ကံဆိုတာအလုပ္ပါ ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ အလုပ္ေပၚမူတည္ျပီး တခ်ိန္ကိုယ္တုိင္ပဲျပန္ခံစား၊ စံစားရမွာပါ။ အဲ့ေတာ့ ကိုဘယ္လမ္းေလ်ာက္ခဲ့ဲလဲ ကိုယ္ေလ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းကို ပဲေရာက္မွာပါ။ ဒါက နိယာမတခုပါပဲဆိုတာ မေမ့ဖို႕ လိုပါတယ္။ လူေပၚလူေဇာ္လုပ္ျပီး ကိုယ္ကေကာင္းစားသြားေတာ့ေကာ ကိုယ္၏ခ်မ္းသာျခင္းေတာ့ ျပည့္စံုမယ္၊ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း မျပည့္စံုဘူးဆိုတာ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြတို႕လက္ခံပါသလား။
တူေသာအက်ိဳးေပးဆိုတာ ျမင္တတ္ရင္ေတြ႕ပါတယ္။ ကိုယ္ေတြ႕ေကာ၊ ပတ္၀န္းက်င္မွာပါ ရွိေနတာပါ။ ယုတ္စြအဆံုး တိရိစာၦန္ေလးေတြအေပၚမွာ မတရားလုပ္မိခဲ့ရင္ေတာင္ ၀ဋ္လိုက္တတ္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္က အဖိုးေတြအဖြားေတြ ေျပာေနတဲ့ စကားတခြန္းေပါ့။ အယ္ဒီေကာင္မေလးေတာ့ ၀ဋ္လိုက္ေတာ့မွာပဲ ဆိုတာေလ။ ၀ဋ္မွာအျမဲ ငရဲမွာအပပါ။ ငရဲဆိုတာ ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္အဟုန္ၾကီးေနရင္ ေတာင္လြတ္နိုင္ပါေသးတယ္။ ေက်ာ္သြားနိုင္ပါေသးတယ္။ ၀ဋ္ဆိုတာေတာ့ မိမိ သံသရာတေလ်ာက္ နိဗၺာန္ မေရာက္ခင္စပ္ၾကား အၾကားအလပ္မရွိ လိုက္လာတတ္တာပါ။
တန္ခိုးေတာ္အရာမွာ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ရေတာ္မူထားတဲ့ ရွင္ေမာဂၢလႅာန္ ရဟႏာၱကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးေတာင္ ၀ဋ္ကိုမေက်ာ္နိုင္သြားပါဘူး။ ပရိနိဗၺာန္ စံခါနီး ဒိ႒ိ ေတြလႊတ္လိုက္တဲ့ လူမိုက္ငါးရာရဲ့ ရိုက္နွက္မွဳနဲ႕ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳခဲ့ရတာပါ။ တန္ခိုးေတာ္နဲ႕ ဒီဟာကို ေရွာင္လႊဲလို႕ ရရဲ႕သားနဲ႕ ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ အမူကိုဆင္ျခင္ျပီး ဒီ၀ဋ္ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ခဲ့တာပါ။ အတိတ္ဘ၀တခုတုန္းက မယားရဲ့ အလိုဆႏၵကိုလိုက္ကာ မ်က္မျမင္ မိခင္ဖခင္တို ့ကို ေတာထဲေခၚကာ ခိုးသားၾကီးေယာင္ေဆာင္ျပီး ရိုက္နွက္ခဲ့ဖူးတဲ့ အတိတ္၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ပါ။
၀ဋ္ေၾကြးကို ျမတ္ဗုဒၶဘုရားရွင္ေတာင္ ေရွာင္လႊဲလို႕ မရခဲ့ပါဘူး။ တခုေသာဘ၀တြင္ ညီငယ္နွင့္စည္းစိမ္ ခြဲရာတြင္ ခိုင္ရန္ျဖစ္ပြားျပီး ညီငယ္အား ေက်ာက္ျဖင့္ ထုသတ္ခဲ့ဖူးေသာ အတိတ္ကံ၊ ပေစၥကဗုဒၶြြြြါအား ကေလးဘ၀ တခုတြင္ ေျခမေတာ္ကို ေက်ာက္ျဖင့္အပ်ာ္သေဘာ ျပစ္ခတ္ခဲ့ ဖူးတဲ့အတိတ္ကံ၊ ပေဒသရာဇ္မင္း ဘ၀တခုတြင္ လူယုတ္မာနွင့္ ေပါင္းမိသျဖင့္ အျပစ္မရွိသူအား ဓါးျဖင့္ခြဲစိတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အတိတ္ကံတို႕ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာအခါ ေဒ၀ဒတ္၏ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ လုပ္ၾကံမွဳ ကိုခံရျခင္း၊ ထိုမွေက်ာက္လႊာတခု ပဲ့စင္၍ ေျခမေတာ္၌ ေသြးစိမ္း တည္ျခင္း၊ ၎ဒါဏ္ရာကို ေဆးဆရာ ဇီ၀ကက ဓါးျဖင့္ခြဲစိပ္ ကုသတာကို ခံရျခင္း စတဲ့၀ဋ္ေၾကြးေတြကို အစဥ္လိုက္ျပန္လည္ ေပးဆပ္ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္ ကြ်န္မတို႕လို ပုတုဇဥ္မ်ားအတြက္ေတာ့ အထူးသတိထားစရာပါ။ ၀ဋ္ဆိုတာ သူကေတာ့ ရဟႏာၱ၊ သူကေတာ့ ဘုရားရွင္ျဖစ္တယ္ဆိုျပီး မ်က္နွာလိုက္ရိုးထံုးစံ မရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ အလုပ္ေတြကို အထူးဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။ ငါသူ ့ကို တခုလုပ္ထားတယ္ တေန႕ငါ့လဲ ငါလုပ္ထားသလို ျပန္ျဖစ္မွာပါလားဆိုတဲ့ သတိသံေ၀ဂ အျမဲရွိေနဖို႕ လိုပါလိမ့္မယ္။ လုပ္ရဲရင္ခံရဲ ရမယ့္သတၱိေတာ့ လိုမွာေပါ့ေနာ္။ အလွည့္က်ေတာ့ မႏြဲ႕စတမ္းေပါ့။ အဲ့လိုစိတ္မ်ိဳးေလးထားလို႕ အရာရာကို ဆင္ျခင္နိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။
ဒီဘ၀ေတာ့ ငါေကာင္းစားရင္ျပီးတာပဲ ေနာက္ဘ၀မွ အကုန္ခံမယ္ဆိုတဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြလဲ သတိထားေစခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အခုျဖစ္မွာမွမဟုတ္တာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ဘာျဖစ္လဲဆိုတဲ့ လူတန္းစားကလဲ တမ်ိဳးရွိၾကျပန္ပါေသးတယ္။ အထူးသတိထား ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲ့လိုလူမ်ိဳးေတြ အေသမေကာင္းၾကပါဘူး။ ဘ၀နိဂံုး ေတြကိုၾကည့္လိုက္ရင္ မလွပၾကပါဘူး။ မ်က္စိေရွ႕မွွာတင္ ၀ဋ္လည္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေတြကို ေျပာတာပါ။ စာဖတ္သူမိတ္ေဆြတို ၾကံဳဖူး ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဒါေတြကို ျမင္တတ္ေအာင္ ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ဥပမာလည္း ယူသင့္ပါတယ္။ ဘာလုပ္လုပ္သူ႕ေနရာမွာ ငါသာဆိုရင္ဆိုတဲ့ စိတ္ကိုအျမဲေမြးသင့္ပါတယ္။ ဒါမွလဲေလာကၾကီးမွာ ျဗဟၼစိုရ္ ၄-ပါး ျဖစ္တဲ ့ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ တို ့ထြန္းကားျပီး သာယာျပည့္စံုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တရားထူးမရလို႕ အရိယာယ္ ပုဂိၢဳလ္ မျဖစ္နိုင္ေသးရင္ေတာင္ သူေတာ္ေကာင္းတရားေလးေတြ ပြားမ်ားနိုင္ဖို႕ လိုပါတယ္။ ဒါမွသာ ေရာက္ရာဘ၀တိုင္းမွာ ပါရမီ တျဖည္းျဖည္းျဖည္း ေနရာေရာက္ပါမယ္။ အဲ့ကမွတဆင့္ ပါရမီျပည့္လို႕ကိုယ္ကလဲ က်င့္ၾကံနိုင္မယ္ဆို အရိယာယ္ ပုဂိၢဳလ္ေတာင္ ျဖစ္နိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းတို႔ အားလံုးကို ကံကံ၏ အက်ိဳးကိုလဲ ယံု၊ ၀ဋ္ဆိုတာလည္ တတ္တဲ့သေဘာတရားရွိ တယ္ဆိုတာလက္ခံတဲ့ လူေကာင္းလူမြန္ လူသူေတာ္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ေစျခင္ေၾကာင္း ဒီပုိစ့္ေလးနဲ႕ သတိေပးလုိက္ရပါသည္။
No comments:
Post a Comment