...မေၿပာရက္သူ....

ေကာင္မေလးေရ.....

နင္သိေအာင္ေၿပာမၿပႏိုင္လို႔ပဲ

ငါ႔အသည္းငါၿပန္ခြဲေနရတာ...

ဟန္ေဆာင္ေနတာကငါ႔ပုစာၦငါမရွင္းႏိုင္ပဲနဲ႔

တဘဝလံုးစာအိမ္စာေတြမ်ားခဲ႔လို႔ပါ

ဒီလိုနဲ႔ပဲ...

မ်က္ဝန္းၿခင္းဆံုၿဖစ္တိုင္း

ေခါင္းငံုထားတဲ႔ၿဖစ္စဥ္ေအာက္မွာ

ငါ႔ဖြင္႔အန္လိုၿခင္းေတြ

ႏႈတ္ခမ္းဝကေနရင္ဘတ္ထဲၿပန္ခုန္ခ်

မလွမပအေနထားနဲ႔႔ဲပဲသတ္ေသသြားက်ၿပန္ေပါ႔.....

တကယ္ေတာ႔အခ်စ္ဆိုတာ

တခမ္းတနားၾကီးဖြင္႔ဟၿပဖို႔သိပ္မလိုအပ္ပါဘူး

ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းေတြလမ္းလြဲ


နင္႔အနမ္းလည္းမမွန္းရဲတဲ႔ငါက

တေထာင္႔တေနရာေလးမွာပဲ

နင္႔ကို.....အခ်ိန္ၾကာၾကာေလးသိမ္းထားလိုက္ခ်င္တာ

မရဲဝံ႔ဘူးလို႔ေၿပာမလို႔လား....

လိုအပ္လို႔သာငါ႔အလြမ္းငါထမ္းပိုး

ငါ႔အိမ္မက္ငါၿပန္ဖ်က္ေနတာပဲ...

အမိႈက္ေတြဒိုက္ေတြနဲ႔ဦးတိုက္ေနရတဲ႔ဘဝမို႔

ငါ႔ေရစီးေၾကာင္႔........ေတာက္ပေနတဲ႔စမ္းေခ်ာင္းေလး

ေၿမာင္းၿဖစ္သြားမွာစိုးတယ္ေလ..