အိပ္မက္တစ္ခုရဲ႕ ျဖစ္စဥ္

ခ်စ္သူႏွစေယာက္
လမး္ေလွ်ာက္ေနခဲ့တယ္
ဘယ္တုန္းကလဲ ေမးေတာ့
လသာတဲ့ ရက္ေတြမွာ။
ဘယ္မွာလဲ ေမးေတာ့
ေျဖာင့္ျဖဴးတဲ့ လမ္းေတြမွာ။ ။
သြားရင္း ရပ္ရင္း
ထုိင္ရင္း အိပ္ရင္း
ခ်စ္စကားေတြကို
ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ေျပာဆုိခဲ့တယ္။ ။
``တို႔ႏွစ္ေယာက္
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး
အမုန္းမရွိတဲ့
အခ်စ္နဲ႕ ခ်စ္ၾကစို႔။``
``တုိ႔ႏွစ္ေယာက္
ဘယ္ေလာက္ပင္ေ၀းပါေစ
ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့
ခ်စ္ေမတၱာကေတာ့
အၿမဲနီးလ်က္ပါ။``
``ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္သလဲ ``ေမးေတာ့
``ေဟာဒီေလာက္ၾကီး ခ်စ္တယ္``တဲ့
လက္ကို ၀ိုင္းၿပိး ဆန္႔ျပလုိက္တာ
ကမၻာေျမၾကီးေတာင္ ထည့္လုိ႔ရသတဲ့။
ဆုံးစမထင္
ေကာင္းကင္ထဲက
ၾကယ္တာရာေတြလဲ
ထည့္လုိ႔ရသတဲ့။ ။
အဲဒီေလာက္ ခ်စ္ၾကေပမယ့္
``ဘယ္အထိ တုိ႔ကို ခ်စ္ႏိုင္မလဲ``ေမးေတာ့
အခ်ိန္က ကန္႔သတ္လုိက္ၿပီေပါ့
အခ်ိန္ကို ကန္႔သတ္လိုက္ၿပီေပါ့။ ။
ေအာ္......ဒါေတြအားလုံးဟာ
တစ္ခဏတာ မက္ခဲ့တဲ့
ခ်စ္သူ႔အိပ္မက္ေတြပါ။ ။
အိိပ္မက္ကလန္႔ႏိုးေတာ့
ခ်စ္သူလည္း မရွိ
လသာတဲ့ ရက္ေတြလည္း မရွိ
ေျဖာင့္ျဖဴးတဲ့ လမ္းေတြလည္း မရွိ
ခ်စ္စကားေတြကိုလည္း
ဘယ္သူ႔ေျပာရမွန္း မသိေတာ့။
အေနနီးေပမယ့္
ခ်စ္ေမတၱာေတြကလည္း
ေ၀းကြာလ်က္သာ။
ကမၻာေျမၾကီးနဲ႕
ၾကယ္တာရာေတြေတာင္
ထည့္လုိ႔ရတဲ့ ခ်စ္ေမတၱာဟာ
ႏွမ္းေစ့ေတာင္ မကာေတာ့ပါလား။
ေအာ္.......ဒါဟာ အိပ္မက္တစ္ခုရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ပါဘဲေလ။ ။