စဥ္းစား ဆင္ခ်င္  ေစလိုပါတယ္ ...။

ဒီလို ... လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရိွတာကို ယဥ္ေက်းတယ္ လို႔ ေခၚပါတယ္။

မေနခ်င္သြားေပါ႔..မတားပါဘူး..

လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆိုတဲ႔ေနရာမွာလည္း တစ္ခု နဲ႔ တစ္ခု မတူညီႏိုင္ပါဘူး။

အေနာက္ နဲ႔ အေရွ့ ရယ္လို႔ မတူကြဲျပားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေရွ႕ခ်င္းေတာင္ အိႏၵိယကတစ္မ်ဳိး၊ ပါကစၥတန္က

တစ္ဖံု ၊တရုတ္က တစ္နည္း ၊ ျမန္မာက တစ္သြယ္ ၊ ကိုရီးယား က တစ္မယ္  တစ္ခု နဲ႔ တစ္ခု အမ်ားႀကီး ျခားနား

ပါတယ္။  ယဥ္ေက်းမႈ စံႏႈန္းေတြလဲ မတူညီၾကပါဘူး။   ျမန္မာ က ျမန္မာ  အေလ်ာက္   ကိုရီးယားက ကိုရီးယား

အေလ်ာက္  ကိုယ္႔စံ နဲ႔ ကိုယ္ သတ္မွတ္ထားၾကပါတယ္။ ပံုတူ ကူးခ်လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး ။

ျမန္မာ႔ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းမွာ ေနတဲ႔ ျမန္မာတစ္ေယာက္ ဆိုပါက  ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ စံႏႈန္းအတိုင္းပဲ ျဖစ္ရမွာပါ။

လိုက္ေလ်ာ ညီေထြ ျဖစ္ရမွာပါ ။  လူတစ္ေယာက္ မႀကိဳက္လို႔ ၊ လူတစ္စု မႀကိဳက္လို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက လိုက္ေျပာင္း

ေပးဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။   မႀကိဳက္ရင္ မေနၾကပါနဲ႔ ။  မတားပါဘူး။  ထြက္သြားၾကပါ။  ထြက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ 

ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ  ကိုယ္သြားခ်င္ရာ သြားလို႔ ရေနတာပဲ။  ဘယ္သူမွ မတားပါဘူး။

ျမန္မာျပည္ထဲမွာေနၿပီး ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ နဲ႔ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ စံႏႈန္းေတြကို  ျပက္ရယ္ျပဳေနတာကိုေတာ႔

ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈကို တန္ဘိုးထားတဲ႔  ျမန္မာေတြက  သည္းခံေနၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေခတ္ေနာက္ျပန္စြဲဖို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး ။  ေခတ္မီ ရပါမယ္.. 

ေခတ္ေတာ႔ မဆန္လိုက္နဲ႔ .. ေခတ္ေရွ႕ မလြန္ပါေစနဲ႔ .. ပတ္၀န္းက်င္ကို လ်စ္လွ်ဴ မရွဳလိုက္ပါနဲ႔ ...

တကယ္တန္းဆိုရင္  ေခတ္နဲ႔ ေလ်ာ္ညီေအာင္ ျမန္မာ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲစရာ မလိုပါဘူး။

ေခတ္ေရွ႔ အေျပးလြန္ၿပီး  လန္ ပ်ံေနတဲ႔  ပ်ံတံတံ နန္႔တန္႔တန္႔ အေနာက္ရဲ႔ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္မႈကို ပံုတူကူးခ်ခ်င္

သူေတြကသာ  ျမန္မာ႔  လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔  ကိုက္ညီေအာင္သာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲယူၾကရမွာပါ။