(၃၁) ဘံု ႏွင့္ သတၱ၀ါတို ့၏ သက္တမ္းမ်ား

သတၱ၀ါအသီးသီးတုိ႔ က်င္လည္ရာ (၃၁)ဘံု တုိ႔တြင္

(၁) ငရဲ၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္တို႔တြင္ သတ္မွတ္ထားေသာ သက္တမ္းမ်ား မရိွၾကေပ။ မိမိတို႔၏ ကံအေလွ်ာက္ သက္တမ္း အရွည္အတုိ ျဖစ္ၾကပါသည္။ တိရစၧာန္မ်ားမွာ အမ်ိဳးေပါင္း မေရတြက္ ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အမ်ိဳးဇာတ္အလိုက္ သက္တမ္းမ်ား ကြာျခားၾကေပသည္။


(၂) လူသားတို႔၏ သက္တမ္းမွာ အေရွ႕ကၽြန္းသားတို႔တြင္ သက္တမ္း(၇၀၀)၊ အေနာက္ကၽြန္းသား တို႔တြင္ သက္တမ္း(၅၀၀)၊ ေျမာက္က်ြန္းသားတို႔တြင္ သက္တမ္း (၁၀၀၀) ပံုမွန္ကန္႔သတ္ခ်က္ ရွိေသာ္လည္း ေတာင္ကၽြန္းသားတို႔မွာ သက္တမ္း ပံုေသမရွိပါ။ အသေခ်ၤယ်တမ္းမွသည္ ဆယ္ႏွစ္တမ္း၊ တစ္ဖန္ ဆယ္ႏွစ္တန္းမွသည္ အသေခ်ၤယ်တမ္း ဟူ၍ ဆုတ္လုိက္ တက္လုိက္ ျဖစ္ေနပါသည္။


(၃) နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္တြင္ ေအာက္စတုမဟာရာဇ္ နတ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဘီလူး၊ ဘုမၼစုိး နတ္ တို႔တြင္ တည္ၿမဲေသာ သက္တမ္းမရိွၾကေပ။ အခ်ိဳ႕ေသာ ဘုမၼစုိးနတ္တို႔သည္ ခုႏွစ္ရက္မွ်သာ အသက္ရွည္ၾကၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ အာယုကပ္ပတ္လုံး အသက္ရွည္ၾက၏။ အထက္စတုမဟာရာဇ္ နတ္တို႔၏ သက္တမ္းမွာ အႏွစ္(၅၀၀) ရွိေပသည္။ လူတို႔၏ႏွစ္ျဖင့္ ေရတြက္လွ်င္ အႏွစ္ (၉)သန္း အသက္ရွည္ၾကသည္။ စတုမဟာရာဇ္ နတ္တို႔၏ တစ္ရက္သည္ လူတို႔၏အႏွစ္ (၅၀)ႏွင့္ ညီမွ်ေပသည္။

(၄) တာ၀တိ ံသာ နတ္တုိ႔သည္ အႏွစ္(၁၀၀၀)သက္တမ္း ရွိသည္။ လူတို႔၏ အႏွစ္တစ္ရာသည္ တာ၀တိ ံသာနတ္တို႔၏ တစ္ရက္ႏွင့္ညီမွ်၏။ တာ၀တိ ံသာ နတ္တုိ႔၏ သက္တမ္းကုိ လူတို႔၏ႏွစ္ျဖင့္ ေရတြက္ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္း သုံးကုေဋေျခာက္သန္း ရိွေပသည္။

(၅) ယာမာနတ္တို႔သည္ အႏွစ္(၂၀၀၀)သက္တမ္း ရိွသည္။ လူတို႔၏အႏွစ္ (၂၀၀) သည္ ယာမာနတ္တို႔၏ တစ္ရက္ႏွင့္ညီမွ်၏။ ယာမာနတ္တုိ႔၏ သက္တမ္းကုိ လူတို႔၏ႏွစ္ျဖင့္ ေရတြက္ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္း(၁၄)ကုေဋေလးသန္း ရိွပါသည္။

(၆) တုသိတာနတ္တို႔သည္ အႏွစ္(၄၀၀၀)သက္တမ္း ရွိသည္။ လူတုိ႔၏ အႏွစ္(၄၀၀)သည္ တုသိတာ နတ္တို႔၏ တစ္ရက္ႏွင့္ ညီမွ်၏။ တုသိတာနတ္တို႔၏ သက္တမ္းကုိ လူတို႔၏ ႏွစ္ျဖင့္ေရတြက္ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္း (၅၇)ကုေဋႏွင့္ ေျခာက္သန္း ရိွပါသည္။

(၇) နိမၼာနရတီနတ္တုိ႔သည္ အႏွစ္(၈၀၀၀)သက္တမ္း ရွိသည္။ လူတို႔၏ ႏွစ္(၈၀၀)သည္ နိမၼာနရတီ နတ္တို႔၏ တစ္ရက္ႏွင့္ ညီမွ်၏။ နိမၼာနရတီနတ္တို႔၏ သက္တမ္းကုိ လူတို႔၏ႏွစ္ျဖင့္ ေရတြက္ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္း(၂၃၀)ကုေဋ ေလးသန္းရိွပါသည္။

(၈) ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီနတ္တုိ႔သည္ အႏွစ္(၁၆၀၀)သက္တမ္း ရွိသည္။ လူတုိ႔၏ ႏွစ္(၁၆၀၀)သည္ ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီနတ္တို႔၏ တစ္ရက္ႏွင့္ညီမွ်၏။ ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီနတ္တုိ႔၏ သက္တမ္းကုိ လူတို႔၏ ႏွစ္ျဖင္႔ေရတြက္ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္း (၉၂၁)ကုေဋေျခာက္သန္း ရိွပါသည္။

(၉) ျဗဟၼာတို႔၏သက္တမ္းမ်ားသည္ အလြန္ရွည္လ်ားၾကသည့္အတြက္ အသေခ်ၤယ်ကပ္၊ မဟာကပ္ တို႔ျဖင့္ တိုင္းတာရေပသည္။ ထုိကပ္တုိ႔သည္ (၁) အာယုကပ္၊ (၂) အႏၱရကပ္၊ (၃) အသေခ်ၤယ်ကပ္ ၊ (၄) မဟာကပ္ဟူ၍ ေလးပါးရိွ၏။

ထိုေလးပါးတို႔တြင္ သတၱ၀ါတို႔၏ သက္တမ္း အသီးသီးကို အာယုကပ္ဟုေခၚသည္။ လူတို႔၏ အသေခ်ၤယ်တမ္းမွ ဆယ္ႏွစ္တမ္း၊ ဆယ္ႏွစ္တန္းမွ အသေခ်ၤယ်တမ္းအထိ ရွည္ၾကာေသာကာလကို အႏၱရကပ္တစ္ခုဟု ေခၚသည္။ အႏၱရကပ္ (၆၄)ကပ္သည္ အသေခ်ၤယ်ကပ္ တစ္ကပ္ႏွင့္ညီမ်ွ၏။ အသေခ်ၤယ်ကပ္(၄)ကပ္သည္ မဟာကပ္တစ္ကပ္ (တနည္း) တစ္ကမၻာႏွင့္ညီမွ်၏။ အသေခ်ၤယ် ကပ္ကို ေလးမ်ိဳးခြဲျခားျပန္၏။

(က) သံ၀ဋၬၬကပ္-ကမၻာႀကီး စပ်က္သည္မွ လုံး၀ပ်က္သုဥ္းသြားသည္အထိ ရွည္ၾကာေသာ အသေခ်ၤယ်ကပ္။

(ခ) သံ၀ဋၬဌာယီကပ္-ကမၻာႀကီးပ်က္သ

ုဥ္းၿပီး၍ ပ်က္ၿပီးသည့္အတိုင္း တည္ေနေသာ အသေခ်ၤယ်ကပ္။

(ဂ) ၀ိ၀ဋၬကပ္-ကမၻာျပဳမိုးစရြာသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ကမၻာႀကီးအျပည့္အစုံ ျဖစ္ေပၚလာသည္အထိ ရွည္ၾကာေသာ အသေခ်ၤယ်ကပ္။

(ဃ) ၀ိ၀ဋၬဌာယီကပ္-ကမၻာႀကီးအျပည့္အစုံျဖစ္ၿပီးသည္မွ ထိုအတိုင္းတည္ေနေသာ အသေခ်ၤယ်ကပ္ ဟူ၍ အသေခ်ၤယ်ကပ္(၄)မ်ိဳး ရွိေပသည္။

ထုိကဲ့သုိ႔ သတၱ၀ါတုိ႔ က်င္လည္ရာ ေနရာဌာနအလုိက္ သက္တမ္းမ်ားလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကေပရာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သတၱ၀ါမ်ားသည္ သံသရာမွမလြတ္ေျမာက္သေရြ႕ အထက္ေဖာ္ျပပါ ေနရာဌာနမ်ား၌ သြားလာလႈပ္ရွား ရုန္းကန္ေနၾကရေပအုန္းမည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ လူသားမ်ားသည္ ရခဲလွေသာ လူ႔ဘ၀ေကာင္းေလး ရရွိေနခ်ိန္မွာ သံသရာမွ အၿပီးအပုိင္ လြတ္ေျမွာက္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေစကာမႈ ေနာက္ျဖစ္ေလရာဘ၀မ်ား၌ ခ်မ္းသာသုချပည့္စံုေအာင္ သံသရာမွလည္း အျမန္လြတ္ေျမွာက္ဖုိ႔ရန္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာမ်ားကုိ ေန႔စဥ္မျပတ္ ျပဳလုပ္ၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ပါေပသည္။

credit to - အရွင္ေကာမလ(ဆန္နီေနမင္း)